ผู้เฒ่าเล่าอดีต (๒๐) คำปู่สอน ผู้เฒ่าเล่าอดีต (๒๐) คำปู่สอน เมื่อ ๔๐ ปีก่อน เรามีลูกชายสองคน ห่างกันเกือบ ๕ ปี ได้ถ่ายรูปไว้ตั้งแต่แรกเกิด ใส่อัลบั้มเรียงไปทุกเดือนจนครบปี และ ต่อไปทุกปี จน อายุครบ ๑๔ ปี จึงมอบอัลบั้มนั้น ให้เป็นของขวัญวันเกิดครบ ๑๕ ปี เมื่อเปลี่ยนจากเด็กชายเป็นนายแล้ว ภาพที่ ๑  ในอัลบั้มนั้นมีคำพ่อสอนว่า เจ้าจงรักความดีมีเมตตา เจ้าจงใช้วาจาที่อ่อนหวาน เจ้าจงมั่นกตัญญูรู้ประมาณ เจ้าจงเพียรเขียนอ่านและอดทน ภาพที่ ๒  เจ้าจงยึดความซื่อถือความสัตย์ เจ้าจงหัดเก็บออมไว้ไม่ขัดสน เจ้าจงจำคำพ่อใส่ในกมล เจ้าจักได้เป็นคนที่ดีเอย ภาพที่ ๓  บัดนี้เราได้มีหลานคนแรกแล้ว พ่อของเขาก็พยายามจะถ่ายรูปไว้ให้มากมาย อย่างที่ปู่เคยทำ แต่ปู่ก็มีความคิดของตนเองว่า เราคงจะไม่ได้อยู่ถึงหลานมีอายุ ๑๕ ปี เปลี่ยนจากเด็กหญิงเป็นนางสาวอย่างแน่นอน จึงจะทำอัลบั้มแบบที่เคยทำให้ลุงและพ่อของหนู แต่จะทำเพียง ๕ ปี เท่านั้น ภาพที่ ๔  และเขียนคำปู่สอนไว้ว่า เมื่อสี่สิบปีก่อนได้สอนลูก ที่พันผูกสองหน่อของพ่อเอ๋ย ให้จดจำทำตามอย่าละเลย ใส่สมุดไว้เฉยเฉยคงไม่ดี จากวันนั้นจนอายุได้สิบห้า จึงได้มอบแฟ้มนั้นมาให้น้องพี่ เก็บไว้เป็นอนุสรณ์อีกหลายปี จนบัดนี้หลานแรกรับทอดต่อ ภาพที่ ๕ >  หลานคนแรก(ออกัส)อนันญา เจ้าเกิดเมื่อปู่ย่าชราหนอ อยู่ไปได้อีกไม่นานน่าจะพอ คงไม่รอให้เจ้าโตกว่าห้าปี ภาพที่ ๖  จึงจัดทำอัลบั้มตั้งแต่ต้น เทียบลุงแป๋งสองคนพ่อหนูนี่ ช่วงแรกของชีวิตที่แสนดี ไร้ราคีทารกน้อยค่อยเจริญ ภาพที่ ๗  ช่วงต่อไปเข้าโรงเรียนหัดเขียนอ่าน อย่าเกียจคร้านด้วยวิชาพาสรรเสริญ เมื่อเติบใหญ่จงก้าวไกลให้เพลิดเพลิน ชีพดำเนินไปดังฝันอย่างมั่นคง ภาพที่ ๘  ทั้งปู่ย่าคงเหลือไว้แต่เพียงภาพ ให้เจ้ากราบไหว้บูชาค่าสูงส่ง เป็นคนดีค้ำจุนสกุลวงศ์ ช่วยดำรงเกียรติไว้ให้นานเอย. ภาพที่ ๙  ฝากไว้ในบล็กนี้ คนสามรุ่น ภาพที่ ๑๐  ...ลูกก้มกราบรับฟังคำพ่อสอน ทุกวรรคตอนซึมซาบอยู่มิรู้หาย ถ่ายทอดสู่หลานที่รักมิกลับกลาย คำปู่ให้เป็นมงคลจนนิรันดร์... จากคุณ : pink-worm ภาพสุดท้าย 
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [