Group Blog All Blog
|
Wolf True Blood ตอนที่ 13 ผู้หญิง ตอนที่ 13 ผู้หญิง
เหมือนว่าหญิงสาวขี้วีนจะรู้ตัวว่าออกฤทธิ์มากไปน้ำเสียงที่เอ่ยต่อมาจึงอ่อนอ่อย คือฉันแค่จะล้างตัว คุณช่วยหันไปหน่อยเถอะนะ.. ชายหนุ่มเม้มปากแต่เมื่อดูดวงหน้าที่อ่อนละมุนก็ใจอ่อนยอมหันหลังโดยดีความเงียบของป่าชวนให้จินตนาการต่อเพียงแค่ได้ยินเสียงเสื้อคลุมที่ปกปิดร่างบางซึ่งยืนต่อปากต่อคำกับเขาเมื่อกี้เสียงแวกว่ายในน้ำเบาๆเหมือนคนอ่อนแรง และเงียบไป แค่ล้างทรายออกจากตัวทำไมถึงได้ช้าอย่างนั้นนี่แม่คุณ ผมไม่ใช่ยามเฝ้าคุณอาบน้ำหรอกนะ เสร็จหรือยังหรือจะขัดสีฉวีวรรณอีกรอบผมจะได้กลับไปก่อน เขาหยุดเงี่ยหูฟังได้ยินเพียงเสียงน้ำตกเสียงน้ำกระเพื่อมเบาๆอ่อนแรงเสียงพรายน้ำคล้ายวัตถุหนักจม ชายหนุ่มรู้สึกว่ามันเงียบผิดปกติยัยนั่นเล่นเกมส์อะไรกับเขาอีก นี่..คุณหนูฟรีเซียเรียบร้อยหรือยังไคล์ลองถามอีกรอบหูก็เงี่ยฟังดูความเคลื่อนไหวเบื้องหลังไม่ได้ยินเสียงขานรับกลับได้ยินเสียงน้ำผุดวงใหญ่มันต้องมีอะไรผิดปกติเกิดขึ้นสักอย่าง ยัยเด็กนั่นจมน้ำตายไปหรือ ชายหนุ่มถอนหายใจตัดสินใจหันกลับไปมองยังแอ่งน้ำซึ่งมีก้อนหินใหญ่บังอยู่แต่ก็ทันมองเห็นร่างหนาของผู้หญิงคนหนึ่งกำลังกดร่างเล็กๆจมอยู่ในน้ำชายหนุ่มพุ่งตัวคว้าหัวไหล่เปลือยเปล่าเหวี่ยงกระเด็นตกน้ำไปไกลรีบคว้าร่างอ่อนปวกเปียกของฟรีเซียขึ้น หญิงสาวอ้าปากสูดอากาศเสียงดัง เขาปล่อยให้เธอเกาะก้อนหินสำลักน้ำกระอักกระไอเมื่อมองเห็นนางเสือดาวซึ่งเขายิงสลบไปเมื่อก่อนหน้ากระโจนเข้าใส่เขาชักปืนพกยิงสวนออกไป และวิ่งเลาะขอบอ่างยิงออกไปอีกหลายนัดและมันมีถึงสองตัวผัวเมีย นางเสือดาวซึ่งแปลงร่างไม่สมบูรณ์แม้จะมีร่างกายเป็นมนุษย์ หัวอันใหญ่โตยังเป็นเสือดาวผิวหนังที่ห่อหุ้มยังมีลายเสือดาวเต็มทั้งร่างเบื้องล่างมีผ้าพันปกปิดร่างกายท่อนบนเปลือยเปล่า ริมฝีปากที่สะแหยะอ้าสีแดงจัด กรงเล็บกางขู่แฟ่นางเสือดาวกับคู่ถูกเขายิงบาดเจ็บวิ่งหลบลับหายไปในป่าลึกชายหนุ่มย้อนกลับมายังแอ่งน้ำ ก็พบร่างเปลือยเปล่านอนพาดอยู่บนก้อนหินอาการขยับเขยื้อนได้อย่างเชื่องช้า ฟรีเซีย..ไหวหรือเปล่า ชายหนุ่มนั่งชันเข่าอยู่ใกล้ๆ ใบหน้าขาวซีดของฟรีเซียริมฝีปากขยับเขยื้อนแทบจะไม่เป็นคำเธอเหมือนกำลังเป็นอัมพาต กรงเล็บ..มี..พิษ..หญิงสาวบอก เธอขยับตัวไม่ได้เลยไหล่เปลือยข้างหนึ่งของฟรีเซียมีรอยครูดจากกรงเล็บของสัตว์เป็นรอยสีดำเลือดที่ซึมเป็นยางบอนมีสีดำเป็นมัน ไคล์ไม่มีเวลาที่จะรักษามารยาทอ้อมแขนแข็งแรงช้อนร่างเปลือยเปล่าขึ้นจากแอ่งน้ำเขาวางเธอลงบนพื้นหญ้าหญิงสาวครางแผ่วเบา พิษจากกรงเล็บของเสือดาวกำลังแผ่ซ่านไปทั้งร่างไคล์ถอดเสื้อคลุมร่างเปลือยที่เห็นเต็มตาว่าสวยงามราวกับปั้นเขาก็เป็นผู้ชายธรรมดา แต่เวลานี้ไม่ใช่เวลาจะมาหื่น ฟรีเซียกำลังจะแข็งไปทั้งตัวเขาต้องช่วยเธอก่อน ชายหนุ่มหันซ้ายหันขวาสมุนไพรที่ช่วยระงับพิษเบื้องต้นซึ่งมักจะขึ้นอยู่แถวๆริมน้ำ เขาต้องหาให้ถูกชนิดถ้าผิดไปนอกจากจะไม่ช่วยแล้วยังจะทำให้รักษายากขึ้นไปอีกการเรียนหลักสูตรระยะสั้นของเขาเป็นประโยชน์ก็ตอนนี้เองขายาวๆก้าวเข้าไปยังดงพืชพรรณซึ่งขึ้นหนาทึบ สมุนไพรตัวที่ว่าไม่ใช่ฤดูที่จะออกดอกมันทำให้เขาต้องระมัดระวังเด็ดใบนั้นใบนี้มาดม เคี้ยวเทียบเคียงใบเหมือนกันแต่สรรพคุณต่างกัน เขาใช้เวลาค้นหาอยู่พักใหญ่ก็มั่นใจว่า พืชใบเรียวเล็กสีเขียวลื่นเป็นมันชายหนุ่มเด็ดมากำมือหนึ่ง ต่อมาต้องคั้นน้ำให้ผู้ป่วยกินกากใยที่เหลือพอกปิดเพื่อดูดพิษ ปัญหาคือไม่มีอุปกรณ์คั้นน้ำนอกจากใช้วิธีพื้นฐานชายหนุ่มยิ้มกริ่มถึงตาเขามั่งล่ะแม่นางฟ้าคนสวย ขายหนุ่มกลับมานั่งชันเข่าข้างๆหญิงสาวซึ่งนอนตาปริบๆริมฝีปากสีชมพูซีดเผยอค้างขยับไม่ได้ ได้แต่ครางอือกับลูกตาที่กรอกไปมาเมื่อรู้ว่าไคล์กำลังช่วยเธอแบบไหน ชายหนุ่มยักคิ้วจ้องตางามซึ่งมีอาการแหยงๆเหมือนเด็กไม่อยากกินยาเขาค่อยๆเคี้ยวสมุนไพรทีละใบๆจนแก้มตุ่ยไปข้างหนึ่งรสชาติฝาดเฝื่อนแต่เมื่อปนกับน้ำลายในปากกลับมีรสหวานนิดๆและมีกลิ่นหอมคล้ายมิ้นต์ ชายหนุ่มช้อนหลังให้เธอพิงอกกว้างหญิงสาวอึกอักกรอกดวงตาไปมาเป็นกิริยาที่ขัดขืนริมฝีปากที่เผยอค้างตามอาการของคนถูกพิษไม่อาจจะหุบปาเพื่อขัดขวางการป้อนยาปากต่อปากที่ชายหนุ่มกำลังจะทำให้เธออยู่ตอนนี้ ดวงตางามจับจ้องที่ดวงตาวาวหวานของเจ้าชายรูปงามมือเรียวแข็งแรงประคองแก้ม รีมฝีปากสีสดปัดเบาๆที่ริมฝีปากของเธอก่อนจะประทับแน่นหญิงสาวอึกอักในลำคอเมื่อของเหลวใหลผ่านเข้าสู่ลำคอ รสชาตมันพิลึกอยู่แล้วแต่ความรู้สึกที่ถูกป้อนยาแบบนี้มันช่างดีอย่างเหลือเชื่อ ริมฝีปากอบอุ่นคลอเคลียปากของเธอพยายามให้เธอได้รับยามากที่สุดความจริงแล้วรู้สึกไม่นานเลยกับยาแค่ไม่กี่อึกแต่ทำไมเธอเหมือนรู้สึกเนิ่นนานเหลือเกิน จนอยากหยุดเวลาไม่อยากให้เขาผละจากไปในตอนนี้เลยหญิงสาวพยายามบังคับตัวเองอย่างยิ่งไม่ให้เผลอตัว ตามริมฝีปากที่เพิ่งผละออกห่าง เหลือพอกแผลเดี๋ยวก็เสร็จแล้วไคล์ตวัดร่างน้อยแนบอก เพื่อจะได้คายเศษใบไม้ในปากพอกที่บาดแผลร่างนุ่มนิ่มแนบสนิทกับแผ่นอกที่มีเสื้อยืดบางๆสวมอยู่ ความรู้สึกวาบหวามกำซาบในจิตใจฟรีเซียไม่มีเรี่ยวแรงขยับตัวเองเธอเหมือนตุ๊กตาตัวนิ่มที่ไม่ว่าเขาจะจับให้อยู่ท่าไหนก็ตามแต่เขาต้องการเลย ไคล์นั่งพิงก้อนหินเหยียดขาตามสบายในอ้อมแขนมีร่างขาวผ่องนอนซบอกในท่าที่เขาจัดให้คิดว่าเธอจะสบายที่สุดทั้งเนื้อทั้งตัวมีเพียงเสื้อแจ๊กเก็ตของเขาคลุมเอาไว้หญิงสาวขัดเขินแต่ก็ทำอะไรไม่ได้นึกสาปแช่งนางเสือดาวที่อุตส่าห์ใจดี ต่อว่าไคล์ไม่ให้ทำร้ายใครจะนึกว่ามันเจ้าเล่ห์เกินกว่าจะคิด เล่นทีเผลอลอบทำร้ายกันได้ ดวงตางามเหลือบมองเสี้ยวหน้าคมคายลมหายใจสม่ำเสมอ เขามองไปข้างหน้าคอยระแวดระวัง นอกจากตัวเขาที่อุทิศให้เธอนอนพักแล้วก็ไม่มีส่วนไหนของร่างกายที่แตะต้องตัวเธอเลยความอับอายขัดเขินที่ต่อว่าเมื่อนึกว่าเขาคงแอบมองเธออาบน้ำทำให้เธอพูดจาดูหมิ่นเขาออกไป แต่เมื่อเหตุการณ์ต่อๆมาเหมือนกับหักหน้าเธอดวงตางามสลดลง หัวใจเต้นแรงจนเขารู้สึก ดวงตาอ่อนโยนก้มลงมอง รู้สึกอย่างไรบ้างพอจะขยับตัวได้บ้างไหม หญิงสาวกระพริบตาปริบๆมันเป็นสิ่งเดียวที่ทำได้ตอนนี้เสียงครางอือๆในคอเป็นคำตอบ มันมีอยู่อีกวิธี..ไคล์จ้องหน้าเธอเชิงปรึกษาผมต้องนวดกล้ามเนื้อคุณจะได้ช่วยให้อาการตัวแข็งหายเร็วขึ้น..คุณจะว่าไง..ถ้านอนนิ่งๆแบบนี้ก็คงอีกหลายชั่วโมงนี่ก็จวนได้เวลานัดหมายเดินทางกลับกันแล้ว ไคล์ยกข้อมือดูเวลา หญิงสาวเม้มปากจริงอย่างเขาพูดทุกอย่างตั้งครึ่งชั่วโมงกว่าเธอจะขยับริมฝีปากได้ไม่ต้องนึกถึงแขนขาเลย สมองสั่งงานไม่ได้สักนิด แค่จะกระดิกนิ้วยังลำบากแต่จะให้เขาแตะต้องอย่างที่เขาบอกแม้จะเป็นการช่วยเหลือมันก็ไม่ค่อยจะเหมาะจะควร เธอไม่ได้รีบอะไรแถบนี้เธอก็มาบ่อยคนในหมู่บ้านก็รู้จักเธอดี คุณหนูตระกูลเรเวนน้องสาวคนเดียวของจ่าฝูงจะมีใครหาญกล้ามาทำอันตรายอะไรเธอได้ อ้อไม่นับเสือดาวลอบกัดนั่นหรอกนะ คุณทิ้งฉันไว้ที่นี่เถอะอีกไม่กี่ชั่วโมงคงจะดีขึ้น ใบหน้างามแหงนเงยในท่าที่เย้ายวนโดยไม่ตั้งใจไคล์หายใจสะดุด นี่เจ้าหล่อนคิดอะไรเยอะไปหรือเปล่าจะรู้ตัวไหมว่าไอ้ท่านี้น่ะจะโดนปล้ำไม่รู้ตัว อยากให้ผมไปจริงๆหรือแค่..งอนอะไรผมอยู่ หญิงสาวกัดริมฝีปากล่าง ดวงตาตัดพ้อยิ่งทำให้คนมองใจอ่อนยวบแทบอยากกอดปลอบขวัญแต่ก็ทำได้แค่เมินหน้าหนีเพื่อสะกดกลั้นความรู้สึกที่หวั่นไหว นั่นยิ่งทำให้หญิงสาวก้มหน้าหลับตารู้สึกอึดอัดเธอก็มีศักดิ์ศรีเหมือนกันทำไมจะต้องไปชอบคนที่ทำท่าเหมือนรำคาญเธออย่างนั้นด้วย ฉันไม่ได้หมายความตามที่คุณพูดถ้าจะกรุณาไปตามคนที่หมู่บ้านมาที่นี่มีเพียงเท่านี้ที่ฉันรบกวนคุณ..อย่าให้ฉันเป็นตัวถ่วงคุณให้ห่างจากแฟนของคุณเลย อย่าอวดดีหน่อยเลยน่าจุดนี้มันไกลจากหมู่บ้านมากย้อนไปย้อนมาทำไมให้ลำบากไคล์ทำเสียงดุใส่จนเธอหน้าม่อย เขาถอนใจหงุดหงิด ไม่รู้จะอธิบายยังไงกับยัยนี่ล่ะขายาวเดินไปยังโขดหิน หญิงสาวเอียงตัวพิงก้อนหินในท่าเดิมถอนใจเหนื่อยอ่อนเธอขยับตัวไม่ได้เขาจัดให้นั่งอยู่ท่าไหนก็ท่านั้นเธอมองเขาลับหายไปคงจะรำคาญเธอจริงๆแล้วซินั่น ก็ดีไปๆซะหญิงสาวเชิดหน้าพยายามรวมรวมสมาธิเพื่อจะขยับตัวให้ได้เร็วขึ้นจนสามารถขยับไหล่ได้ตามด้วยแขนทั้งสองข้างที่เริ่มมีเรี่ยวแรงแม้จะยังดูอ่อนแรงแต่เธอก็สามารถใช้มือซึ่งยังแข็งทื่อกดเสื้อของไคล์ที่ยังคลุมตัวอยู่ไม่ให้หลุดจากอกเธอหอบหายใจแรงๆ ใช้พลังมากเหลือเกินเธอมองขาเรียวซึ่งเหยียดยาวเหมือนท่อนไม้แข็งๆ ขยับตัวได้บ้างแล้วนี่นา..เก่งจังแฮะเสียงทุ้มพูดเบาๆอยู่เบื้องหลังหญิงสาวถึงกับสะดุ้งตระครุบเสื้อซึ่งเลื่อนหลุดไว้หมิ่นแต่กระนั้นก็เผยรูปทรงที่งดงามเกือบครึ่งไคล์ยิ้มกว้างดวงตาของเขาไม่ได้มองต่ำไปกว่าดวงหน้าของเธอมือเรียวขยับเสื้อขึ้นและยกมือเธอกดแนบเอาไว้ พอจะใส่เสื้อผ้าเองได้ไหมเราต้องกลับเข้าหมู่บ้านด้วยกันไคล์วางเสื้อผ้าไว้ข้างๆหญิงสาวเพื่อที่เธอจะได้แต่งตัว ร่างสูงเดินห่างออกไปไม่รอคำตอบ เธอมองแผ่นหลังกว้างอยู่ครู่จึงค่อยๆหยิบเสื้อผ้าหน้าร้อนผ่าว เขาหยิบมาทุกชิ้นก็ต้องเห็นทุกชิ้นที่เธอต้องสวมหญิงสาวไม่มีเวลาจะเขินอายแต่ก็มาติดปัญหาตรงชิ้นบนซึ่งต้องติดตะขอด้านหลัง เธอชั่งใจอยู่สักครู่จึงเอ่ยเรียกเขาเบาๆ ช่วยฉันได้ไหมคะ ไคล์ค่อยๆหันมาสับมาช้าๆคิ้วเข้มเลิกขึ้นเชิงถาม ฉันติดตะขอเสื้อไม่ได้คุณช่วยหน่อยได้ไหมคะเธอกัดริมฝีปากเมื่อพูดจบในใจก็หงุดหงิดกับสีหน้าเบื่อหน่ายรำคาญของเขาเหลือเกินชายหนุ่มลังเลอยู่นิดๆก่อนจะเดินอ้อมมาด้านหลังหญิงสาวเขาไม่เข้าใจทำไมผู้หญิงจะต้องใส่อะไรเยอะแยะรุงรังยุ่งยากอย่างไอ้ตะขอเสื้อผ้าลูกไม้บางๆนี้ด้วย เสร็จแล้ว..จะให้ช่วยอะไรอีกไหมเสียงติดห้วนจากอารมณ์หงุดหงิดที่ไม่คิดจะปิด ช่วยหันหลังอีกครั้งเถอะฉันจะสวมเสื้อ..เธอรีบบอกสีหน้าหงุดหงิดไม่แพ้เขาเช่นกัน ครั้งนี้ไคล์หันหลังให้ก่อนที่เธอจะพูดจบฟรีเซียแลบลิ้นใส่แผ่นหลังชายหนุ่มด้วยความหมั่นใส้ ปัญหาต่อมาคือเธอจะกลับไปพร้อมเขายังไงอย่าบอกนะว่าเจ้าชายขี้โมโหคนนี้จะแบกเธอกลับเข้าหมู่บ้าน.. หญิงสาวหน้าเหวอเมื่อชายหนุ่มคว้าแขนอ้อมบ่าแข็งแรงแรงเหวี่ยงทำให้เธอซ้อนหลังเขาง่ายดายชายหนุ่มหันมามองใบหน้าเล็กๆซับสีจัดกว่าปกติ ยิ้มมุมปากเยาะๆขายาวๆก้าวเดินปีนป่ายไปตามก้อนหินสบายๆเหมือนไม่ได้แบกอะไรมาด้วยเลย นี่..คุณไม่จำเป็นต้องทำขนาดนี้ก็ได้นะหญิงสาวแย้ง ทำไมจะให้ทิ้งคุณไว้ตรงนี้นะหรือ ใช่..ฉันไม่รีบ อยู่เฉยๆจะดีกว่านะผมตัดสินใจเองว่าควรทำสิ่งใด ไม่ควรทำสิ่งใด ออกคำสั่งจนเคยตัวซินะ คุณนี่พูดจาไม่น่ารักเลยนะ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณไม่ทราบ หญิงสาวเสียงขุ่น ไม่เกี่ยวกับผมหรอก..ชายหนุ่มหัวเราะเบาๆ ในใจนึกตำหนิแม่สาวน่ารักคนนี้ช่างพูดจาได้น่าหวดก้นดีแท้ ปล่อยฉันไว้ที่นี่..คุณกลับไปได้เลยไม่ต้องช่วยแล้วถ้าจะล้ำเส้นกันอย่างนี้สาวเอาแต่ใจดิ้นรนจะลงจากหลังเขาเธอขยับตัวได้มากขึ้นเหลือช่วงเอวลงไปที่ยังค้างแข็งขยับไม่ได้ นี่แม่คุณ..ผมไม่ได้ใจดีขนาดนั้นหรอกอย่าเข้าใจผิดนักเลยชายหนุ่มขึ้นเสียงดุใส่ซึ่งได้ผลพอควรทำให้เด็กเอาแต่ใจหยุดดิ้นไปได้ อดทนอยู่บนหลังผมไปสักพักดีๆเถอะ เขาตัดบทรำคาญๆ ก็ได้..ฉันติดหนี้คุณก็แล้วกันหญิงสาวสะบัดเสียงงอนๆ พูดเองนะ..แล้วผมจะเอาคืนชายหนุ่มหัวเราะ เขาไม่อยากทะเลาะกับผู้หญิงด้วยเรื่องไร้สาระยัยเด็กคนนี้คงถูกตามใจจนเคยตัว อยากทำอะไรก็บ้าระห่ำไม่ระวังตัวจนถูกลอบทำร้ายนี่ถ้าเขาไม่บังเอิญอยู่ในเหตุการณ์จะเป็นอย่างไร ไคล์ถอนใจมนุษย์แปลงที่เป็นหญิงจะเป็นแบบนี้ทุกคนหรือเปล่าเขาขี้เกียจเดาไม่อยากเปรียบเทียบกับผู้หญิงอีกคนซึ่งเขาบอกกับตัวเองว่าต้องระวังตัวให้มากเหมือนกัน -------------  ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านครับ ...กราบ...
|
wynter289
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
||||||||||||
