เจ้านุ้ง 3 ขวบเกือบครึ่ง - ทบทวนความเป็นอยู่และความประพฤติกันหน่อย เปิดกรุสมบัติพอเพียงด้วย ขอบคุณของแต่งบล็อกจากอินเทอร์เน็ต ...เอนทรี่นี้อยู่ใน หมวดสัตว์เลี้ยง PET 【Music Box】 รวมเพลงรักหวาน credit: YouTube & Uploader EveryDay Channel เจ้านุ้งอายุ 3 ขวบกับ 5 เดือนแล้ว มาอยู่กับเราครบสามปี โชคดีที่ตอนสี่ห้าเดือนที่น่าจะกำลังซนกัดแทะข้าวของนั้นยังอยู่กับเจ้าของเดิมที่เขามีเป็นฝูงกว่าสิบตัว มีบริเวณเฉพาะให้หมาอยู่ เลยไม่ได้รู้ว่าหล่อนมีวีระกำวีระเวนในเรื่องนี้มากขนาดไหน ตอนแรกๆมาอยู่กับเราก็ยังมีพยายามจะกัดแทะบ้าง แต่ห้ามก็หยุด และไม่แทะพวกเฟอร์นิเจอร์ นุ้งมีสมบัติเป็นของตัวเองที่แม่หรือพี่ปูซื้อให้น้อยมากและต้องจำเป็นจริงๆเท่านั้น เราเลี้ยงนุ้งด้วยความรัก ใส่ใจดูแลให้กินอิ่มนอนหลับ รักษาสุขภาพให้ดีที่สุดเท่าที่เราจะทำได้ ถ้านุ้งจะกิน อาหารแพงเท่าไรที่เรากินก็แบ่งให้ แม่ไปกินเสต็กตามร้านยังตัดชิ้นเล็กๆเอากลับมาฝากนุ้ง [แหะๆ ถึงงัย จานใหญ่ๆอย่างที่เค้าเสิร์ฟมาก็กินเองไม่หมดอยู่แล้ว] การรักษาและป้องกันโรคต้องดีที่สุดที่สามารถหาให้ได้เหมือนที่เรารักษาตัวเอง ตั้งแต่แรกที่มาอยู่กับเรานุ้งก็กินอยู่สะอาดเรียบร้อยมาแล้ว ขับถ่ายนอกบ้าน ถ้าอยู่บ้านป่า จะลงจากบ้านไปหาที่ทำธุระส่วนตัวนี้บนพื้นหญ้าในมุมแอบๆ เคยไปที่ไหนก็จะไปตรงนั้นทุกครั้ง นอกจากฝนตก นุ้งไม่ชอบฝน เราก็ยอมให้นุ้งจัดการที่นอกชานและเก็บกวาดให้ซึ่งก็นานๆที เวลาเดินทางไม่วุ่นวาย ถ้านานมากแล้วควรได้ฉี่ก็ให้ฉี่ใกล้ๆที่เราจอดรถ เราก็เลยไม่อยากพยายามปรับเปลี่ยนความเคยชินของนุ้ง แม่ไม่ให้นุ้งกินอาหารก่อนและระหว่างเดินทางเพราะจะทำให้นุ้งแหวะระหว่างทางได้ ให้แต่น้ำครั้งละสองสามช้อน นอนในกระเป๋าหิ้วหรือที่เรามักเรียกว่าตะกร้า ถ้าทางไกลก็ให้ออกมาเหยียดตัวเหยียดแข้งขาบนที่วางเท้าของแม่บ้าง กลัวว่าขดอยู่นานเกินไป นุ้งจะเซ็ตตัวเป็นตุ๊กตาหมาเสียน่ะแหละ อิอิ ตะกร้าชักจะเล็กไปแล้วแต่ยังกลับตัวในนั้นได้และขนาดกำลังดีเพื่อที่เราจะหิ้วนุ้งเข้าร้านอาหารได้โดยไม่มีใครสังเกตนอกจากร้านที่ไม่ต้อนรับหมา เราก็ไม่กินร้านนั้นๆไม่ว่าอาหารที่นั่นจะอร่อยเริ่ดขนาดไหน เราจอดรถข้างถนนเพื่อลงไปซื้อของหรือทำธุระได้ครั้งละประมาณครึ่งชั่วโมง โดยเปิดกระจกไว้เล็กน้อย นุ้งจะรอเงียบๆ แต่เราก็จะทิ้งนุ้งเมื่อจำเป็นจริงๆและไม่ให้เกินครึ่งชั่วโมง นุ้งเลือกกินอาหารที่เรากินได้หลายอย่าง ทำให้สะดวกเวลาเราไม่อยู่ แม่บ้านจะให้อาหารได้ แต่หลักๆที่นุ้งกินคือ อาหารเม็ด ปลาและไก่ไม่ติดหนังต้มหรือย่างจืดๆ กระดูกหมูอ่อนตุ๋นจนเปื่อยซึ่งเราตุ๋นกับผักบางอย่างไว้เพื่อเอาน้ำแกงไปทำแกงจืด นุ้งได้กระดูกจากผลพลอยได้นี้ เราไม่ให้อาหารมีเกลือ เพราะว่าในอาหารเม็ดมีพอแล้ว และให้อาหารเนื้อสัตว์ด้วยความเชื่อส่วนตัวว่า เค้าเป็นสัตว์ที่กินเนื้อสัตว์จึงควรได้กินบ้างตามสัญชาติญาณของเค้าและสัตวแพทย์ก็ไม่ได้ห้าม การให้กินแต่อาหารเม็ดเหมาะสมสำหรับผู้เลี้ยงที่ไม่มีเวลาทำอาหารให้ เราไม่ให้อาหารกระป๋องเพราะเชื่อว่า อาหารกระป๋องมีสารบางอย่างไม่ดีต่อสุขภาพของคน เราไม่ค่อยกินก็ไม่ให้นุ้งกินเลย อาจผิดก็ได้ ส่วนผักไม่ค่อยได้กิน ไปกินเป็นผลไม้แทน แบบว่า แม่กินได้ นุ้งกินด้วย แต่ถ้าอย่างไหนนุ้งไม่กินก็จะบอกว่า แบบนี้หมาไม่กินหรอก หรือเอาให้ดม นุ้งรู้แล้วก็ไม่จ้องรอ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น เวลาที่ไม่สะดวกให้อาหารปรุงเอง นุ้งก็กินแต่อาหารเม็ดและนมวัวพาสเจอร์ไรซ์ไขมัน 0% มีความสุขไปตามสภาพ ไม่เรียกร้องการเลี้ยงดูตามหลักวิชาสมัยใหม่แต่อย่างใด เราก็เลี้ยงนุ้งตามที่คิดว่าพอเพียง จำได้ว่าลูกหมาตัวแรกของเราเมื่อ 70+ ปีมาแล้ว กินแต่น้ำข้าวเป็นหลักอ่ะจ้าาา นอกนั้นก็กินอาหารคน เจ้านั่นก็ฉลาดพอๆไอ้นุ้งแหละ โรคภัยไข้เจ็บไม่เบียดเบียน อายุยืนไม่น้อยหน้าหมาในโลกดิจิทอล สมัยนี้สัตวแพทย์เยอะ หมาก็มีเรื่องให้หมอมีงานทำจริงจริ๊งงงงง ค่ารักษาบางครั้งแพงกว่าแม่ไปรักษาตัวที่ร.พ.จุฬาคลีนิคพิเศษเสียอีก โชคดี นุ้งยังไม่เคยป่วย หาหมอเพื่อรักษาตัวแค่ตอนที่โดนหมายักษ์ของบ้านมหาเศรษฐีรุมเมื่อยังเล็กมาก แต่นุ้งหัวใจยิ่งใหญ่กว่าไอ้หมาขี้ข้าพวกนั้น อดทนจนรอดมาได้ เราต้องทำรั้วรอบบ้านป่า กันไม่ให้พวกมันเผือกเข้ามาใกล้นุ้งอีก พูดถึงเรื่องหัวใจยิ่งใหญ่ของนุ้งแล้ว เอาไว้เล่าต่อเรื่องความห่วงใยของนุ้งต่อพวกเราคราวหน้านะคะ เขียนยาวมากกลัวพี่ป้าน้าลุงจะไม่มีเวลาอ่านอ่ะจิ๊ เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยมีภาพของนุ้ง ไม่ค่อยยอมให้ถ่ายค่ะ ต้องเล่นภาพเก่าๆไปบ้าง ขอลาไปด้วยภาพสมบัติของนุ้งเท่าที่พอมีซึ่งเราคิดว่าพอเพียงแล้ว นุ้งจะหวงและเก็บของเล่นเก่าๆมอมๆพวกนี้ไว้ในกรงตลอด ถ้าเอาออกมาเล่นแล้วใครแกล้งเตะ นุ้งจะไม่ชอบใจ รีบคาบกลับไปเก็บ เราก็สงสาร ต้องขอโทษกันเลยทีเดียวเชียว เป็นธรรมดาธรรมชาตินะคะ มีน้อยย่อมหวงแหนดูแล ของทั้งหมดนี้ ส่วนใหญ่เป็นของปู่ป๋องกับลูกมะม๋าน้อยของคุณตุ้ยหลักสี่ กระเป๋าหิ้วมุมขวาบนเป็นของปู่ป๋อง ได้แถมมากับอาหารเม็ดซึ่งตอนนั้นปู่ป๋องกินยี่ห้อนี้ สายจูง หวีสางขนและมีดโกนซอยขนก็ของปู่ป๋อง ส่วนผ้าขนหนูเคยเป็นของแม่ซึ่งเก่าจนทิ้งแล้วเลยเอามายกให้นุ้ง ใช้มาอีกสามปีก็ขาดลุ่ยหลายจุด ขันน้ำสแตนเลสโดนกระแทกจนเบี้ยวจะทิ้งอยู่แล้ว เอามาใส่น้ำให้นุ้งกิน ชามสีชมพูก็ของปู่ป๋องอีก เก่าซ้าาา แต่ใบเล็กที่วางซ้อน แม่ซื้อให้ ราคาตั้ง 35 บาท ก็แม่ไม่ได้รวยนะนุ้ง เอาไว้เทนมให้กิน และใส่น้ำให้กินเวลาเดินทาง มุมบนซ้ายเป็นตุ๊กตาผ้าที่พี่ปูได้รับแจกๆมา เอาให้นุ้งเล่นจนกลายเป็นเกลอกันกับนุ้งไปแล้ว สุดท้ายคือเสื้อผ้าจากที่คุณตุ้ยให้มาเยอะมาก นุ้งยอมใส่แค่นี้ ที่หรูหรามาก นุ้งไม่ยอมใส่ ยังเก็บรออยู่ กว่าครึ่งบริจาคต่อไปแล้วค่ะ กระเป๋าที่วางข้างล่างคือตะกร้าหิ้วนุ้ง พี่ปูซื้อให้ราคาไม่กี่ร้อย จนบัดนี้ พี่ปูก็ยังอยากซื้อใบนี้ใบโน้นให้ แม่ได้แต่ถามว่า แล้วใบที่มีนี่ไม่ดีตรงไหนหรือคะ ลูก อิอิ กรงนี่ก็ซื้อพร้อมตะกร้านั่นแหละ ไม่กี่ร้อยเหมือนกัน เลือกตามใจแม่อีกตามเคย กรงนี้มีมุ้งครอบ แต่ก็ไม่เคยใช้มุ้ง เพราะอยู่ข้างโต๊ะอาหารในบ้าน ข้างบนใช้วางถาดและของใช้สองสามอย่าง บ้านเล็กบนที่ดินแคบๆ ต้องใช้พื้นที่ให้เป็นประโยชน์ ไกลออกไป เป็นที่ที่พ่อนั่งดูทีวี สามารถมองเห็นนุ้งที่อยู่ในกรงได้ ตะกร้าที่วางข้างๆ นุ้งเคยลงไปนอน แต่ตอนนี้เล็กไปแล้วนอนไม่สบาย นุ้งเลยใช้เป็นที่เก็บของเล่น ตัวเองก็เข้าไปนั่งนอนข้างๆตะกร้า ถ้างับประตูไว้แง้มๆก็เปิดเข้าไปเอง อย่างที่เห็นนะคะ กรงนี้จะทำความสะอาดง่าย เผื่อแม่ต้องทำเอง ทำยากก็เหนื่อย สู้ไม่ไหว ขอลาไปเพียงเท่านี้ก่อนนะคะ คงเหนื่อยแล้วทั้งคนจ้อและคนฟัง ไม่ใช่สิ คนจิ้มแป้นและคนอ่าน สัตว์เลี้ยง PET