Awake walking หลายครั้ง หลายคน เดินทั้งที่ยังหลับอยู่ หลับจากความเป็นจริง มืดบอดต่อสิ่งรอบข้าง เห็นเพียงความมืดของชีิวิต บ่อยครั้ง บางคน เดินทั้งที่ไม่ได้ยินเสียงรอบด้าน ไม่รับฟังเสียงขานของลมโชย ปิดหูจากท่วงทำนองของดนตรีจากธรรมชาติ และ ่หลายครั้ง มากคน เงียบทั้งที่น่าจะพูดเรื่องราวดีๆ มักปิดปากของตัวเองจากการพูดสิ่งที่จำเป็น พลาดการร่ำร้องเพลงโปรดท่ามกลางบรรยากาศที่เบิกบาน ............................. ทำให้ตัวเองกลายเป็นคนแปลกหน้าท่ามกลางสังคมที่คุ้นชิน ทำให้ตัวเองท้อแท้จากเรื่องราวที่เลวร้าย ทำให้ตัวเองพลั้งพลาดความสุขที่รอคอย เพียงเพราะความคิดที่ยึดมั่นว่าตัวเอง พูดไม่ได้ ฟังไม่ได้ยิน มองไม่เห็น ทั้งที่ตัวเองยังพยายามไม่ถึงที่สุด ...................... มันเป็นไปได้ที่บางวัน คนเราอาจจะพูดไม่ออก แต่ไม่ควรใช่ว่าไม่ยอมพูด บางวันอาจจะตามัวบ้าง แต่ไม่ใช่การไม่พยายามลืมตา บางครั้งหูอื้อไป แต่ไม่ใช่การปิดหูเพื่อไม่ฟังเสียงรอบด้าน การก้าวเดินทั้งที่ปิดกั้นตัวเอง เป็นสิ่งที่อันตรายต่อทั้งตัวเองและคนรอบข้างที่เดินเคียงกัน คนเราทำร้ายตัวเองได้แต่ไม่อาจจะมากเิกินไป คนเรากรีดตัวเองให้เป็นแผลได้ แต่ไม่ควรลึกจนเกินเยียวยา คนเราอาจพลั้งพลาดทำตัวเองล้มได้ แต่ควรลุกให้เร็วที่สุด แม้จะมีแผลตามร่างกายก็ตาม ............................ เพื่อก้าวต่อไปที่มั่นคง และเข้มแข็ง ใจ ต้องแกร่งทน และเชื่อมั่น เชื่อมั่นในตัวเอง และความสามารถของตัวเอง เพื่อก้าวที่จะเดินไปข้างหน้าต่อไป ..................
บล็อกสาวไปหรอ ?
ไม่นะ ดีออกอ่า สวยสดงดงาม อิอิ    โดย: เพลินพิศ คิดถึงคุณ
 วันที่: 7 กรกฎาคม 2551 เวลา:8:06:36 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ดอกไม้ อิอิ
แวะมาทักค่ะ....
การที่เราทำอะไรแล้วมั่นใจ
ก็เท่ากับว่าเราสำเร็จไปครึ่งแล้วค่ะ
ใช่ม่ะค่ะ
อิอิ...
TRUST ME !!