ลิโด้อาจจะเป็นโรงหนังที่เราเข้ามากที่สุดแล้วมั้ง แม้จะไม่บ่อย แต่เมื่อเทียบกับโรงอื่นๆ ขนาดเราอยู่ต่างจังหวัด หรือถ้าอยู่กรุงเทพฯ ก็ไกลจากบ้านเราพอสมควร แต่เราก็ยังดั้นด้นไป เราชอบฟีลเวลานั่งรอ มันเหมือนตอนเราเด็กๆ ไม่เหมือนรอในห้างใหญ่ แล้วมีหนังแปลกๆ ให้ดู แม้ว่าบางเรื่องจะดูแล้วรู้เรื่องมั่งไม่รู้มั่ง แต่ก็ยังเลือกไปดู จำไม่ได้ว่าดูมากี่ปีแล้ว แต่ก็น่าจะเกือบ 20 ปีล่ะมั้ง สมัยเรียนจุฬาไม่ค่อยดู เพราะไม่กล้าไปสยาม มันไม่ใช่ถิ่นเรา 555 แต่พอหลังจากนั้นก็ไปมากกว่า แล้วก็ชอบไปหาซื้อหนังแผ่นที่นั่นด้วยสิ
ภาพนี้ถ่ายไว้เมื่อต้นเดือนพฤษภาคม ก็ได้ยินแว่วๆ ว่าเขาจะปิดตัวเดือนนี้ จึงเลือกมาดูที่นี่ แต่ไปถึงก็ไม่เห็นมีป้ายติดว่าปิด ก็คิดว่าน่าจะเป็นข่าวลือ แต่ไปๆมาๆ ท่าจะจริง เสียดายที่ไม่ได้กลับไปอีกครั้งก่อนจะปิดตัวลง
ตั๋วหนังที่เขาว่ากันว่า หมึกไม่ลบ เราก็ไม่ได้เก็บไว้ ทิ้งไปหมดแล้ว

ชายสูทเหลืองก็เท่อย่าบอกใคร

เรานึกไปถึงว่า แล้วพวกเขาจะไปทำงานอะไรกันต่อนะ อยากรู้จัง เอ...เราจะไปเดือดร้อนกับเขาทำไม???
คิดถึงลิโด้ที่รัก