หมวดสัตว์เลี้ยง ขอบคุณของแต่งบล็อกจากอินเทอร์เน็ต เจ้านุ้งเตรียมตัวเฝ้าบ้านให้แม่ไปเที่ยว (อีกแล้ว) ที่จริงเป็นแม่นี่แหละที่ต้องเตรียมตัวให้นุ้งเพราะถึงเวลาที่พี่ปูจะพาพ่อแม่ไปหาที่เดินชมดอกไม้งามๆก็จะต้องจัดการให้นุ้งอยู่กับแม่บ้าน จัดอาหารไว้ให้ครบตามเวลาที่เราสามคนจะไม่อยู่บ้านเพียง 2 วัน 1 คืน ก็ไม่เท่าไรหรอกนะ นุ้งเอ๊ย เจ้าขึ้นเครื่องไม่ได้นี่นา ไม่เช่นนั้นแม่ก็จะเอาไปด้วย นุ้งไปไหนด้วยก็เลี้ยงง่ายมาก อยู่เงียบๆ ต่อให้มีแมวเดินผ่านตะกร้าที่นุ้งนอนอยู่ในนั้น นุ้งก็ไม่ดุด่าว่ากล่าวแม้แต่โฮ่งเดียว เอานุ้งไปนั่งที่ไหนเป็นชั่วโมงๆ ก็ไม่มีใครรู้ว่าเราเอาสุนัขไปด้วย เคยพาไปวัดในงานหล่อพระ เจ้าอาวาสท่านยังเมตตาให้นุ้งเข้าไปในโบสถ์ด้วยได้ แต่เราก็เอานุ้งไปแอบอยู่ริมๆผนังโบสถ์ด้านที่ไม่เกะกะ เดี๋ยวนี้นุ้งไม่ค่อยเชื่อฟังแม่แบบไร้เงื่อนไขแล้ว มีบ่อยๆเลยที่นุ้งจะไม่ทำตามที่สั่ง ถ้าหล่อนคิดว่าแม่สั่งไม่เข้าท่า จริงๆนะคะ เช่น เวลารถผ่านเข้าออกประตูรั้วบ้าน เราจะสั่งเป็นเด็ดขาดว่านุ้งต้องเข้าไปอยู่ในกรง แต่ช่วงนี้เนื่องจากเรามักปิดบ้านหมดเพื่อป้องกันฝุ่น 2.5 พอใครกลับมาเปิดรีโมทเอารถเข้าบ้าน นุ้งก็จะไปยืนที่ประตูกระจกดูรถถอยเข้าบ้าน แม่ก็เอะอะว่าทำไมไม่เข้ากรงยะ นุ้งก็มองหน้าแม่เหมือนจะถามว่า ทำไมต้องเข้ากรงด้วยอ่ะก๊ะ แม่ก็ว่า รถจะเข้ามางัยยะ จำไม่ได้แล้วหรือ นุ้งก็ยังรีรอ แม่ก็ยังเอะอะไม่เลิก นุ้งจึงค่อยย้ายบั้นท้ายเข้ากรงไปแบบไม่เต็มใจ หรือไม่ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเข้ากรงด้วยอ่ะว้าาาา แม่ก็ เราก็งงท่าทีของนุ้งอยู่หลายครั้ง จนในที่สุดจึงพอจะเข้าใจว่า เราให้นุ้งเข้ากรงเพื่อว่า ขณะรถถอยเข้าบ้านจะได้ไม่ชนนุ้ง และถ้ามีแมวหรือหมาผ่านหน้าบ้านไปในช่วงนั้น นุ้งจะได้ไม่แจ้นออกไปราวีหมาแมวพวกนั้น ซึ่งอาจทำให้โดนรถที่ผ่านไปมาชนเอาได้ แต่เมื่อเราปิดบ้านจนหมดแล้ว นุ้งก็ไปยืนดูรถถอยเข้าบ้านด้วยความสนใจ จะอย่างไรนุ้งก็ไม่สามารถออกไปนอกบ้านได้นี่นา ทำไมนุ้งต้องเข้ากรงด้วยล่ะนะ แล้วก็เลยเป็นเช่นนี้ทุกครั้งที่รถเข้าบ้านแล้วประตูบ้านปิดหมด นุ้งก็ไม่ยอมเข้ากรง แต่แม่ก็ยังคงบังคับให้นุ้งเข้ากรงอย่างเดิมต่อไป ไม่อยากให้นุ้งคิดเองหรอก บางครั้ง นุ้งอาจคิดไม่ทันก็ได้ เชื่อแม่เหอะนะนุ้งนะ เพื่อความปลอดภัยของเจ้า แต่จริงๆแล้ว นุ้งคิดได้เองขนาดนั้นจริงๆหรือ หรือว่าแม่มโนไปเอง แม่ก็ยังงงๆนะ เอาเป็นว่า นุ้งเข้ากรงทุกทีที่ประตูรั้วเปิดก็แล้วกัน แม่จะได้ไม่ประสาทกิน วันนี้จะเอานุ้งมาเฝ้าบ้านบล็อก ก็เลยมานินทาเล็กๆน้อยๆพอเป็นกระสาย เก็บบางภาพที่พอมีมาปิดท้ายก่อนลาไปนะคะ เดี๋ยวนี้นุ้งไม่ค้อยให้ถ่ายภาพ การเขียนเรื่องราวของนุ้งอาจไม่น่าสนุกเท่าที่ผ่านมาเสียแล้ว นี่เป็นท่านอนหัวบิดไปข้างหนึ่งของนุ้งที่แสดงว่า นุ้งกำลังหลับสบายมาก แถมบางทีก็มีกรนด้วย เดินนำหน้าแม่ตรวจสวนป่าตอนเช้าๆ ไม่วายเหลียวหลังมองว่าแม่ตามไปเรียบร้อยหรือเปล่า ถ้าแม่หยุดดูอะไร นุ้งก็จะคอย ถ้าแม่นั่งทำงานสวน เช่นเพาะต้นไม้ เปลี่ยนกระถาง เติมดินใส่ปุ๋ย นุ้งก็หาที่เย็นๆเช่นข้างกระถางใหญ่ๆเป็นที่พักคอย จึงต้องคอยหยดยาป้องปรามเห็บหมัดให้เป็นประจำ แต่ถ้าราวีคนสวนมากจนพวกเค้าทำงานไม่ได้หรือเห่าจนหนวกหูมาก แม่ก็เอามาล็อคคอไว้ซะ บางทีก็ต้องล่ามไว้กับขาโต๊ะเก้าอื้ที่แม่นั่ง เป็นอันรู้กันว่า แม่อยู่แล้ว นุ้งหมดหน้าที่ นุ้งก็นอนซะได้ ได้เวลาลาไปเพียงเท่านี้นะคะ พยายามจะเขียนให้ได้สักเดือนละสองสามเอนทรี่ ไม่รู้จะได้อีกสักกี่น้ำ เสาร์อาทิตย์ที่ 2,3 นี้ ขอฝากบล็อกด้วยนะคะ ลูกจะพาไปเที่ยวชมดอกไม้กล้วยไม้ งามๆ ที่ Garden by the Bay, Singapore ค่ะ อาจได้เก็บดอกไม้มาฝากกันบ้าง ไปแต่เช้าวันเสาร์ กลับมืดๆ วันอาทิตย์ ชมดอกไม้อย่างเดียวเลย บ้านเมืองผู้คน แหล่งท่องเที่ยวใดๆ ก็ไม่เอาแล้ว อาจได้นั่งแท็กซี่ไซต์ซีอิ้งไปบ้างถ้ามีเวลาก่อน ขึ้นเครื่องกลับ หมวดสัตว์เลี้ยง