ท้ายบันทึก
ตอนไปเซ็นเฟส นึกได้ว่า ต้องอัปบุ๊กธนาคาร SCB
เพราะมีรายการหนึ่ง ... ไม่แน่ใจกับยอดเงินที่โอนมา
พออัปบุ๊กที่เครื่องเสร็จ ก็นึกได้ว่ามีคำถามเรื่อง SMS
เลยเดินเข้าไปนั่งรอคิว B 403 เพื่อถามข้อสงสัย

รอนานมากกกกกกกกกกก

พอถึงคิว พนักงานมองหัวจรดเท้าเลย
และพนักงานคนสวยก็นั่งเอนตัว ตอบคำถามแบบ..
หลังพิงเก้าอี้ แล้วมือกดเจลทามือซ้าย ทามือขวา
ตอบคำถามแบบ... ไม่อยากตอบเล้ยยยย

ลูกศิษย์ที่ไปด้วยถึงกับมองสบตา ...
สุดท้าย ได้คำตอบแบบงง ๆ แล้วเลยไม่อยากซักถามอีก
เพราะ...
คำตอบคือ add line ไม่เป็นเหรอคะ
ตอบว่า เป็นค่ะ แต่ add ไม่ได้ค่ะ
พนักงานคว้ามือถือไป แล้วกด ๆ
แล้วสุดท้ายบอกว่า อ้าว ไม่ได้ซื้อเครื่องของไทยเหรอ
ตอบว่า เปล่าค่ะ (ไม่ได้บอกว่า ไม่เคยใช้ไอโฟนของไทยเลยด้วยซ้ำ)

สักพัก พนักงานบอก รับเป็น SMS สิ แต่มีค่าบริการรายเดือนนะ
(คำว่า ค่ะ หายไปจากท้ายประโยคซะงั้น)
ถามว่า SMS ค่าบริการเท่าไหร่คะ
พนักงานตอบ เดือนละ 20 บาท
เลยยิ้ม ๆ และบอกว่า ไม่คุ้มค่ะ เพราะจะมาพร้อม SMS ขยะด้วย (ใช่ไหมคะ)

สงสัยว่า เพราะคำนี้แหละ
"ไม่คุ้มค่ะ" 
ทำให้ ... ลูกศิษย์ถึงกับเอ่ยตอนเดินออกมาแล้ว ว่า
นางเหมือนส่งสายตาดูถูกเลยเนาะ
นี่ถ้าเห็นตัวเลขในบัญชี ก็ก้มกราบเหมือนทุกที
ต้องเกลี้ยกล่อมให้ลงทุนนั่นนี่ แบบไม่ยอมปล่อยตัว
แต่วันนี้ ... สายตานาง เหยียดหยามมาก
ทำไมครูไม่เอาสมุดบัญชีกางใส่หน้านาง...

ตอบลูกศิษย์ว่า เราเหนือกว่าเค้าแล้ว
ทำไมต้องเต้นตาม
พวกเค้าแค่ตัดสินคนที่เปลือก
ส่วนเราก็แค่จำว่า พนักงาน SCB บริการไม่น่าใช้บริการได้เสมอต้นเสมอปลาย
ส่วนพนักงานที่เอาแต่โทรมาหา ก็พูดดี เพราะเห็นยอดเงินเรา ผ่านหน้าจอ
แล้วได้แต่ "เว้าวอน" เราเท่านั้นแหละ
เราก็แค่บอก "ไม่สนใจค่ะ" ไปเรื่อย ๆ
สะใจกว่ากันเยอะนะ

และก็แอบขำในใจเล็กน้อยเมื่อนึกเห็นภาพขาว - ดำ ในใจ
เปรียบเทียบ เวลาเอาเงินดอลล่าร์มาแลกแล้วฝากเข้าบัญชี
หรือมาอัปบุ๊กที่เคาน์เตอร์ เพราะเครื่อง ATM ไม่อ่านแถบแม่เหล็ก
แล้วทีไรทีนั้น ที่พนักงาน SCB จะเข้ามารุมจนแทบอุ้ม

เห็นชัดเจนเป็นขาวดำแบบนี้ ก็ดีแล้ว
ได้รู้จักธาตุแท้ของคนทำงานธนาคาร
และเราก็จะได้ไม่ต้องรู้สึกผิดเวลาบอกปัดในทุกการชักชวนให้ช่วยลงทุน

ทั้งที่ในใจก็อยากช่วย "สร้างยอด" ให้แหละ
แต่เจอแบบนี้ จบกันทุกทีไป ... 
เผลอ ๆ คราวหน้าจะบอกเพิ่มประโยคหลัง ...ด้วยนะเออ
ว่า ...
"ไม่สนใจจะลงทุนกับ SCB ค่ะ รวยมากเกินพอแล้ว"