นักเขียนนามปากกา "จันทร์ทอแสง" เขียนนิยายแนว 20+ ทั้งโลกสวยและโลกไม่สวย

<<
กุมภาพันธ์ 2559
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
2829 
 
11 กุมภาพันธ์ 2559
 

[ขอรักเธอให้ล้นใจ] 1 : ชีวิตตามแบบแผน



ตอนที่ 1
ชีวิตตามแบบแผน



ณ สนามหญ้าด้านข้างของบ้านหลังใหญ่มีศาลาทรงแปดเหลี่ยมตั้งอยู่ ใกล้กันคือลำธารและน้ำตกจำลองที่ช่วยสร้างบรรยากาศให้รื่นรมย์ ในศาลามีชายหญิงคู่หนึ่งกำลังนั่งคุยกันอยู่

“น่าเบื่อที่สุด ทำไมแม่ต้องบังคับให้เราทำโน่นทำนี่ด้วยก็ไม่รู้ รู้ว่าเราไม่ชอบก็บังคับจัง” ชายหนุ่มบ่นแล้วทำหน้ายุ่ง แม้จะอยู่ในอารมณ์ไม่ชอบใจแต่ใบหน้าของเขาก็ยังดูหล่อเหลา คิ้วหนารับกับดวงตาคมเข้มและจมูกที่โด่งเป็นสัน ริมฝีปากเป็นรูปกระจับสีชมพูอ่อนๆ

“เพราะอาหญิงอยากให้ธามดูเป็นผู้เป็นคนขึ้นมาน่ะสิ” เพื่อนสนิทที่คบหากันมาตั้งแต่เด็กพูด เธอยิ้มน้อยๆ และส่ายหน้าแบบระอากับนิสัยของเพื่อน ใบหน้าของเธอหวานหยดพอๆ กับรอยยิ้มที่หวานไม่แพ้กัน ดวงตากลมโตทอปะกายสดใส

“แล้วนี่เราไม่เป็นคนตรงไหน ถ้าเราไม่ใช่คน นิดก็ไม่ใช่คนเหมือนกันนั่นแหละ”

“นิดหมายถึงให้เป็นคนที่มีการมีงานทำ ไม่ใช่ลอยไปลอยมา ทำตัวน่าเบื่อขวางโลกแบบนี้”

“จะต้องทำเองทำไม ในเมื่อมีคนทำแทนแล้ว” ธามหรือธานินทร์ยกไหล่ แล้วหยิบหนังสือการ์ตูนเล่มโปรดมาเปิดอ่าน

“ธามควรจะโตเป็นผู้ใหญ่ได้แล้วนะ ปีนี้ก็ยี่สิบห้าแล้ว เราเลยวัยเบญจเพสมาแล้วนะ ถือว่าเป็นผู้ใหญ่แล้ว” หญิงสาวเตือน

“อย่าทำตัวแก่แดดไปหน่อยเลยหน่า แค่มีคู่หมั้นไม่ได้หมายความว่าจะโตกว่าเสียหน่อย” เขาว่า ทำเอานิชาภาหน้าแดง

“ใครอยากจะหมั้นกันล่ะ” เธอบ่นเสียงเบา

“ไม่อยากหมั้นอะไร เราเห็นนิดเที่ยวไปไหนต่อไหนกับเขาประจำ” น้ำเสียงของธานินทร์มีแววไม่พอใจหน่อยๆ

“ก็เป็นคนรักกันนี่ อีกไม่นานก็จะแต่งงานกันแล้ว”

“แต่งงานงั้นเหรอ ไหนบอกว่าจะแค่หมั้นกันก่อนไง” เขาถามเสียงตกใจพอสมควร

“ไม่รู้สิ แต่หมั้นแล้วสักวันก็ต้องแต่งไม่ใช่เหรอ”

“นิดอยากแต่งกับพี่ยูจริงๆ เหรอ” ธานินทร์ถามเสียงจริงจัง นิชาภาถอนใจเบาๆ

“ไม่รู้สิ แต่ถึงไม่อยาก นิดก็ต้องแต่งกับเขาในเมื่อเราหมั้นกันแล้ว” เธอบอกอ้อมๆ

“ยายหัวอ่อนเอ๊ย หมั้นแล้วก็ถอนหมั้นได้ ไม่เห็นยากเลย และถ้านิดไม่รักเขาจะแต่งไปทำไมให้ชีวิตเป็นทุกข์ ดูอย่างเราสิ แม่จะแนะนำคนนั้นคนนี่ เรายังไม่เอาเลย”

“ธามก็รู้ว่านิดไม่เคยปฏิเสธแม่ สิ่งที่ท่านเลือกให้ย่อมดีที่สุดเสมอ” เธอบอก เป็นปรัชญาที่ถูกมารดาฝังหัวมาตั้งแต่เด็กและเธอก็เชื่อมาโดยตลอด ขณะที่ธานินทร์กลอกตา

“สิ่งที่ดีที่สุดคือการเลือกเองต่างหาก”

“แต่ธามก็เคยได้ยินคำว่า อาบน้ำร้อนมาก่อนไม่ใช่เหรอ และคำว่าเลือกผิดคิดจนตัวตายก็ยังใช้ได้ทุกสมัยนะ แม่บอกว่าท่านไม่อยากให้นิดเลือกผิดคิดจนตัวตาย เรื่องคู่เป็นเรื่องสำคัญ”

“เพราะสำคัญไง เราถึงต้องเลือกเอง” ธานินทร์เห็นต่าง

“ไม่รู้สิ แต่ถ้านิดเลือกเองก็ไม่รู้ว่าจะเลือกได้ดีหรือเปล่า อย่างน้อยๆ พี่ยูก็เป็นคนดีและเหมาะสมกับนิด” เธอบอก ทำเอาธานินทร์ถอนใจอีกรอบ

“ช่างเถอะธาม เราเถียงเรื่องนี้มาหลายครั้งแล้วและไม่เคยได้ข้อสรุปเลย เรื่องของอนาคตเราคาดเดามันไม่ได้หรอก จนกว่ามันจะมาถึง”

“มันก็จริง โตแล้วไม่มีอะไรดีเลย น่าเบื่อ” เขาบ่น

“ก็นิดบอกแล้วไงว่าให้ไปทำงาน ถ้าธามทำงานรับรองว่าเวลามันจะผ่านไปเร็วมากๆ เลยล่ะ”

“มีคนทำแทนแล้วนี่ ทำไมเราต้องไปทำด้วยล่ะ แล้วแบบนี้จะจ้างคนมาทำไม” เขาบอก

ครอบครัวของธานินทร์ทำธุรกิจเกี่ยวกับอพาร์ทเม้นท์และอาคารพาณิชย์ให้เช่า เดือนๆ หนึ่งเขาไม่ต้องทำงานก็มีเงินเข้าบัญชีหลายแสนบาท ถือเป็นเสือนอนกินตัวจริงเสียงจริง

ชายหนุ่มเป็นลูกคนเดียวของครอบครัวทำให้ถูกตามใจมาตั้งแต่เด็ก เขาไม่ต้องทำงาน อยากเที่ยวเล่นที่ไหนก็ได้ ขนาดตอนนี้จบมาแล้วหลายปี แต่เขาก็ไม่เคยคิดย่างกรายเข้าไปดูแลกิจการที่บ้านเลยเพราะมีลูกจ้างอยู่แล้ว และทุกเดือนแม่ของเขาก็จะเป็นคนตรวจบัญชีรายรับรายจ่ายเอง

“แต่มันเป็นธุรกิจของเรานะธาม ต่อให้มีคนดูแลอยู่แล้วแต่ธามก็ต้องไปดูเองด้วย โดนโกงขึ้นมาจะทำยังไง ไม่มีใครช่วยหรอกนะ” นิชาภาขู่

“เรารู้หรอกหน่านิด ถึงเราจะไม่เข้าไปดูแต่เราก็รู้ว่าต้องตรวจสอบยังไง แม่เคยสอนแล้ว นิดเองเถอะวันนี้ทำไมไม่ไปทำงาน อู้หรือไง” เขาถาม

“บ้าเหรอ ใครกันที่อู้ นิดมีนัดต่างหาก เดี๋ยวพี่ยูจะมารับตอนเก้าโมง”

“จะไปไหนเหรอ” เขาถามเสียงเบาติดเศร้าเล็กน้อย

“ไปดูงานที่สุราษฎร์และมีเวลาเหลือนิดหน่อย เขาเลยชวนนิดไปเที่ยวเปิดหูเปิดตา” เธอตอบ ธานินทร์พยักหน้าเล็กน้อยและไม่ถามอะไรต่อ




ด้านในบ้านตรงหน้าต่างที่สามารถมองออกไปเห็นศาลากลางสนาม พ่อกับแม่ของนิชาภากำลังยืนมองลูกสาวคนเดียวคุยกับธานินทร์

“เด็กสองคนนี้โตขึ้นมากเลยนะ ตาธามผมก็เห็นมาตั้งแต่เล็กๆ ตอนนี้โตเป็นหนุ่มแล้ว หน้าตาดีเชียว” ชานน พ่อของนิชาภาเปรยกับภรรยา

“จริงค่ะ ตอนนั้นยังวิ่งเล่นกับน้องนิดอยู่เลย แต่ลูกเราก็โตขึ้นมากแล้วนะคะ แปบๆ อีกไม่กี่เดือนก็จะแต่งงานแล้ว ฉันยังจำตอนที่เด็กสองคนนั่นกระโดดน้ำและวิ่งเล่นที่สวนหลังบ้านอยู่เลยค่ะ”

“น้องนิดจะแต่งงานแล้ว แล้วนายธามล่ะ มีแววว่าจะแต่งหรือยัง คุณหญิงเขาเล็งใครไว้บ้าง”

“โอย จะเล็งใครไว้คะ” ทิพย์เกสรร้องแล้วถอนใจ “เลือกมาให้กี่คนๆ นายธามก็ไม่เคยสนใจเลย หญิงมาบ่นให้ฉันฟังไม่รู้เท่าไหร่แล้ว และพูดก็พูดเถอะ คนอย่างนายธาม ใครได้ไปเป็นคู่คงต้องคิดหนักหน่อย”

“มันก็จริง” ผู้เห็นสามีพยักหน้าช้าๆ “แต่ก็โทษนายธามไม่ได้หรอก เขาถูกเลี้ยงมาแบบนั้นนี่ คุณหญิงตามใจลูกมากเกินไป” เขาสรุป

“แต่จะว่าหญิงก็ไม่ถูกนะคะ เขามีลูกคนเดียวก็ต้องดูแลหน่อย” ทิพย์เกสรปกป้องเพื่อน เธอกับแม่ของธานินทร์เป็นเพื่อนกันตามตั้งแต่สมัยเรียน แถมบ้านยังอยู่ใกล้กันด้วย และยังมีลูกในวัยใกล้ๆ กันอีก

“แต่หน่วยก้านเขาก็ดีอยู่นะ ถ้าตั้งใจทำงาน มีหวังสาวๆ เข้ามาไม่ขาดแน่”

“ถึงไม่ทำงานก็มีสาวๆ เข้ามาให้เลือกไม่ขาดอยู่แล้วค่ะ บ้านเขาออกจะรวยขนาดนั้นนี่คะ”

“น่าเสียดาย เด็กสองคนนั่นสนิทและเหมาะสมกันมาก”

“ใช่ค่ะ ฉันก็เสียดายเหมือนกัน ถ้าเราได้ดองกับหญิงก็คงดี แต่เพื่ออนาคตของลูก เราต้องตัดความเป็นเพื่อนออกไปก่อนค่ะ” ทิพย์เกสรบอก

“แล้วนี่คุณมั่นใจยูแค่ไหนถึงให้ลูกไปเที่ยวกับเขาแบบนี้” สามีวกกลับมาถามเรื่องลูกบ้าง

“มั่นใจค่ะ ครอบครัวของเขาถึงจะไม่รวยเท่าหญิง แต่ก็มีหน้ามีตาทางสังคม ตัวยูเองก็ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่ ออกจะหล่อเหลาและเหมาะกับน้องนิด ดูอย่างตอนวันหมั้นสิคะ ใครๆ ก็บอกว่าเหมาะสมกัน”

“แต่ให้ลูกไปเที่ยวกับเขาแบบค้างคืนแบบนี้ ผมกลัวว่าลูกเราจะดูไม่ดีนะ” ชานนเตือน

“ไม่หรอกค่ะคุณ น้องนิดหมั้นกับเขาแล้วนะคะ เท่ากับแต่งงานไปแล้วครึ่งตัว เหลือก็แค่รอฤกษ์แต่ง ก็อีกแค่ไม่กี่เดือน และฉันมั่นใจว่าจะไม่เกิดเรื่องผิดพลาดขึ้นค่ะ ตายูเป็นผู้ใหญ่แล้ว เขารู้ว่าอะไรเป็นอะไร” ทิพย์เกสรมั่นใจในตัวว่าที่ลูกเขย

“ถ้าคุณมั่นใจก็เอาเถอะ แต่ทางนั้นคงไม่มองลูกเราไม่ดีใช่ไหม”

“ไม่หรอกค่ะ ทางนั้นน่ะอยากให้เด็กสองคนไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ เพราะตายูไม่ค่อยว่าง ขืนห่างกันไม่ไปไหนด้วยกันเลย เดี๋ยวก็โดนเม้าว่าเลิกกันพอดี”

“มันก็จริง” ชานนพยักหน้าก่อนเดินไปนั่งที่โซฟาเมื่อเห็นลูกสาวเดินเข้ามาในบ้าน ตอนนี้แปดโมงแล้ว นิชาภาคงเข้ามาเตรียมตัวเพื่อรอคู่หมั้นหนุ่มมารับ




ที่บ้านของธานินทร์ ชายหนุ่มเดินเข้าไปด้วยท่าทีเอื่อยๆ ใบหน้าไร้อารมณ์ ก่อนทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาด้วยท่าทางอ่อนแรง แม่ของเขาเดินเข้ามานั่งด้วย

“ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะลูก” นารี หญิงวัยเกือบห้าสิบปีทัก ใบหน้าของนางยิ้มแย้มดูเป็นผู้ใหญ่ใจดี

“เบื่อครับ” เขาตอบแล้วล้มตัวลงนอนบนโซฟายาว

“เบื่ออะไรกัน แล้วนี่ทำไมกลับมาเร็ว ไปคุยกับหนูนิดมาไม่ใช่เหรอ ปกติแม่เห็นนั่งเล่นกันเป็นชั่วโมงๆ”

“เขาไม่ว่างครับ กำลังจะไปเที่ยวกับแฟน” ธานินทร์บอกแล้วถอนใจอีกครั้งก่อนหันหน้าเข้าพนักโซฟาคล้ายไม่อยากคุยด้วย

“น่าอิจฉาหนูนิดจริงๆ แฟนเขาหล่อดีนะธาม แล้วนี่เมื่อไหร่เราจะมีเป็นของตัวเองบ้างล่ะ เพื่อนเรานำหน้าไปแล้วนะ” แม่ยุ

“เรื่องเขาสิครับ”

“ไปรู้จักกับน้องน้ำหนาวลูกสาวเพื่อนแม่หน่อยไหมลูก แม่เคยเจอแล้ว น่ารักเชียวล่ะ ทำงานเก่งด้วยนะ”

“แม่จะให้เขามาข่มธามหรือครับ” ชายหนุ่มถาม

“แหม ทำไมคิดอย่างนั้นล่ะลูก แม่จะให้น้องมาช่วยงานเราต่างหาก แต่ไม่ต้องช่วยก็ได้ เพราะงานของเราก็ไม่มีอะไรมาก แค่นั่งดูบัญชีเดือนละสองครั้งเอง”

“งั้นก็ไม่ต้องรู้จักนะครับ ธามเบื่อที่จะไปนั่งกินข้าวกับเพื่อนแม่จะแย่”

“โธ่ลูก แล้วนี่เมื่อไหร่เราจะคบกับใครจริงๆ จังๆ เสียทีล่ะ แม่อยากให้ธามมีคู่เร็วๆ เหมือนหนูนิดเขา ดูรายนั้นสิ นิ่งๆ เงียบๆ เรียบร้อยออกอย่างนั้น อีกไม่กี่วันก็จะมีครอบครัวแล้ว ธามจะได้ไม่เหงาด้วยไงลูก หนูนิดแต่งงานไป เราก็คงไม่มีเพื่อนคุย” นารีพูดอย่างรู้ใจลูกชาย

“ไม่มีก็ช่างสิครับ” เขาพูดแบบไม่สนใจ น้ำเสียงออกจะงอนๆ

“ธาม แม่เป็นห่วงธามนะลูก ไปรู้จักกับน้องน้ำหนาวหน่อยนะ แม่เชื่อว่าธามต้องชอบน้อง คนนี้ไม่หวานเรียบ ไม่เฉื่อย ไม่ก๋ากั๋น ไม่เคร่งเครียด ตลกนิดๆ ยิ้มเก่ง” นารีโฆษณาสุดฤทธิ์

“ดูก่อนแล้วกันครับ” เขาแบ่งรับแบ่งสู้

“ได้จ้ะ งั้นอาทิตย์หน้าแม่นัดเขากินข้าวเลยนะ” นางบอก ซึ่งคนละความหมายกับลูกโดยสิ้นเชิง ธานินทร์ถอนใจอ่อนและไม่อยากขัดใจจึงพยักหน้ารับ

“เอ๊ะ นั่นใครมาบ้านหนูนิดน่ะ สงสัยจะเป็นแฟนเขาแน่เลย” นารีเอ่ยแล้วชะเง้อมองไปยังบ้านข้างๆ ธานินทร์เด้งตัวขึ้นมอง รั้วของทั้งสองบ้านเป็นแบบซีกโปร่งๆ เหมือนลูกกรงทำให้มองลอดทะลุออกไปได้ และธานินทร์ก็เห็นรถยนต์คันนั้นจอดหน้ามุกของบ้าน หนุ่มร่างสูงใบหน้ายิ้มแย้มเดินลงมา เขาจำได้ว่าคือคู่หมั้นของเพื่อนสนิท ชายหนุ่มออกอาการฮึดฮัดก่อนหนีขึ้นชั้นบน

นารีเลิกคิ้วมองแบบแปลกใจก่อนส่ายหน้าอย่างระอา นางเข้าใจลูกชายดี นิชาภาคือเพื่อนสนิทคนเดียวของลูก เมื่อหญิงสาวแต่งงานไป ความสัมพันธ์แบบเพื่อนคงห่างเหินไปเรื่อยๆ ต่อไปธานินทร์คงไปนั่งคุยกับเพื่อนสาวไม่ได้บ่อยเหมือนก่อนแล้ว และคงจะไปเที่ยวเล่นกับนิชาภาเหมือนเก่าไม่ได้ด้วย

ด้วยเหตุนี้ นางจึงต้องรีบหาคู่ให้ลูกบ้าง เพื่อไม่ให้เขารู้สึกโดดเดี่ยว แต่ดูเหมือนลูกจะไม่ให้ความร่วมมือนัก



ที่บ้านของนิชาภา หญิงสาวเดินออกมารับคู่หมั้นของตนที่เพิ่งจอดรถด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม เขายิ้มตอบก่อนเดินมาจับมือเธอ

“รอนานไหมครับน้องนิด”

“ไม่ค่ะ พี่ยูมาเร็วจัง นี่นิดยังไม่ได้อาบน้ำแต่งตัวเลยนะคะ ไหนบอกว่าจะมาเก้าโมง นี่เพิ่งแปดโมงครึ่งเองค่ะ”

“พี่ไม่อยากให้น้องนิดรอครับ” วิญญูตอบก่อนยกมือไหว้เจ้าของบ้านที่เพิ่งเดินออกมา

“สวัสดีครับอานน อาทิพย์”

“สวัสดีจ้ะยู มาเร็วจังนะ” ทิพย์เกสรทัก

“ผมไม่อยากให้น้องนิดต้องรอครับ เลยมารอน้องนิดเองดีกว่า”

ทิพย์เกสรยิ้มปลื้มกับว่าที่ลูกเขยที่เอาใจใส่ลูกสาวคนเดียวอย่างดีเยี่ยม ก่อนเผยมือเชื้อเชิญให้เขาเข้าไปในบ้าน นิชาภาขอตัวไปอาบน้ำและเก็บของ ประมาณครึ่งชั่วโมง เธอก็ลงบันไดมาพร้อมชุดกระโปรงยาวแบบเรียบร้อย วิญญูรีบเข้าไปช่วยเธอถือกระเป๋า สองหนุ่มสาวเอ่ยลาชานนกับทิพย์เกสรก่อนออกจากบ้านในช่วงเก้าโมงกว่า




ใช้เวลาเดินทางเกือบเก้าชั่วโมง รถยนต์ของวิญญูก็ขับมาจอดยังรีสอร์ทแห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ท่ามกลางธรรมชาติ ตอนนี้เย็นมากแล้ว ทั้งสองจึงสั่งอาหารมากินที่ห้องพัก เพราะเหนื่อยกับการขับรถและขี้เกียจออกไปข้างนอก

“นิดมากับพี่ยูแบบนี้ จะทำให้พี่ยูเสียงานหรือเปล่าคะ” นิชาภาถามระหว่างนั่งกินอาหาร

“ไม่เลยครับ จริงๆ ทริปนี้พี่ตั้งใจมาเที่ยวต่างหาก เรื่องดูงานอะไรนั่น เป็นข้ออ้างครับ” เขาบอกตรงๆ

“อ้าว” หญิงสาวเก้อไป

“พี่อยากมาเที่ยวกับน้องนิดครับ แต่กลัวคุณแม่ของน้องนิดจะไม่อนุญาตเลยหาข้ออ้างว่าพาน้องนิดมาดูงานเปิดหูเปิดตา” เขาบอกแล้วขยับมานั่งใกล้ มือข้างหนึ่งพาดมาโอบเอวเธอไว้แบบหลวมๆ ใบหน้าหล่อเหลาโน้มมาใกล้แล้วหอมแก้มเบาๆ นิชาภาเบี่ยงหน้าหลบเล็กน้อยแต่ไม่ได้ผลักเขาออก

“แหม! พี่ยูเนี่ย ยังไม่ทันไรก็เจ้าเล่ห์แล้วหรือคะ” เธอถามล้อๆ

“ก็พี่อยากอยู่กับน้องนิดนี่ครับ ก็เลยต้องใช้แผนนิดหน่อย แต่พี่เจ้าเล่ห์กับน้องนิดคนเดียวนะครับ กับคนอื่นพี่คงไม่กล้า” เขาออกตัวแล้วซุกไซ้จมูกยังซอกคอของเธอ ทำให้นิชาภาเขินหนัก

“กินข้าวก่อนสิคะพี่ยู”

“ไม่เอาละ พี่อยากกินน้องนิดมากกว่า คิดถึงที่สุดเลยครับ กว่าเราจะได้อยู่กันตามลำพังก็ต้องรอไปเที่ยว ไม่รู้เมื่อไหร่จะแต่งเสียที พี่อยากนอนหลับและตื่นมาพร้อมน้องนิดใจจะขาดอยู่แล้ว” เขาบอกเสียงพร่าเต็มไปด้วยอารมณ์ปรารถนา ขณะที่หญิงสาวยิ้ม

“น้องนิดอยากอยู่กับพี่ไหมครับ คิดถึงพี่บ้างหรือเปล่าเอ่ย”

“นิด...นิด” เธอตอบไม่ถูก

หากจะให้ตอบตามความรู้สึก เธอคงจะตอบว่าไม่รู้ เธอไม่รู้ว่าอยากอยู่กับเขาไหม เธอไม่รู้ว่าตัวเองคิดถึงเขาหรือเปล่า แต่ถ้าพ่อกับแม่อยากให้อยู่ เธอก็จะอยู่ และถ้าเขาคิดถึงเธอ เธอก็คงจะคิดถึงเขา

“ตอบให้พี่ชื่นใจหน่อยสิครับว่าน้องนิดก็คิดถึงพี่ คิดถึงตอนที่เรามีความสุขด้วยกัน” เขากระซิบ นิชาภาหน้าแดงและใจเต้นแรงเมื่อนึกถึงบทรักสุดร้อนของเขาที่ทำให้เธอหัวใจแทบวาย แม้จะเกิดขึ้นหลายครั้งแล้วแต่เธอก็อดตื่นเต้นกับประสบการณ์อันแปลกใหม่ที่แสนเร้าใจนั้นไม่ได้ และหากถามว่าเธอชอบหรือเปล่า เธอก็คงตอบจากใจจริงว่า...ชอบ

เธอชอบความตื่นเต้นเหมือนยืนอยู่ปากเหวเพราะมันทำให้เธอเสียวสุดใจ

เธอชอบความรู้สึกเบาโล่งเหมือนนอนเล่นบนปุยเมฆ

เธอชอบเวลาเขาพร่ำบอกว่ารัก

เธอชอบสัมผัสที่เขากอดรัดเพราะมันบ่งบอกว่าเขารักและต้องการเธอมากแค่ไหน

“พี่ยูน่ะ” เธอทำเสียงกระเง้ากระงอด

“ทำไมล่ะครับ ไม่เห็นต้องอายเลย เราเป็นเหมือนคนๆ เดียวกันแล้วนะครับ พี่เป็นของน้องนิด น้องนิดเป็นของพี่”

“รีบกินข้าวดีกว่าค่ะ จะได้ไปอาบน้ำและพักผ่อน”

“เราไปอาบน้ำด้วยกันนะครับ ห้องน้ำที่นี่มีอ่างด้วย พี่เมื่อยตัว อยากให้น้องนิดนวดให้หน่อย” เขากระซิบเสียงพร่าแล้วขบติ่งหูเธอเบาๆ ทำเอานิชาภาตัวสั่น

“นวดบนเตียงไม่ดีกว่าหรือคะ”

“ไม่ครับ นวดในอ่างสนุกกว่าเยอะ เดี๋ยวพี่จะสอนน้องนิดเอง”

นิชาภาหน้าแดงอีกครั้ง คราวนี้เธอรู้แล้วว่าคืออะไร ลองให้เขาเอ่ยว่าสอน แสดงว่าการนวดนี้ไม่ใช่การนวดแบบธรรมดาแน่ เพราะสิ่งที่เขาสอน ส่วนมากเป็นเรื่องบนเตียงทั้งนั้น

ธานินทร์เคยถามว่าเธออยากแต่งกับวิญญูหรือเปล่า ซึ่งเธอก็เคยตอบไปแล้วว่าถึงไม่อยากแต่ง อย่างไรก็ต้องแต่งเพราะหมั้นกันแล้ว แต่เหตุผลที่แท้จริงเป็นเพราะเธอมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเขาแล้วต่างหาก ตอนนี้เธอกับเขาก็เหมือนเป็นสามีภรรยากันแล้ว เหลือเพียงแต่ประกาศให้สังคมรับรู้เท่านั้น



.....................................................



พบกับฉบับเต็มในรูปแบบอีบุ๊กเร็วๆ นี้ค่ะ




Create Date : 11 กุมภาพันธ์ 2559
Last Update : 11 กุมภาพันธ์ 2559 13:05:32 น. 1 comments
Counter : 568 Pageviews.  
 
 
 
 
ดีจ้า มาทักทายนะจ้ะ sinota ซิโนต้า Ulthera สลายไขมัน SculpSure เซลลูไลท์ ฝ้า กระ Derma Light เลเซอร์กำจัดขน กำจัดขนถาวร รูขุมขนกว้าง ทองคำ ไฮยาลูโรนิค Hyaluronic คีเลชั่น Chelation Hifu Pore Hair Removal Laser freckle dark spot cellulite SculpSure Ultherapy กำจัดไขมัน adenaa ลบรอยสักคิ้วด้วยเลเซอร์ ลบรอยสักคิ้ว Eyebrow Tattoo Removal เพ้นท์คิ้ว 3 มิติ สักคิ้ว 3 มิติ
ให้ใจหายใจ สุขภาพ วิธีลดความอ้วน การดูแลสุขภาพ อาหารเพื่อสุขภาพ ออกกำลังกาย สุขภาพผู้หญิง สุขภาพผู้ชาย สุขภาพจิต โรคและการป้องกัน สมุนไพรไทย ขิง น้ำมันมะพร้าว ผู้หญิง ศัลยกรรม ความสวยความงาม แม่ตั้งครรภ์ สุขภาพแม่ตั้งครรภ์ พัฒนาการตั้งครรภ์ 40 สัปดาห์ อาหารสำหรับแม่ตั้งครรภ์ โรคขณะตั้งครรภ์ การคลอด หลังคลอด การออกกำลังกาย ทารกแรกเกิด สุขภาพทารกแรกเกิด ผิวทารกแรกเกิด การพัฒนาการของเด็กแรกเกิด การดูแลทารกแรกเกิด โรคและวัคซีนสำหรับเด็กแรกเกิด เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ อาหารสำหรับทารก เด็กโต สุขภาพเด็ก ผิวเด็ก การพัฒนาการเด็ก การดูแลเด็ก โรคและวัคซีนเด็ก อาหารสำหรับเด็ก การเล่นและการเรียนรู้ ครอบครัว ชีวิตครอบครัว ปัญหาภายในครอบครัว ความเชื่อ คนโบราณ
 
 

โดย: สมาชิกหมายเลข 4061181 วันที่: 25 สิงหาคม 2560 เวลา:16:39:41 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

นักเขียนสีเทา
 
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]








ผลงานที่เว็บอีบุ๊กส์ :






. . . . . . . . . . . .


ผลงานทั้งหมดที่เว็บเมพ :



[Add นักเขียนสีเทา's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com