หมวดสัตว์เลี้ยง ขอบคุณของแต่งบล็อกจากอินเทอร์เน็ต เจ้านุ้งกับเรื่องราวเบื้องหลัง ที่ยังไม่เคยแฉ เพื่อนๆบางคนอยากเห็นว่าเวลาเตรียมตัวกลับบ้านป่า นุ้งจะขึ้นรถไปเองไหม แล้วก็ยังมีเรื่องราวอีกมากมายที่แม่ยังไม่เคยเปิดโปงนุ้ง ตามไปดูกันค่ะ... เช้าๆวันเดินทางไปบ้านป่า พอนุ้งเห็นเราเริ่มลำเลียงของขึ้นรถก็จะไปเมียงมองว่า เมื่อไรเราจะเปิดประตูขึ้นที่นั่งหลังคนขับซึ่งเราจัดให้เป็นที่นั่งของนุ้ง ถ้าจะไปจอดทิ้งให้นุ้งรอในรถบ้างก็จะเอานุ้งใส่ตะกร้าไว้ แต่ถ้าจะตรงไปบ้านป่าเลย ก็จะปูผ้าให้นุ้งนั่งๆนอนๆไป ดังนั้น พอเราเปิดประตูนั้น นุ้งก็กระโจนขึ้นไปนั่งหรือนอนรอเลย ไม่ต้องเรียกให้ลงมาก่อน ถึงเรียกก็ดื้อแพ่ง กลัวไม่ได้กลับขึ้นไปรออีก กลัวโดนทิ้งไว้บ้านกรุงเทพฯน่ะแหละ แต่พอไปได้สักครึ่งทาง นุ้งก็ชักเริ่มยุกยิก อยากจะไปนอนใกล้ๆแม่ แม่ก็เบื่อขนยาวๆของนุ้งนะ ชอบมาซุกใกล้ๆแล้วมันร้อนนี่นา แต่ก็สงสาร เอาผ้าปูนอนของนุ้งมากันๆไว้บ้าง นุ้งอ่ะสำราญ หลับไปเลย แต่แม่ไม่เสบย หน้าเหี่ยวและตูมไปทีเดียวเชียวแหละ 55 โดนพี่ปูแอบส่องมาจิ ที่นี้ก็ต้องคุยเรื่องอาหารการกินกันหน่อย นุ้งกินทั้งอาหารเม็ดสำหรับสุนัข และอาหารพวกหมูต้มไก่ต้ม มีเศษผักต้มไปด้วย ผักในสตูว์ชอบมาก บางคน(จะว่าไปก็คนเลี้ยงสุนัขส่วนใหญ่สมัยนี้)เชื่อว่า อาหารเม็ดอย่างเดียวก็มีคุณค่าสมบูรณ์แล้ว ซึ่งเราก็เชื่อผู้เชี่ยวชาญ แต่อีกใจหนึ่งก็เห็นว่า สัญชาติญาณของสิ่งมีชีวิตย่อมอยากกินอาหารตามธรรมชาติบ้าง เราจึงให้อาหารแบบผสม เมื่อก่อนไม่มีอาหารเม็ด เราก็เลี้ยงสุนัขด้วยอาหารธรรมชาติมาตั้งหลายสิบปีแล้ว ทำไมนุ้งจะไม่ได้กินอย่างนั้นบ้าง แล้วจะได้เห็นกันว่า นุ้งสามารถกินอาหารทั้งสองอย่างได้อย่างมีความสุขมากขนาดไหน แต่ถ้าไม่มีเวลาหาอาหารธรรมชาติให้ นุ้งก็กินแต่อาหารเม็ด ไม่ได้เกี่ยงแต่อย่างใด เวลาเดินทางก็กินอาหารตามที่มี แม่พอใจและมีความสุขที่จะเลี้ยงนุ้งด้วยอาหารที่สะดวกให้และอาหารที่นุ้งได้กินตามสัญชาติญาณด้วย ค่อยๆฉีกไก่หรือหมูให้เป็นชิ้นเล็กๆด้วย ไม่เคยบ่นเลยนะ นุ้งงงงง ไม่อยากเห็นแก่ความสะดวกจนเมินเฉยสัญชาติญาณของนุ้งนะลูก จะเห็นได้จากคลิปข้างบนว่า เวลาแม่จะให้อาหารนุ้งโดยปนอาหารเม็ดและเนื้ออกไก่ต้ม (ไม่เอามันและกระดูกอย่างเด็ดขาดนะคะ) นุ้งจะรออย่างคาดหวังเงียบๆ บางทีก็ชูจมูกมาเก็บกลิ่นว่าจะได้กินอะไร ถ้าให้เยอะเกินไปก็เป็นธรรมดาที่จะเหลือแต่อาหารเม็ดอย่างข้างล่างนี้ ซึ่งก็ไม่ทิ้งหรอกค่ะ เดี๋ยวเดินไปเดินมาก็แวะกินจนหมดทุกที วันนี้ขอลาไปเพียงเท่านี้ก่อนนะคะ น้องๆทวงว่าจะเขียนถึงนุ้งให้มากขึ้นอย่างไรเล่า แต่จขบ.ก็สังขารไม่ค่อยอำนวย อยู่บ้านป่าก็เหนื่อยมากอยู่ดี คงเห็นสภาพกัน แล้วนะคะ ตื่นมาแต่เช้าอากาศยังเย็น รีบสวมหมวกให้อุ่นๆเหม่งไว้ก่อน คว้าผ้าห่มคนละเรื่องกับเสื้ออยู่กับบ้านมาเพิ่มความอบอุ่นอีก ตอนนี้ บ้านป่าหนาวพอได้ที่แล้วค่ะ (พี่ปูก็ขยันแอบส่องไม่ให้ซิกเล้ยยย) ขอให้ทุกท่านที่แวะมาทักทายนุ้งมีความสุขและสุขภาพดีด้วยค่ะ เครดิตเพลงประกอบ: YouTube & Uploader - youngae kim หมวดสัตว์เลี้ยง