|
|
🌵สายพันธุ์ยูโฟเบีย Euphorbia clavicola 🌵
🌵 Euphorbia clavicola 🌵
ลักษณะ
Euphorbia clivicolaเป็นไม้ยืนต้นเตี้ย ๆ ที่มีหนามฉ่ำมีระบบรากใต้ดินและหัวใต้ดินซึ่งมีความยาวประมาณ 150 มม. และมีความหนาประมาณ 20-30 มม.
กิ่งก้านสี่มุมมีอาวุธมีหนามคู่เป็นสีเขียวอมเหลืองยาวประมาณ 20-60 มม. และรวมกันเป็นมวลหนาแน่นเหนือพื้นดิน
ดอกไม้มีขนาดเล็กมากและเพศหญิงและถูกจัดเรียงในโครงสร้างคล้ายถ้วยที่มีสีเหลือง, ต่อมที่มีน้ำทิพย์ล้อมรอบขอบ โครงสร้างเหล่านี้เรียกว่า cyathia (เอกพจน์: cyathium) พวกมันถูกจัดเรียงเป็นกลุ่มเป็นสามกลุ่มที่มีดวงตาที่บานสะพรั่งตรงปลายกิ่ง ในแต่ละกลุ่มของ cyathia สามกลุ่มหนึ่งมีเพียงดอกตัวผู้และด้านนอกมีสองดอกทั้งตัวผู้และตัวเมีย ผลิตเมล็ดตั้งแต่กลางเดือนพฤษภาคมถึงกลางเดือนกรกฎาคมในแคปซูลผลไม้แบบสามช่องบรรจุ 1 เม็ดในแต่ละท้องถิ่น พืชผลิตน้ำยางที่มีพิษและมีน้ำนม (Smart 1999)
สถานะการอนุรักษ์
Euphorbia clivicolaมีรายชื่ออยู่ในบัญชีแดงของพืชแอฟริกาใต้ที่ใกล้สูญพันธุ์อย่างยิ่ง (CR) (Pfab et al. 2008)
ขนาดของประชากร: จำนวนพืชE. clivicolaได้ลดลงอย่างมากในสองทศวรรษที่ผ่านมา ในปี 1986 มี 1,500 คนในเขตอนุรักษ์ธรรมชาติเพอร์ซี่ไฟเฟและ 3,000 คนในเขตเมือง (Fourie 1986) ในปี 1996 ตัวเลขลดลงเป็น 165 และ 382 ในแต่ละพื้นที่ (Hilton-Taylor 1996) ในปี 2005 มีพืชเหลือ 58 ชนิดในเขตอนุรักษ์ธรรมชาติในขณะที่พืชในเขตเมืองเพิ่มขึ้นเป็น 651 (D. Engelbrecht, pers. comm.) เมื่อปีที่แล้วมีการสำรวจและพบพืชเพียงสิบชนิดในเขตอนุรักษ์ธรรมชาติ (ET Moeng, pers. comm.)
ภัยคุกคาม: พืชในเขตอนุรักษ์ธรรมชาติ Percy Fyfe กำลังลดลงเนื่องจากการเหยียบย่ำอย่างต่อเนื่องโดย antelopes, พืชสมุนไพรจากแมลงเช่นด้วงProtostrophusและการจัดการไฟที่ไม่ดี (Pfab & Witkowski 1998)
พืชใน Polokwane เกิดขึ้นที่บริเวณขอบของการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ที่เพิ่มขึ้น การทิ้งขยะสร้างอาคารบนพืชได้นำไปสู่การสูญเสียจำนวนมาก กิจกรรมสันทนาการเช่นการขี่จักรยานรูปสี่เหลี่ยมก็นำไปสู่การหยุดชะงักของนิสัยการเจริญเติบโตและการตายของพืชบางชนิด การทิ้งขยะที่ผิดกฎหมายในพื้นที่ส่งผลให้มีการแนะนำหนูที่กินกิ่งไม้และผลไม้ของพืช (D. Engelbrecht, pers. comm.)
การกระจายและที่อยู่อาศัย
Euphorbia clivicolaเกิดขึ้นในสองประชากรซึ่งอยู่ห่างกันประมาณ 38 กม. ประชากรหนึ่งตั้งอยู่ในเขตอนุรักษ์ธรรมชาติเพอร์ซี่ไฟฟ์ทางตะวันตกเฉียงใต้ของโพโลเควน Euphorbia clivicolaเติบโตบนเนินเขาที่ลาดชันด้วยแง่มุมเหนือและตะวันออกเฉียงเหนือ รูปแบบ veld รอบ ๆ พืชนั้นจัดว่าเป็นไม้พุ่มสีน้ำตาลเปรี้ยวที่ได้มาจากหินควอตไซต์สีขาว (Dyer 1951)
ความเป็นมาของชื่อและแง่มุมทางประวัติศาสตร์
สกุลEuphorbiaได้รับการตั้งชื่อตามแพทย์ Euphorbus แห่งศตวรรษแรกของกรีกซึ่งใช้เมล็ดพืชที่มีน้ำยางสีขาวเพื่อใช้เป็นยา clivicolaชื่อเฉพาะมาจากคำภาษาละติน `clivus 'หมายถึงความลาดชันของเนินเขาและสถานที่อยู่อาศัย' โคล่า 'หมายถึง
ตระกูลEuphorbiaceaeเป็นตระกูลพืชที่ใหญ่เป็นอันดับหกที่ประกอบไปด้วย 300 สกุลและ 8,910 สปีชีส์ (Kondamudi et al. 2009) สกุลEuphorbiaเป็นสกุลที่ใหญ่ที่สุดและมีมากกว่า 2,000 ชนิดที่พบได้ทั่วภูมิภาคเขตร้อนเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนทั่วโลก (ศาล 2010) แอฟริกาใต้มีสายพันธุ์ euphorbia เป็นจำนวนมาก
ในแอฟริกามีสามประเภทหลักของ euphorbias: tuberculate-stemmed, ดินสอ - ก้านและสายพันธุ์กระดูกสันหลังคู่ วัณโรค - ก้านชนิดเกือบทั้งหมดถูกกักตัวไว้ที่จังหวัดเคป (Oldfield 2540) ในขณะที่คู่กระดูกสันหลัง - euphorbias พบทั่วประเทศด้วยจำนวนชนิดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในจังหวัด Limpopo
ขอบคุณรูปจากเน็ตค่ะ
การใช้ประโยชน์
สกุลEuphorbiaมีลักษณะเป็นน้ำยางที่มีพิษและเป็นน้ำนมซึ่งพืชจะหลั่งออกมาจากการกระทบกระทั่ง สัตว์มักจะหลีกเลี่ยงการให้อาหารบนสเปอร์ (พืชของสกุลEuphorbia ) ยูโฟเรียคลิวิโอลาดูเหมือนจะอร่อยเพราะหนูและกระต่ายกินผลไม้ยางของสเปอร์จำนวนมากมักใช้ในการทำให้ปลางันและทำยางและขี้ผึ้ง ในพืชสวนยางพารายังใช้ในการปักชำกิ่งก้านของไม้ยืนต้น
ขอบคุณรูปจากเน็ตค่ะ
การเจริญเติบโต Euphorbia clivicola
สายพันธุ์ยูโฟเบียสามารถแพร่กระจายได้โดยเมล็ด แต่สิ่งนี้ท้าทายมากเพราะแคปซูลผลไม้เปิดออกเมื่อสุกและเมล็ดกระจายอยู่ในระยะทางไกล เพื่อป้องกันการสูญเสียเมล็ดพืชสวนใส่ถุงน่องไนลอนรอบ ๆ แคปซูลผลไม้สุกหรือใช้กาวบาง ๆ วางลงบนแคปซูล เมล็ดพันธุ์ที่เก็บได้จะถูกหว่านในกระถางหรือถาดที่มีทรายละเอียดถึงปานกลางและดินร่วน ขอแนะนำว่าควรทำการฆ่าเชื้อในดินในเตาอบหรือหม้อนึ่งความดันเป็นเวลา 20 นาทีหรือเตรียมยาฆ่าเชื้อราเพื่อป้องกันการติดเชื้อ เมล็ดถูกหว่านโดยการกดเบา ๆ ลงในดินและปกคลุมด้วยทรายบาง ๆ ทำให้ดินชื้น แต่ไม่เปียกที่อุณหภูมิ 27-30 ° C (Hodgkins 2007; Buddenskiek 2009)
พืชสามารถแพร่กระจายได้โดยการตัดยอดและวางไว้ในเหยือกน้ำเพื่อสร้างรากและโอนไปยังดิน ควรเปลี่ยนน้ำทุกวัน หน่อสามารถจุ่มลงในผงสำหรับการหยั่งรากและปลูกในดินหลังจากนั้น ควรใช้ความระมัดระวังเมื่อจัดการพืชเนื่องจากมีน้ำยางเป็นพิษซึ่งอาจทำให้เกิดการอักเสบของผิวหนังและเยื่อเมือก; การสัมผัสกับเนื้อเยื่อตาอาจทำให้ตาบอดได้
ขอบคุณที่แวะมาชมต้นไม้ค่ะ | | |
| ผู้โหวตบล็อกนี้... |
| คุณSleepless Sea, คุณhaiku, คุณอุ้มสี, คุณblue_medsai, คุณกะว่าก๋า, คุณแมวเซาผู้น่าสงสาร, คุณหอมกร, คุณสองแผ่นดิน, คุณธนูคือลุงแอ็ด, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณทนายอ้วน, คุณSweet_pills, คุณเริงฤดีนะ, คุณnewyorknurse, คุณRananrin, คุณภาวิดา คนบ้านป่า |
|
Oley.BlogGang.com
โอน่าจอมซ่าส์
 ผู้ติดตามบล็อก : 47 คน [ ?]
|
|
วันที่: 26 กรกฎาคม 2563 เวลา:4:39:28 น.
วันที่: 26 กรกฎาคม 2563 เวลา:8:49:17 น.
วันที่: 26 กรกฎาคม 2563 เวลา:16:30:52 น.
วันที่: 27 กรกฎาคม 2563 เวลา:18:30:07 น.
วันที่: 28 กรกฎาคม 2563 เวลา:0:42:05 น.
วันที่: 28 กรกฎาคม 2563 เวลา:9:35:00 น.
วันที่: 30 กรกฎาคม 2563 เวลา:16:56:12 น.
