๑) ความเข้าใจผิด เข้าใจผิดว่า ทำดี ต้องได้ดี ทำบุญต้องได้บุญ

              ที่ถูก คือ ทำดีไม่ได้อะไร ได้แค่ละกิเลส ทำบุญ ได้แค่สบายใจ
 

          ๒) เข้าใจผิดว่า ดีกับใคร คนนั้นต้องดีตอบ

              ที่ถูก คือ เรามีหน้าที่ดี ใครจะดีกับเรา ไม่ดีกับเรา ไม่ใช่เรื่องของเรา
 

          ๓) เข้าใจผิดว่า ให้อะไรใคร ต้องได้กลับคืน

         ที่ถูก คือ การ “ให้” คือ ยินดีเสียสละ ให้แล้วคาดหวัง ไม่ใช่การให้ อ้างบุญคุณไม่ได้
 

          ๔) เข้าใจผิดว่า แก่แล้วทำอะไรก็ได้

              ที่ถูก คือ แก่แล้วต้องยิ่งสำนึก ทำชั่วไม่ได้ เวลาเหลือน้อย
 

          ๕) เข้าใจผิดว่า ต้องทำเพื่อความมั่นคงของชีวิตในภายหน้า

              ที่ถูก คือ ความมั่นคงไม่มีในโลก ตายได้ทุกเมื่อ
 

          ๖) เข้าใจผิดว่า ความต้องการของตัวเองสำคัญที่สุด เราสำคัญที่สุด

              ที่ถูก คือ ไม่มีความต้องการนั่นแหละสำคัญที่สุด ไม่มีเราต่างหากสำคัญที่สุด
 

          ๗) เข้าใจผิดว่า เข้าวัด ใจสงบ.

              ที่ถูก คือ วัดอยู่ในใจ ใจสงบ
 

          ๘) เข้าใจผิดว่า ความสบายเลือกได้.

              ที่ถูก คือ เกิดมาก็ทุกข์แล้ว มันเลือกไม่ได้ ไม่มีใครสบายตลอดชาติ
 

          ๙) เข้าใจผิดว่า สิ่งของ คนของเรา ตัวตนของเรา เราต้องยึดไว้ รักษาไว้

              ที่ถูก คือ ไม่มีอะไร หรือใครให้ต้องยึด ต้องรักษา ทุกอย่างไม่ใช่ของเราและที่สุดแล้วก็ไม่มี

 

.........................................................

ขอขอบคุณที่มาจาก : ท่านพุทธทาส ภิกขุ