คุ้ยของเก่า
ผู้เฒ่าเล่าอดีต ๒๗ ม.ค.๕๗

คุ้ยของเก่า

เมื่อเวลาของการเขียนหนังสือ ผ่านมากว่า ๖๐ ปี อายุของผู้เขียน
ก็มาถึง ๘๓ ปี
สมรรถภาพของร่างกาย ก็เสื่อมไปทุกภาค แม้ว่าได้เดินทางมาถึงจุดหมาย
ปลายทาง สมความปรารถนาแล้วก็ตาม

เปรียบเหมือนนักมวยที่ได้ตำแหน่งชนะเลิศ กีฬามวยแห่งประเทศไทยแล้ว อายุก็มากกว่านักมวยรุ่นเดียวกันแล้ว แต่ก็ยังไม่ยอมหยุด

คงยึดอาชีพชกมวยต่อไป จนวันหนึ่งหมดแรง หัวใจจะวายบนเวที นั่นแหละ จึงจะยอมรับเสียงโห่จากคนดู แล้วลาจากอาชีพชกมวย ไปขายลูกชิ้นปิ้งแทน

ผู้เฒ่าก็เป็นแบบนี้ แต่งานที่รักนั้นไม่หนักหนาสาหึัส อย่างอาชีพมวยที่ยกมา
เป็นตัวอย่าง
แม้ตั้งใจจะเลิกเขียนตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๕๑ แต่ก็หยุดไม่ลง มีเรื่องให้คิดให้เขียน
ได้อีก แม้จะนาน ๆ เรื่องหนึ่ง

แต่คราวนี้คงเป็นการเอาเรื่องเก่ามาเล่าใหม่มากกว่า

เพราะเรื่องเก่านั้นก็คืออดีต ที่จะให้ผู้เฒ่าเก็บเอามาเล่าใหม่เหมือนกัน

มันก็เหมือนการขุดกรุเพื่อหาของเก่า หรือการคุ้ยเขี่ยกองขยะ เพื่อว่า
จะเจอขยะบางชิ้นที่เอาไปทำประโยชน์ได้บ้าง เท่านั้น

ดังนั้น ถ้าท่านผู้ใดยังจำเค้าโครงได้ ก็โปรดให้อภัยด้วยก็แล้วกัน
ผู้เฒ่าจะได้มีอายุยืนด้วยสุขภาพที่พอช่วยตนเองได้ ไม่เอาแต่นอนอย่างเดียว

ขอขอบคุณเพื่อน ๆ ที่เคยให้กำลังใจในงานของผู้เฒ่ามาในอดีต
และเห็นอกเห็นใจในสังสารปัจจุบันของผู้เฒ่า ด้วยใจจริง.

##########



Create Date : 27 เมษายน 2558
Last Update : 27 เมษายน 2558 16:21:24 น.
Counter : 771 Pageviews.

2 comments
๏ ... เสียดายเงิน ค่าจ้างด่า ... ๏ นกโก๊ก
(9 เม.ย. 2567 21:03:39 น.)
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 349 :: กะว่าก๋า
(8 เม.ย. 2567 05:48:36 น.)
เรื่อง รัก ลึก อุ่น (Omega Verse) - บทที่ 42 วัลยา
(7 เม.ย. 2567 16:20:04 น.)
"วันใดที่เธอรู้สึกเหมือนไม่มีใคร โปรดมองมาทางนี้ เธอจะเห็นใครคนหนึ่งที่รอเธอ" อาจารย์สุวิมล
(8 เม.ย. 2567 08:12:29 น.)
  
กราบสวัสดีค่ะคุณอาเจียวต้าย

ดิฉันเข้าบล็อกตัวเองไม่ได้มานานแล้วค่ะ เลยไม่ได้เข้าพันทิปมาหลายปี วันนี้ระลึกถึงคุณอา พิมพ์คำว่า เจียวต้าย ปรากฎว่าเข้าบล็อกคุณอาได้

ชีวิตของดิฉันนับตั้งแต่ประสบความเสียหายจากการไปลงทุนทำบ้านสวนสมุนไพร ก็ยุ่งกับปัญหาหนี้สินและปัญหาอื่นๆ อาศัยธรรมะเป็นที่พึ่ง ชีวิตก็พอไปได้ค่ะคุณอา

ท้ายนี้ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยและคุณธรรมความดีของคุณอาส่งผลให้คุณอามีสุขภาพแข็งแรง เบิกบานผ่องใสด้วยค่ะ
โดย: oDaineo IP: 171.97.48.72 วันที่: 18 สิงหาคม 2559 เวลา:22:22:33 น.
  
ผมเพิ่งเห็นข้อความของคุณวันนี้ เพราะไม่ค่อยได้เข้าบล็อกบ่อยนัก
ไม่มีอะไรจะอ่าน และไม่มีอะไรจะเขียนครับ

หลายปีที่ผ่านมา ผมคิดถึงคุณเสมอ ตั้งแต่ได้รับข่าวความล้มเหลว
จากความเมตตาของคุณ

คนเรามันมีกิเลสเยอะครับ เราทำดีเขาก็ชอบใจ เห็นเป็นบ่อเงินบ่อทองไปเลย

และคิดอีกอย่างว่าคงจะเจ็บไข้ได้ป่วย ถึงล้มหมอนนอนโรงพยาบาลก็ได้

ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมเยียน ผมมีโชคดีได้รับรางวัล นราธิป เมื่อ ม.ค.๕๗ แล้วก็ได้รับการพิมพ์ สามก๊กฉบับลิ่วล้อซ้ำ ๒ เล่ม แต่เล่ม ๓ ขัดข้องต้องระงับไว้ก่อน

แต่ก็ป่วยหนักขนาดถ่ายเป็นเลือด นอน ไอ.ซี.ยู.๕ วัน เสียค่ารักษาพยาบาล ขนาดเกลี้ยงสมุดออมสินไปหลายเล่มเลยครับ

มีอะไรจะระบาย ก็ขอให้คิดถึง เจียวต้าย เถอะครับ ขอรับเป็นคนเก็บขยะให้ครับ ผมต้องเลิกกินแอลกอฮอล์ และไม่มีเพื่อนคุย เพราะหูตึงอย่างหนัก ด้วยอายุ เข้า ๘๖ ปีแล้ว ต้องคุยทางตัวหนังสืออย่างเดียวครับ.
โดย: เจียวต้าย วันที่: 1 กันยายน 2559 เวลา:17:16:34 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Pn2474.BlogGang.com

เจียวต้าย
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [?]

บทความทั้งหมด