จากแพนด้า ถึงดอยสุเทพ (วันนี้เรื่องเยอะ โม้ยาวเลย) ตั้งใจตั้งแต่เมื่อวานแล้วว่าวันนี้จะตื่นเช้า สูดอากาศเชียงใหม่เจ๊ากัน พี่สาวก็ ok ได้เลย ... สรุปสองพี่น้อง ตื่นกันตอน 10.30 น. ... เหมือนที่พ่อชอบบอกว่า ... พี่น้องบ้านนี้ เหมื๊อนกันไม่มีผิด ![]() วันนี้ตั้งใจไปดูหมีแพนด้าให้หนำใจเล๊ยยย ... คือแบบว่าไม่เห่อเลยอ่ะ ไปถึงสวนสัตว์ซื้อหมวก + เสื้อหมีแพนด้าทันที แถมถอดเปลี่ยนชุด ใส่ชุดใหม่เอี่ยมกันไปเลย ... ไม่เห่อเลยๆ #1 - วันนี้คนไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ ... ระหว่างที่กำลังเดินดุ่ยๆไปลานหมีแพนด้า ก็เห็นมีรถรับส่งภายในสวนสัตว์บริการด้วย ค่าบริการคนละ 20 บาท นั่งได้เรื่อยๆ รถออกทุก 15 นาที ... แต่สำหรับขจรแล้ว เรื่องเดินแค่นี้สบายม๊ากกก ไป dreamworld , เขาดิน , safari world ไม่เคยต้องใช้บริการคับ สบายม๊ากกกก เคยศึกษาข้อมูลหมีแพนด้ามาก่อน ก็พอจะรู้ว่า 90% ของชีวิตมันคือกิน ... กินเสร็จนอน ... นอนเสร็จกิน ... เพราะฉะนั้นเราต้องกะเวลาเข้าไปดูมันให้ดีๆ ในจังหวะที่มันตื่นนอนแล้ว (ซึ่งก็คือจังหวะกินนั่นล่ะ) ... ว่าแล้วก็นั่งอ่านหนังสือรอ อยู่ข้างนอก 20 นาทีได้ ซักพัก จอ monitor ก็เห็นว่ามันตื่นแล้ว กำลังจะเดินไปกินๆ ... เราก็วิ่งเข้าไปดูข้างในทันทีครับ (ค่าเข้าเฉพาะแพนด้า คนละ 50 บาท) ![]() ซึ่งก็ไม่ผิดหวัง มันนั่งกินตัวอ้วนให้เห็นไกล้ๆเล๊ยยย น่ารักสุดๆอ่ะ มันกินไม้ไผ่แข็งโป๊กเหมือนกำลังกินกูลิโกะป๊อกกี้ยังไงอย่างงั้น ... หลังจากที่มันกินอาหารหลักจนอิ่มแล้ว ก็จะต้องไปกินอาหารเสริมต่อข้างบน ... แต่ก็พอจะเห็นว่ามันกำลังยืนกินๆอยู่ .. แต่แล้วภาพที่ไม่น่าเชื่อสายตาก็เกิดขึ้น ... เมื่อเจ้าช่วงช่วงกินอาหารเสริมเข้าปากทีละชิ้นอย่างช้าๆ .. แล้วมันก็ค่อยๆกินอย่างช้าลง .. ช้าลง ... ช้าลง ... เคี้ยวช้าลง เคี้ยวช้าลง ... แล้วร่างกายมันก็หยุดนิ่ง ... ลำตัวโงนเงนไปมา ... แล้วหัวก็ตกลง โขกกับพื้นดัง โป๊ก !! ... แล้วก็ ... หลับ ZZzzz ....... .... ชักเริ่มเข้าใจแล้วสิว่าทำไมพวกแกถึงได้ไกล้สูญพันธุ์ไปจากโลกนี้ทุกทีๆ ... ก็พี่แกเล่นหลับทั้งกินแบบนี้เลยนิ (น่าหมั่นไส้เล็กน้อย แต่ก็อดขำในความน่ารักของมันไม่ได้) ดูแพนด้าหนำใจ ว่าแล้วขจรก็เดินดูสัตว์ไปเรื่อยๆตามทาง โดยเป้าหมายอยู่ที่เจ้าแพนกวิ้น (แบบว่าชอบดูสัตว์น่ารักๆมากเป็นพิเศษ ![]() เดินไปได้ 1 ใน 3 ของทางไปดูแพนกวิ้น ก็เริ่มตัดใจ ไม่ไปมันแย้ว ... ทันใดนั้นรถพาทัวร์รอบสวนสัตว์ก็ผ่านไป ... ฟิ้ว ... เกิดตรัสรู้ได้ทันทีว่า ... เออ ... ทำไมไม่นั่งรถตั้งแต่แรกฟะ (ถ้างงกรุณากลับไปอ่านความฉลาดน้อยของขจรใน #1) ... ว่าแล้วขจรก็โชว์ความฉลาดให้ชาวโลกได้รับรู้อีกครั้ง ด้วยการเดินกลับไปทางเดิม ที่เดินมาแล้วหลายกิโล ... เพื่อที่จะไปซื้อบัตรนั่งรถ แล้วก็ขึ้นรถ เพื่อจะไปให้ถึงบ้านแพนกวิ้น ... เดินกลับลงมา หอบแฮกๆ ไปซื้อบัตร 20 บาท แล้วก็ขึ้นไปนั่งรถด้วยความเหนื่อย ... แต่หารู้ไม่ ว่าจริงๆแล้ว เราสามารถโบกรถตรงจุดไหนก็ได้ แล้วก็สามารถซื้อตั๋วได้บนรถเล๊ยยยย ไม่ต้องเดินกลับมาที่จุดทางเข้าสวนสัตว์ใหม่ก็ได้ ... อ่าว .. โง่อีกแล้วครับท่าน (เมื่อกี้ยังบอกฉลาดอยู่เลย) ![]() แต่ที่ต้องเจ็บใจมากกว่าเดิมขึ้นไปอีก นั่นก็คือ ... พอรถนำเที่ยวผ่านไปถึงบ้านแพนกวิ้น ขจรก็เก็บกระเป๋าเตรียมลงทันที ... พี่ไกด์ก็พูดผ่านไมค์ว่า ... "ต่อไปนะครับ ทางซ้ายมือของเรา นี่คือบ้านแพนกวิ้นนนนน ... แต่ครับแต่ ... แต่ตอนนี้ ทางสวนสัตว์เรากำลังปิดปรับรุงในส่วนนี้อยู่ ยังไงก็ลองมาดูใหม่ได้ในโอกาสหน้านะคร๊าบบบ ... ฮะ ฮะ ฮะ " (เขาหัวเราะส่งท้ายด้วยจริงๆนะ) ..... อืมมมม .... ฮึ่มมมมม .... แง่งงงงงงงง .... เซ็งโว้ยยยยยยย ![]() ว่าแล้วก็ไปนั่งดูฮิปโป และสัตว์อื่นๆที่แสนน่ารักแก้เซ็ง ... ส่วนเย็นๆ ก็ขึ้นไปไหว้พระธาตุดอยสุเทพฯ ... ถ้าไม่ได้มาไหว้สักการะที่นี่ ก็คงเหมือนมาไม่ถึงเชียงใหม่สินะ .... เจ๊า กลับบ้าน เท้าระบม ... เอาวะ อย่างน้อยก็ได้เห็นแพนด้าสมใจละ ... นอนหลับดีกว่า ... งั่ม งั่ม งั่ม ... คร่อกกกก (เลียนแบบหมีแพนด้า) ![]() เอ๊! ปกติก็เห็นฉลาด แสนรู้นะ
![]() โดย: smilry IP: 203.170.249.131 วันที่: 23 กันยายน 2548 เวลา:11:57:43 น.
สมๆๆ
![]() ![]() โดย: ยูริ IP: 58.10.251.27 วันที่: 6 ตุลาคม 2548 เวลา:19:17:34 น.
|
บทความทั้งหมด
|