[แผนรักเสน่ห์ร้าย] 5 : คุ้กกี้แสนอร่อย

ตอนที่ 5

คุ้กกี้แสนอร่อย


เก็จแก้วเดินทางมาทำงานพร้อมกฤติพงศ์ในเวลาเกือบเก้าโมง ซึ่งเป็นเวลาที่สายกว่าทุกวัน แต่ก็ไม่มีใครสงสัย เพราะต่างรู้กันดีว่ากฤติพงศ์จะไปรับเก็จแก้วที่หอพักของเธอประจำ ส่วนที่มาสายก็มีคนสงสัยบ้าง แต่เก็จแก้วก็บอกว่ากฤติพงศ์ไปรับเธอช้า ก็เลยมาสายแบบนี้ และเธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเขาถึงไปรับเธอสาย เพราะเธอไม่กล้าถาม ทำให้ปวีณาไม่กล้าถามหรือสงสัยต่อ

คงต้องขอบคุณภาพเจ้านายแสนสุภาพของกฤติพงศ์ที่เขาได้สร้างไว้ ทำให้เก็จแก้วไม่ต้องกระอักกระอ่วนใจ กลัวใครจะไปนินทาหรือสงสัยลับหลังว่าเจ้านายกับลูกน้องแอบไปคั่วกันเอง

พนักงานของโชว์รูมไม่มีใครสนใจสงสัย ผิดกับกฤติพงศ์ที่เริ่มหันมาสนใจพนักงานคนนี้ของเขามากขึ้น จากเมื่อก่อนเขาคิดว่าเธอเป็นแค่เด็กแก่นๆ ที่ชอบใช้สายตายั่วเขาจนดูเหมือนคนมากประสบการณ์ แต่เข้าเอาจริง เธอกลับเป็นเด็กสาวไร้เดียงสาและเต็มไปด้วยเสน่ห์น่าค้นหา แม้เขาจะไม่รู้ว่าเธอเป็นใครมาจากไหน แต่เขาก็ไม่สนใจแล้วเพราะตอนนี้ เขาคิดว่าตัวเองรู้จักเธอดีพอสมควร

...เสียงเคาะประตูห้องทำงานของกฤติพงศ์ดังขึ้นในช่วงเกือบสี่โมงเย็น และเมื่อได้ยินเสียงอนุญาต ประตูบานนั้นก็เปิดออกพร้อมด้วยเก็จแก้วที่ถือถาดที่มีชาร้อนและคุ้กกี้เข้ามา เธอยิ้มให้เขาแล้ววางถาดลงบนโต๊ะ

“แก้วเอาชาร้อนกับขนมมาให้คุณกันต์ค่ะ”

“ขอบคุณครับ แต่คุณไม่ได้ทำหน้าที่แม่บ้านแล้วนี่” เขาถาม

“ค่ะ แต่แก้วอยากเอามาให้ ลองขนมหน่อยนะคะ แฟนพี่ณาแวะมาเลยเอามาฝากค่ะ” เธอบอกแล้วผลักจานขนมไปใกล้เขา

“ขอบคุณครับ แต่มือผมเลอะหมึกปากกา” เขาบอกแล้วแบมือออก มีน้ำหมึกสีน้ำเงินติดนิ้วประปราย

“งั้นไปล้างมือก่อนค่ะ” เธอแนะนำ

“ป้อนผมหน่อยสิครับ” ชายหนุ่มร้องขอ ทำเอาเก็จแก้วถึงกับเลิกคิ้วอย่างไม่แน่ใจว่าฟังผิดหรือเปล่า

“ป้อนหรือคะ” เธอย้ำ

“ใช่ครับ ป้อนผมหน่อยสิ” เขาบอกอีกครั้งแถมยังอ้าปากรออีกด้วย

“ในห้องนี้เลยหรือคะ ถ้าใครเปิดประตูเข้ามาหรือเห็นเข้า มันจะไม่ดีนะคะ” เก็จแก้วบอก เธอรู้ดีว่าเขาเป็นห่วงภาพลักษณ์มากแค่ไหน และเธอก็อยากให้เขารักษาภาพตรงนี้เอาไว้

“ห้องส่วนตัวของผม ถ้าจะเข้ามาก็ต้องเคาะประตูก่อนหรือถ้ามีธุระก็จะโทรบอกก่อน เหมือนเมื่อกี้ที่คุณเข้ามา ถ้าผมไม่อนุญาต คุณจะเปิดประตูเข้ามาไหม”

“ไม่ค่ะ ก็คุณยังไม่อนุญาตนี่คะ จะให้แก้วเสียมารยาทเปิดเข้ามาได้ยังไง”

“คนอื่นก็คิดเหมือนคุณครับและทุกคนที่นี่ก็เคร่งครัดเรื่องกฎระเบียบมาก” เขาบอกและนั่นทำให้เก็จแก้วยิ้ม สีหน้าผ่อนคลาย เธอเดินอ้อมโต๊ะมาใกล้แล้วหยิบคุ้กกี้มาหนึ่งชิ้น กฤติพงศ์ยิ้มนิดๆ เขาขยับเก้าอี้เล็กน้อย เพื่อให้เธอนั่งบนตักเขา

“อะไรที่ทำให้คุณพอใจ แก้วยินดีทำให้ค่ะ” เธอบอกแล้วป้อนขนมใส่ปากเขา กฤติพงศ์กัดไปครึ่งชิ้น

“อร่อยจริงๆ ด้วย คุณกินไปหรือยัง”

“กินไปแล้วค่ะ ก่อนที่จะเอาเข้ามาให้”

“กินอีกสิ เดี๋ยวผมป้อนคุณเอง”

“แต่มือคุณกันต์เลอะหมึกนี่คะ จะป้อนแก้วยังไง” เธองง ขณะที่กฤติพงศ์ยิ้มเจ้าเล่ห์ เขางับขนมในมือเธอที่เหลืออีกครึ่งชิ้นแล้วยื่นหน้ามาใกล้เธอก่อนประกบปากตัวเองกับกลีบปากนุ่มเพื่อส่งขนมในปากให้เข้าไปอยู่ในปากของเธอ ทำเอาเก็จแก้วถึงกับนิ่งอึ้ง ไม่คิดว่าเขาจะป้อนเธอด้วยวิธีนี้

แต่ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหน เธอก็ยินดีรับไว้ ยิ่งป้อนด้วยปากของเขา เธอยิ่งยินดี
หญิงสาวรับคุกกี้ไปแล้วแต่กฤติพงศ์ก็ยังไม่ยอมถอยปากออก เขาละเลียดขบเม้มริมฝีปากล่างของเธอแล้วส่งลิ้นเข้าไปคลอเคลียคุกกี้ชิ้นเล็กที่เคยอยู่ในปากของเขา ซึ่งเก็จแก้วก็ใจดีแบ่งให้เขากินด้วย

มือใหญ่ของกฤติพงศ์ไม่ยอมอยู่เฉย ตอนนี้เขากำลังลูบไล้ฝ่ามือไปตามไหล่มนและท่อนแขนเรียวก่อนมาหยุดเหนือกระดุมเม็ดบนสุดของเธอ

“คุณกำลังทำให้ผมกลายเป็นสมภาร” เขากระซิบแล้วขบปากเธอเล่น ทำเอาเก็จแก้วหัวเราะคิก

“ลองดูสิคะ แล้วจะรู้ว่าอร่อยอย่าบอกใครเลย”

“ใช่ อย่าบอกใครเลยล่ะ” เขาเห็นด้วยก่อนเริ่มต้นจูบเธออีกครั้งพร้อมมือที่ปลดกระดุมเสื้อของเธอไปด้วยเมื่อเรียบร้อยเขาก็สอดมือเข้าไปด้านหลังเพื่อจัดการกับตะขอชั้นในของเธอ เมื่อตะขอหลุดออกจากกัน เขาก็ดึงผ้าสีหวานขึ้นไปไว้เหนือเนินอกแล้วเลื่อนหน้าลงไปยังภูเขาไฟลูกใหญ่นุ่มมือ

ปากร้อนครอบครองอกอวบของเธอแล้วดูดกลืนอย่างกระหายเหมือนทารกหิวนมมารดา เต้าอวบอีกข้างก็มีมือใหญ่คอยบีบนวด โดยมีเจ้าของอกอิ่มคอยแอ่นป้อน มือของเธอจับศีรษะเขาไว้แล้วกดเบาๆ

“อืมมม คุณกันต์ อาาาาา อาาาาา อืมมมม” เก็จแก้วครางเบาและต้องกัดริมฝีปากไว้เพื่อกั้นเสียง

“ตัวคุณหอมหวานมากแก้ว จนผมไม่อยากหยุด” เขาบอกเสียงอู้อี้

“คืนนี้ไปค้างกับแก้วสิคะ” เธอเชื้อเชิญอย่างไม่ปิดบัง

“แน่นอนอยู่แล้ว” เขาตอบรับก่อนสลับไปดูดเม้มอกอิ่มอีกข้าง อีกมือเลื่อนลงต่ำไปใต้กระโปรงของเธอ

แต่แล้วเสียงโทรศัพท์ของกฤติพงศ์ก็ส่งเสียงขึ้น เสียงมันช่างบาดหูและน่ารำคาญยิ่งนัก ชายหนุ่มถอนใจและมีสีหน้าไม่พอใจเมื่อถูกขัดจังหวะแต่ก็ไม่อาจปล่อยให้มันดังอย่างนั้นต่อไปได้ เขาเลื่อนหน้าจากเต้าอวบของเธออย่างเสียดายแล้วหยิบโทรศัพท์มาดู ขณะที่เก็จแก้วขยับตัวออกจากตักเขาแล้วจัดแจงกับเสื้อผ้าของตนให้เรียบร้อย สีหน้าของเธอแสดงถึงความไม่พอใจเช่นกัน

“ว่าไง” เขากรอกเสียงแบบเซ็งๆ

“ยุ่งอยู่หรือเปล่ากันต์” บอม เพื่อนคนหนึ่งของเขาถามมาตามสาย

“นิดหน่อย มีอะไร”

“เปล๊า!” เพื่อนบอกเสียงสูง ทำเอากฤติพงศ์แทบจะอ้าปากด่า “ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เจอกันเลย แวะมาเจอกันหน่อยดิ ไอ้แจ็คมันเพิ่งกลับมาจากฝรั่งเศส มันอยากเจอนาย”

“ได้ ที่ไหนล่ะ” ชายหนุ่มบอกง่ายๆ ซึ่งสถานที่ก็เป็นร้านคาราโอเกะประจำ

“โทรไปชวนไอ้เพชรมาด้วยนะ เมื่อกี้ฉันโทรไปแล้ว มันไม่รับสาย”

“มันไม่ไปหรอก ช่วงนี้มันติดแฟน ลืมเพื่อนฝูงไปหมดแล้ว”

“ลองดูก่อน นานๆ ไอ้แจ็คมันจะกลับมา จะใจดำไม่มาเจอเพื่อนเลยหรือไง จะให้มันพาเมียมาด้วยก็ได้ ไอ้แจ็คมันอยากรู้ว่าผู้หญิงแบบไหนที่ทำให้ไอ้เพชรมันทิ้งลาย” บอมพูดแล้วหัวเราะ

“ได้ๆ เดี๋ยวจะลองชวนดู มีอะไรอีกมั้ย”

“ไม่มีแล้ว”

“งั้นฉันวางก่อน กำลังยุ่งอยู่”

“โอเคๆ แล้วเจอกันเย็นนี้” เพื่อนรีบลา เพราะน้ำเสียงของกฤติพงศ์ดูเคร่งๆ และคิดว่าเขาคงกำลังมีธุระติดพัน

ชายหนุ่มวางสายแล้วถอนใจเฮือก เขาหันไปมองเก็จแก้วและเห็นเธอใส่ชุดเรียบร้อยแล้วจึงไม่ได้รั้งกลับมา เพราะตอนนี้เธอเข้ามาในห้องเขานานเกินไปแล้ว หากยังไม่ออกไป อาจทำให้หลายคนสงสัยได้

“วันนี้แก้วต้องกลับเองใช่ไหมคะ” เก็จแก้วถาม

“ไม่ เดี๋ยวผมจะไปส่งคุณก่อนแล้วค่อยไปหาเพื่อน”

“เพื่อนที่นัดเจอกันมีผู้หญิงหรือเปล่าคะ” เธอถามเสียงอ้อน

“ไม่มีเลย หรือถ้ามีก็เป็นแฟนของเพื่อนผม”

“เมื่อกี้คุณกันต์บอกแก้วว่าคืนนี้จะไปค้างด้วย” เธอเปรยเสียงเบา

“ใช่ครับ และผมยังยืนยันคำเดิมของตัวเอง เดี๋ยวผมจะไปส่งคุณที่หอพักแล้วผมจะไปเจอเพื่อน หลังจากนั้นจะรีบกลับไปหาคุณ ตกลงมั้ยครับ รับรองว่าผมไม่เถลไถลไปไหนแน่ๆ” เขาให้คำมั่น

“ค่ะ แก้วเชื่อคุณและจะรอนะคะ” เธอบอกแล้วมองเขาอย่างมีความหมายก่อนหยิบถาดและเดินออกจากห้องทำงาน





ในห้องคาราโอเกะของร้านอาหารประจำ เพื่อนของกฤติพงศ์นั่งคุยกันอยู่ หนึ่งในนั้นคือพัชฏะ อดีตเพลย์บอยตัวพ่อ แต่ปัจจุบันเขาถอดเขี้ยวเล็บและกลายเป็นสามีผู้แสนซื่อสัตย์ของภรรยาเรียบร้อยแล้ว

“ไม่พาเมียมาด้วยล่ะวะ” แจ๊ค เพื่อนที่บินมาจากฝรั่งเศสถาม

“อย่าเลย เขาไม่รู้จักใคร เดี๋ยวจะนั่งเหงาเปล่าๆ”

“ทำไมวันนี้เมียถึงปล่อยออกมาได้วะเพชร” เพื่อนอีกคนถาม

“นายพูดเหมือนฉันโดนกักตัวไว้อย่างนั้นแหละบอม นัทเขาไม่ใช่คนแบบนั้น ฉันจะไปไหน เขาก็ให้ไป แต่ฉันไม่อยากไปเอง” ชายหนุ่มแก้ตัวแทนภรรยา

“ออกโรงปกป้องกันด้วยโว้ย สงสัยจะรักจริง” แจ๊คพูดแล้วผิวปากแซว

“ถ้าไม่รักจริง มันไม่ทิ้งชีวิตโสดหรอกโว้ย นายก็รู้ว่ามันหวงความโสดยิ่งกว่าอะไร” บอมบอกเพื่อน

“แบบนี้ไงล่ะ ฉันถึงอยากเห็นหน้าเมียมัน จะสวยน่ารักเหมือนนางแบบที่มันเคยควงหรือเปล่าวะ”

“ไม่เหมือนสักนิด หุ่นก็ไม่ได้ดีอะไร เรื่องความสวยก็งั้นๆ แต่น่ารักดี ถ้าอยากรู้อะไรมากกว่านี้ก็ถามไอ้กันต์ดู มันรู้จักเมียไอ้เพชร นั่นไง มาโน่นแล้ว” เพื่อนอีกคนบุ้ยหน้าไปยังประตูทางเข้า เพื่อนๆ หันไปมองพร้อมทั้งโบกมือทักทายผู้มาใหม่

“มากันนานหรือยัง” กฤติพงศ์ถามรวมๆ

“มาถึงสักสิบนาทีนี่แหละ”

“ไอ้ภูมิบอกว่านายรู้จักกับเมียไอ้เพชรด้วย เธอเป็นคนยังไงถึงทำให้คุณชายเพลย์บอยของเราเปลี่ยนไปได้ถึงขนาดนี้” แจ๊คถามเพื่อน

“เป็นคนดีที่สุดที่ทำให้ฉันแพ้จนหมดรูป” พัชฏะบอกเพื่อน ทำเอาเพื่อนๆ ถึงกับผิวปาก

“คารมยังไม่เปลี่ยนเลยนะเอ็ง อย่าเผลอไปพูดให้สาวที่ไหนฟังล่ะ ขี้เกียจไปเยี่ยมที่โรงพยาบาล” ภูมิบอก

“แต่ฉันว่าเปลี่ยนเป็นวัดดีกว่าว่ะ” บอมต่อให้

“ไม่มีสาวที่ไหนได้ฟังแล้วโว้ย ตอนนี้มีแค่สาวเดียว เป็นหญิงเดียวในดวงใจ” พัชฏะบอกเพื่อนเรียกเสียงโห่ฮาให้ดังขึ้นอีกครั้ง

“แล้วนี่นายกลับมากี่วัน” กฤติพงศ์ถามเพื่อนที่บินมาไกลบ้าง

“ยังไม่รู้เพราะอาทิตย์หน้าแด๊ดฉันจะบินมาเที่ยวที่นี่ ฉันต้องพาเขาเที่ยว” แจ็คบอก เขาเป็นคนไทยแท้ๆ แต่แม่แต่งงานใหม่ ทำให้เขาต้องบินไปอยู่เมืองนอกตั้งแต่เด็ก ชายหนุ่มเข้ากับพ่อเลี้ยงได้ดี เพราะท่านเป็นหมัน จึงรักเขาเหมือนลูกแท้ๆ

“แต่ก็ไม่รู้ว่าจะพาเที่ยวได้แค่ไหนกัน ฉันกลับเมืองไทยแค่ปีละครั้งแล้วก็อยู่แต่ในกรุงเทพด้วย” แจ็คพูดอย่างเป็นกังวล

“ระหว่างนี้นายว่างอยู่ก็ไปเที่ยวสำรวจก่อนสิ แด๊ดนายอยากไปไหนล่ะ ทะเลใต้หรือว่าจะขึ้นเหนือ” พัชฏะถาม

“ยังไม่รู้ แต่เมื่อสองปีก่อน ฉันเคยพาไปกระบี่แล้ว คราวนี้คิดว่าจะชวนขึ้นเหนือ”

“ไม่ต้องกังวลไป เที่ยวเมืองไทยไม่ยากหรอก แต่ตอนนี้ ฉันว่าเรากินเติมพลังกันก่อนดีกว่า ไม่งั้นเดี๋ยวจะไม่มีแรงคิด” ภูมิตัดบทเมื่ออาหารที่สั่งไปทยอยนำมาเสิร์ฟ จากนั้น ความสนใจของทุกคนก็พุ่งไปที่อาหารจานใหญ่สีสันน่ากินพร้อมทั้งพูดคุยเรื่องจิปาถะทั่วไปสอดแทรกด้วยการแนะนำสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ ตามแต่จะนึกออก

กระทั่งเวลาล่วงไปสองชั่วโมง อาหารพร่องไปเยอะ บางอย่างก็เกลี้ยงจานแล้ว หลายคนจึงเปลี่ยนมาเป็นดื่มน้ำเคล้าเสียงเพลง บางคนเลือกเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ ส่วนคนที่ขับรถมาได้บอกปฏิเสธไปเพราะไม่อยากเสี่ยงโดนจับ

“ฉันขอตัวกลับก่อนดีกว่า ดึกมากแล้ว” พัชฏะเอ่ยเมื่อเวลาเดินมาถึงสี่ทุ่ม ขณะที่เพื่อนๆ ยกนาฬิกาดูและทำหน้าเหมือนไม่เชื่อ

“อะไรกันเพชร สี่ทุ่มนี่นะดึก” บอมถาม

“ดึกแล้วสำหรับฉัน ปกติฉันต้องกลับถึงบ้านก่อนสามทุ่ม นี่ก็บอกนัทไว้ว่าจะกลับถึงบ้านไม่เกินห้าทุ่ม”

“เมียนายโหดขนาดนี้เลยเหรอ ถึงกับต้องตั้งเวลาไว้ด้วย”

“เมียฉันไม่ได้บอก แต่ฉันเป็นคนบอกเอง นี่ก็ไม่มีอะไรแล้วไม่ใช่เหรอ อีกเดี๋ยวร้านก็จะปิดแล้ว”

“ร้านปิดก็ไปต่อที่อื่นได้นี่ นานๆ จะได้เจอกันแบบครบๆ ไปเที่ยวกันหน่อยหน่า” บอมชวน

“พวกนายไปเถอะ ฉันขอตัว กลับละ ว่างๆ ก็นัดเจอกันได้อีก บาย” ลาจบก็เดินออกจากห้องไปโดยไม่รอให้เพื่อนลาตอบเลย

“มันเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ” แจ็คเปรย

“งั้นพวกเราก็ไปต่อกันเถอะ เดี๋ยวฉันนัดน้องๆ ให้” บอมบอกแล้วยักคิ้วหลิ่วตาให้เพื่อน

“เยี่ยม! ไปกันเลย” ภูมิรับคำคนแรก

“ฉันขอไม่ไปนะ” กฤติพงศ์ปฏิเสธ สร้างความแปลกใจให้เพื่อนอีกครั้ง

“ทำไมล่ะกันต์ ปกตินายไม่เคยพลาดนี่นา”

“ขี้เกียจน่ะ ช่วงนี้งานยุ่งๆ เลยไม่ค่อยมีอารมณ์อยากเที่ยวเท่าไหร่” เขาบอกด้วยน้ำเสียงเหนื่อยๆ เพื่อให้ดูสมจริง บอมมองเพื่อนอีกสองคนอย่างตัดสินใจ

“พวกนายก็ไปกันเองสิ ขาดฉันไปสักคนไม่ถึงกับกร่อยหรอก”

“เราไปกันสามคนก็ได้” แจ็คบอก

“ถ้านายเกิดเปลี่ยนใจก็ตามไปได้นะกันต์ เดี๋ยวฉันเรียกน้องมาเผื่อให้” ภูมิบอกเพื่อน ขณะที่กฤติพงศ์เพียงยิ้มและไม่ตอบอะไร

อยากบอกเพื่อนเหลือเกินว่า “น้องๆ” เหล่านั้นไม่น่าสนใจเสียแล้ว เพราะตอนนี้ในหัวของเขามีแต่ภาพของเก็จแก้วอยู่เต็มไปหมดและอยากไปหาเธอใจจะขาดอยู่แล้ว




เสียงประตูห้องพักของเก็จแก้วดังขึ้นในเวลาเลยห้าทุ่มมานิดหน่อย เจ้าของห้องที่กำลังนอนเล่นอยู่บนเตียงรีบลุกไปส่องช่องตาแมว จนเมื่อเห็นคนที่เธอรอยืนอยู่เบื้องหน้า เธอก็รีบเปิดประตูทันทีและหลังจากที่เขาเข้ามาแล้ว หญิงสาวก็ปิดประตูและลงกลอนแน่นหนา

ทันทีที่ลงกลอนเรียบร้อย กฤติพงศ์ก็ตรงเข้าสวมกอดและหอมแก้มเธอหนักๆ ก่อนดันร่างบางไปที่เตียงนอน

“แก้วคิดว่าคุณกันต์จะไม่มาซะแล้ว”

“ผมสัญญาแล้วยังไงก็ต้องมาครับ”

“ขอบคุณค่ะ แก้วรักคุณจังเลย” เธอบอกแล้วจูบเขาที่แก้ม

“เปลี่ยนคำขอบคุณเป็นอย่างอื่นได้มั้ยครับ” เขาบอกแล้วลูบแผ่นหลังเธอเบาๆ และนั่นทำให้เขารู้ว่าเธอไม่ได้สวมชั้นใน

“คุณกันต์อยากได้อะไรล่ะคะ แก้วยินดีให้ทุกอย่าง” เธอบอกแล้วเกี่ยวสายชุดนอนบางเบาให้พ้นไหล่มน จนเมื่อมันลงไปกองที่พื้น ร่างทั้งร่างก็เปลือยเปล่า

“คุณก็รู้ว่าผมอยากได้อะไร” เขาบอกเสียงสั่นพร่าก่อนผลักเธอลงนอนบนเตียงนุ่ม โดยมีร่างสูงใหญ่ทาบทับตามไป เขาปลดกระดุมเสื้อตัวเองแล้วถอดมันออกทางศีรษะเพื่อความรวดเร็วและขณะที่ปลดกางเกง เขาก็ก้มลงไปดูดเม้มอกอวบของเธอไปด้วยเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา

ความร้อนแรงของเขาทำให้ทั้งห้องระอุไปด้วยไฟสวาทที่โหมกระหน่ำท่ามกลางความสุขของการร่วมบรรเลงเพลงรักที่มีไปตลอดทั้งคืน


..............................................

เรื่องนี้มีทั้งหมด 10 ตอน คนเขียนตั้งใจไว้ว่าจะลง 50% เพราะฉะนั้น ขออนุญาตลงตอนนี้เป็นตอนสุดท้ายนะคะ หากใครอยากอ่านต่อ ก็โหลดฉบับเต็มมาอ่านกันได้นะคะ รับรองว่าแซ่บ!

Create Date : 09 ตุลาคม 2558		1 comments
Last Update : 9 ตุลาคม 2558 13:15:35 น.
Counter : 1659 Pageviews.
Share Tweet