เท่าที่เรารู้เท่าทัน, แค่นี้ เมื่อวาน ได้คุยกับเพื่อนคนหนึ่งเธอบอกว่า"หล่อนเปลี่ยนไปอีกขั้นแล้ว ลึกขึ้นอีกมาก..."ยึดเป็นคำชมในทางที่ดีทั้งที่ในความเป็นจริง เพื่อนอาจจะกำลังหลอกด่า..[ฮา]อย่างเพื่อจะบอกกลาย ๆ ว่าหล่อนไม่ค่อยเปิดเผยนะยะหลังจากคุยกับเพื่อนแล้วก็หันมานึกสำรวจตัวเองอาจเป็นไปได้อย่างมากเลยว่าเปลี่ยนไป [จริง ๆ]ดูเหมือนสามปีที่ผ่านมาจะเงียบในความรู้สึกได้มากขึ้นเหลือไว้ก็แต่ความรู้สึกที่เลือกจะให้ใครเห็นในแนวไหนในแง่มุมใดหลายปีที่ผ่านมาไม่ค่อยได้สำรวมอารมณ์เคืองขุ่นเท่าใดนักในวันนี้ก็ยังรู้สึกว่า บางทีก็ยังไม่ค่อยสำรวมเช่นเดิมแหละแต่ก็ดึงอารมณ์ร้าย ๆ ให้กลับมานิ่งได้เร็วขึ้นจึงบางครั้ง, ก็พบว่าพอโมโหวูบ ก็ดิ่งลงต่ำได้ทันทีจบความโกรธเกรี้ยวได้ก่อนที่คนรอบข้างจะทันสังเกตเห็นเมื่อเห็นตัวเองแบบนั้นก็บอกได้ว่า ดีใจจริงหรือว่านี่คือสัญลักษณ์ของคนที่เติบโตทางจิตแล้ว..อาจเป็นไปได้ที่กาลเวลาและประสบการณ์นานาได้บ่มเพาะให้คนเราได้รู้คิดขึ้น...เช้านี้ ตื่นมาเพราะแม่ส่งคลิปมาให้ดูไม่ต้องดูคลิปจนจบก็รู้ว่าแม่อยากกินพิซซ่าในวันอาทิตย์แสนสำราญเลยส่งไลน์รับปากว่าเที่ยงนี้จะโทรสั่งให้นะหน้าที่ต่อคนที่เป็นที่รักเป็นเรื่องที่ทำได้ ไม่รู้เหนื่อยแต่ก็แปลกที่ไม่ได้ ‘ทำได้’ ให้กับทุกคนหรือว่าต้องเป็นคนที่เรารักอย่างปราศจากเงื่อนไขในการร้องคืนรักแบบนี้ ใสสะอาดดีจัง...วันนี้ ตื่นมาแบบฝนไม่ตกฟ้าไม่ใสมาก แต่ก็โปร่งตื่นมาแล้วเลยเปิดเพลงฟังแล้วนั่งที่โต๊ะเขียนหนังสือติดหน้าต่างเปิดม่านออกรับแสงแดดเต็มที่และลงมือหยิบกระดาษปากกามาเขียนถึง ‘ตัวเอง’ ในอีกซีกโลกพรุ่งนี้สาย ๆ จะไปส่งที่ไปรษณีย์กลางเขียนจดหมายแล้วนั่งฟังเพลง dancing with your ghost แบบวนลูปนาน 1 ชั่วโมงครึ่งและก็พบว่าบรรยากาศแบบนี้ กับ เพลงแบบนี้ช่างเข้ากันดีจริงเป็นความเงียบเรียบ ง่าย ที่ทำให้หัวใจเต้นได้จังหวะคงที่ดีจังหวะที่ได้รู้จักว่า ..เพราะชีวิตคือชีวิต..เมื่อมีเข้ามาก็มีเลิกไปจริง ๆ ไม่ได้ฟังเพลงนี้นานแล้วแต่บรรทัดนี้ก็มักผุดพรายขึ้นในหัวผุดมาให้รับรู้ว่าชีวิตก็เท่านี้แหละเท่าที่เรารู้เท่าทัน, แค่นี้นี่เอง Create Date :29 มกราคม 2566 Last Update :29 มกราคม 2566 12:48:32 น. Counter : 423 Pageviews. Comments :0 twitter google Comment * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก