หัวใจที่เติมเต็ม
หัวใจที่เติมเต็ม
ชายคนหนึ่งป่าวร้อง ณ ใจกลางเมืองว่า เขาเป็นผู้ที่มีหัวใจงดงามที่สุดในหุบเขาแห่งนี้ต่างพากันขานรับทั้งยังแซ่ซ้องสรรเสริญว่า หัวใจเขาช่างสมบูรณ์แบบเป็นที่สุด นี่จึงทำให้ชายหนุ่มรู้สึกภาคภูมิใจยิ่งนัก จึงอดที่จะคุยโตต่อไปไม่ได้….
ทันใดนั้นเอง ชายชราผู้หนึ่งได้ปรากฏกายขึ้นข้างหน้าฝูงชนและหันไปกล่าวกับชายหนุ่มว่า
“ช้าก่อน หัวใจของเธอไม่เห็นจะงดงามเท่าของฉันเลย”
เมื่อได้ยินดังนั้น ทุกคนรวมทั้งชายหนุ่มผู้นั้นต่างพากันจ้องหัวใจของชายชราซึ่งกำลังสูบฉีดอย่างรุนแรง แต่แปลกที่หัวใจดวงนั้นกลับเต็มไปด้วยแผลเป็น ทั้งยังปรากฏร่องรอยที่แสดงให้เห็นหัวใจบางส่วนได้ถูกเฉือนออกๆป และมีชิ้นส่วนของหัวใจดวงอื่นมาปิดไว้แทน แม้ว่ามันจะประสานกันได้ไม่สนิทและมีร่องรอยขาดวิ่นอยู่ก็ตาม…นี่ยังมิพักต้องเอ่ยถึงร่องรอยที่ถูกแซะเป็นรอยแผลลึกที่ปรากฏให้เห็นอยู่หลายแห่ง ฝูงชนต่างสงสัยว่า เหตุใดอันหนอชายชราจึงกล่าวว่าหัวใจของเขางดงามนัก
เมื่อชายหนุ่มมองเห็นสภาพเยี่ยงนั้น จึงหัวเราะและพูดว่า
“ท่านต้องล้อเล่นแน่ เมื่อนำหัวใจของเรามาเปรียบเทียบกัน หัวใจของฉันงดงามหมดจด ขณะที่หัวใจท่านกลับเต็มไปด้วยร่องรอยของแผลเป็นและรอยฉีกขาด”
“ถูกหล่ะ” ชายชรากล่าวตอบ
หัวใจของเธอดูสวยงามเมื่อมองจากภายนอก…แต่ฉันไม่คิดจะแลกกันหรอกนะ ดูสิ รอยแผลเป็นทั้งหมดที่เธอเห็นนะมันเป็นเสมือนตัวแทนของคนที่ฉัน…ได้มอบความรักให้ เมื่อฉันหยิบยื่นหัวใจให้พวกเค้าเสี้ยวหนึ่ง บ่อยครั้งที่พวกเค้าได้ส่งหัวใจกลับมาให้ฉัน เพื่อวางไว้ตรงส่วนที่ว่างนั้น และ…แน่นอนชิ้นส่วนเหล่านั้นไม่อาจมีขนาดเท่ากันทุกประการ นั่นจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้หัวใจของฉันมีรอยปุปะอยู่บ้าง แต่ฉันก็เฝ้าทะนุถนอมมัน เพราะนั่นจะทำให้ฉันระลึกถึงความรักที่เราได้มอบให้แก่กันและกัน…
แต่บางครั้ง…คนที่ฉันรักก็ไม่ได้ส่งหัวใจเขากลับมาให้ฉันหรอกนะ เธอถึงได้เห็นช่องว่างๆไงหล่ะการมอบความรักจึงเหมือนการเสี่ยงโชค…แม้ว่าช่องว่างเหล่านั้นจะทำให้ฉันเจ็บปวดเอาการอยู่ ขณะเดียวกันมันเป็นเครื่องเตือนใจ ให้ฉันระลึกถึงความรักที่ฉันได้หยิบยื่นให้เค้าเหล่านั้น และฉันหวังว่า… วันนีงข้างหน้า ฉันอาจจะได้รับความรักนั้นกลับมาเติมเต็มในหัวใจของฉันบ้าง…
เอาหล่ะ…ถึงตอนนี้เธอเห็นความงดงามที่แท้จริงแล้วหรือยังหล่ะ”
ชายชราจบด้วยประโยคคำถาม
โดย บทกวี
ผู้ติดตามบล็อก : 111 คน [
