ความรู้สึกนึกคิดประจำวัน (7 ก.พ. 64)
ความเป็นจริงที่เธอรับรู้ เป็นแค่เสี้ยวหนึ่งในชีวิตฉัน
ตั้งแต่เกิดมา ฉันยังไม่เคยเล่าชีวิตทั้งหมดของฉันให้ใครฟัง
และฉันก็คิดว่าเธอคงไม่ว่างพอที่จะนั่งฟัง
การจากไปของเธอเมื่อได้รู้ความจริง ฉันยอมรับว่าเสียใจ แต่ฉันรู้สึกว่าดีแล้ว ดีกว่าฉันโกหกเธอ
การโกหกไม่ดีหรอก เธอรู้ ฉันรู้ แต่ต่างก็เคยทำ (ปัจจุบันฉันไม่ทำแล้ว แต่กับเธอ ฉันไม่ยุ่ง)
ฉันไม่อยากเข้าไปยุ่ง หรือรู้เรื่องอะไรในชีวิตของเธอนักหรอก เพราะสุดท้ายแล้วเราก็ไม่ใช่คู่ชีวิตกัน
เธอจะจบเรื่องราวความรักของเธออย่างไร ฉันไม่รู้ รู้แต่ว่าเมื่อสร้างขึ้นมาแล้ว มันต้องมีตอนจบ
ความรักก็เหมือนนิยาย มันต้องมีตอนจบ แต่จะจบอย่างไร ก็แล้วแต่ผู้เขียนจะพิจารณา
เราผู้อ่านก็ได้แต่อ่านล่ะ
------------------------
ความรักสอนให้ฉันเข้าใจการเปลี่ยนแปลงได้อย่างชัดเจน
ไม่มีอะไรที่จะคงเดิมได้อยู่ตลอด แม้กระทั่งความรู้สึก
วันหนึ่งฉันรักมาก วันหนึ่งฉันเจ็บมาก
วันหนึ่งเคยสนิท วันหนึ่งกลายเป็นไม่สนิท
ฉันอาจเคยโกรธเคืองการเปลี่ยนแปลงนั้น แต่สุดท้ายฉันก็รู้ดีว่าฉันเปลี่ยนแปลงความเปลี่ยนแปลงนั้นไม่ได้
ที่ทำได้คือยอมรับ เข้าใจ ให้อภัย ถึงจะอยู่กับการเปลี่ยนแปลงนั้นได้โดยไม่ทุกข์ร้อน
ปัจจุบันก็ยังอยู่กับการเปลี่ยนแปลงนี้อยู่ แม้ว่าเรื่องจะผ่านมานานแล้วก็ตาม
------------------------
เรื่องการเมือง บางทีก็อยากแตะ บางทีก็ไม่อยากแตะ
เรื่องการเมือง บางทีอยากเขียน บางทีก็ไม่อยากเขียน
เรื่องการเมือง บางทีการไม่รู้ว่าใครอยู่ฝั่งไหน ก็เป็นการดีนะ
(จะเขียนสเตตัสยังไง ให้ไม่ดูเป็นการเมือง)
ถ้าเรื่องการเมือง เราฟังกันได้ก็เป็นการดี
------------------------
ถ้าการลงสเตตัสในเฟซบุ๊กทำได้ง่าย ไม่ต้องคิดอะไรมาก ฉันคงมีเรื่องให้อัปได้ทุกวัน และหลายเรื่องด้วย
บางทีต้องขอบคุณบล็อกแก๊งที่ทำให้ฉันมีพื้นที่ตรงนี้
อยู่ในทวิตเตอร์บางทีก็ดูโดดเดี่ยวเกินไป
ผู้ติดตามบล็อก : 27 คน [
