ธรรมชาติบรรเลงเพลงชื่อ ความไม่แน่นอน จากเช้าวันที่ 18 มิถุนายน เจอเพื่อนฝูงเยอะมาก หลายคน หลายกลุ่มด้วยเหตุผลคือ ไม่เจอกันนานแล้วเลยโอเค นัดกินข้าวบ้าง กินกาแฟบ้าง ไปสปากันบ้างคนที่สนิทมาก ๆ มานั่งเล่นที่บ้านบ้างเรียกว่า รับแขกที่บ้านแทบจะอาทิตย์ละ 2 วันและต้องเร่งงานตรวจนิยาย 4 เรื่องด้วยเพราะกำหนดส่งคือสิ้นเดือนมิถุนายน ทั้งหมดที่จริง ตลอดเวลานั้น มีเรื่องราวน่าเขียนเก็บไว้หลายเรื่องล้วนแต่เป็นเรื่องราวน่ารัก ๆแต่ก็ไม่มีเวลา ได้แค่จดบรรทัดเดียวไว้ในสมุดเพื่อจำโชคดีที่ซื้อสมุดบันทึกliving well one line a day ไว้หลายสีปกมาก = หลายเล่ม ว่างเมื่อไหร่ค่อยมาทบทวนขยายความ บันทึกจากนั้นก็เร่งตรวจปรู๊ฟจนส่งได้ครบแล้วเช้าวันที่ 1 กรกฎาคม น้องชายคนกลางก็ส่งไลน์กรุ๊ป 3 พี่น้องบอกว่า ฝันถึงพ่อเมื่อคืน ฝันเห็นพ่อพ่อนั่งอยู่บนหัว ตรงประตูก่อนถึงบันไดขึ้นชั้นสองนั่งเหมือนพระ ก้มลงมามองตลอดพอผมเดินมาจากห้องกินข้าวหลังบ้านเห็นพ่อ ฝนก็ตกหนัก น้ำรั่วลงมาตรงที่พ่อนั่งเหมือนเป็นรูรั่วลงมาตรงนั้นพ่อเลยลอยลงมาข้างล่างพ่อใส่เสื้อสีเขียวอ่อนที่พี่ซื้อให้ หน้าตาผ่องใส อิ่มเอิบมากอารมณ์ดีแล้วพ่อก็เดินออกไปนั่งที่เก้าอี้หน้าบ้าน ตัวที่แม่ชอบนั่งทำบัญชีก้มใส่รองเท้าผ้าใบสีขาวที่พี่ซื้อให้นานมากแล้วแล้วพ่อก็หันมายิ้ม บอกว่า"พ่อจะออกไปเดินเล่นสักพัก"พ่อคงมาบอกว่า แกสบายดีและยังอยู่กับเราทุกคนอ่านแล้ว บอกน้องว่า สงสัยพ่อมาอเมริกาแน่เลยน้องชายคนเล็กก็ ... เห็นด้วย สงสัยพ่อไปเยี่ยมพี่แน่เลยพี่สาวคนนี้บอก ... มาเยี่ยมทุกคนแหละแบบแวะลาดกระบัง ก่อนขึ้นเครื่องมาอเมริกา...นั่นคือที่คุยกับน้องแต่ที่ฟอร์เวิร์ดให้เพื่อนสนิทอ่านคือ ... "น้ำตาเพรื่อแต่เช้าเลยฉัน"...นั่นคือเช้าวันที่ 1 ...และเย็นวันนั้นก็นึกอะไรไม่รู้ ทำสวนหน่อยเถอะอยากคลีนวัชพืชไว้ปลูกต้นไม้ปกติเวลาออกไปทำสวนจิ๋วหน้าบ้าน จะใส่รองเท้าผ้าใบแต่วันนั้นคิดว่า แป๊บเดียว ไม่เป็นไรหรอกเลยเดินไปหยิบช้างดาวขาว+สีน้ำเงินมาใส่ตอนถอนหญ้า เซเกือบล้มเพราะตกใจกับกิ้งก่าบอกเจ้าตัวนั้นว่า ...ออกไปที่อื่นนะ อย่าอยู่แถวนี้ เดี๋ยวคนสวนจะตัดหญ้าโดนคนสวนจะตัดหญ้ารอบ ๆ จะไม่ยุ่งกับสวนเล็ก ๆ ที่ปลูกนั่นนี่ของฉันถอนหญ้าในกระถางต้นไม้ได้เยอะว่าจะไปเอาถังขยะมาโกยใส่เหลือบไปเห็นกระถางกระเบื้องสีเขียวอ่อนน้ำเต็มเลย เพราะวางเปล่า ๆ ไว้ใกล้กับสปริงเกอร์เลยรองน้ำไว้เต็มอะไรไม่รู้ ...ยกค่ะ คิดว่ากระถางปากกว้าง 18 นิ้ว เบามั้งยกเพราะแรงฮึด แต่หลุดมือกระถางหล่นลงเปรี้ยงงงงงงงงงแตกกระจายทั่ว รัศมีกว้างมากเพราะตกลงบนพื้นปูนไม่เจ็บ ... เพราะไม่ได้หล่นลงเท้าขวาแต่น้ำไหลโจ๊กลงมาเลยสักพัก รองเท้ากลายเป็นสีแดงฉานคราวนี้ อ้าววววว โดนกระเบื้องกระเด็นบาดนิ้วโป้งขวาเลือดไหลเพรื่อเลยหยดเป็นทางไปจนถึงตู้ยาในครัวเลือดไม่หยุดไหล จาก 5 โมงเย็นถึง 1 ทุ่มตรงผ้าก๊อซ 2 ม้วนชุ่มเลือด โชกเลยเพราะเป็น blood thinners อยู่แล้วสรุปคือ เพื่อนสนิทขนครอบครัวมารับไปหาหมอบอกเพื่อนว่า ไปที่ศูนย์ฉุกเฉินตรงปากซอยละกันเปิด 8 ถึง 8 ตลอด 7 วันพอไปถึงก็ถูกพาเข้าไปในห้องทำแผลทันทีทำอย่างไร เลือดก็ไม่หยุดไหลหมอหน้าเสียแล้ว เลยบอกว่า ไม่เป็นไร ฉันโอเค ทำต่อไปวันนั้น หมอปิดรับคนไข้อื่นเลย เพราะเหลือเวลาอีกครึ่งชั่วโมง ปิดคนไข้ 2 คนที่เข้ามา เห็นเลือดรีบขอตัวกลับ และบอกว่า โอ้ เสียใจด้วย หายเร็ว ๆ นะน่ารักดีสรุปว่า แผลประมาณ 3 เซนติเมตรกลับบ้านพร้อมรองเท้าสำหรับคนเจ็บ ข้างเดียวเจ้าหน้าที่บอก รองเท้านี้ พวกเราเรียกว่า กุชชี่ฉันเลยบอก ไม่อะ ขอเป็น ดิออร์ ได้ไหมเจ้าหน้าที่เล่นด้วยแฮะ ทำเป็นหยิบข้างใหม่ ที่ก็คือข้างนั้นแหละแล้วบอกว่า อะ นี่ดิออร์ ใส่นะ ใส่นอนด้วยนะกลับถึงบ้าน เพื่อนช่วยกันล้างเลือด ถูพื้นที่เลือดแห้งแล้วขัดพื้นในครัว เปลี่ยนพรมให้เพราะเลือดกรังแล้วกว่าครอบครัวเพื่อนจะได้กลับบ้านเที่ยงคืนพอดี...เจ็บคนเดียว ดูแลตัวเองไปเลือดไหลแบบซึม ๆ อยู่ 2 วัน ไม่หยุดซะทีส่งรูปแผลที่มีเลือดเป็นทาง ให้เพื่อนคนเดิม ดูเพื่อนบอก เช้าจะมารับไปหาหมอโชคดีที่ urgent care อยู่ปากซอยพอดีดังนั้นเช้าวันที่ 3 เวลา 8 โมงเช้า ไปหาหมอที่เดิม แต่คนใหม่หนนี้เลือดยังไหลข้นมาก แต่แดงสดหมอเลยซีลแผลรอบ ๆ ที่เลือดซึมออกมาด้วยแท่งอะไรสักอย่าง คล้ายไม้ขีดกดลงไปที่แผล จะเผาจนไหม้ ๆ ไม่เจ็บมาก แค่เจ็บรอบแผล แต่อย่างไร สุดท้ายเลือดก็ยังซึม ๆ ออกมาจนผ่านมา 4 วัน ถึงไม่มีเลือดออกแล้วตอนนี้ครบ 10 วัน ยังเดินเขยก ๆ แต่ก็ดีขึ้นพ่อเหาะมาช่วยปัดเคราะห์ ผ่อนหนักเป็นเบาจริง ๆ ด้วยอ้อ เพื่อนที่ไปช่วยเก็บกวาดกระเบื้องถ่ายรูปกิ้งก่าที่ตายเละมาให้ดูด้วยบอกว่า กิ้งก่ามาช่วยรับเคราะห์ไปเพราะถ้ากระถางใบนั้นตกใส่หลังเท้า หรือโดนเท้าเต็ม ๆรับรองกระดูกเละแน่...บันทึกไว้ช่วยจำว่า อย่าทำอีกจงใช้ชีวิตอย่างระมัดระวังให้มากกว่านี้เผื่อวันที่วีซ่าพ่อหมด ลอยมาช่วยไม่ทัน จะได้ไม่โชกเลือดอีก...ช่วงบาดเจ็บนี้ดีได้อ่านงานชุดใหม่ จนจบรอบแรก เร็วมากได้ดูซีรีส์จนจบ 1 เรื่อง 25 ตอนชื่อ hidden love แอบรักให้เธอรู้ได้อ่านหนังสือที่ตั้งใจอ่านได้กวาดอาหารสด ทำกินจนหมดเกลี้ยงเพราะออกไปไหนไม่ได้ ด้วยบาดเจ็บเท้าขวา ขับรถยากหมอบอกว่า ระวังแผลปริหากใช้เท้าขวาเหยียบคันเร่งสรุป อยู่บ้านทุกวันและน่าจะอยู่อีกนานหลายวัน ...ชดเชยกับที่เดือนมิถุนายน ออกนอกบ้านไปนั่นนี่แทบทุก 2-3 วันป.ล. เช้านี้ เจอข่าวคานสะพานถล่มที่ลาดกระบังตกใจมาก รีบโทรหาน้องเพราะเป็นช่วงน้องเลิกงาน และน้องสอนที่พระจอมเกล้าลาดกระบังปรากฏน้องบอก ไม่เป็นไรครับเลิกงานเวลานั้นจริง ๆ แต่บังเอิญเลี่ยงรถติดไปอีกทางเฮ้อออออออออ ... แปลว่าพ่อกลับถึงเมืองไทยแล้วสิเนี่ยคือ ลอยไปแวะลาดกระบังแต่แวะขากลับ ... น้องเลยแคล้วคลาด Create Date :11 กรกฎาคม 2566 Last Update :11 กรกฎาคม 2566 11:46:21 น. Counter : 510 Pageviews. Comments :0 twitter google ผู้โหวตบล็อกนี้...คุณhaiku, คุณmcayenne94 Comment * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
คุณhaiku, คุณmcayenne94