......Rainy night........ ฟ้ารำพัน ฝนร่ำสายฉ่ำพสุธา อารมณ์ฝนเย็นๆกับสายลมที่กระชากลากเส้นสายฝนให้เอนเอียงนำพาอารมณ์ให้นิ่งเฉยและซึมลง ไม่เข้าใจทำไมทุกครั้งที่ฟ้าครวณร่ำร้องกลั่นสายฝน พาดวงจิตนี้ร่วงโรยสู่ความหมองตรม ขาดความคึกคักและแจ่มใส ราวฟ้ามืดกั้นดาวพราวโดยเมฆทึบ จันทราดับแสงหลังม่านหม่นแห่งพิรุณโปรย ........................................................... ยังนั่งเหม่อเส้นสายน้ำที่โรยร่วง จ้องทุกหยดหยาดบดพื้นดินให้นองน้ำ สายฝนลมโชยพัดความเหงาเศร้าพะเน้าจิต ดั่งนิทรากลางหิมะไร้ไออุ่นจากไฟผิงและนวมผ้าห่ม ......................................................................... ไม่เข้าใจอารมณ์ตัวเองคืนฝนโปรยทุกคืนเลยจริงๆ
|
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
แต่โปรยอย่างหนักพอสมควร
เริ่มเบาๆ แล้ว
อีกสักพัก
คงให้เสียงฝนกล่อมจนหลับ
คืนนี้ฝันดีนะคะ
^^