วันว่างของเรากลายเป็นวันที่เราขลุกอยู่ในห้องหลายเหลี่ยมของเรา บางวันเราแถมจะไม่ก้าวพ้นประตูเลยค่ะ วันๆหนึ่งเราทำอะไรบ้างหรือคะ
เราชอบดูต้นไม้ค่ะ ในห้องก็มีอยู่ไม่กี่ต้นหรอก แต่ก็ชอบที่จะดูมันออกดอก ตอนนี้ต้นโมกลา ไม่ยอมออกดอกแล้ว หน้าฝนมันมาเยอะ แต่หน้าหนาวหายไปเลย แต่ที่ออกตลอดปี (ตราบใดที่มีแดดและน้ำที่ไม่มากเกินไป) ก็คงจะเป็น "เข็มอินเดีย"
อันที่จริงมันจวนจะตายอยู่หลายหนแล้ว แต่เราก็ยังไม่อยากให้มันตาย เลยเปลี่ยนกระถางมาอยู่กระถางเล็กๆ มันก็เลยรอดมาได้ค่ะ
เราซื้อสีชมพูและสีขาวมาอย่างละต้น แต่ตอนนี้มันออกดอกเฉพาะสีขาวค่ะ (สีชมพูมันจะมาเมื่อสีขาวไม่มา) มันอ่อนแอมากนะคะ ถ้าเจอฝนหนักๆ เนี่ย มันหงอเลยแหละ เพราะดอกมันเปราะบางจริงๆ ฝนชะหรือลมแรงเข้าหน่อย ดอกร่วงหมดเลย
ไม่อยากให้ห้องเงียบเกินไปก็ฟังเพลงค่ะ ถ้าเบื่อจากฟังวิทยุแล้ว ก็มาเปิดเพลงโบราณกันบ้าง แผ่นนี้แผ่นโปรดค่ะ "rare on radio" หาซื้อยาก แต่ถ้าเป็นคนในยุคเดียวกับเรารับรองรู้จักทุกเพลงค่ะ อิๆๆ
บางทีก็รื้อของเล่นที่อยู่ในตู้มาเช็ด คันนี้ได้มาจากหัวหน้าคนเก่า ซื้อมาฝากจากฮ่องกง จากนั้นก็จะเห่อซื้อรถโมเดลอยู่พักนึง แต่นานๆเข้า ชักเปลือง เลิกค่ะ
ถ้าไม่มีหนังสือจะอ่าน ก็จะเอาแมกกาซีนญี่ปุ่นเก่าๆมาดูรูป ดูแล้วสบายใจ แม้จะอ่านไม่ออกซักตัวเลยก็เหอะ
ดูแล้วอยากสวยแบบนี้บ้างจัง เพ้อๆไปตามเรื่องค่ะ แต่ส่องกระจกทีไรก็ห่างไกลความสวยและสาวเข้าไปทุกที
กิจกรรมยามว่างอย่างหนึ่งที่ห่างหายมานาน จนไม่รู้ว่าตัวเองจะทำได้อีกมั้ย ก็คือ วาดภาพสีน้ำค่ะ ทั้งที่ซื้ออุปกรณ์พร้อมนะคะ แต่ชอบอ้างว่าไม่มีอารมณ์ จนกระดาษจะเหลืองแล้วเนี่ย และรู้สึกว่าการทำอารมณ์มันใช้เวลานานซะเหลือเกิน เพราะตั้งแต่รูปนี้ ลงวันที่ 1.1.2003 เราก็ไม่ได้วาดอีกเลย
หลายๆอย่างทำให้คิดถึงวันวาน (ยังหวานอยู่) ค่ะ
ผู้ติดตามบล็อก : 40 คน [
แวะมาอ่าน ผ่านมาทักทายครับ