เราต่างเข้าใจในแบบของตัวเอง อักษรตัวหนาในหน้า ...[07] เมื่อลืมตาตื่น โลกยังคงเป็นไป[20] ทุก ๆ วันมีใครบางคนหายไป[26] เป็นปกติเหมือนหลายสิบปีก่อน[27] ไม่มีอะไรเลวร้ายกว่านี้[32] เราเอนกายลงนอนอีกครั้ง::มาจากในหน้าหนังสือเล่มนี้หนก่อนหนล่าสุดที่ไปสปาเจอ 2 หญิงอาร์มีเนี่ยน เอามือถือเข้าไปในห้องออนเซ็นเลยบอกพนักงาน ที่ก็เดินไปเตือนหญิง 1 ในนั้นหันมาถาม ยูเป็นคนบอกเหรอตอบว่า ใช่ เพราะมันผิดกฎ และมีป้ายประกาศอยู่ชี้ไปให้ดูหญิงคนนั้นถามว่า ยูเป็นประธานของที่นี่เหรอตอบว่า เปล่า เป็นคนมาใช้บริการธรรมดา ๆ คนหนึ่งหญิงคนนั้นบอก ชั้นก็เป็นเช่นนั้นตอบว่า นั่นสิ ดังนั้น เราควรเคารพกฎกติกานางสะบัดหน้าพรืดด้วยความโกรธแต่ฉันส่งยิ้มกลับไปให้....วันที่ไปเดินดูงานของจอร์เจีย โอคีฟที่มิวเซียมศิลปะของซานดิเอโกหลังจ่ายค่าบัตรคนละ 30 เหรียญก็เดินอยู่ 2 ชั่วโมงก่อนกลับ เจอคนชั้น 2 เดินไปชูมือถือออกมากดถ่ายกลางโถงหลักเพื่อถ่ายรูปคนที่ยืนชั้นล่างได้ยินเจ้าหน้าที่ในชุดดำบอกว่าห้ามชูมือถือออกไปถ่ายรูปกลางอากาศเพราะหากร่วงหล่นลงไป สัญญาณกันขโมยจะดังและตำรวจจะมาทันทีคนที่ถือมือถือ กล่าวว่า ขอบคุณที่ตักเตือนและเดินต่อไปฉันยืนมองกับเพื่อน แล้วยิ้มให้กันพอกลับถึงบ้านเพื่อนถามว่า ค่าใช้จ่ายทั้งหมดเท่าไหร่บอกเพื่อนว่า เดี๋ยวส่งให้นะกดหน้าจอของบัตรเครดิตให้เพื่อนรวมยอดเพื่อบอกว่า ออกมาทั้งสิ้น 600 เหรียญค่าโรงแรม ค่ากิน ค่าชากาแฟ ค่าตั๋ว ค่าน้ำมันรถเพื่อนบอกว่า เดี๋ยวโอนให้คนละครึ่งนะบอกเพื่อนว่า ไม่เป็นไร เราเลี้ยงไว้เธอค่อยเลี้ยงอาหารเราสักมื้อละกันเพื่อนบอกว่า ได้ ได้เหตุผลไม่มีอะไรมากแค่เพราะ 'เพื่อนเป็นเพื่อนที่ดี' ตลอดมา...เมื่อ 7 วันก่อน นัดไปกินมื้อเที่ยงกับเพื่อนที่ร้าน Bottega Louie ในดาวน์ทาวน์แอลเอที่จริง ว่าจะจอดรถบ้านเพื่อน แล้วเดินไปเพราะห่างจากบ้านเพื่อนแค่ 1.7 ไมล์แต่เพราะเพื่อนมาสาย และเพื่อนหิวเลยตกลงว่า ไปจอดรถแบบจ่ายเงินในดาวน์ทาวน์ฝั่งตรงข้ามร้าน มีตึกจอดรถทุก 12 นาที 2 เหรียญ เลยตามนั้นแต่กว่าจะจอดรถได้ ก็ขับวนไปจนถึงชั้น 4และพบว่า ลิฟต์ไม่ทำงานบอกเพื่อนว่า ดีแล้ว เราจะได้ออกกำลังขาไงเพื่อนหัวเราะแหะ ๆและเดินข้ามถนนไปถึงร้านที่พอดีเที่ยงตรงคนเยอะมาก และทุกคนอยู่ในชุดสูทคาดว่าเป็นคนที่ทำงานในดาวน์ทาวน์นั่นแหละสั่งสลัด Louie และพิซซ่า Napoli กับขนมหวาน Tiramisuปรากฏว่า สลัดอร่อยมากกกก มากเลยแหละ แต่พิซซ่าแม้จะทำสด ๆ ตรงหน้า ก็จืดชืดนิดหน่อยขนมหวานก็ไม่ได้ดีอะไรมากบรรยากาศก็ดังมากกกกกกกก แบบ ก ไก่ ล้านตัวเพราะคนเยอะ เพดานร้านสูงเสียงเลยก้องกังวานจนต้องนั่งเงียบ ๆทว่า ... ประทับใจกับบริการจบที่จ่ายคนละครึ่ง ด้วยบัตรเครดิตของใครของคนนั้นร้านนี้คิดทิปแล้วในบิล แต่เพราะประทับใจเลยเพิ่มทิปให้อีกคนละ 5 เหรียญเท่ากับจ่ายไปคนละ 35 เหรียญพอดีมีพิซซ่าอีกครึ่งถาด + ขนมที่กินไม่หมดบอกเพื่อนว่า เอาไปให้ลูกสาวเพื่อนได้เลยนะเพื่อนขอบคุณพอไปถึงที่จอดรถ เจอค่าจอดรถ 14 เหรียญบอกเพื่อนว่า ฉันจ่ายเองนะ เพราะเพื่อนอุตส่าห์ไปรับมากลับบ้าน เพื่อนส่งรูปลูกสาวกินพิซซ่าแล้วฝากข้อความเสียงมาว่าอร่อยมากค่ะ ...เป็นเด็กนี้ ดีกินอะไรก็อร่อยไปหมด...อย่างอื่น ไม่ได้ทำอะไรอีกเลือกรูปจากนิตยสาร มาเปลี่ยนรูปในกรอบ ทั่วบ้านออกมา สวยดี เป็นไปในโทนเดียวกันนอกจากนั้นก็อ่านหนังสือแล้วจู่ ๆ นักเขียนที่ช่วยตรวจปรู๊ฟให้ก็ส่งข่าวบอกว่า นิยายเรื่องนั้น วางขายไป 20 วันได้ยอดดาวน์โหลด 3,000 ครั้งแล้วคิดจากราคาโปรโมชั่น คือ 680,000 บาทโว้ววววววว ...อยากเป็นนักเขียนออนไลน์เลยเชียว Create Date :01 มิถุนายน 2566 Last Update :1 มิถุนายน 2566 3:30:16 น. Counter : 590 Pageviews. Comments :0 twitter google ผู้โหวตบล็อกนี้...คุณnewyorknurse, คุณ**mp5**, คุณhaiku Comment * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
คุณnewyorknurse, คุณ**mp5**, คุณhaiku