แม่เจ้า ไม่ได้อัพบล็อก 5 วัน พบว่าตัวเองสติสตังค์หลุดไปมาก

โดยเฉพาะศุกร์เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา ทั้งราเมง ทั้งขนมขบเคี้ยว แย่ๆๆ

แถมไม่ได้ปั่นจักรยานอากาศอีก

แต่เมื่อวานนี้ก็จัดเต็มด้วยการปั่นจักรยานไปตลาดบางน้ำผึ้ง ระยะทางประมาณกิโลกว่าๆ กินแต่น้ำกับกล้วยน้ำว้าทั้งวัน
ตอนเย็นก็กินบะหมี่หมูแดง 1 ห่อ

พอหัวค่ำเท่านั้นล่ะ ตบะแตก ซื้ือขนมนมเนยมากินเพียบ อืดกันเลยทีเดียว
กลางคืนเลยออกกำลังบริหารขา (หน่อยนึง)
พยายามต่อปายยย

Drama Times:

ตอนกลางคืนมาอ่านกระทู้นึงในพันทิป
รบกวนหน่อยนะครับ..อยากจะปั้นแฟนสวยๆแบบแฟนชาวบ้าน เริ่มจากตรงใหนครับ
แล้วนึกถึงตัวเองว่า ปีที่แล้วคุณแฟนก็บอกเราอย่างนี้ว่า วิ่งสิ ออกกำลังกายสิ ดูแลตัวเองหน่อย
จะได้หุ่นดีๆ จะได้ใส่เสื้อผ้าสวยๆที่เราชอบ จะได้มั่นใจเสียที 
ส่วนตัวเราเองก็เคยมีช่วงเวลาที่ตั้งใจจะดูแลตัวเองให้ดี เพื่อให้คนที่เรารักและคนที่รักเรามีความสุขเหมือนกัน
แต่ด้วยบางเหตุการณ์ และปมบางอย่างในใจ มันทำให้เราทั้งท้อ ทั้งน้อยใจ ทั้งต่อต้าน
ทำบ้างไม่ทำบ้าง เคยตั้งใจสุดๆ และเคยไม่อยากทำอะไรสุดๆมาแล้ว
มาเจอกระทู้นี้ อ่านหลายๆความเห็นแล้วเราก็เข้าใจดีเลยนะ เพราะจนกระทั่งทุกวันนี้ เค้าก็ยังพูดเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง
จนรู้สึกได้ว่า มันก็เป็นเพราะตัวเราเองนี่แหละ ที่ไม่รู้จักรักและดูแลตัวเองเอง ไม่ลงมือทำอะไรให้มันดีขึ้นเอง
คิดแล้วมันก็ย้ำตัวเองอยู่ตรงนั้นจนรู้สึกแย่ไปเลย 

ไม่เป็นไร รู้สึกตัวแล้วก็เอาใหม่นะ สู้ๆๆๆ