มินต์ ไม่ใช่นางเอกที่แสนซื่อบริสุทธิ์แบบที่เห็นในละครทั่วไป เธอเป็นภาพสะท้อนของคนจริงๆ

-มินต์แต่งตัวเปรี้ยวปรี๊ดเพราะเรียนเมืองนอกตั้งแต่วัยรุ่น แต่มินต์ก็รักนวลสงวนตัวไม่เคยนอนกับผู้ชายคนใหน  แม้แต่จูบกับรวิศก็ยังไม่เคย

-มินต์เชื่อมั่นในตัวเอง ไม่แคร์ขี้ปากชาวบ้าน แต่มินต์แคร์เพื่อนและครอบครัว เช่น ยอมอดทนอดกลั้นความสุขของตัวเองเพื่อแม่และรวิศ

-มินต์ไม่ชอบที่แม่พยายามจับคู่กับรชานนท์ แต่มินต์ก็รักและกตัญญูดูแลพ่อแม่ พอพ่อแม่ตายต้องทำตัวเข้มแข็ง แก้ปัญหาในครอบครัวได้ดีกว่าพี่น้องที่คอยแย่งมรดก

-มินต์แอบชอบรชานนท์ แต่ก็พยายามปฏิเสธและหลีกเลี่ยงที่จะอยู่ใกล้ เพราะมินต์รู้จักนิสัยรชานนท์ และต้องการซื่อสัตย์กับรวิศ 

-แม้แต่ตอนที่ยังร่ำรวย มินต์ก็รู้ค่าของเงิน ทำตัวธรรมดาๆ กินข้าวร้านข้างถนน พยายามใช้ความสามารถของตัวเองหางานทำ แต่เมื่อยากจนลง มินต์ก็ลงเป็น ไม่ยึดติด ยอมขายทรัพย์สมบัติ และแม้จะไม่มีเงิน กลับยินดีเอาเงินเก็บของตัวเองมาช่วยรักษาเพื่อนอย่างพี่เสือ

-มินต์พูดจาตรงไปตรงมา โผงผาง แต่ไม่เคยโกหกหลอกลวง และพูดจาหยาบคายใส่คนอื่นแม้กับคนที่อยู่ในฐานะที่ด้อยกว่า 

-มินต์รู้เรื่องของพิตะวันมาตั้งแต่ต้น แต่ไม่เคยเอ่ยปากแฉให้ใครคนอื่นรู้ เพื่อฉีกหน้าพิตะวัน

ผู้หญิงธรรมดาอย่างมินต์ก็มีรักโลภโกรธหลงเหมือนๆกับพิตะวัน รู้สึกอยากได้อยากมีเหมือนๆกัน เจอมรสุมชีวิตเหมือนๆกัน แต่สิ่งที่มินต์ต่างกับพิตะวันคือ มินต์เลือกเดินทางที่ถูกต้องเสมอ แม้ว่าเส้นทางนั้นจะฝืนใจตัวเอง ผู้หญิงที่เข้มแข็งและอยู่กับความจริงอย่างมินต์จึงชนะใจทั้งรชานนท์และรวิศ ได้รับความรักที่มีค่าจากชายหนุ่มทั้งสอง 

เราคิดว่านี่คือสิ่งที่เป็นสาระของเรื่องนี้นะคะ ความเข้มแข็ง และความอดทนที่จะอยู่กับความจริง ไม่ใช่มายา จะทำให้ชีวิตมีความสุขที่แท้จริง เราเสียดายว่าละครทำให้คนดูเข้าใจมินต์ไปอีกทางนึง อาจเพราะแอคติ้ง หรือ บท หรืออะไรก็ตาม ทั้งที่หน้าตาท่าทางของแพรวเหมาะกับบทนี้มาก