ขั้นหนัก..

เมื่อกี๊ปุ้มโทรมาเรื่องเต้โทรหาตั๊บ.. ไม่เกี่ยวกับเราเลย.. ไอปุ้มก็ใส่ใหญ่ เราอธิบายจนต้องเงียบ..

พอเงียบซักพัก ปุ้มก็พูดเล่นๆ ว่าเฮ๊ยมึงเงียบไมวะ อย่าร้องไห้ดิ

เราหัวเราะหึๆ "จะบ้าหรอ ร้องไมวะ" แล้วน้ำตาก็ไหลออกมาเลย.. ร้องไห้ไม่หยุด

ท่าทางจะต้องไปหาหมอโรคจิตจริงๆ แล้ว..

วันนี้หายใจไม่ทั่วท้อง รู้สึกอึดอัด.. ไม่น่าจะเป็นเพราะอ้วนเนาะ เราคงต้องให้เวลากับตัวเอง หรือต้องทำอะไรซักอย่าง..

พรุ่งนี้จะไปพัทยา.. ไปบ้าดีกว่า.. อยากไปเลยไม่กล้บมา ไปขายตัวดีมั๊ย?? ล้อเล่น..

-_-' เมื่อไหร่มนุษย์จะมีความสุขกับสิ่งที่มีอยู่ได้ซะที?
เมื่อไหร่เราจะมีความสุขกับสิ่งที่เป็นอยู่ซักที?
เมื่อไหร่เราจะได้เลือกความสุขของเราซักที?

PS. เขียนให้ใครอ่านวะ? แต่เครียด.. ทำไงได้..

Create Date : 08 กุมภาพันธ์ 2548 Last Update : 8 กุมภาพันธ์ 2548 0:26:25 น. Counter : 629 Pageviews.		5 comments
Share Tweet

	แนะนำนิยายน่าสนใจ : แค้นรักคนคุ้นเคย สมาชิกหมายเลข 2288960 (11 ม.ค. 2568 12:55:47 น.)		you're halfway there พุดดิ้งรสกาแฟ (11 ม.ค. 2568 13:23:07 น.)
	มาสค์ไรเดอร์ สตรองเกอร์ Zorawyt (4 ม.ค. 2568 00:43:55 น.)		เก็บตกการเดินออกกำลัง... tanjira (9 ม.ค. 2568 14:11:34 น.)