Bloggang.com : patthanid - CHONBURI :: ดำน้ำดูประการัง ณ เกาะแสมสาร

CHONBURI :: ดำน้ำดูประการัง ณ เกาะแสมสาร

หลังจากที่ตอนที่แล้วพาไปนมัสการ สิ่งศักดิ์สิทธิ์สามสิ่งในแสมสาร กันมาแล้ว วันนี้ก็เป็นเช้าวันที่สามและเป็นวันสุดท้ายแล้วสำหรับทริปสัตหีบ ก่อนกลับขอไปเล่นทะเลให้สะใจก่อนเหอะ มาหลายวันล่ะยังไม่ได้แตะน้ำทะเลจริงจังเลยอ่ะ วันนี้เราจะพาไปเที่ยวเกาะแสมสารกันค่ะ เป็นอีกหนึ่งเกาะที่อยู่ในความดูแลของกองทัพเรือ ที่นี่เป็นอีกหนึ่งภารกิจของกองทัพเรือค่ะ นอกจากจะดูแลน่านน้ำไทยแล้วยังมีหน้าที่อนุรักษ์และดูแลชายฝั่งทะเลด้วยค๊า.. น่ารักจริงๆ

ก่อนอื่นไปลงเรือกันที่ท่าเรือหมาจอค๊า หากใครจะเดินทางไปเกาะขามหรือเกาะแสมสาร ก็ต้องไปซื้อตั๋วที่อาคารตรงหน้าศาลเจ้าพ่อตากสินมหาราชกันก่อนนะคะ ค่าบริการก็คนละ 250 บาทสำหรับไปเกาะแสมสาร และ 200 บาทสำหรับไปเกาะขาม โดยจะมาลงเรือ ณ จุดเดียวกันบริเวณท่าเรือแห่งนี้แหละ ตอนแรก จขบ. ก็ไม่รู้หรอกเดินมาจะขึ้นเรือแระนึกว่าซื้อตรงท่าเรือ อ้าว.. พี่ๆ ทหารเรือก็ใจดีรู้ว่าไม่มีตั๋วเลยขี่มอเตอร์ไซค์ไปซื้อให้ค่ะ เป็นไงล่ะบริการทุกระดับประทับใจจริงๆ

แล้วพวกเราทริปวัยรุ่น (ใหญ่) ก็ขึ้นได้ขึ้นเรือค๊า .. ค่าตั๋ว 250 บาท รวมทั้งค่าเรือและกิจกรรมบนเกาะค่ะ เอาล่ะเมื่อพร้อมแล้วเรือก็ออกเดินทางค่ะ ใช้เวลาประมาณไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็มาถึงเกาะแสมสารกันแล้วค่ะ ไม่ไกลแถมปลอดภัยเพราะมีพี่ๆ ทหารเรือดูแลเป็นอย่างดีค๊า

มาถึงฝั่งแล้นนน... โชคดีวันนี้ฝนไม่ตกลุ้นแทบแย่ ฝนตกมาเนี่ยเซ็งเลยเหอะ เอาล่ะเมื่อมาถึงเจ้าหน้าที่จะพาพวกเราเข้าไปฟังบรรยายความเป็นมาของเกาะแสมสารและกิจกรรมบนเกาะกันค่ะ มาเที่ยวทั้งทีต้องเที่ยวแบบหัวใจใหม่ค๊า .. เมืองไทยจะได้ยั่งยืน สำนึก สร้างสรรค์ ด้วยกันเข้าใจและด้วยหัวใจค๊า .. เอาล่ะมาฟังบรรยายกันเลยค่ะ วิทยากรก็เป็นพี่ทหารเรือที่ดูแลบนเกาะแห่งนี้ค่ะ

เกาะแสมสารเดิมทีก่อนหน้านี้ชาวบ้านนิยมมาหลบคลื่นลมทะเลบนเกาะแห่งนี้ สัญลักษณ์ที่เห็นเด่นชัดเป็นที่สังเกตุของชาวบ้านบนเกาะนี้ก็คือต้นแสมสารที่มีดอกสีเหลืองเห็นเด่นชัด บนเกาะแสมสารแห่งนี้มีชายหาดอยู่ 5 หาดหลักๆ ได้แก่ หาดหน้าบ้าน หาดลูกลม หาดเทียน หาดขวดและแหลมฝรั่ง แต่เดิมมีชาวบ้านมาอาศัยบนเกาะกว่า 200 ครัวเรือน ซึ่งต่อมานักลงทุนก็เล็งเห็นว่าเกาะแสมสารอยู่ใกล้สนามบินอู่ตะเภา มีเกาะน้อยใหญ่รายล้อม อีกทั้งยังสามารถท่องเที่ยวได้หลายฤดู จึงมาสร้างบังกาโลบนเกาะแห่งนี้เต็มไปหมด

ต่อมาในปี 2517 กองทัพเรือได้เข้ามาใช้ประโยชน์บนพื้นที่ของเกาะแสมสาร เนื่องจากเป็นที่ราชพัสดุ ซึ่งก่อนหน้านี้กองทัพเรือไม่ได้เข้ามาดูแล ปล่อยให้ชาวบ้านได้ใช้ประโยชน์บนพื้นที่เกาะแสมสารถือสิทธิ์ครอบครองแบบไม่มีเอกสารสิทธิ์ เมื่อกองทัพเรือเข้ามาทำประโยชน์จึงได้แจ้งให้ชาวบ้านย้ายออกไปยังพื้นที่ใหม่ที่ทางกองทัพเรือจัดเตรียมไว้ให้บนฝั่งประมาณ 1500 ไร่ ชาวบ้านจึงเริ่มย้ายออกไปโดยมีหน่วยรักษาอากาศยานชายฝั่งเข้ามาดูแล แรกๆ ก็มีกระทบกระทั้งกันบ้าง จนถึงขั้นมีทหารเสียชีวิต กองทัพเรือเลยให้หน่วยมนุษย์กบเข้ามาดูแลแทน ความสัมพันธ์ระหว่างทหารและชาวบ้านก็ดีขึ้นเรื่อยๆ แต่ปัญหาก็ยังพอมีอยู่ บ้างก็มีการอนุโลมกันตลอดมา

จนท้ายที่สุดกองทัพเรือตัดสินใจถวายเกาะแห่งนี้ให้เป็นหนึ่งในโครงการพระราชดำริของสมเด็จพระเทพรัตนสุดา จึงทำให้เกาะแห่งนี้รอดพ้นจากนายทุนเอกชน ไม่งั้นเราคงจะได้เห็นรีสอร์ทตีกรามบ้านช่องเต็มเกาะไปหมดแล้วล่ะ โดยครอบครัวสุดท้ายที่ย้ายออกไปเมื่อปี 2533 และได้มีการเชิญนักวิชาการเข้ามาเป็นแนวร่วมหาแนวทางการป้องกันไม่ให้เกาะแสมสารถูกทำลาย ก็ใช้เวลากันหลายปีจนกระทั้งปี 2540 ได้จัดทำโครงการอนุรักษ์พันธุกรรมพืชขึ้น เริ่มสำรวจเกาะแสมสาร พบว่าสัมคมพืชในที่สูงยังไม่ถูกทำลายไปเกาะแสมสารจึงกลายเป็นเกาะหลักเริ่มต้นโครงการอนุรักษ์ซึ่งรวมไปถึงเกาะอื่นซึ่งได้แก่ เกาะจาม เกาะจวง เกาะแรด เกาะขาม เกาะฉางเกลือ เกาะปลาหมึก เกาะโรงโขง เกาะโรงหนังเป็นต้น

และในปี 2541 ได้นำเกาะทั้งเก้าเกาะถวยแด่สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา และพระองค์ท่านได้เดินทางมาเปิดโครงการเมื่อวันที่ 3 ก.ย 2541 และได้ปลูกต้นแสมสารไว้ด้วย จากนั้นได้ทรงเสด็จทางเดินป่าให้ 450 เมตร และในปี 2544 อีก 1,100 เมตร บนเกาะจึงมีอาคารทรงงานและพระองค์ท่านได้ติดตามความคืบหน้าโครงการนี้อย่างต่อเนื่องอีกด้วย

จนได้มีพิพิธภัณฑ์เกินตามมา และมีนักวิชาการเข้ามาสำรวจทุกๆ สองเดือน โดยบริเวณเกาะแรดก็ได้ถูกดูแลโดยมหาวิทยาลัยเกตรศาสตร์ เป็นผู้รวบรวมพันธุ์ไม้ทั่วอ่าวไทยและอันดามันมาเก็บพันธุ์กรรมและขยายพันธุ์แล้วเอามาปลูกที่สวนพฤกษาศาสตร์บนเกาะแสมสาร โดยมีประมาณ 23 สายพันธุ์ สาเหตุที่ต้องเก็บพันธุ์กรรมไว้ก็เพราะว่าเผื่อเกาะใดเกาะหนึ่งจมน้าไปก็ยังมีพันธุ์ไม้หลงเหลืออยู่นั่นเอง

เกาะแสมสารแต่เดิมมีปลาพยูนมาอาศัยอยู่ด้วยล่ะ แต่เมื่อเกิดการทำลายปลาพยูนก็ไม่เคยมาบริเวณนี้อีกเลย ปัจจบุันได้มีการปลูกหญ้าทะเลไว้คาดการณ์ว่า อีกสักสองปีเราคงจะได้เห็นปลาพยูนกลับมาบนเกาะแห่งนี้แหละ นอกจากนี้ที่นี่ยังมีมหาวิยาลัยมหิดลเข้ามาดูแลเรื่องสัตว์ป่าและคุณภาพของดิน ที่นี่มีนกเหงือกมาอาศัยอยู่ด้วยล่ะ เพราะมีต้นใทรและเมล็ดหูกวางให้กินเป็นอาหาร

เอาล่ะเมื่อทราบบทบาทของกองทัพเรือในการดูแลรักษาเกาะแห่งนี้กันไปแล้ว มาดูกิจกรรมบนเกาะแห่งนี้กันค่ะ เริ่มจากกิจกรรมดำน้ำดูประการังใครที่ชื่นชอบการดำน้ำก็จะไปดำน้ำดูประการังกันที่เกาะปลาหมึก ส่วนใครที่ไม่อยากเปียกทางกองทัพเรือเค้าก็มีเรือท้องกระจกไว้บริการด้วยเช่นกันสามารถบรรทุกคนได้เที่ยวละ 8 ท่าน หากใครชอบปั่นจักรยานก็มีจักรยานให้ยืมปั่นเพื่อศึกษาเส้นทางโดยปั่นตามเส้นทางปูนที่กำหนดไว้เท่านั้น แต่หาจะเดินป่าก็สามารถเดินได้ 450 เมตร มากว่านั้นเช่น 1,100 เมตร 3,000 และ 7,000 เมตรต้องมีเจ้าหน้าที่นำทางค่ะ ซึ่งต้องติดต่อมาก่อนล่วงหน้าก่อนเดินทางมาค่ะ

บริเวณบนเกาะมีร้านอาหารสวัสดิการจำหน่ายราคาปกติ เก้าอี้ตัวละ 20 บาท มีห้องล้างตัว เปลี่ยนเสื้อผ้าพร้อมสรรพ หน้าที่ของพวกเรานักท่องเที่ยวหัวใจใหม่ก็คือ ทิ้งขยะให้ถูกที่ ปฏิบัติตามกฏกติกาที่วางไว้อย่างเคร่งครัด อะไรที่เค้าห้ามก็อย่าไปทำเป็นภาระของเจ้าหน้าที่เค้าเสียเปล่าๆ นะคะ และที่สำคัญทานอาหารตามจุดที่กำหนดนะคะ แล้วเราจะมีเกาะสวยๆ อยู่กับเราไปนานๆ ค่ะ เมื่อทราบกฏกติการมารยาทแล้วก็เดินทางไปหาดลูกลมกันเลยค๊า .. เจ้าหน้าที่เค้ามีรถกระบะและรถเปิดประทุนไว้คอยให้บริการค่ะ

จากหาดหน้าบ้านไปหาดลูกลมก็ไม่ไกลนักสิบนาทีก็ถึง แต่ถ้าเดินเนี่ยนานเอาเรื่องเหมือนกันนะคะ พอมาถึงก็พักผ่อนกันตามอัธยาศัย นอนเก้าอี้ผ้าใบ เล่นวอลเล่ย์บอล ดำน้ำ ก็ตามสะดวก ใครจะดำน้ำเจ้าหน้าที่ก็จะนัดเวลาไว้ก่อนเพื่อเตรียมตัวค่ะ

สำหรับกลุ่มวัยรุ่นของพวกเรา แน่นอนมาทะเลต้องดำน้ำอยู่แล้ว แม่กะพี่สาวและ จขบ. เลือกดำน้ำ ส่วนเตี่ยและลุงเลือกนอนชิวๆ บนฝั่ง ลุงบอกว่าแถวนี้สมัยหนุ่มๆ เที่ยวจนเบื่อแล้ว โอ้โห .. หลายสิบปีเลยนะนั่น เอาล่ะตามไปดูการสาธิตการใช้สน็อคเกิลกันค่ะ จขบ.อ่ะไม่เท่าไหร่เคยดำมาบ้างแล้ว แม่นี่ดิ .. ทำเอาครูฝึกถึงกะมึนกันเลยทีเดียว

ตอนแรกนางก็กลัวจมน้ำ ครูฝึกก็สอนจนนางหายใจเป็น แล้วก็พาพวกเราออกสู่ทะเล ณ เกาะปลาหมึก ดีนะที่ จขบ. ดำน้ำมาบ้างแล้วก็เลยเป็นเทรนเนอร์ให้กับคุงแม่ พอนางดำเป็นเท่านั้นล่ะไม่อยากขึ้นจากน้ำเลยเหอะ จะว่าไปประการังที่นี่ไม่ค่อยเยอะอ่ะ จขบ.ว่าน้อยกว่าเกาะขามนะ แต่ก็ไม่แน่ใจเพราะไปดำมานานแล้วประมาณแปดปีที่แล้วล่ะมั้ง ไม่รู้ว่าตอนนี้จะเปลี่ยนแปลงไปแล้วหรือยัง เอาล่ะพอกลุ่มพวกเราดำเสร็จก็ขึ้นจากน้ำ เพื่อไปนั่งเรือท้องกระจกต่ออีก

งานนี้สองเด็กน้อยสนุกสนานกันเลยเหอะ โดยเฉพาะแม่ชอบดำน้ำไปเลย แอบมากระซิบอีกว่า "คราวหน้ามาแม่มาดำน้ำอีกนะ" ซะงั้นอ่ะ ชอบอ่ะดิ๊ .. พอดำน้ำเสร็จพวกเราก็นั่งรถกระบะย้อนกลับมาที่หาดหน้าบ้าน เพื่อเดินทางกลับเที่ยวเรือรอบสามโมงเย็น ระหว่างที่รอแม่ขอเล่นน้ำรอเหอะ ยังไม่เลิก

ขอบอกว่าเที่ยวที่นี่คุ้มมากๆ นอกจากน้ำทะเลจะสวยใสแล้ว อุปกรณ์ที่นี่ก็มีให้ครบไม่เสียค่าบริการเพิ่มด้วย สน๊อคเกิ้ลก็สะอาดเพราะได้รับการดูแลอย่างดี เจ้าหน้าที่ก็คอยดูแลพวกเราตลอด นอกจากสนุกแล้วยังได้ความรู้กลับบ้านอีกด้วย คุ้มมากๆ เหอะ 250 บาทอ่ะ เสียดายเราเวลาน้อยไปหน่อยไม่งั้นจะไปปั่นจักรยานสำรวจเส้นทางเหอะ ไว้คราวหน้านะจ๊ะ บายๆ เกาะแสมสาร

ตอนนี้ก็บ่ายสามโมง พวกเราเข้าไปอาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้าพร้อมกับทานข้าวเย็นร่วมกับครอบครัวของป้าที่ไม่ได้เจอกันนานนับสิบปี ที่นี่จะมาหาบ่อยๆ แระ อิอิ .. ชอบทะเลและวิถีชีวิตที่นี่จัง จากนั้นพวกเราก็ออกเดินทางจากสัตหีบมาถึงราชบุรีก็สี่ทุ่มแล้วล่ะ ขอบคุณป้าพิมและลุงสิทธิ์ที่เอื้อเฟื้อที่พัก ขอบคุณพี่นกที่มาเป็นไกด์ให้ จขบ. ได้ทำความรู้จักสถานที่ท่องเที่ยวในตำบลแสมสาร ทำเอา จขบ. หลงรักแสมสารไปเลยล่ะ แล้วพบกันใหม่ในทริปต่อๆ ไปนะคะ ทิ้งท้ายครอบครัวเป็นสิ่งสำคัญหมั่นดูแลกันนะค๊า ..

Photo and Story By
Patthanid C.
www.patthanid.bloggang.com
Facebook : Patthanid FC

Create Date : 06 กรกฎาคม 2555
Last Update : 8 ธันวาคม 2556 22:31:09 น.
Counter : 3750 Pageviews.

7 comments

	King Kong Hill Coffee and Restaurant ดาวริมทะเล (11 เม.ย. 2568 18:54:52 น.)		พามากินก๋วยเตี๋ยวเนื้อเจ้าอร่อย รับสงกรานต์ กับร้านหอเจี๊ยะ ถนนสาย1 นายแว่นขยันเที่ยว (11 เม.ย. 2568 01:20:01 น.)
	15 มี.ค. 68 เขาคิชฌกูฏ ปี13 kae+aoe (8 เม.ย. 2568 06:03:01 น.)		ถนนสายเสียงดนตรีแห่งญี่ปุ่น (Melody Road of Japan) ทองกาญจนา (7 เม.ย. 2568 09:02:29 น.)