อันคุณค่าความเป็นคนดูที่ไหน
เห็นใครๆเขาดูที่ใบหน้า
ดูไม่งามเขาก็ว่าไร้ราคา
ตัดสินคนที่ใบหน้าควรหรือไร

หน้าตาดีใช่ว่าจะใจดีด้วย
หน้าตาสวยงดงามแลสดใส
มันอาจต่างไม่เหมือนใจข้างใน
คิดดูไซร้มันไม่ยุติธรรม

ตัดสินคนว่าดีชั่วที่ใบหน้า
มันชินชาเสียแล้วยุคสมัย
ก็ไม่รู้ว่ามันเป็นเพราะเหตุใด
ที่ทำให้วิถีชนนั้นเปลี่ยนแปลง

คนจะงามงามที่ใจใช่ใบหน้า
งามวาจางามความคิดงามนิสัย
งามมารยาทงามกิริยางามน้ำใจ
เช่นนี้ไซร้จึงจะเป็นคนเต็มคน

คนจะงาม งามที่ใจ ใช่ใบหน้า

คนจะสวย สวยจรรยา ใช่ตาหวาน

คนจะแก่ แก่ความรู้ ใช่อยู่นาน

คนจะรวย รวยศิลทาน ใช่บ้านโต