นักเขียนนามปากกา "จันทร์ทอแสง" เขียนนิยายแนว 20+ ทั้งโลกสวยและโลกไม่สวย

<<
มีนาคม 2559
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
1 มีนาคม 2559
 

[ขอรักเธอให้ล้นใจ] 3 : คนหวังดี



ตอนที่ 3

คนหวังดี




ธานินทร์เริ่มสังเกตเพื่อนสนิทของเขามากขึ้นและเห็นว่านิชาภาไปไหนมาไหนกับวิญญูบ่อยขึ้น วันหยุดวิญญูจมารับไปเที่ยว ขณะที่วันธรรมดา คู่หมั้นของเธอก็จะแวะไปหาที่บริษัทเพื่อรับเธอออกไปกินข้าว ธานินทร์อยากบอกความจริงใจจะขาดแต่ก็ต้องหยุดคำพูดไว้ เพราะตอนนี้เขายังไม่มีหลักฐาน พูดไปก็คงเหมือนใส่ร้าย แต่ถ้ารอหลักฐานอาจไม่ทันการณ์ก็ได้

คิดไปคิดมาหลายตลบทำให้เขาตัดสินใจไปหานิชาภาที่บริษัทและชวนเธอออกไปกินข้าวเที่ยงก่อนวิญญูจะไปถึง หญิงสาวเกรงใจเพื่อนจึงยอมไปด้วย

“คิดยังไงถึงชวนนิดออกมากินข้าว” นิชาภาถามเมื่อเข้ามานั่งในร้าน

“มีเรื่องจะคุยด้วยนิดหน่อย”

“ตอนนี้เลยเหรอ” หญิงสาวถามเสียงแปลกใจ เพราะน้ำเสียงและสีหน้าของธานินทร์มีแววจริงจัง

“ใช่ คือ...” เขาหยุดพูด ยิ่งทำให้นิชาภาสงสัย

“อะไรหรือธาม”

“เปล่าหรอก แค่อยากจะปรึกษาว่าถ้าจะเริ่มทำงาน ควรจะทำยังไงดี” เขาถาม

“ทำงาน ธามน่ะเหรอ” เธอถามอย่างไม่เชื่อหู สีหน้ายินดี

“ใช่ เราคิดอยากทำงานแต่ไม่รู้จะเริ่มตรงไหนดี”

“ธามอยากทำงานอะไร ช่วยอาหญิงหรือว่าอยากสมัครงาน”

“ก็...” เขาอึกอัก จริงๆ เรื่องงานไม่ได้อยู่ในหัวเขาเลยแต่ที่ต้องอ้างไปแบบนั้น เพราะรู้ว่าจะทำให้นิชาภาสนใจและอยู่คุยกับเขาได้นานขึ้น

“แต่นิดคิดว่าธามช่วยอาหญิงทำงานดีกว่า งานไม่หนักด้วยแค่ดูเอกสารทั่วไป”

“ใช่ๆ ช่วยแม่ก็ได้” เขาเห็นด้วย

“ถ้าอย่างนั้นธามต้องไปถามเลขาอาหญิงแล้วล่ะ เพราะแต่ละที่จะมีรูปแบบทำงานไม่เหมือนกัน ธามมาถามนิดไม่ได้หรอก” เธอแนะนำ

“เรากลัวทำไม่ได้ นิดช่วยเล่าการทำงานของตัวเองให้เราฟังหน่อยสิ เวลาเจอปัญหาทำยังไง ถ้าทำพลาดไปมันเสียหายมากไหม เวลาทำงานกับคนอื่นเป็นยังไง คุยกันรู้เรื่องเหรอ”

“ไม่ยากหรอก เดี๋ยวนิดจะเล่าให้ฟัง” นิชาภายิ้ม เธอเข้าใจความกังวลของเพื่อนเพราะเขาไม่เคยทำงานมาก่อน ตอนที่เรียนเขาก็แค่เรียนให้พอผ่านๆ ไป

เรื่องการทำงานของธานินทร์ช่วยดึงให้นิชาภาไม่ต้องไปกินข้าวเที่ยงกับวิญญูได้หลายวันแถมเธอยังเทเวลาให้เพื่อนอย่างเต็มที่ด้วยการไม่รับนัดกินข้าวเย็นกับวิญญูด้วย เพื่อมาสอนงานให้เขา ธานินทร์ไม่อยากทำแต่เพื่อรั้งนิชาภา เขาเลยต้องทำ

นอกจากนี้ การกลายเป็นคนเอางานเอางานของเขายังทำให้นารีแปลกใจเป็นอย่างมากแต่ก็มีความยินดีรวมอยู่ด้วย ตอนแรกนางเสนอให้เลขามาสอนลูกแต่ชายหนุ่มปฏิเสธ อ้างว่าโกสินทร์ เลขาของแม่มีงานล้นมืออยู่แล้ว เขาไม่อยากกวนและเรื่องพื้นๆ แบบนี้ เขาถามจากนิชาภาได้ เมื่อฟังเหตุผลแล้ว นางก็ไม่เซ้าซี้ลูกมาก เกรงเขาจะรำคาญจึงปล่อยให้ตัดสินใจเอง




ทางบ้านธานินทร์ยินดีกับความเปลี่ยนแปลงแต่ไม่ใช่ทางบ้านของนิชาภา เพราะทิพย์เกสรดูจะไม่พอใจอยู่หน่อยๆ เมื่อเห็นลูกสาวขลุกตัวอยู่กับเพื่อนสนิทจนไม่มีเวลาให้คู่หมั้นตัวเอง นางเรียกลูกไปสอบและเตือนให้เว้นระยะห่างกับเพื่อน เพราะถึงอย่างไร ธานินทร์ก็เป็นผู้ชาย

“แต่ธามเป็นเพื่อนนิดนะคะแม่ เราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่ยังจำความไม่ได้ด้วยซ้ำ” เธอบอกเหตุผล

“เพื่อนก็ส่วนเพื่อนสิคะลูก ตอนนี้หนูมีคนรักแล้ว เราก็ต้องให้ความสำคัญกับคนรักของเราก่อน นี่พี่เขาก็บ่นๆ น้อยใจมาแล้ว”

“แต่นานๆ ธามจะมีความตั้งใจแบบนี้นะคะ นิดอยากช่วยเขาค่ะ”

“ช่วยน่ะช่วยได้แต่ต้องแบ่งด้วยนะลูก ธามเป็นแค่เพื่อนแต่พี่ยูกำลังจะเป็นอนาคตของหนู และถึงหนูไม่บอกเขา เดี๋ยวเขาก็ไปถามจากคนอื่นได้ ลูกน้องของเขาก็เยอะแยะ ไม่เห็นต้องมาถามจากหนูเลย” ทิพย์เกสรพูดแบบไม่พอใจ

“ธามเขาเกรงใจน่ะค่ะและเขาอยากให้ตัวเองเข้าใจอะไรๆ ก่อนแล้วค่อยไปถาม ไม่ใช่ว่าไม่รู้อะไรเลย แบบนั้นมันจะเสียเวลากันทั้งสองฝ่าย แต่ช่วงนี้ธามก็เข้าใจมากขึ้นแล้วนะคะ ต่อไปคงถามน้อยลงแล้วและคงคุยกับคุณโก๋ เลขาอาหญิงบ่อยขึ้นค่ะ” นิชาภาคาด

“ก็ดี เพราะพี่ยูเขาไปบ่นกับแม่เขาว่าหนูไม่ค่อยมีเวลาให้เลย คุยกันกี่ทีก็บอกไม่ว่าง ต้องไปสอนงานให้เพื่อน พี่เขาน้อยใจแล้วรู้ไหม”

“พรุ่งนี้นิดจะไปกินข้าวกับพี่ยูเป็นการขอโทษค่ะ” เธอบอก

“ดีแล้ว หนูต้องเข้าใจด้วยนะว่าใครสำคัญกว่ากัน ธามนี่ก็อะไร รู้อยู่แล้วว่าหนูมีแฟนยังนัดเที่ยงนัดเย็นจนหนูไม่มีเวลาให้คนรัก ทำแบบนี้เหมือนไม่อยากให้หนูมีความสุขยังไงไม่รู้” มารดาเปรย

“ไม่ใช่หรอกค่ะแม่ ธามจะคิดแบบนั้นได้ยังไงคะ”

“สงสัยคงต้องยุให้อาหญิงรีบหาสาวๆ มาให้นายธามเลือกแล้วล่ะ เขาจะได้มีคู่เป็นของตัวเองบ้าง”

คำพูดนั้นทำเอานิชาภาชะงัก วูบหนึ่งเธอรู้สึกใจหาย หากวันหนึ่งเพื่อนสนิทที่เห็นกันมาตั้งแต่เด็กจะมีสาวอื่นเคียงข้างกาย
ความรู้สึกนี้คงไม่ต่างกับธานินทร์ตอนที่รู้ว่าเธอกำลังจะแต่งงาน...หญิงสาวเริ่มเข้าใจธานินทร์มากขึ้น

“แต่ก็อีกนั่นแหละ จะมีใครทนความไม่เอาใจของนายธามได้บ้าง นี่ถ้าครอบครัวเขาไม่รวยก็คงไม่มีใครสนใจ วันก่อนอาหญิงมาเล่าให้แม่ฟังว่ากำลังติดต่อลูกสาวนายทหารคนหนึ่งให้อยู่ ไปกินข้าวดูตัวกันมาแล้วนะ เข้ากับนายธามได้ดีเชียวล่ะ เอ...ที่นายธาม คิดอยากทำงานขึ้นมา เพราะหนูคนนั้นหรือเปล่านะ” พูดไปพูดมา ทิพย์เกสรก็เริ่มสงสัย ขณะที่นิชาภาหน้าตึงเล็กน้อย

“ธามมาปรึกษากับหนูบ่อยๆ เขาได้เล่าให้หนูฟังบ้างไหม” นางถามลูก

“ไม่มีค่ะ”

“ถ้าไงหนูลองถามเขาหน่อยสิ แม่อยากรู้”

“แม่ไม่ลองถามจากอาหญิงดูล่ะคะ ถึงยังไงก็คุยกันประจำอยู่แล้ว” เธอแนะนำ

“จริงสิ สงสัยคงต้องนัดหญิงมากินข้าวหน่อยแล้ว งั้นโทรไปตอนนี้เลยแล้วกัน” มารดาว่าก่อนเดินแยกออกไป ขณะที่ลูกสาวถอนใจเบาๆ เธอรู้สึกแปลกๆ เมื่อคิดว่าธานินทร์ตั้งใจทำงานพราะต้องการเอาชนะใจผู้หญิงคนนั้น สาวคนใหม่คงมีอิทธิพลต่อเขามากทีเดียว




หลังปฏิเสธนัดวิญญูมาหลายครั้ง เย็นวันศุกร์นิชาภาก็ว่างไปกินข้าวกับคู่หมั้นของเธอได้เสียที ชายหนุ่มดีใจมากถึงขนาดจองโต๊ะที่ร้านอาหารซึ่งตั้งอยู่บนชั้นสูงของโรงแรมแห่งหนึ่งเลยทีเดียว

“ชอบไหมครับน้องนิด” วิญญูถามเมื่อนั่งบนเก้าอี้ข้างๆ เธอ

“ชอบค่ะ ชอบมากเลย” นิชาภาเอ่ยด้วยรอยยิ้มเต็มหน้า เธอมองวิวด้านนอกด้วยความตื่นเต้น ท้องฟ้าบนด้านเป็นสีดำมีจุดสีขาวๆ เล็กๆ แตะแต้ม ถนนเบื้องล่างระบายไปด้วยแสงสีหลากหลายทั้งจากไฟถนน ไฟรถยนต์และไฟจากตึกรามบ้านเรือน ดูสับสนแต่ก็สวยน่ามองไม่หยอก

“พี่ตั้งใจเลือกที่นี่สำหรับดินเนอร์ของเราครับ” วิญญูบอกเสียงนุ่มพร้อมยื่นดอกกุหลาบสีแดงสดให้เธอ ทำเอานิชาภาหน้าแดงด้วยความเขินและปลื้มใจ เธอรับมาถืออย่างเบามือ

“ขอบคุณมากค่ะ และนิดขอโทษด้วยนะคะที่ช่วงก่อนหน้านั้นไม่ค่อยมีเวลาให้พี่ยูเลย”

“ไม่เป็นไรครับ พี่เข้าใจ แล้วนี่เพื่อนของน้องนิดเข้าใจงานไปถึงไหนแล้วครับ”

“เข้าใจเยอะขึ้นแล้วค่ะ ต่อไปเขาคงถามจากลูกน้องของแม่เขาแล้วค่ะ”

“ดีครับ เราจะได้มีเวลาอยู่ด้วยกันมากขึ้น วันหยุดนี้ไปเที่ยวกันดีมั้ยครับ พี่อยากพาน้องนิดไปทะเล”

“ต้องขอคุณแม่ก่อนค่ะ ถ้าคุณแม่ให้ไป นิดก็ไปได้”

“คุณแม่น้องนิดต้องให้ไปอยู่แล้ว พี่จองที่พักไว้แล้วนะครับ น้องนิดต้องบอกคุณแม่ว่าอยากไป ไม่งั้นจะเสียค่าจองนะครับ” เขาอ้อนแล้วโอบเอวเธอก่อนโน้มตัวมาหอมแก้มเบาๆ

“พี่ยูคะ ปล่อยนิดค่ะ เรากำลังนั่งอยู่ในร้านอาหารนะคะ” เธอปราม แม้ภายในร้านจะมีแค่ไม่กี่โต๊ะและต่างคนต่างกินไม่มีใครสนใจใคร แต่เธอก็ไม่ชอบการแสดงความรักในที่สาธารณะแบบนี้

“นิดหน่อยนะครับน้องนิด พี่คิดถึงน้องนิดจะแย่แล้ว” เขากระซิบชิดพวงแก้มใส

“แต่นิดไม่ชอบ พี่ยูกำลังทำให้นิดอึดอัดนะคะ”

“เราเป็นคนรักกันไม่ต้องอายหรอกครับอีกไม่กี่เดือนก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว และในร้านก็ออกจะมืดแบบนี้ วิวด้านนอกก็สวย เขาสนใจวิวกัน ไม่มีใครสนใจเราหรอกครับ”

“ถึงอย่างนั้นก็เถอะค่ะ แต่นิดก็ไม่ชอบ”

“ขอเป็นน้ำจิ้มนิดๆ หน่อยๆ นะครับ พี่รอให้ถึงคืนนี้ไม่ไหวจริงๆ ตัวน้องนิดหอมมาก” เขาอ้อนต่อ “หรือว่าเราไม่ต้องกินดินเนอร์นี้แล้วครับ พี่ไปกินน้องนิดที่ห้องเลยดีกว่า อยากกินน้องนิดใจแทบขาดอยู่แล้ว”

“พี่ยูน่ะ” เธอปรามด้วยใบหน้าแดงซ่านและใจที่เต้นแรง ไม่เจอกันนานนับอาทิตย์แบบนี้ เธอเชื่อว่าคืนนี้ต้องเกิดศึกใหญ่ขึ้นแน่ๆ ขนาดไม่ได้อยู่ตามลำพังเขายังแสดงความต้องการถึงเพียงนี้

“ปล่อยนิดค่ะเดี๋ยวเด็กเสิร์ฟจะมาแล้วนะคะ”

“ช่างเขาสิ พี่อยากกอดน้องนิดนี่” เขาดื้อเพ่ง ทำเอานิชาภาขมวดคิ้ว เธอแกะมือเขาออกแล้วตัดสินใจย้ายไปนั่งอีกฝั่ง วิญญูยิ้มเจ้าเล่ห์เพราะคิดว่าเธอเล่นตัวจึงลุกตามไป

“อ้าว นิด บังเอิญจัง” เสียงหนึ่งทักขึ้นก่อนเจ้าของเสียงจะเดินเข้ามาใกล้และนั่งลงข้างๆ นิชาภาตรงตำแหน่งที่วิญญูกำลังจะนั่ง

“ธาม มาได้ยังไง” น้ำเสียงของนิชาภาทั้งแปลกใจและโล่งใจผสมกัน...เธอโล่งใจที่จะได้หลุดจากอาการลวนลามของคู่หมั้น

“มากินข้าว นิดล่ะ อ้าว...” เขาร้องเสียงแปลกใจเมื่อเห็นวิญญู

“นี่พี่ยู ธามจำได้มั้ย เคยเจอกันแล้วในงานหมั้น” เธอแนะนำ

“จำได้ ยินดีที่ได้เจอกันอีกครั้งครับ”

“นี่ธาม เพื่อนสนิทของนิด ที่นิดช่วยสอนงานเขาค่ะ” เธอหันไปบอกคู่หมั้น

“อ๋อ ยินดีที่ได้รู้จักครับ และขอโทษด้วยที่ผมจำไม่ได้”

“ไม่เป็นไรครับ” ธานินทร์ยิ้ม สีหน้ามีแววโล่งใจเล็กน้อย จำไม่ได้แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน เพราะถ้าจำได้ วิญญูคงรู้ว่าเขาคือคนที่เจอในร้านอาหารวันนั้น

“ธามมากินข้าวกับใคร อาหญิงเหรอ”

“เปล่า มากับเพื่อน”

“เพื่อน?” นิชาภาทวน เพื่อนคนไหนของเขานะ ถึงได้นัดกันมากินที่ร้านบนโรงแรมหรูในบรรยากาศโรแมนติกแบบนี้...คงเป็นเพื่อนสาวของเขากระมัง

“ก็...ก็ไม่เชิงเพื่อนหรอก พี่ที่บริษัทที่คุณแม่ให้มาสอนงานน่ะ แต่เขาเลื่อนนัด เราเลยมาเก้อ” เขาบอกแล้วยกไหล่

“อ้าว แย่เลย” น้ำเสียงของนิชาภามีแววดีใจเมื่อรู้ว่าไม่ใช่เพื่อนสาวอย่างที่เธอคิด

“เรานั่งด้วยได้ไหม อยากมานั่งกินลมชมวิวที่นี่ตั้งนานแล้ว อุตส่าห์นัดมาคุยงานในที่บรรยากาศดีๆ กลับโดนเลื่อนซะงั้น นั่งกินคนเดียวก็กลัวเหงา” เขาขอก่อนหยิบเมนูมาเปิด ทำเอาวิญญูอึ้งไป นิชาภายิ้มให้คู่หมั้นหนุ่มแล้วเปิดเมนูเช่นกัน ทำให้วิญญูต้องปล่อยเลยตามเลย




ณ หมู่บ้านที่กำลังเปิดขายแถวถนนเลี่ยงเมืองแห่งหนึ่ง รถของธานินทร์จอดเทียบหน้าสำนักงานขายซึ่งอยู่ด้านหน้าของโครงการก่อนเขาจะเดินเข้าไปด้านใน

“สวัสดีค่ะ มีอะไรให้ช่วยไหมคะ” พนักงานสาวสวยปรี่เข้ามาต้อนรับ

“ผมธานินทร์ครับ ที่นัดดูบ้านวันนี้” ชายหนุ่มเอ่ย

“ค่ะ คุณธานินทร์นัดไว้ตอนสิบโมงนะคะ” พนักงานสาวทวน ธานินทร์พยักหน้ารับ

“ได้ค่ะ เชิญทางนี้เลยนะคะ ไม่ทราบว่าคุณธานินทร์สนใจเป็นบ้านเดี่ยวหรืออาคารพาณิชย์หรือว่าทาวน์เฮ้าส์คะ”

“บ้านเดี่ยวครับ ผมอยากไปดูของจริงด้วยครับ”

“ได้ค่ะ รู้สึกว่าคุณธานินทร์จะระบุเซลล์มาด้วย คุณบุษกรนะคะ” พนักงานทวน

“ใช่ครับ เพื่อนผมคนหนึ่งแนะนำมา และผมอยากคุยกับเธอครับ”

“ไม่มีปัญหาค่ะ แต่ตอนนี้คุณบุษกรกำลังพาลูกค้าไปดูบ้านอยู่ ถ้าคุณอยากให้เธอมาดูแลอาจต้องรอสักครึ่งชั่วโมงนะคะ ดิฉันแนะนำเป็นคนอื่นได้ไหมคะ คุณจะได้ไม่เสียเวลา”

“ไม่เป็นไรครับ ผมรอได้ เพื่อนแนะนำมาแล้ว ผมไม่อยากขัดใจเขา” ธานินทร์บอก

“ถ้าอย่างนั้นเชิญคุณธานินทร์นั่งรอก่อนนะคะ หรือว่าจะเดินดูโมเดลบ้านก่อนก็ได้ค่ะ โมเดลนี้เหมือนบ้านจริงเกือบเก้าสิบเปอร์เซ็นต์เลยนะคะ”

“ได้ครับ ขอบคุณมาก” ชายหนุ่มรับคำก่อนหยิบโบชัวร์มาเปิดดูและเดินไปนั่งรอที่โซฟารับรอง

ความจริงแล้วเรื่องบ้านเดี่ยว บ้านทาวน์เฮ้าส์เขาไม่ได้สนใจอยากซื้อสักนิด เพราะมีบ้านหลังใหญ่และคอนโดหรูกลางเมืองอยู่แล้ว แต่ที่เขามาที่นี่ก็เพื่อมาพบพนักงานขายที่ชื่อบุษกรต่างหาก

บุษกร...คนรักของวิญญู

หลายวันที่ผ่านมาเขาให้นักสืบติดตามวิญญูจนรู้ว่าคนรักของเขาทำงานอยู่ที่นี่ ธานินทร์จึงมาหาเพื่อจุดประสงค์บางอย่าง

ระหว่างที่นั่งรอ เขาหยิบมือถือออกมาเปิดดูรูปภาพที่ถ่ายไว้เมื่อสองวันก่อน เป็นภาพวิญญูกำลังโอบกอดนิชาภาในร้านอาหารหรูระฟ้า ตอนนั้นเขาบอกเพื่อนว่านัดคนสอนงานมากินข้าวแต่อีกฝ่ายเบี้ยวไป ความจริงแล้วเขาไม่ได้นัดใครไว้ทั้งนั้น เขาตั้งใจไปที่นั่น หลังนักสืบส่งข่าวบอก

และภาพที่เขาเห็นตอนที่ไปถึง ทำเอาธานินทร์แทบอยากเข้าไปกระชากแขนไอ้บ้านั่น ยิ่งเห็นสีหน้ากระอักกระอ่วนของนิชาภาก็ยิ่งทำให้เขาโกรธ แต่สิ่งที่ทำได้ในตอนนั้นคือการเก็บภาพเพื่อใช้เป็นหลักฐานสำคัญในการคุยกับบุษกร และเมื่อได้ภาพเรียบร้อยแล้ว เขาก็ไม่รอช้าที่จะเข้าไปแสดงตัวและช่วยเพื่อนจากสถานการณ์คับขัน คืนนั้นเขายังขัดขวางไม่ให้นิชาภาไปกับวิญญูได้อีกด้วย โดยอ้างว่าบ้านอยู่ใกล้กันกลับทางเดียวกันประหยัดค่าน้ำมันไม่ต้องรบกวนวิญญูขับรถย้อนไปย้อนมา ซึ่งเพื่อนของเขาก็เห็นดีเห็นงามด้วย ก่อนรีบเอ่ยลาคู่หมั้นของตัวเอง ทำให้เขาเชื่อว่านิชาภาไม่ได้มีใจเสน่หาวิญญูเท่าไหร่นัก

“ทำไมถึงให้เขาโอบเอวกอดไหล่แบบนั้นล่ะนิด” เขาจำได้ว่าตัวเองถามเพื่อนไปแบบนั้นระหว่างนั่งอยู่ในรถ

“นิดเป็นคู่หมั้นกับเขานี่ พี่ยูบอกว่าคนรักกันต้องแสดงออกบ้าง”

“ไม่จำเป็นหรอก นิดแค่หมั้นกับเขานะ ยังไม่ได้แต่งงาน”

“แต่ตอนนี้ก็เหมือนนิดแต่งงานกับเขาไปแล้วครึ่งตัว” เธอบอกเบาๆ ทั้งตัวของเธอเป็นของวิญญูไปแล้ว อย่างไรเสียก็ต้องแต่งงานกับเขาวันยังค่ำ แม้การจัดงานยังไม่เกิดขึ้นก็ตาม

“กับแค่หมั้นไม่เรียกว่าครึ่งตัวหรอก มันเป็นเพียงแค่พันธะสัญญาเท่านั้น หมั้นได้ก็ต้องถอนได้ อยู่ที่นิดนั่นแหละจะกล้าถอนหมั้นหรือเปล่า”

“ไม่รู้สิ เรื่องนี้ต้องถามแม่ก่อน”

“ตอบแบบนี้แสดงว่าไม่ได้รักเขาใช่ไหม”

“ถึงไม่รักยังไงก็ต้องแต่งกันอยู่ดี นิดบอกแล้วไงว่าตอนนี้เหมือนนิดกับพี่ยูแต่งงานกันไปแล้วครึ่งตัว” เธอบอกอ้อมๆ อีกครั้ง

“ตอบเราจากใจได้มั้ยว่านิดอยากแต่งหรือเปล่า ไม่เอาเงื่อนไงว่าหมั้นแล้ว ไม่เอาคำตอบว่าแต่งไปแล้วครึ่งตัว”

นิชาภาเม้มปากและนั่งก้มหน้า อาการของเธอทำให้เพื่อนที่รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กรู้ว่าเธอไม่อยากแต่งแต่ไม่กล้าพูด

“นิดต้องถอนหมั้นเร็วๆ นี้และนิดจะเป็นอิสระจากคนที่ตัวเองไม่ได้รัก” น้ำเสียงของเขาหนักแน่นจริงจัง จนหญิงสาวอดแปลกใจไม่ได้ ธานินทร์ยักคิ้วหลิ่วตาให้และทิ้งให้เป็นปริศนาแบบนั้น




“คุณธานินทร์คะ คุณบุษกรมาแล้วค่ะ” เสียงหนึ่งดังขึ้น ทำให้ธานินทร์ที่กำลังเปิดหนังสือบ้านค้างไว้ถึงกับสะดุ้งจากความคิด เขาเงยหน้าและวางหนังสือบนโต๊ะก่อนลุกขึ้น

“ขอบคุณครับ”

“ต้องขอโทษด้วยนะคะที่ปล่อยให้รอนานเลย เชิญทางนี้ค่ะ” พนักงานก้มศีรษะให้ก่อนผายมือเชิญเขาออกไปด้านนอก ธานินทร์ยิ้มให้อย่างไม่ใช่ปัญหา

ที่ด้านหน้าสำนักงานมีรถกอล์ฟสีขาวสองตอนจอดอยู่หนึ่งคัน ใกล้ๆ กันนั้นคือหญิงสาวหุ่นดีท่าทางคล่องแคล่วในชุดสูทสีดำคู่กับกางเกงขายาวสีดำ เธอกำลังคุยกับพนักงานคนหนึ่งอยู่และเมื่อธานินทร์เดินออกมา เธอก็ปรี่มาทักทาย

“สวัสดีค่ะคุณธานินทร์ใช่ไหมคะ”

“ใช่ครับ”

“ต้องขอโทษด้วยนะคะที่ปล่อยให้รอนานเลย”

“ไม่เป็นไรครับ เราไปดูบ้านกันเลยดีกว่า เพื่อนผมแนะนำมาว่าคุณนำเสนอข้อมูลได้ครบถ้วนและเข้าใจง่าย”

“ขอบคุณค่ะ เพื่อนของคุณธานินทร์ชื่ออะไรคะ เผื่อว่าวันหน้าดิฉันเจอจะได้เอ่ยขอบคุณ”

“ขึ้นรถดีกว่าครับ เดี๋ยวผมบอก” เขาเอ่ย ทำให้บุษกรต้องผายมือเชิญ เพราะคิดว่าเขาคงไม่อยากเสียเวลามายืนคุยตรงนี้ แต่ความจริงแล้วเพราะธานินทร์อยากคุยกับเธอตามลำพังแล้วต่างหาก

...เป็นการคุยที่ไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องบ้าน



บ้านของโครงการที่นี่มีแต่สวยๆ ทั้งนั้นและมีการจัดโซนอย่างเป็นระเบียบ บุษกรมีความรู้เรื่องบ้านที่เธอขายอย่างดีและอธิบายฉะฉานไม่ติดขัดสมเป็นพนักงานดีเด่นของที่นี่

“ไม่ทราบว่าคุณธานินทร์ต้องการบ้านเดี่ยวแบบไหนคะ อยู่หน้า กลางหรือว่าท้ายซอยดีคะ” บุษกรถามเมื่อขับรถกอล์ฟเข้ามาในซอยหนึ่ง “บ้านในซอยนี้ว่างทุกหลังค่ะ ค่อนข้างไกลจากทางเข้า แต่มีข้อดีคือเงียบสงบ”

“จริงๆ แล้ว ผมไม่ได้ต้องการดูบ้านหรอกครับ ผมอยากคุยกับคุณมากกว่า” เขาเข้าเรื่อง บุษกรเลิกคิ้วและมองเขาแบบแปลกใจ

“คุยกับดิฉัน หวังว่าคงไม่ใช่เรื่องส่วนตัวนะคะ” เธอดักทาง

“แล้วถ้าใช่ล่ะครับ”

“ดิฉันคงคุยกับคุณไม่ได้ค่ะ ขอโทษด้วย” เธอเอ่ยแล้วก้มศีรษะให้

“ผมอยากให้คุณดูรูปนี้ก่อนตัดสินใจ” เขาบอกแล้วยื่นโทรศัพท์ให้ บุษกรลังเลแต่ก็รับไป เธอขมวดคิ้วและมองภาพที่ปรากฎด้วยแววตาไม่เข้าใจ

“นี่มัน...”

“แฟนคุณใช่ไหมครับ” ธานินทร์ต่อประโยคให้ “และน่าแปลกที่ผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่คุณ”

“คุณได้ภาพนี้มาได้ยังไงคะ”

“ตอนนี้พร้อมที่จะคุยเรื่องส่วนตัวกับผมหรือยังล่ะครับ” เขาถาม

“ค่ะ ดิฉันอยากรู้ว่าคุณได้ภาพนี้มาได้ยังไง และต้องการคุยอะไรกับดิฉัน”

“ผมอยากให้คุณรู้ว่าผู้หญิงในรูปคือคู่หมั้นของเขา ทั้งสองกำลังจะแต่งงานกัน”

“ค่ะ ดิฉันทราบเรื่องนี้แล้ว”

“เขากำลังจะทิ้งคุณไป”

“ไม่มีทางค่ะ ดิฉันกับเขาเรารักกันมาตั้งนานแล้ว และเรื่องคู่หมั้นกับเรื่องแต่งงาน เขาก็เป็นคนบอกดิฉันเอง”

“แต่ผมว่าเขาบอกคุณไม่หมดหรอกครับ” ธานินทร์ยิ้ม เรื่องที่วิญญูบอกบุษกรเขาก็รู้แล้วเพราะนั่งฟังอยู่ด้านหลังตอนที่ทั้งสองคุยกัน

“คุณคิดว่าเขาจะยอมทิ้งคนที่สวยกว่า พร้อมกว่า รวยกว่า เพื่อมาอยู่กับคุณหรือครับ ผมว่ามันหมดยุคการกัดก้อนเกลือกินแล้ว เขาบอกแบบนั้นเพื่อให้คุณตายใจมากกว่า จะได้ไม่ไปขัดขวางความรักของเขา และดูจากการแสดงออกของเขาก็น่าจะบอกได้นะครับว่าเขารักผู้หญิงคนนั้นมากกว่าคุณ”

บุษกรนิ่งไปเมื่อได้ฟัง เรื่องนี้เธอก็คิดเหมือนกันแต่เพราะเชื่อใจคนที่คบมานานจึงมองข้ามๆ ไป

“แต่เขาบอกว่าจะหย่าหลังจากที่ปลดหนี้ให้ครอบครัวได้”

“แล้วถ้าเกิดหนี้ขึ้นมาอีกล่ะครับ เขาจะทำยังไง คนเจออู่ข้าวอู่น้ำแล้ว คุณคิดว่าเขาจะถอนตัวออกมาง่ายๆ งั้นเหรอ และคุณคงได้เชื่อว่าเป็นเมียน้อย คอยจะแย่งคนรักของคนอื่น ทั้งๆ ที่คุณมาก่อนด้วยซ้ำ คุณยอมหรือครับ”

“ไม่มีทาง” เธอพูดทันที

“ใช่ครับ ผมก็ไม่เห็นด้วยที่คนมาก่อนต้องตกเป็นรองแบบนี้ เพราะฉะนั้น คุณต้องคุยกับเขาให้เข้าใจและถ้าเขายังยืนกรานว่าต้องแต่ง ก็ขอให้คุณคิดไว้ได้เลยว่าเขากำลังจะเขี่ยคุณทิ้ง”

“คุณเป็นคนรักของผู้หญิงคนนั้นหรือคะ” บุษกรถาม

“ผมเป็นเพื่อนสนิทของเธอครับและทนไม่ได้ที่เห็นแฟนคุณมาหลอกเพื่อนผม คุณกับเธอเป็นผู้หญิงเหมือนกัน คงไม่ชอบการถูกหลอกให้รักแบบนี้หรอกใช่ไหมครับและถ้าคุณยังสนับสนุนให้เขาทำแบบนี้ต่อไป ก็แสดงว่าคุณไม่ได้รักเขาจริงๆ แต่คุณรักเพราะเขามีเงิน”

“ไม่ใช่ ฉันรักยูจริงๆ ไม่เกี่ยวกับเงิน” เธอปฏิเสธทันควันและมองเขาด้วยสายตาไม่พอใจเมื่อถูกดูหมิ่น

“ถ้าอย่างนั้นคุณต้องขัดขวางความรักของคนทั้งสองเพื่อพิสูจน์ว่าคุณรักเขาจริงๆ คนรักกันต้องส่งเสริมกันในทางที่ดีครับ คุณก็เป็นคนดี มีหน้าที่การงานดี และผมดูแล้วแฟนคุณก็น่าจะเป็นคนดีเหมือนกัน ไม่งั้นคุณคงไม่รัก แต่ตอนนี้เขาอาจหลงผิดไปบ้าง คุณต้องดึงเขาขึ้นมานะครับ”

“ได้ค่ะ ฉันจะคุยกับเขาเอง”

“อย่าให้เขารู้ว่าผมมาคุยกับคุณนะครับ ไม่งั้นเขาอาจมองเจตนาของผมผิดไป”

“ได้ค่ะ ขอบคุณนะคะที่มาบอกฉัน”




........................................................


สามารถโหลดฉบับมาอ่านแบบยาวๆ ได้แล้วนะคะ ในราคาเพียง 89.-ค่ะ


 




โหลดจากเมพ -- >> ขอรักเธอให้ล้นใจ

โหลดจากอีบุ๊ก -- >> ขอรักเธอให้ล้นใจ






Create Date : 01 มีนาคม 2559
Last Update : 1 มีนาคม 2559 10:36:18 น. 1 comments
Counter : 576 Pageviews.  
 
 
 
 
ดีจ้า มาทักทายนะจ้ะ sinota ซิโนต้า Ulthera สลายไขมัน SculpSure เซลลูไลท์ ฝ้า กระ Derma Light เลเซอร์กำจัดขน กำจัดขนถาวร รูขุมขนกว้าง ทองคำ ไฮยาลูโรนิค Hyaluronic คีเลชั่น Chelation Hifu Pore Hair Removal Laser freckle dark spot cellulite SculpSure Ultherapy กำจัดไขมัน adenaa ลบรอยสักคิ้วด้วยเลเซอร์ ลบรอยสักคิ้ว Eyebrow Tattoo Removal เพ้นท์คิ้ว 3 มิติ สักคิ้ว 3 มิติ
ให้ใจหายใจ สุขภาพ วิธีลดความอ้วน การดูแลสุขภาพ อาหารเพื่อสุขภาพ ออกกำลังกาย สุขภาพผู้หญิง สุขภาพผู้ชาย สุขภาพจิต โรคและการป้องกัน สมุนไพรไทย ขิง น้ำมันมะพร้าว ผู้หญิง ศัลยกรรม ความสวยความงาม แม่ตั้งครรภ์ สุขภาพแม่ตั้งครรภ์ พัฒนาการตั้งครรภ์ 40 สัปดาห์ อาหารสำหรับแม่ตั้งครรภ์ โรคขณะตั้งครรภ์ การคลอด หลังคลอด การออกกำลังกาย ทารกแรกเกิด สุขภาพทารกแรกเกิด ผิวทารกแรกเกิด การพัฒนาการของเด็กแรกเกิด การดูแลทารกแรกเกิด โรคและวัคซีนสำหรับเด็กแรกเกิด เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ อาหารสำหรับทารก เด็กโต สุขภาพเด็ก ผิวเด็ก การพัฒนาการเด็ก การดูแลเด็ก โรคและวัคซีนเด็ก อาหารสำหรับเด็ก การเล่นและการเรียนรู้ ครอบครัว ชีวิตครอบครัว ปัญหาภายในครอบครัว ความเชื่อ คนโบราณ
 
 

โดย: สมาชิกหมายเลข 4061181 วันที่: 25 สิงหาคม 2560 เวลา:16:25:02 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

นักเขียนสีเทา
 
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]








ผลงานที่เว็บอีบุ๊กส์ :






. . . . . . . . . . . .


ผลงานทั้งหมดที่เว็บเมพ :



[Add นักเขียนสีเทา's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com