| |
|||||||||||||||
บท Y ว้าวุ่น ตอน ครูอุ้มตามมาเอาพวงมาลัย หลังจากที่บีเข้าคูหากาเบอร์ที่ชอบเรียบร้อย เขาก็เดินผิวปากออกมาอย่างอารมณ์ดี ผิดกับใครบางคนที่ทำสีหน้าลำบากใจอยู่ที่อีกฝั่งของอาคาร ด้วยความฮอตของต่อทำให้เจ้าตัวกระดิกตัวไปไหนไม่ได้ ไปทางไหนก็มีแต่คนมาขอถ่ายรูป แล้วคนก็ถามถึงสิ่งที่ต่อถืออยู่ในมือ "ทำไมพี่ต่อถึงต้องถือพวงมาลัยรถด้วยคะ" "แกก็ถามแปลก ไม่ให้เขาถือแล้วจะให้เขาคล้องคอรึไง" "ใครเอามาให้พี่ต่อเหรอคะ" ประโยคคำถามนี้ทำให้ต่อนิ่งงัน 'นั่นสิ ใครเอามาให้เรา' เขาไม่รู้จักชื่อ อย่าว่าแต่ชื่อเลย หน้าก็เพิ่งจะเคยเห็น "นายธนภพ!" เสียงของครูอุ้มดังขึ้นมาทำให้แฟนคลับของต่อที่ล้อมวงอยู่ต่างแตกออกเหมือนผึ้งแตกรัง "พี่ต่อ หนูไปก่อนนะคะ โชคดีค่ะพี่" คำอวยพรนั้นต่อได้ยินมาแล้วครั้งหนึ่งจากคนที่เอาพวงมาลัยรถยนต์มาให้ แต่ต่อก็รู้สึกว่าวันนี้เขาไม่น่าจะโชคดี "นั่น! พวงมาลัย" ครูอุ้มชี้มือไปยังสิ่งที่ต่อถือ "ครับ พวงมาลัย" ต่อรับคำโดยไม่รู้ว่าจะถูกตำหนิ "มันเป็นของครู เธอมีสิทธิ์อะไรมาถอดของครู" "เอ่อ... คือว่า... คือ" ยิ่งได้เห็นต่อยืนอ้ำอึ้ง ครูอุ้มก็ยิ่งโมโห "คืออะไร!!" และแล้วก็มีเสียงจากสวรรค์มาช่วย "คือ ผมเป็นคนถอดเองแหละครับครู พอดีอยากจะเรียนต่อวิศวกรรมยานยนต์ก็เลยซ้อมมือไว้ก่อน" "เธอจะเรียนวิศวกรรมยานยนต์ได้ไง เธออยู่ห้องแปด ศิลป์ภาษา" "อุ๊ย! ครูจำผมได้ด้วย ผมดีใจมากเลย น้ำตาจะไหล" "นายบริพัฒน์! เดี๋ยวครูจะหักคะแนนจิตพิสัยเธอสิบคะแนน" "ครูจะหักผมสิบคะแนนไม่ได้ครับ เพราะตอนนี้คะแนนจิตพิสัยผมเหลือแค่ห้า ถ้าครูหักสิบ เท่ากับผมจะติดลบห้าเลยนะครับ" บริพัฒน์ทักท้วง "นั่นมันเป็นเรื่องของเธอ ไม่ใช่เรื่องของครู เรื่องของครูคือพวงมาลัยรถครู เธอต้องคืนมา ต้องใส่ให้ครูเหมือนเดิม เข้าใจมั้ย" "ไม่เข้าใจครับ พอดีผมเรียนศิลป์ภาษา ไม่มีความรู้เรื่องยานยนต์เลยใส่กลับให้ครูไม่ได้ครับ" "นายบริพัฒน์! นี่ครูนะ ไม่ใช่เพื่อนเล่น เธอจะเล่นลิ้นกับครูอย่างนี้ไม่ได้" ครูอุ้มกล่าวด้วยความรู้สึกที่เหลืออดเหลือทน "ไม่ให้ผมเล่นลิ้น จะให้ผมเล่นรักมั้ยล่ะ" บริพัฒน์ยักคิ้วให้ครูอุ้มแล้วยิ้มด้วยรอยยิ้มพิฆาตใจ "ทะลึ่ง! ครูจะฟ้องผู้ปกครองเธอ" "ถ้างั้นก็ฟ้องผมมาเลยครับ เพราะผมปกครองตัวเอง" "ตั้งแต่สอนมา ครูไม่เคยเจอเด็กอย่างเธอเลย" ครูอุ้มบ่นว่าบริพัฒน์ แล้วหันไปกระชากเอาพวงมาลัยรถของตัวเองมาจากมือธนภพที่ถือค้างไว้อยู่ "นี่พวงมาลัยครู ไม่ต้องถือแล้ว แล้วทีหน้าทีหลังถ้าบริพัฒน์เขาให้อะไรเธอมา เธอก็ไม่ต้องรับ เพราะเขาไม่บริสุทธิ์" "ครู ผมบริสุทธิ์นะ ผมยังซิงอยู่เลย" ความกวนประสาทของบริพัฒน์ก็ไม่ได้น้อยลง แม้คะแนนจะติดลบไปแล้ว "ไม่ตลก" ครูอุ้มไม่ขำ หล่อนรู้สึกหงุดหงิดและคิดว่าควรจะต้องไปจากที่ตรงนี้เสียที จึงสะบัดหน้าเดินหนี เมื่อครูอุ้มจากไปแล้ว บริพัฒน์ก็ตั้งท่าจะจากไป แต่เสียงขอบคุณทำให้เขาหันกลับมามอง "ขอบคุณมากนะบริพัฒน์" "ไม่เป็นไรครับ เรื่องแค่นี้เอง" บริพัฒน์ยิ้มให้ก่อนจะเตือนธนภพว่า "พี่ต่ออย่าลืมไปเลือกตั้งนะครับ ใกล้จะหมดเวลาแล้ว" "ไม่ลืมหรอก เดี๋ยวพี่จะไปแล้ว นายบริพัฒน์" "เรียกผมว่าบีก็ได้ครับ แล้วเดี๋ยวค่อยเจอกันนะครับ ผมจะไปซุ่มดูครูอุ้มต่อ อยากรู้ว่าจะหาคนมาช่วยใส่พวงมาลัยกลับได้มั้ย" "อืมๆ ไปเถอะ แล้วเจอกันนายบี" "ครับ พี่ต่อ"
|
comicclubs
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 27 คน [?] Group Blog
All Blog
Friends Blog
|
||||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||||
