things sometimes must fade as new flowers grow,the old petals fall off.as you move forward in life,you begin to lose some friends...คำของ michael b. johnsonในหนังสือ night of a thousand thoughtsเมื่อคืน อากาศยะเยือกลง เลยเข้านอนตอน 3 ทุ่มและตื่นมาตอนตี 1.27 เพราะลมพัดแรงมากแรงจนเปิดไฟ เพื่อดูกระแสความเร็วของลมพบว่า ถึงขนาด 21MPH wind และ gusts สูงถึง 43MPHรุนแรงจนต้องเดินลงมาดูหน้าต่างเพราะปรกติ มักเปิดหน้าต่างไว้หน่อยนึง เพื่อระบายอากาศเรียกว่า เปิดเป็นปกติปรกติ = ปกติ = ธรรมดา แต่เป็นธรรมดา ในคนละมิติปรกติ (ส.) คือ ธรรมดา ในสถานะปกติ (บ.) คือ ธรรมดา ในเวลาแต่คนยุคนี้ ก็ใช้กันแบบไม่แบ่งแยกแล้วทั้งที่ความจริง มันมี นัย ซ่อนอยู่ และเป็นนัยที่ซ่อนความได้อย่างมีเสน่ห์ หลังจากปิดหน้าต่างทุกบาน จนหุบสนิททั้งในครัว ทั้งในห้องน้ำรับแขก แล้วก็เดินกลับขึ้นไปล้มตัวนอน แต่คราวนี้ไม่หลับแล้วขนาด... พุทเข้า โธออก เป็นรอบที่ 17 ก็ยังไม่หลับทั้งที่ปรกติ ไม่ทัน 3 พุทโธ ก็หลับสนิทแล้วเลยลุกมาอ่านหนังสือตอนตี 2 จนถึงตี 3 นิด ๆก็เหมือนง่วงได้เลยหลับไปทั้งที่เสียงลมดังตึงตังนั่นแหละก่อนหลับ แอบคิดในใจว่ากิ่งก้านต้นยูคาลิปตัส ที่ปลูกเป็นแนวยาวริมถนนจะหักหล่นลงมาบ้างมั้ยหนอเอาว่า พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน ...คิดเช่นนั้นแล้วก็หลับจนตื่นอีกที 7.27 เช้านับว่าสายมาก สายกว่าทุกวันแม้ว่าวันนี้จะเป็นวันอาทิตย์ก็ตามเช้าที่ผ่านมา ออกไปเดินที่ย่านเก่าแก่ที่นี่ เป็นเชิงเขา ที่มีน้ำใสไหลหลั่งลงมาเป็นน้ำที่เย็บเฉียบมากและมีบ้านเช่า ห้องเช่าเยอะอยู่สำหรับคนที่อยากมา retreat ได้เช่าพักอาศัยแต่ว่าต้องมีรถ ...เพราะตั้งอยู่ในย่านที่ห่างจากร้านค้าจะซื้ออะไรสักที ต้องขับรถผ่านบ้านเรือนชาวบ้านที่รวย ๆ...ไปอีกไกลแต่ในย่านนี้ ก็มีร้านนี้เป็นร้านที่เคยบอกว่า เปิดมานานถึง 101 ปีแล้วและมีความพิเศษตรงที่ เจ้าของร้าน ซึ่งทำหน้าที่ cook และเสิร์ฟเองด้วยจะต้องเป็นหญิง 2 คน ...มาทุกรุ่น ทุกสมัยวันนี้ นั่งนอกร้านเพื่อสั่งอาหารเช้า ที่กินตอนสายจัด ๆนั่งกินไป ฟังเสียงน้ำไหลไปพร้อมหนังสือในมือ 1 เล่มสักพัก โต๊ะนี้ก็มีเด็กน้อย เดินมานั่งน่าจะมากับพ่อแม่ แต่เดินมากินมื้อเช้าคนเดียวเดาว่า น่าจะมีบ้านอยู่แถวนี้เพราะเห็นทักทายคนไปทั่วเป็นเด็กที่น่าจะไม่เกิน 8 ขวบแต่ว่าวุฒิภาวะเต็ม 20 เลยแล้วไม่นานก็เห็นพ่อแม่เดินมาจากบ้านพักหลังหนึ่งถึงว่า กล้าปล่อยลูกมาคนเดียวนั่นเพราะมองจากหน้าต่างบ้านหลังนั้น ก็เห็นโต๊ะนี้แล้ว...นั่นเอง....ตอนบ่าย แฟนของเพื่อนสนิทโทรมาพี่ครับ แมวช็อก นิ่งไปเลย ต้องทำไงครับถ้านิ่ง ส่งไป ER ที่โรงพยาบาลสัตว์เลยค่ะมารู้ทีหลัง ตอนเพื่อนสนิทโทรมาเล่าให้ฟังว่าเจ้าโคโค่ เป็นแมวฝรั่งที่ขี้กลัวมากหนนี้ เจ้าของอุ้มออกไปอวดเพื่อน ๆ ที่ลานจอดรถพอแขกที่มาเยือนอุ้ม โคโค่ก็คอพับไปเลยหัวใจเต้นรัวเร็วมาก จนนิ่งสนิทแฟนเพื่อนรู้ว่าฉันเคยเลี้ยงแมวเปอร์เซียมา 2 ตัวจนแมวอายุ 20 กว่าปีทั้งคู่เลยโทรมาถามสรุป หมอที่ ER ในดาวน์ทาวน์แอลเอบอกว่าโคโค่วัย 2 ปี จากไปตั้งแต่ระหว่างการเดินทางมาโรงพยาบาลแมวแล้วทุกคนเศร้ามากและแน่นอนว่า ต้องรู้สึกผิดไปตลอดชีวิตเลยแหละ ระหว่างที่โทรคุยกับเพื่อนสนิทฉันลาสายตาจากงานพิสูจน์อักษรหน้าจอคอมฯหมุนเก้าอี้ไปด้านข้าง ที่เป็นชั้นวางหนังสือ 16 ช่อง...ซ้อนเล่มกันเป็น 2 แถว ในช่องนี้ มองไปว่าคือหนังสือทุกเล่มของ วรพจน์แล้วก็เห็นว่า อืมมมมมม... มีสันปกซ้ำกัน 2 เล่มคิดในใจ ซื้อหนังสือซ้ำอีกแล้วหรือนี่ปีนี้ พบว่าซื้อหนังสือซ้ำ ๆ หลายเล่มเลยบางเรื่อง ซื้อมาซ้ำถึง 3 เล่มหลายเล่ม ซื้อมาซ้ำ 2 ...จนต้องไล่แจกชาวบ้าน และก็จริง เล่มที่ซ้ำ คือเรื่องนี้และก็อย่างไม่น่าเชื่อรูปแมวเลยบอกเพื่อน พร้อมถ่ายรูปให้ดูแถมพอเปิดไปดูหน้าสารบัญ พบว่า หน้า 149คือคำว่า ผีเสื้ออันเป็นนามปากกาสมัยเพื่อนสนิทคนนี้ยังเยาว์หูยยยยย โลกนี้ ไม่มีเรื่องบังเอิญอะเนอะ....ปิดท้ายวันเศร้า ๆ ด้วยวันรุ่งขึ้นไปรับหลานเพื่อพาไปซื้อชุดฮัลโลวีนแรกของหนุ่มน้อยวัย 10 เดือนแล้วก็คิดถึง qoute ที่ยกมาวางเปิดบันทึกวันนี้เวลาผ่านไป ...ดอกไม้ร่วงผู้คนล่วงลับแต่ ความสูญเสียนั้นเราก็มีดอกไม้ดอกใหม่ ผลิบานเราก็มีชีวิตน้อย ๆ ที่กำลังเติบโต... จนก้าวเดินได้เตาะแตะและมีฟันน้อย ๆ ขึ้น 6 ซี่แล้วขณะเปิดประสบการณ์ ได้นั่งบนสนามหญ้าครั้งแรกในชีวิตน่าเอ็นดูจริง เจ้าตัวเต่งตึงเอ้ยยยยยยย Create Date :30 ตุลาคม 2566 Last Update :30 ตุลาคม 2566 2:37:26 น. Counter : 420 Pageviews. Comments :0 twitter google ผู้โหวตบล็อกนี้...คุณhaiku, คุณนายแว่นขยันเที่ยว Comment * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
คุณhaiku, คุณนายแว่นขยันเที่ยว