* นิยามรัก.... ระหว่างคนสองคน *
เสมือนถูกทิ่มซ้ำ...............แทงใจ
เขาเทียบเปรียบเปรยไป.....เช่นนั้น
ผิดถูกบอกได้ไหม............คนเก่ง
ยอมจากใช่ว่ารั้น..............หลีกพ้นเขตคาม
อันตัวเราเขาหาว่าเหมือนเม่น
มีขนเป็นอาวุธประดุจหนาม
คอยเป็นลิ่มทิ่มใส่ในทุกยาม
เขาจึงคร้ามขอห่างแยกทางเดิน
กลายเป็นตัวประหลาดอนาจนัก
คำทายทักมานั้นพลันห่างเหิน
ยามที่พบเห็นกันอย่างบังเอิญ
หรือเผชิญหน้าทั้งไม่ตั้งใจ
พยายามหลีกเลี่ยงเบี่ยงทางพบ
ปิดฉากจบความฝันวันชิดใกล้
เดินถนนเส้นขนานห่างกันไป
รอยอาลัยเลือนลับกับเวลา
หมดสิ้นแล้วเยื่อใยเคยให้กัน
สายสัมพันธ์ไม่เหลือเผื่อคบหา
กลายเป็นคนในอตีดผิดสัญญา
หยดน้ำตาหลั่งรินแทบสิ้นใจ
เมื่อต่อว่ามาถึงขนาดนี้
เม่นขอลี้ห่างไกลไม่มาใกล้
จะอยู่อย่างเม่นน้อยปล่อยอาลัย
มีน้ำใสหล่อเลี้ยงเพียงลำพัง
ขออภัยที่ทิ่มตำทำให้เจ็บ
จะขอเก็บเรื่องราวเข้าความหลัง
เรื่องสองเราคราวนี้จะคงยัง
กลบหลุมฝังข้างในไว้จดจำ ๚ะ๛
ไปอ่านเจอคำเปรียบเทียบระหว่างเรื่องราวระหว่างคนสองคน ว่าเหมือนดั่งตัวเม่น
ยามที่อยู่ด้วยกันขนของเม่นสองตัวจะทิ่มตำทำร้ายซึ่งกันและกัน
แต่เมื่อเม่น....ต้องอยู่ตัวเดียวก็ต้องทนหนาวเพียงลำพัง
ดังนั้น.... ก็เลยได้กลอนมาดังนี้เจ้าค่ะ
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ทักทายยามค่ำคะ