* * * ไร้.... ตัวตน * * *

ในเวลา ที่เหงา เศร้าดวงจิต
ใจครุ่นคิด ถึงคนหนึ่ง คณึงหา
โทรถึงเขา แต่เขา ไม่นำพา
เสมือนว่า เราไร้ ซึ่งตัวตน

เป็นคนที่ มีหรือไม่ มีก็ได้
แสนน้อยใจ กลายเป็น คนล่องหน
แอบอยู่อย่าง คนเหงาเหงา เราทุกข์ทน
ในวังวน ชีวิต ที่ติดกรรม

หลงอยู่ใน วัฏจักร แห่งความรัก
มืดมนนัก เมื่อใจ ได้ถลำ
เข้าไปสู่ ห้วงทุกข์ ถูกน้อมนำ
เจ็บและช้ำ แทบตาย วายชีวี

หวังจะมี ความสุข กับเขาบ้าง
บนหนทาง สู่ฝัน หวังสุขศรี
แต่ไฉน ไร้สุข ทุกข์ทวี
เพียงแค่มี คนหนึ่ง ไม่ซึ้งใจ

อนาคต ต่อไป ใครจะรู้
หวังจะสู้ ชีวิต ลิขิตให้
เป็นคนที่ เข้มแข็ง แกร่งกว่าใคร
เป็นคนได้ ความรัก ที่ภักดี ๚ะ๛




Create Date : 25 พฤศจิกายน 2553
Last Update : 25 พฤศจิกายน 2553 23:12:39 น.
Counter : 555 Pageviews.

2 comments
Mother, I cannot mind my wheel by Samuel Barber ปรศุราม
(26 มิ.ย. 2568 11:07:09 น.)
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 379 :: กะว่าก๋า
(25 มิ.ย. 2568 05:15:58 น.)
Oh!! my sassy boss ตอนที่ 44 หน้า 5 unitan
(24 มิ.ย. 2568 06:53:53 น.)
๏ ... ไฟนอก ไฟใน ไฟอารมณ์ ... ๏ นกโก๊ก
(24 มิ.ย. 2568 10:12:22 น.)
  
บางทีมันก็เป็นแบบนี้เอง
เวลาคงช่วยให้เราชัดเจนกับอะไรๆ มากขึ้น
ว่าจะใช่ หรือจะไม่ใช่
แต่ไม่ว่าจะเป็นคำตอบไหน
เราก็ต้องรับผิดชอบในการดูแลความรู้สึกตัวเองเนอะ
โดย: คุณพีทคุง (ลายปากกา ) วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:16:49:06 น.
  
โดย: Shaleebow วันที่: 3 มกราคม 2554 เวลา:15:56:05 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Sunflower.BlogGang.com

หิ่งห้อยน้อยใจ
Location :
นนทบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

บทความทั้งหมด