"เจ้านุ้งดื้อแพ่ง ไล่ยังงัยก็ไม่ไป"
ถนนสายนี้มีตะพาบ หลักก.ม.ที่ 247 โจทย์โดยคุณ กะว่าก๋า
Music Box Hit Collection


************************************************************

หลังจากไปทำบุญที่วัดจันทร์ บนดอยสูงที่เชียงใหม่มา สุขภาพที่ยอบแยบอยู่แล้ว
ก็ย่ำแย่มากขึ้นจนคนใกล้ชิดไม่ค่อยสบายใจ แต่อิชั้นมันหัวแข็ง ไม่หมอบคาที่
ไปง่ายๆหรอก โดยเฉพาะการได้ขึ้นไปที่วัดจันทร์นั้น ได้ความชุ่มชื่นใจ
กลับลงมามากมาย การพบแพทย์เฉพาะทางที่เป็นมือฉมังในการรักษา
โรคนี้ก็ทำให้ค่อยๆฟื้นตัวมาได้เรื่อยๆ แม้จะฟื้นช้ามาก แต่ก็เห็น
อนาคตว่าจะเรียบร้อยได้ตามเวลาอันสมควร

ในจำนวนผู้ใกล้ชิดนี้ เจ้านุ้งเป็นหนึ่งที่ใส่ใจดูแลแม่อย่างไม่ยอมให้คลาดสายดา
แม่นั่งนอนที่ไหน นุ้งต้องหาที่นั่งหรือนอนในระยะที่สามารถมองเห็นแม่ได้
ในทุกๆการเคลื่อนไหว

ที่หนึ่งที่นุ้งใช้นอนประจำคือใต้ตู้เสื้อผ้าของแม่ ตรงนี้นุ้งจะเห็นหมด ไม่ว่าแม่จะนอนหลับ
พลิกตัว ลุกขึ้นนั่ง นุ้งจะลุกมาดูว่าแม่จะลุกเดินไปไหนหรือไม่ ถ้าเดินออกไปจากที่นอน
นุ้งจะลุกขึ้นเดินตีคู่ตามไป พอกลับมานอนก็กลับมานอนเฝ้าอีก ไล่ให้ออกไปกินข้าว
กินน้ำก็ไม่ยอมไป ไล่มากๆเข้าก็มุดลึกเข้าไป เหลือเห็นแต่ปลายตรีนเล็กๆ

ถ้าแม่ออกไปนั่งข้างนอก นุ้งก็ออกไปนอนใต้เก้าอี้ตรงข้าม หรือไม่ก็ลุกมาเกาะเก้าอี้
ที่แม่นั่ง ไล่ก็ไม่ไปอีก ให้ภาพเล่าเรื่องทั้งสองจุดนะคะ























ทีนี้ก็เกิดปัญหาว่า นุ้งเฝ้าแม่จนไม่ยอมกินข้าว แม่ไล่ให้ออกไปกินอาหาร นุ้งก็ยังดื้อแพ่ง
ออกไปกินแต่น้ำ ผ่านไปสองวันชักจะไม่ได้เรื่อง แม่เลยต้องออกไปนั่งข้างชามอาหาร
ของนุ้ง หยิบอาหารป้อนให้สองสามคำจนนุ้งกินเอง พอแม่จะลุกขึ้น นุ้งก็ทิ้ง
ชามอาหารอีก เลยต้องนั่งอยู่ด้วยจนนุ้งกินเสร็จ เป็นเช่นนี้อยู่สองวัน
แม่ก็ไม่ค่อยนอนทั้งวันแล้ว นุ้งจึงยอมกินอาหารเอง

พอไปบ้านป่า นุ้งก็ตามแจเช่นเดิม แต่แม่ทำสวนไม่ไหวแล้ว เราก็ไม่ค่อยได้อยู่ในสวน
นานนัก ลาไปด้วยภาพสุดท้ายที่นุ้งนอนคอยอยู่เป็นเพื่อนนะคะ



คุยกันท้ายเรื่อง:
ช่วงที่สุขภาพยังคงกะร่องกะแร่งมากนี้ หญิงชราขออนุญาตว่า
ถ้าไม่สามารถจ้องจอได้นานๆ ขอโหวตอย่างเดียวไปสักพักนะคะ
เพราะการจ้องจอนานๆไม่ได้ จะไม่สามารถอ่านงานของเพื่อนๆได้ทั้งหมด
แต่ก็ไม่อยากปิดคอมเม้นท์เพราะจะทำให้เงียบเหงามากยิ่งขึ้น

ขอบคุณเพื่อนๆที่เข้าใจค่ะ



Pet สัตว์เลี้ยง