Happy Birthday Happy Birthday วันนี้นอนเล่นเกลือกกลิ้งเป็นปลาพยูนเกยตื้นอยู่ดีๆก็มีอีเพื่อนมันยกโขยงมาหาถึงบ้าน จะไล่มันกลับก็กระไรอยู่ เออ.....ให้มันเข้ามาก็ได้(วะ) และแล้วก็เป็นอย่างที่คาดไว้ ความสงบสุขที่เคยมีมาตั้งแต่เช้าหายไปหมดแล้ว เพราะไอ้พวกเวรนี่แท้ๆเลยมันเข้ามาทำอย่างกับเป็นบ้านของพวกมันเองอย่างงั้นแหละ ของในตู้เย็นมีอะไรมันขนออกมากินกันจนเกลี้ยง ข้าวของปะดามีในบ้านมันก็รื้อซะจนรกไปหมดแล้ว ถ้าฆ่าคนแล้วไม่ติดคุกกรูยิงไอ้พวกนี้ไปแล้วแน่ๆๆ เย็นไว้ๆๆๆดูๆท่าแล้วมันต้องกลับดึกแน่ๆ เวลาผ่านไป................... ผ่านไป................. ผ่านไป.............. ผ่านไป................ และก็ผ่านไป.................. กว่าจะรู้ตัวว่าเบียร์จะหมดไปลังนึงแล้วก็เกือบเที่ยงคืนเข้าไปแล้ว อ้าวนี่เราหลงไปนั่งดิ๊งค์กะมันตั้งแต่เมื่อไหร่ (วะ)เนี่ย เออออห่อหมกเลยตามเลยไปเลยแล้วกัน Where where is where where ไหนๆก็ไหนๆ ช่างมันเหอะ รินๆๆๆๆๆๆและริน และแล้วเรื่องน่าเบื่อในวงเหล้าก็มาถึง เมื่อเหล้าเข้าปากแล้วมักจะกัดกัน เออ ทำไมกูพูดแค่นี้มึงก็ไม่ยอมเหรอไง เออ กูมันไม่ดีไม่สำคัญนี่หว่า เสียงอันน่ารำคานมันมาแล้วเมื่อมีเสียงหาเรื่องอย่างนี้ขึ้นมาก็จะมีคนปลอบประโลมตามมาทันที เมิงเป็นอะไรของเมิงวะ บ้าเหรอเมาแล้วก็ไปนอนไป กรูไม่เมา อย่าเสือกมาไล่กรู อะไรของมันวะ เป็นอะไรของมัน โวยวายอยู่ได้ เออ กูรู้กูมันไม่ดีวันเกิดกูยังไม่ใครจะจำกันได้เลย ประโยคนี้เองทำเอาเพื่อนๆทั้งหลายแหล่สะดุ้งกันเฮือก ถึงว่าทำไมวันนี้หน้ามันอย่างกับตูดบุ๋มเข้าไปซะตากับจมูกปากหายไปเลย จนเราต้องออกมาซุบซิบกันว่าจะเอายังไงดี จนลงมติเป็นเอกฉันท์ว่ามันไม่บอกเองนี่หว่า (ใครจะไปจำได้วะวันเกิดแม่กรูเองบุพการีของกรูแท้ๆกรูยังลืมเลย ประสาอะไรกับเพื่อนอย่างเมิงวะ) เอางี้ไปซื้อเค็กที่เซเว่นให้มันก้อนนึงก็แล้วแก้หน้าไปก่อน ดังนั้นหน่วยกล้าตายจึงออกเดินทางไป 2 คน หลังจากนั้นหน่วยกล้าตายก็โทรมาบอกว่า เค็กหมด เอาขนมปังถั่วแดงแทนได้ไหมวะ จะตอบว่าได้อยู่แล้วถ้าสายตาไม่เหลือบไปเห็นไอ้เจ้าของวันเกิดไปนั่งหมดอาลัยตายอยากอยู่มุมมืดซะก่อน แล้วมันไม่เจือกบอกเร็วกว่านี้วะ ไม่อย่างงั้นกูอบเองแล้ว ไม่ต้องเดี๋ยวจัดการเอง ซื้อนมข้นจืดมาอย่างเดียวพอ นึกขึ้นมาได้ว่ามีแป้งแพนเค็กสำเร็จรูปอยู่ เอามาเทใส่ชามเทนมข้นจืดลงไปตอกไข่ลงไป 2 ฟอง แล้วก็คนๆให้มันเข้ากัน ดูว่าส่วนผสมไม่เหลวไม่ข้นจนเกินไป ทีนี้ก็เทลงในกะทะเทปล่อนใบเล็กให้เต็มกะทะและสูงขึ้นมาสัก 1 เซนติเมตร แล้วเบาไฟให้อ่อนที่สุดของที่สุด หาฝามาปิดไว้รอสัก 2-3 นาทีแล้วก็พลิกกลับด้าน พอได้สัก 2 แผ่นก็เอาออกแล้วก็เอาวิปปิ้งครีมกระป๋องฉีดให้ทั่วๆ แล้ววางแพนเค็กอีกแผ่นทับลงไปแล้วก็ฉีดวิปปิ้งครีมอีกรอบนึง ยังดีที่ในตู้เย็นยังมีสตอเบอรี่แช่แข็งอยู่ (อีพวกปอปนี่มันไม่เห็นถ้าเห็นก็ไม่เหลือหรอก)จะเอามาผ่าครึ่งแล้ววางลงไปก็ไม่ได้เพราะมันแข็งอย่างกับหิน เออ .... อ เอาทั้งลูกนี่แหละวางเรียงๆลงไปบนวิปปิ้งครีม เอาเทียนมาปักเดินเอาไปให้มัน และแล้วเราก็ได้เห็นน้ำตาปนแอลกอฮอร์ของลูกผู้ชายสายเลือดที่ราบสูงไหลออกมา เอ๊อ................รอดไปทีกรู นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เมื่อถึงวันเกิดก็จงบอกเพื่อนด้วย ปีนึงมีวันเดียวใครมันจะไปจำได้วะ ยังดีมันไม่เกิดวันที่ 29 กุมภา 4 ปีมีครั้งเดียว หนักเข้าไปอีก .............วันเกิดฉันทำไมมันจึงไม่มีใครจำ (เมิงน่าจะรู้ตัวว่าเมิงเป็นคนยังไง หุๆ)  
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [