[Life & Travel #02] . ."เชียงคาน" .. เวลายังคงเท่าเดิม ที่เพิ่มเติมคือความสุข... สวัสดีครับทุกท่าน วันนี้พอมีเวลา เลยขอมาปัดฝุ่นอัพบล็อคสักนิดครับ กับรีวิวไปสัมผัสตัวตนของ เชียงคาน เมืองเล็กๆ ริมฝั่งโขง หลายท่านอาจจะเคยได้รับชมในบอร์ด Blueplanet ไปบ้างแล้ว สำหรับท่านที่ชอบผลงานของ Life&Travel และเล่น Facebookสามารถเข้าไปกด Like ที่ ![]() ![]() //www.facebook.com/pages/Thesixthfloor-gallery/210639142304196 เพื่อรับข่าวสารการเคลื่อนไหวของ Life & Travel รวมทั้งเรื่องน่าสนใจ ของแวดวงการท่องเที่ยวและการพักผ่อน ตามคอนเซ็ป Stay with Style : Recommended by The SixthFloor ได้ครับ พร้อมแล้วเฃิญรับชมได้เลยครับ ![]() ...... เคยถามตัวเองอยู่หลายครั้ง ... ถ้ามีเวลาเพียงแค่ 2 วัน 1 คืน กับจุดหมายปลายทางใดๆ สักแห่ง จะเพียงพอรึไม่ ? กับการได้สัมผัสและตอบคำถามข้างในลึกๆ ...ว่าปลายทางที่เราเลือกนี้ พอจะมีอะไรมัดใจให้เรากลับมาเยือนอีกครั้งได้ไหม ..... ![]() ...... ยังไม่ทันจะได้คิดอะไรไปไกลกว่านั้น... รถบัส VIP ของ บริษัทขนส่ง ค่อยๆจอดอย่างช้าๆ พนักงานเดินขึ้นมาพร้อมกับประกาศให้ผู้โดยสารทราบว่า รถได้หมดระยะแล้ว ... เช้าตรู่วันนี้.. ในช่วงปลายฝนต้นหนาว ผมมาถึง "เชียงคาน" แล้ว ...... ![]() ...... เป็นเช้าที่ยังงัวเงียและเหนื่อยล้าเล็กน้อยจากการเดินทาง โดยปกติรถทัวร์จะออกเดินทางช่วงค่ำๆ และเดินทางถึงเชียงคานในเช้าตรู่ เป็นเมืองท่องเที่ยวในหลายๆเมือง ที่เดินทางมาง่ายเหลือเกิน ไม่ต้องต่อรถอะไรให้ยุ่งยาก เพราะรถทัวร์จะมาจอดในตลาด อ.เชียงคานเลย ผมลงจากรถและมองดูซ้ายขวา ... เชียงคานดูท่าจะยังไม่ตื่นจากภวังค์เท่าไหร่ บ้านเมืองเงียบ สงบ ตลาดก็ยังไม่คึกคัก มีเพียง คุณลุงที่ขับรถสามล้อมาเทียบเคียงพร้อมถามว่า "หนุ่มๆ มีที่พักหรือยัง ... ถ้ายังไม่มีจะพาไปให้ " สำหรับเมืองท่องเที่ยวอื่นๆ ผมอาจจะเบือนหน้าหนี เพราะเบื่อกับการตามตื้อ...แต่วันนี้แปลกไป ...เพราะคำถามนี้มาด้วยรอยยิ้ม ... เอ.....หรือคำถามในใจจะได้คำตอบเร็วกว่าที่คิด ![]() ..... เรือนแรมลูกไม้ คือ ที่พักของผมในคืนนี้... ผมเคยได้เห็นที่นี่จากหลายๆ สื่อทั้งทีวีและหนังสือ ความคลาสสิคของตัวอาคารที่อดีตเคยเป็นบ้านคหบดีเก่า เชื้อเชิญให้ผมตกลงปลงใจเลือกที่นี่ได้ไม่ยาก ถ้าตัดเอาความคลาสสิคของรูปแบบไป ผมยังไม่ค่อยประทับใจกับที่นี่เท่าไหร่นัก หลายอย่างดูเก่า และค่อนข้างฝุ่นเยอะ ในตอนที่ผมเข้าไปพักเล่นเอาจามไปหลายที แต่บ่นในใจไปก็เท่านั้น กับราคาสบายกระเป๋า ออกไปหาอะไรกินตอนเช้าดีกว่า ...... ![]() ........ เชียงคานเป็นอำเภอเล็กๆ ในจังหวัดเลย หลายคนบอกว่าชุมชนแห่งนี้มีเสน่ห์หลายอย่าง ที่กำลังเป็นที่ถูกอกถูกใจคนเมืองและนักท่องเที่ยว หลายคนรักเชียงคานเพราะผู้คนที่นี่น่ารักและเป็นมิตร เมื่อได้มาเยือนสักครั้ง มาแล้วรู้สึกว่ามีญาติเพิ่มขึ้นในอำเภอเล็กๆ แห่งนี้ หลายคนยังบอกอีกว่า...ความเป็นกันเองของผู้คนในเชียงคานนี้ พร้อมจะต้อนรับแขกมากหน้าหลายตาที่เวียนผลัดกันมาเยี่ยมเยียนไม่ขาดสายเสมอ ....... ![]() ...... แหม...หลายคนบอกกล่าวถึงเมืองนี้เอาไว้ซะสวยหรูเช่นนั้นเหลือเกิน ก็เลยตั้งหน้าตั้งตาหาโอกาสที่จะมาใช้เวลาในเมืองเล็กๆแห่งนี้ ที่เค้าว่ากันว่า สุข สงบ และร่ำรวยไปด้วยมิตรภาพ แล้วเราจะสัมผัสบางสิ่ง ที่เชียงคานได้อย่างที่ตั้งคำถามไว้รึไหมหนอ ? ![]() ....... เชียงคานเล็กกว่าที่ผมคิดไว้เยอะ ถนนเส้นหลัก เส้นริมโขงความยาวสัก 200-300 เมตรที่นักท่องเที่ยวนิยมเดินกันยามเย็น ดูจะเป็นมุมที่คึกคักและจอแจเป็นที่สุดแล้ว ไม่รู้เชื่อกันมั้ย แค่ 2 วัน 1 คืน ผมเดินไปกลับบนถนนเส้นนี้ไม่ต่ำกว่า 6 รอบ แต่พูดก็พูดน่ะ ถ้าคนเยอะๆ ผมว่าไม่น่าเดินเป็นอย่างยิ่ง ช่วงกลางคืนวันเสาร์ คนจะเยอะมาก เยอะจนผมเอียน ต้องหลบไปเดินเล่น ถนนด้านหลังที่เป็นทางจักรยานดีกว่า ชิลล์กว่าเยอะ ....... ![]() ...... สำหรับเชียงคาน ซึ่งเป็นเมืองเล็กๆ การไปไหนมาไหนด้วยจักรยาน ดูจะคล่องตัวและสบายไม่น้อย ที่พักบางแห่งมีบริการให้ฟรีด้วย ถ้าไม่มีก็เดินหาเช่าได้ ...... ![]() ...... หรือให้สบายกว่านั้น จะขับมอเตอร์ไซด์ก็ไม่ว่ากัน ยังพอได้อยู่ ใครขับแข็งก็ยังสามารถขับไปเที่ยวที่ภูทอกได้เลยด้วยซ้ำ แต่อย่าซิ่งมากละ คนส่วนใหญ่บนถนนริมโขงนี้เค้าเดินเท้ากัน ...... ![]() ...... เช่นเดียวกับผม....ที่เลือกเดินเพื่อสัมผัสเชียงคาน อาจจะถึงจุดหมายปลายทางช้ากว่าแบบอื่น แต่ซึมซับกับบรรยากาศได้ดีกว่าเยอะ เยอะจนอาจจะมองเชียงคานต่างจากนักท่องเที่ยวทั่วไป ที่มาเพียงเพื่อถ่ายรูปกับป้าย กับตู้ไปรษณีย์แล้วก็จากไป พร้อมกับไปบอกใครสักคนต่อว่า... เชียงคานไม่เห็นมีอะไรเลย ...... ![]() .... เชียงคานมีถนนเล็กๆ ด้านหลังริมน้ำโขงยาวรวม 1 กิโลเมตร เป็นอีกหนึ่งมุมช่วงเวลายามเย็นที่หลายคนเลือก อาจจะด้วยเพราะบรรยากาศสบายๆพลาง ชมสายน้ำในแม่น้ำโขง ที่ค่อยไหลเอื่อย ซึ่งเป็นสิ่งที่คงหาไม่ได้ในเมืองใหญ่ที่เร่งรีบกระมัง .... ![]() ...... ไม่ว่าจะยามเช้า หรือยามเย็น สายน้ำนี้ก็เหมือนห้องครัวขนาดใหญ่ ที่ใครหลายคนต้องฝากท้องเอาไว้ ในบางทีก็เป็นเหมือนห้องทำงานที่แสนกว้างสุดลูกหูลูกตา ราวกับเป็นห้องทำงานของซีอีโอบรรษัทมหาชนข้ามชาติ เพียงแต่นี่....คงไม่ใช่บริษัทที่วัดความสำเร็จด้วยตัวเลขผลประกอบการ ...... ![]() ...... ที่เชียงคานมีความกลมกลืนของคนท้องถิ่นที่อาศัยมาตั้งแต่ยุคปู่ ย่า ตา ยาย กับ "ผู้มาอยู่ใหม่" ที่ลงหลักปักฐานที่นี่ ถ้าได้ลองพูดคุยกับเจ้าของร้านขายของ หรือเจ้าของที่พักหลายแห่ง ส่วนใหญ่ก็เป็นเหมือนอีกใครหลายคนที่ เคย เป็นนักท่องเที่ยวที่แวะมาเยือนเชียงคาน แล้วหลงรักจนยอมเปลี่ยนสถานภาพมาเป็นชาวเชียงคานเต็มตัวไปเลย .......... ![]() ........ ความลงตัวในจุดที่พอดี ของ "ธุรกิจ" และ "วิถีชุมชน" ก็ยังเป็นข้อกังขาครับ พูดมันก็พูดกันได้ จะหว่านล้อมให้ดูสวยหรูยังไงก็ทำได้ หลายคนบอกว่าพ่อค้าเหมือนพวกตั๊กแตนที่แห่กันมากอบโกย เข้ามาทำให้เชียงคานเปลี่ยนไป บางทีความบิดเบี้ยว และคำถามก็ยังออกมาให้เห็น ถ้าได้ลองสังเกตและคิดเยอะๆ ผมใช้เวลาทั้งวันเดินไปมาบนถนนเส้นนี้ พูดคุยกับผู้คนทั้งคนท้องถิ่นและผู้มาใหม่ทั้งหลาย ที่นี่มีทั้งความฝัน ... เรื่องราว ... และแรงบันดาลใจน้อยๆ พอได้สัมผัส ![]() ...... มีโอกาส ลองมาอยู่ที่นี่ดูสิ ...มาอยู่สักพักแล้วมาลองทำงาน มาสร้างผลงานกัน เสียงนุ่มๆ แต่สัมผัสได้ในความมุ่งมั่นของชายคนนี้บอกกับผม ภายในห้องเล็กๆ ที่ถูกกั้นแบ่งจากแฟรี่ เกสเฮาส์บนถนนริมโขง ถูกใช้เป็นเหมือนแกเลอรี่เล็กๆ ที่เอาไว้แสดงผลงานและความแหลมคมทางความคิด จนบางคราก็ไปไกลถึงอิสระทางจินตนาการ ของชายคนนี้ คนผ่านไปมาอาจจะต้องสะดุดตาของห้องเล็กสีขาวแสนสวย และอดไม่ได้ที่จะต้องแวะเข้ามาชม มาซื้อของติดไม้ติดมือที่วางขายอยู่ เขามาอยู่ที่นี่ได้หลายเดือนแล้ว มาเพื่อทำงานศิลปะชิ้นหนึ่ง เป็นการทำงานเขียนกวีอยู่ชิ้นนึง เป็นแนวเขียนสไตล์ Canto ที่เขาชื่นชอบ (แคนโต้ เป็นร้อยกรองร่วมสมัยของไทยประเภทหนึ่ง เป็นกลอนเปล่าไม่มีสัมผัส มี ๓ บาท บาทละ ๑ วรรค ในแต่ละวรรคไม่กำหนดจำนวนพยางค์ ลักษณะเด่นของแคนโต้คือใช้คำน้อย แต่ให้ความหมายลึกซึ้ง คล้ายโคลงไฮกุของญี่ปุ่น) .... ![]() ...... บางทีเมืองเล็กๆแห่งนี้ก็เหมาะกับการได้นั่งคิด นั่งเขียนผลงาน สร้างผลงานคุณภาพที่ไม่ถูกจำกัดไว้ด้วยกรอบ การ "ปลดล็อค" จากกรอบ สำคัญมาก.... สำหรับการสร้างสรรค์สิ่งใดๆ เกือบหนึ่งชั่วโมงของบทสนทนาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ผมรู้สึกอิ่มใจไม่น้อย เป็นความสุขเล็กๆที่ผมได้อยู่ใกล้กับคนที่มี "ความฝัน" เราไม่รู้หรอกว่าหนทางกว่าจะถึงฝันต้องแลกด้วยอะไร หรือต้องผ่านอะไรไปบ้าง คนที่กำลังวิ่งตามความฝันมักจะมีพลังบางอย่างที่กระจายตัวอยู่รอบ ผมสัมผัสได้ และถึงแม้จะไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียอะไรกับการจะไปถึงความฝันของบุคคลที่ผมสนทนาด้วย ผมก็มีความสุขไม่น้อยแล้ว . . . เราจากกันด้วย Canto สั้นๆ ที่ทิ้งท้าย ให้ผมต้องคิดต่อและอดยิ้มตามไม่ได้ ท่ามกลางลานน้ำพุ ปลาตัวน้อย ลอยไปหาก้อนเมฆ ![]() ...... ต่อให้โลกจะพัฒนาตัวเองให้ก้าวไกล เทคโนโลยีจะพัฒนาไปสักแค่ไหน ศิลปะและวัฒนธรรมของท้องถิ่นก็เป็นสิ่งที่เราจำเป็นต้องอนุรักษ์เอาไว้ ของบางสิ่งไร้ค่าและถูกเมินในสายตาของใครบางคน แต่ในสายตาอีกหลายคนก็เป็นสิ่งล้ำค่าและรักมันอย่างไม่มีข้อแม้ "ชาวไทดำ" เป็นพื้นเมืองที่อพยพมาจากลาว ปัจจุบันตั้งรกรากอยู่ที่บ้านนาป่าหนาด ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากเชียงคานมากนัก ผลิตภัณฑ์จำพวกงานทอผ้า ของประดับสวยงามตามศิลปะของชนไทดำชุมชนเล็กๆแห่งนี้ ถูกส่งต่อมาจำหน่ายใน "ร้านสองผัวเมีย" ที่นี่เป็นทั้งมุมขายของที่ระลึกและเกสเฮาส์ในตัว มองเผินๆอาจจะเป็นเพียงร้านที่คอยดักขายของที่ระลึกแก่คนผ่านไปมา แต่เมื่อได้นั่งฟังความเป็นมาและเจตนารมณ์ในการช่วยต่อลมหายใจและจิตวิญญาณของคนไทดำ ผมกลับพบว่าแม้ร้านนี้จะขนาดเล็ก แต่หัวจิตจิตใจของเจ้าของไม่เล็กเลย ....... ![]() ...... "จุ่มยายพัด" ร้านอาหารที่อยู่เคียงข้างชาวเชียงคานมากว่า 70 ปี โดยมีรุ่นบุกเบิกเป็นคุณยายอ้วน ในชื่อเมนู ลงสรง จากรุ่นสู่รุ่นส่งต่อสูตรอาหารจานเด็ดมาจนในชื่อปัจุบันคือ จุ่มนัว เรียกง่ายๆว่า จุ่มยายพัด ถามใครในเชียงคานก็รู้จักกันหมด สมัยก่อนขายเป็นเพิงรถเข็นอยู่ริมโขง ตอนนี้ย้ายมาเป็นตึกแถวอยู่บนถนนศรีเชียงคาน ซอย 10 ไม่ได้มีแค่จุ่มนัว ยายพัดยังมีข้าวเปียกเส้น และขนมจีนน้ำยา ให้เราๆท่านๆ ได้ลิ้มลองในความอร่อยด้วย นอกจากนี้อาหารที่ควรจะลิ้มลองเมื่อมาเชียงคานก็เช่น ข้าวปุ่นน้ำแจ่ว เมนูนี้กินตอนเช้าน่ะ สายแก่ๆหน่อยระวังจะหมด ไม่บอกว่าร้านไหนอร่อย ไปถึงแล้วลองไปถามคนพื้นที่แล้วไปลองกินดูเลยครับ ....... ![]() ...... จากวิกหนังเร่ วิกลิเก โรงละคร มาเป็นพัฒนาภาพยนตร์ และเปลี่ยนชื่อมาเป็น "สุวรรณรามา" โรงหนังหนึ่งเดียวในเชียงคานตั้งแต่ ปี พ.ศ. 2515 จนถึงปัจจุบันกว่า 40 ปี แม้ตอนนี้เหลือเพียงความทรงจำในอดีตที่หอมหวาน.... แต่กลิ่นอายและเรื่องราวที่ผ่านมาก็ยังพอให้เราได้สัมผัสอยู่บ้าง สมัยรุ่งเรือง คนฝั่งลาวก็ยังข้ามแม่น้ำโขงมาดูกันเลยทีเดียวน่ะ ![]() ..... นี่เป็นเพียงแค่ "มุมชีวิต" บางส่วนเท่านั้น สำหรับ เชียงคาน เมืองมันเล็กมากขนาดนี้... บ่อยครั้งผมไม่ค่อยอยากทำรีวิวสถานที่ใดๆ ให้มันละเอียดนัก เอาแค่หอมปากหอมคอ จุดหมายสำคัญคือขอเป็นแรงบันดาลใจให้คนที่เห็นแล้ว อยากออกไปเที่ยวกันมากกว่า ....... ![]() ...... เชียงคานมาง่ายมาก นั่งรถทัวร์นี่มาจอดถึงตลาดเลยน่ะ คิดได้เช่นนี้แล้วก็ไม่รู้จะรีวิวให้เห็นไปทำไมทุกซอกทุกมุม อยากให้มาเอง มาสัมผัส มาทักทาย มาพูดคุยกับคนที่นี่ สำหรับเชียงคาน ไม่เห็นจะต้องรู้หมดก่อนจะไปเลยว่าที่นี่มีร้านอะไรดัง มีร้านอะไรที่ไม่ควรพลาด บางทีชีวิตพลาดอะไรที่ใครๆก็เจอ .. แล้วได้ไปสัมผัสกับอะไรใหม่ๆ ก็เป็นประสบการณ์ที่น่าจดจำมากกว่า ผู้คนที่นี่น่ารักนะ มาถามกันซึ่งๆ หน้าไปเลยครับ คุณป้าครับ เย็นนี้ผมไปกินข้าวที่ไหนดีครับปู่ย่า ยาย คุณลุง คุณน้า เค้าพร้อมจะยิ้มให้และบอกคุณแทบจะทุกเรื่องเลยละ ขอเพียงคุณเริ่มลองกล้าเปิดตัวเอง สัมผัสวิถีชุมชน ในพื้นที่ใหม่ๆที่คุณกำลังเดินเข้าไป ....... ![]() ...... คุณยายท่านนี้ยังชูสองนิ้วคอนเฟิร์มมาเลยว่า หนูๆ มาแล้วต้องกลับมาเป็นครั้งที่สองแน่จ้ะ... . . . ล้อเล่นนะครับ....คุณยายชูสองนิ้ว หมายถึงเวลา 2 ชั่วโมงที่คุณยายใช้ในการเย็บผ้านวม 1 ผืน ผ้านวมเป็นสินค้าดังอย่างหนึ่งของร้านนิยมไทย นักเดินทางท่านใดอยากซื้อกลับบ้าน แนะนำให้เดินไปสั่งก่อนแล้ววันกลับค่อยแวะไปเอาก็ได้ครับ ![]() ...... เป็นครั้งแรกของผมกับเชียงคาน มาแบบไม่ได้คาดหวัง...ไม่ได้วางแผนอะไรทั้งสิ้น ถ่ายรูปก็ไปแบบเรื่อยๆ ไม่ซีเรียส เดินเรื่อยเปื่อย ถ่ายง่ายๆ คิดง่ายๆ ชีวิตการเดินทางก็ง่ายขึ้นเยอะ .... ![]() ...... วันเสาร์และอาทิตย์ ดูท่าเชียงคานจะครึกคริ้นเป็นพิเศษตั้งแต่เช้ามืด... กิจกรรมตักบาตรข้าวเหนียวยามเช้า เป็นอีกช่วงเวลาที่ใครหลายคนสนใจ และอยากลองสัมผัส ....... ![]() ....... จริงๆแล้วผมได้คุยกับคนพื้นที่ เค้าบอกว่า ถ้าให้ถูกประเพณีปฏิบัติจริงๆ เราจะใส่บาตรเพียงแค่ข้าวเหนียวเท่านั้น ส่วนกับข้าวเราจะต้องตามไปถวายที่วัดต่อ แต่หลังๆ ด้วยกลายเป็นอีกหนึ่งจุดขายของที่เชียงคาน นักท่องเที่ยวนิยม ทำให้เริ่มมีการเอากับข้าวใส่บาตรไปพร้อมกันเลย หรือพวกขนมเวเฟอร์ เห็นแล้วรู้สึกแปลกๆ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ....... ![]() ......... สำหรับท่านที่เตรียมจะถ่ายรูปช่วงนี้ ก็ฝากให้ระมัดระวังกิริยาต่างๆรวมทั้ง เรื่องการจะไปรบกวนการเดินบิณฑบาตของพระท่านด้วย ไม่ใช่ว่าสักแต่จะเอารูปสวยๆ มุมเทพๆ แต่ในสายตาคนอื่นมองมันจะไม่งามเอาน่ะ สำหรับผม อาศัยไปนั่งตรงสุดปลายของกลุ่มคนตักบาตรเลยครับ อย่างน้อยยังพอมีเวลาก่อนพระท่านจะเดินมาถึงตรงด้านหน้าพอได้เก็บรูปมาได้บ้าง ...... ![]() .... ยังไม่ทันจะได้เดินเที่ยวเล่นในตอนสายได้สักเท่าไหร่ ฝนห่าใหญ่ก็ตกลงมาสร้างความชุ่มฉ่ำแก่เชียงคาน หลายครั้งที่รู้สึกว่าการเที่ยวหน้าฝน ดีตรงความชุ่มชื้น เขียวขจี แต่ถ้าให้ฝนตกตลอดทั้งวัน ก็จะทำให้นักท่องเที่ยวอย่างเราต้องเซ็งและนั่งคุดคู้อยู่แต่ในห้อง .... ![]() ...... มองในแง่ดี คิดด้านบวก ....การได้นั่งเฉยๆ ดูฝนตก บางทีก็ช่วยทำให้ได้อยู่กับตัวเองเยอะกว่าที่เคยครับ ในเวลาปกติที่ต้องเร่งรีบอยู่ในเมืองใหญ่...บางทีการมาเที่ยวเลยได้เอาใจตัวเองด้วยการใช้ชีวิตช้าๆ ดูบ้าง ไม่ต้องแข่งกับใคร ไม่ต้องมีเงื่อนไขในชีวิตเยอะมันก็สบายดีไปอีกแบบน่ะ แต่รสนิยมการเที่ยวแบบนี้มันก็บังคับกันไม่ได้ บางคนชอบจะตะลุยไปทุกที เก็บทุกจุดที่เค้าให้แวะ ต้องกินร้านที่เค้าว่ากันว่าดังให้ครบ ต้องมีรูปในทุกจุดที่โฆษณา ก็ห้ามกันไม่ได้ ... ทางใคร ทางมัน แฮบปี้กับชีวิตแบบไหนก็ตามนั้นดีกว่า ...... ![]() .... หวังว่ากระทู้นี้พอจะจุดไฟท่องเที่ยวให้ใครบางคนได้บ้าง มาแล้วลองสั่งอะไรกินอร่อยๆ ดู มาแล้วมาเดินเล่นริมโขง ยามเย็น หรือจะเช้าตรู่อากาศดีๆ มาแล้วลองพูดคุยกับคนที่นี่ อย่าอ้างว่าเชียงคานไกลแล้วไม่มีเวลาพอ เอาจริงๆ ถึงใกล้กว่านี้ถ้าหัวใจไม่ผลักดันก็ไม่ยอมไปไหนกันหรอก เชื่อเถอะ เชียงคาน ออกเดินทางศุกร์เย็น วันอาทิตย์กลับมายังทันน่ะ ดูต้นไม้บางชนิดที่ไม่ต้องดูแลมาก ตายยาก ยังต้องมีบางเวลาที่หันไปรับแดดเพื่อเติมเต็มพลังชีวิต ออกไปรับพลังใจก้อนใหญ่ๆ จากความสุข ความสงบและมิตรภาพดีๆสักนิด กลับถึงบ้านจะได้มีแรงออกไปต่อสู้กับสังคมเมืองอีกครั้ง ..... ![]() 2 วัน 1 คืน อาจจะดูสั้น และเร็วเกินไป แต่กระนั้น คำถามที่ผมคาใจก่อนจะมาถึงเชียงคานก็พอจะมีคำตอบให้เห็นได้ชัดขึ้น สำหรับผม ...ความสุขมีอยู่จริง และหาได้ที่เชียงคาน รถทัวร์ค่อยๆเคลื่อนตัวออกจากหน้าตลาดอีกครั้ง ลาก่อนเชียงคาน... ลากันวันนี้เพื่อจะได้รอเวลาที่เราจะได้พบกันอีกครั้ง ...... ขอบคุณที่แวะมารับชมครับ เหตุการณ์ธรรมดา แต่ถ่ายทอดมาเป็นภาพได้สวยจริง ๆ คะ ดูแล้ว ประทับใจจัง
โดย: Arale IP: 125.26.203.72 วันที่: 11 มิถุนายน 2554 เวลา:18:00:04 น.
รับสมัคร นักเรียน นักศึกษา หรือพนักงานประจำ
ที่ต้องการหารายได้เสริม แบบPast-time รายได้ 5000-10000 บ/ด แบบFull-time รายได้ 10000-20000 บ/ด คุณสมบัติของผู้ที่สนใจ !! - ชาย/หญิง ที่มีเวลาและสนใจในการทำงาน - สามารถใช้คอมพิวเตอร์ Internet พื้นฐานได้ - อายุตั้งแต่ 15 ปี ขึ้นไป - ไม่จำเป็นต้องมีประสบการณ์ FULL-TIME 20,000 บาทขึ้นไป / เดือน คิดรายได้ให้เราทุกวันและโอนเงินผ่าน ATM ทุกวันพฤหัส 1 เดือนโอน 4 ครั้ง ดูรายละเอียดก่อนได้นะคะ อยากเป็นวัยรุ่นที่ First Class มีเงินใช้สอยอย่างไม่ขาดสาย สามารถตอบโจทย์ชิวิตของคุณได้ คุณเองก็สามารถประสบความสำเร็จอย่างเราได้ โอกาสที่ดีมาถึงคุณแล้ว สนใจกรอกข้อมูลเพื่อรับรายละเอียด(รับจำนวนจำกัด) //www.thefirst-one.com/clients/join/031885 โดย: กัญญารัตน์ IP: 124.120.76.80 วันที่: 16 ธันวาคม 2554 เวลา:3:01:26 น.
โดย: limingxin
![]() ชอบเชียงคานมากเลย ตอนตักบาตรข้าวเหนียว เราจำได้ว่าหนาวมาก พอตักเสร็จก็ต้องรีบบึ่งรถสกายแล๊ปไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ภูทอก แต่ภาพที่เห็นคุ้มมาก สวยดี
![]() โดย: แฟนlinKinPark
![]() |
บทความทั้งหมด
|
ชอบประโยคนี้ค่ะ ดูรีวิว ดูรูปสวยๆ แล้ว ก็มีแรงบันดาลใจอยากไปเที่ยวแบบนี้บ้าง