[
สารบัญกลุ่มเรื่องที่กำลังศึกษา]
เนื้อหาตอนนี้ ผมสรุปจากบทความในชื่อเดียวกันของ Masashi Unoki กับ Ryota Miyauchi จาก 8
th International Conference on Intelligent Information Hiding and Multimedia Signal Processing ปี 2012 ที่ Piraeus-Athens, Greece
บทความนี้ของ อ. Unoki เป็นการประยุกต์ watermarking ที่แกเสนอก่อนหน้า (ดู
Method of Digital-Audio Watermarking Based on Cochlear Delay Characteristics,
Reversible Watermarking for Digital Audio Based on Cochlear Delay Characteristics) กับการตรวจจับ tampering ในคลิปเสียง ถือว่าเป็นการใช้งานในลักษณะ fragile watermark หมายถึง ลายน้ำที่จะแตกได้ง่ายเมื่อถูกรบกวนในบางแบบ โดยเฉพาะแบบที่ทำไปเพื่อ tampering
block diagram ของระบบตรวจจับ tampering แสดงดังรูป Figure 1. - 3.
เห็นว่า โครงสร้างหลัก ๆ มีหน้าตาเหมือนเดิมนะครับ เพิ่มส่วน identification เข้ามาเท่านั้นเอง หน้าที่ของส่วนนี้คือเปรียบเทียบ ŝ(k) ที่ดึงออกมาจาก y(n) กับ s(k) ว่าเหมือนกันหรือไม่ หากมีอย่างน้อย 1 บิตหรือ 1 เฟรมที่ไม่เหมือนกัน เราก็จะบอกว่า มีโอกาสที่ y(n) ถูก tamper และการสังเกตรูปแบบที่ไม่ต้องกันของ ŝ(k) อาจบ่งชี้ถึงรูปแบบของ tampering ได้ด้วย
Figure 4. แสดงผลประเมิน inaudibility กับ bit-detection rate ของระบบที่นำเสนอ โดยเปรียบเทียบกับ LSB, Figure 5. ดู robustness เมื่อผ่านการประมวลผล 3 แบบ ข้อสังเกตคือ ทั้งหมดตก CELP (ตก หมายถึง กราฟอยู่ต่ำกว่าเส้นประที่ 75% ซึ่งผู้เขียนใช้เป็นเกณฑ์ขั้นต่ำของ bit-detection rate) ทั้งนี้เพราะ codec ดังกล่าวไม่ได้เข้ารหัสข้อมูลในแบบที่สัมพันธ์กับ waveform
ต่อมา เป็นการทดสอบ fragility โดยผู้เขียนถือว่า (1) การเพิ่ม noise (2) reverberation (3) การตัดต่อเสียง (4) การดัดแปลงสเปกตรัมด้วย STFT เป็นการโจมตีที่เข้าข่าย tampering ผลลัพธ์แสดงดัง Figure 6.
สังเกตรูป (f) - (h) ไฟล์เสียงถูกดัดแปลงในช่วงเวลาที่ 2.5 ถึง 5.0 วินาที (ดู Figure 7.) เห็นว่า รูปแบบของ bitmap ของลายน้ำที่แตก แสดงถึงตำแหน่งที่ถูก tamper ทั้งนี้เพราะ CZT ของ y(n) ในช่วงที่ไม่มีลายน้ำอยู่ ค่าของ Y
0(0) กับ Y
1(0) จะเท่ากัน ทำให้ ŝ(k) = 0
ผู้ติดตามบล็อก : 85 คน [