หมวดสัตว์เลี้ยง ขอบคุณของแต่งบล็อกจากอินเทอร์เน็ต เจ้านุ้งกับการดูแลบริเวณบ้าน นินทาเล็กๆอีกแล้ว เจ้านุ้งเป็นสุนัขสายพันธุ์ที่เขาว่ากันว่าปากมาก คือเห่าดะ แต่นุ้งก็คงเพราะ ไม่ใช่สายพันธุ์แท้ทรู จึงส่วนใหญ่แล้ว มีนิสัยนิ่งๆ ค่อนไปทางเป็นระเบียบมาก แต่จะเห่าร้ายแรงถ้ารู้สึกว่าใครจะมากล้ำเกินอยู่หน้าบ้านหรือรอบๆบ้านทั้ง บ้านป่าและบ้านกรุงเทพฯ ยิ่งที่บ้านป่านั้น แม้คนจะเฉียดมานอกรั้วห่าง ไปจากบ้านเป็นร้อยเมตร นุ้งก็ไม่ยอม ต้องเผ่นลงบันไดไปจ้องเห่า อยู่ตรงที่มีคนหรือหมามาป้วนเปี้ยน จนทั้งคนและหมารำคาญหู ต้องหนีไปจากตรงนั้น นุ้งจึงจะแล้วใจ แล้วถ้ามีแขกแปลกหน้ามาบ้าน ถ้าขึ้นมาบนบ้าน เอาของอะไรๆมามากแค่ไหน หรือเอากระเป๋าเสื้อผ้ากะมาค้างด้วย แล้วเอาเข้าไปไว้ในบ้าน นุ้งไม่ว่าอะไร แต่พอแขกออกมาหยิบจับอะไรในบ้าน นุ้งไม่ยอมอีกแล้ว ว่าอย่างไรก็ไม่ฟัง ราวีอย่างน่าขำมากๆ คือไม่มีใครกลัวนุ้งกัดหรอก ตัวเท่าลูกแมว เขี้ยวเล็กกระจี๊ด แต่เห่ากระโชกแล้ววิ่งเข้าไปงับขากางเกง มันก็แหยงๆได้เหมือนกันแหละนะ แม่ก็ต้องออกมาอยู่กับแขกซึ่งก็แขกของพี่ปูพี่หมอทั้งนั้น ไม่มีแขกของแม่ พอแม่ออกมาดูแล นุ้งก็นิ่งลงบ้าง เหมือนกับว่า ถ้าแม่ไม่อยู่ตรงไหนที่มี คนแปลกหน้า ก็เป็นหน้าที่นุ้งต้องช่วยดูแลแทน บางทีวุ่นวายมากๆ แม่ต้อง เอามาล็อกคอไว้ ทั้งด้วยความหมั่นไส้และต้องเอาไว้ให้อยู่ ไม่งั้นรับแขกดีๆ ไม่ได้ บางทีถึงกับต้องเอาไปขังกรง กับพวกคนสวนก็เป็นไม้เบื่อไม้เมากันเหมือนกัน ขนของขึ้นบ้านได้ ขนลง ไม่ได้ เอาตายอีก ตรงซุ้มพวงประดิษฐ์นี้ แต่ก่อนเป็นที่เพาะชำ แต่เดี๋ยวนี้ไม่เน้นเรื่องเพาะชำแล้ว ป่ารกจนต้องเลิกขยาย พันธุ์ไม้ เลยใช้เป็นที่เก็บพวกดินผสม ปุ๋ยคอก ก็ขี้วัวน่ะแหละ และที่นุ้งหวง มากคือพวกเครื่องใช้ทำสวน พวกจอบเสียมเนี่ยไม่หวง แต่พวกรถเข็นสารพัด รูปแบบ แตะต้องหรือเข็นออกไปใช้ไม่ได้ พอเห็นคนสวนจะเข้ามายุ่ง นุ้งรีบ ไปนอนเฝ้าเลย 55 เอากะหล่อนสิ แต่พอจะถ่ายรูป หันหน้าหนีซะงั้น อยู่บ้านป่า นุ้งจึงเป็นเหมือนหูตาให้เราตลอด 24 ชั่วโมง ตอนที่เจ้าปู่ป่องตาย เราทั้ง ครอบครัวไม่นึกอยากเลี้ยงตัวใหม่อีก แต่เพราะบ้านป่าไม่มีรั้วรอบขอบชิดที่แข็งแรงพอ ตกมืดก็มืดสนิท ถ้ามีคนเข้ามา กว่าจะรู้ว่ามาดีมาร้าย ก็มาอยู่หัวบันไดบ้านแล้ว ความจำเป็นทำให้ต้องอาศัยหูตาหมาอีก จึงได้เจ้านุ้งมาอยู่ด้วยเช่นนี้ คงต้อง นับว่ามีวาสนาผูกพันกันมาโดยแท้ แล้ววันนี้ก็ต้องขอลาไปเพียงเท่านี้นะคะ การเขียนบันทึกเล็กๆน้อยๆถึงนุ้ง เป็นความสุขของแม่มัน ขอบคุณทุกท่านที่เมตตานุ้งด้วยค่ะ เชิญแวะมา เอ็นดูและหมั่นไส้ไปด้วยกันนะคะ ไม่โหวตก็ไม่ว่าอะไร หมวดนี้เขียน มาหลายปีแล้ว ปีนี้ก็ยังได้โหวตถล่มทลาย 16 เอนทรี่ 609 โหวต จะพักจากเจ้านุ้งไปโหวตยัยเจ๊าะแจ๊ะของแม่ตะลีบ้างก็ได้ค่ะ อยากให้มีผู้เขียนหมวดนี้อีกมากๆ จะได้มีสีสันมากขึ้น วันนี้พานุ้งมากราบงามๆ ขอบคุณทุกคะแนนโหวตนะคะ เครดิตเพลงประกอบ: YouTube & Uploader - youngae kim หมวดสัตว์เลี้ยง