วันก่อนวาเลนไทน์ คืนก่อนวาเลนไทน์ ถนนด้านข้างโรงเรียนสตรียะลา(ใครอยู่ยะลาอาจจะคิดได้ ใครไม่ได้อยู่ยะลาก็คิดถึงถนนใหญ่ละกัน) เต็มไปด้วยดอกไม้เพราะวันพรุ่งนี้เป็นวันแห่งความรัก เยอะจนหนูแดงคิดว่า ม.ราชภัฎจะรับปริญญาหรอเนี่ยะ เทศกาลตะวันตกที่คนไทยรับได้เต็มๆ จริงๆรับได้หมดล่ะ ช่วงบ่ายนั่งทำงานอยู่.....แว่บนึงเหมือนในหัวมันจี๊ดขึ้นกลางกระหม่อมเหมือนอาการอมน้ำแข็งปนเจ็บลึกๆกลางกระหม่อม แล้วมือก็เริ่มสั่น ตาพร่า จับปากกาเขียนไม่ได้ กด Intercom บอกหน้าห้องทันทีเพราะรู้ว่าอาจจะทำอะไรไม่ได้ในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า แล้วก็จริงๆ มือไม่ค่อยมีแรง น้ำตาไหลเหมือนคนร้องไห้ ตั้งแต่เริ่มปีนี้มา ฉันมีอาการแบบนี้มา 2 ครั้งแล้ว และยังไม่ได้ไปหาหมอ ครั้งแรกไม่หนักเท่าครั้งนี้ คิดในใจว่า "กูน่าจะตายไปให้พ้นๆซะนะ กูทำเวรทำกรรมอะไรไว้นักหนา(วะ)" รพ.ที่หน้าห้องพาส่ง หมอบอกว่า "ไมเกรน" ฟังดูแล้วอึ้งนะ แค่ไม่เกรนหรอ ฉันไม่เคยสัมผัสกับโรคนี้มาก่อนเลย ได้ยามาแบบงงๆ 3 ตัว ยาแก้ปวดหัว ยาป้องกันการเกิดไมเกรน(ยาคลายเครียดชนิดหนึ่ง) ยาไมเกรน แล้วกลับบ้าน มือยังสั่นอยู่ ไม่สามารถทรงตัวได้ด้วยตัวเองมากนัก แต่หมอบอกว่าหลังทานยาจะดีขึ้น ไม่ต้องแอดมิท ไม่ใช่ไม่เชื่อหมอที่ไปพบมา แต่มันสะกิดใจเพราะสองชม.อาการยังไม่ดีขึ้น ฉันกดไลน์ไปหาหมอที่รู้จักคุ้นเคยกันเพราะยังเป็นเวลาราชการ หมออาจจะติดงาน ทิ้งข้อความไว้ ตัวหนังสือผิดๆถูกๆ พิมพ์ยากและทรมานมาก ถ่ายรูปไม่ชัดเจนแต่ก็พยายาม รูปยา อาการที่เป็น คำถามเดียวคือ "มียาอะไรที่ดีกว่านี้อีกมั้ย" สิบนาทีผ่านไปหมอรีบตอบกลับมาว่า ยาที่ได้เป็นยาบรรเทา โรคนี้เกี่ยวกับสมองและประสาทส่วนกลาง เป็นโรคที่จะต้องมีตัวกระตุ้นให้เป็น "แล้วอะไรล่ะที่มากระตุ้นฉัน????" หมอบอกว่าทานยาแล้วพยายามนอน หลับซะ !!!!!! จากเวลานั้นประมาณเกือบ 16 นาฬิกาที่ฉันนอนเจ็บหัวเจ็บหู ทรมานจริงๆ ยาทานทุกๆชม.จนถึงเย็น หมอโทรมาถามถึงอาการ ฉันบอกแค่ "อยากร้องไห้" หมอบอกว่าใจเย็นๆ เดี๋ยวก็หาย เกือบทุ่มนึง ยังไม่หาย แต่ดีขึ้น พอทรงตัวได้ ฉันอาบน้ำสระผม แต่งตัว หยิบกุญแจรถโดยไม่คิดหรอกว่าจะขับได้หรือไม่ได้ ออกไปร้านน้ำชา ไปนั่งบ้าเล่นอยู่คนเดียว มองไกลๆ อากาศก็ไม่ได้ดีจนน่านั่งทอดอารมณ์ "โรคเวรกรรมสินะ" คิดได้เท่านั้นอ่ะ หมอโทรมาบอกว่าจะไปขอนแก่น "อื่ม ไปเหอะ........" หมอบอกว่า จะโทรมาเช็คอาการบ่อยๆ เมื่อดีขึ้นพอทนได้ ให้หยุดยาเลย จะรีบกลับ ........... กลับบ้านมากอดแม่ หนูเจ็บหัว แม่บอกว่า "เรียนเยอะไปนะ หยุดเรียนดีมั้ย" ชี้มือไปที่วิจัยเต็มโต๊ะที่วางๆอยู่ ฉันบอกแม่ขำขำว่า "หนูซื้อยาแก้ดื้อมาฝาก แม่ทานด้วยนะ" หยิบถุงยาที่ให้หมอประจำตัวจัดให้แม่พิเศษ ไม่ใช่ยาแก้ดื้อหรอก เป็นยาแก้ไอ แม่ไม่สบายก่อนหน้านี้ และยังมีอาการไออยู่ ยาที่แม่กินเป็นแค่ยาบรรเทาอาการ(ยาตราเสือเกือบโหลนั่นล่ะ) ฉันชวนไปหาหมอ แต่แม่ก็ดื้อเหลือเกิน(เหมือนใคร?) สุดท้ายเลยต้องสั่งหมอจัดยาเอง "เอาให้หาย ต้องหาย" สั่งยังกับตัวเองเป็นเทวดา แต่หมอก็จัดให้ ขอบคุณค่ะ........... หนูแดงอาการเยอะอ่ะ ยังออกไปนั่งเล่นได้อีกนะนั่น
ปล่อยวาง รักษาสุขภาพด้วย ตัวเรารู้ดีที่สุดนะ่ว่าต้องแก้ตรงไหน พี่ส่งกำลังใจน่ะ โดย: สมาชิกหมายเลข 861805
![]() "ไมเกรน" เห็นเพื่อนเป็นบ่อย ๆ เหมือนกันค่ะ ก็ไม่รู้ว่าไมเกรนจริงรึเปล่า พอปวดหัว เค้าก็บอกว่าเป็นไมเกรน :)) .... เห็นเพื่อนใช้วิธีนวดมือที่หัว ช่วยได้เหมือนกันนะคะ ... อีกอย่างคงต้องไม่เครียดเนาะ ขอให้หายไว ๆ ค่ะ ... ขอบคุณที่แวะไปที่บล็อกนะคะ
โดย: Tristy
![]() ![]() ชอบบทความของบอยเค้าน่ะค่ะ ซื้อหนังสือเค้ามาด้วยค่ะ "งานไม่ประจำ ทำเงินกว่า" ตอนนี้ออกเล่ม 2 แล้ว ยังไม่ได้ซื้อ กะว่าจะซื้ออยู่ ยังไม่มีจังหวะจะไป ... ![]() โดย: เสี่ยวเฟย
![]() ขอให้หายเร็วๆ นะคะหนูแดง
พี่มีเพื่อนคนหนึ่งเขาเป็นเยอะมาก เห็นแล้วทรมานค่ะ ตอนหลังเขาใช้การนวดบำบัดเพราะไม่อยากใช้ยามาก เห็นว่าช่วยได้นะคะ อืม..หนูแดงทายผิดค่ะ ส่วนใหญ่เวลาทำขนม พี่กับแม่บ้านต้องรับผิดชอบกันสองคนค่ะ ^__^ คนอื่นเขาไม่ enjoy ด้วย โดย: เนินน้ำ
![]() ![]() แจกแจงเรื่องไม่ชอบคนเยอะก่อน อิอิ
ไปว่ายน้ำ .. คนไม่เยอะค่ะ เพราะสวนน้ำกว้างมาก มีมุมให้เราเอนหลัง แล้วก็พาไปมีคนช่วยดูแลค่ะ ขากลับก็ไม่เดินเที่ยว ลงลิฟต์ออกจากห้างเลย .... ส่วนบทความลอกมาทั้งดุ้น ติดตามเพจ Boy's Thought เค้าไม่ได้แจกแจงรายละเอียดจ๊าาาา ... แต่เค้าเขียนแล้วทำให้คิดถึงแปะของป้าแก่ในซอยที่ทำงาน ก็เลยลอกมาเก็บไว้ แล้วเขียนถึงแปะนิดหน่อยจ๊ะ .... ![]() โดย: เสี่ยวเฟย
![]() หายป่วยยังจ้า พี่มาเยี่ยม
คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ ชัชชษา เรียบร้อยแล้วนะคะ โดย: สมาชิกหมายเลข 861805
![]() 555555555
เห็นมั๊ยว่าสมองเม็ดถั่วเขียว เข้าใจแล้ววววววววววววว ไม่รู้สิ ไม่เห็นว่าเค้าเยอะไง ชอบบทความ แต่ไม่ได้ชอบตัวบุคคลจ๊าาาาาาาาาาาาาาาา กว่าพี่จะเข้าใจความหมาย อิอิ .. ต้องกลับไปอ่านไปอ่านมาตั้งหลายรอบ เก็ทแระ โดย: เสี่ยวเฟย
![]() มาแปะให้หายป่วย
คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ ชัชชษา เรียบร้อยแล้วนะคะ โดย: สมาชิกหมายเลข 861805
![]() สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่แวะไปที่บล๊อกนะคะ
เพื่อนบุ๊งเป็นไมเกรนอยู่หลายคนเลยค่ะ เห็นว่าเวลาเป็นทรมานมาก ต้องทานยาไม่งั้นก็ไม่ไหวค่ะ โดย: Close To Heaven
![]() ![]() สวัสดียามบ่ายค่าคุณหนูแดง
อาการปวดหัวรุนแรงเนี่ย พริ้วไหวเป็นประจำเลยค่ะ ล่าสุดก็เมื่อวานหล่ะนะ ปวดจนนอนไม่หลับเลยหล่ะ สงสัยจะไมเกรน รึ ป่าวก็ไม่แน่ใจ แต่ก็แค่ปวดหัว ปวดมากๆเหมือนหัวจะระเบิดเลย แต่ไม่มีอาการอย่างอื่นควบคู่อย่างคุณหนูแดงเล่ามาหรอกนะ อย่างมากก็แค่ อาเจียนแล้วก็หมดแรง แหะๆ ลำบากเนอะหากร่างกายเจ็บป่วยขึ้นมา มันทรมาน ยังไงก็ขอให้อาการดีขึ้นเรื่อยๆนะคะ ดูแลสุขภาพดีดีค่ะ ![]() โดย: พริ้วไหวไปตามลม
![]() คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ ชัชชษา เรียบร้อยแล้วนะคะ
คุณเหลือ อีก 3 ดวง สำหรับวันนี้ค่ะ ![]() โดย: พริ้วไหวไปตามลม
![]() ![]() ความพยายามอยู่ที่ไหน ความพยายามก็อยู่ที่นั่น แอร๊ยยย 555555 ต้อง ลด ละ เลิก .. แต่เรื่องหวยนี่หักดิบเลย ต่อให้ซื้อก็ไม่ถูกอยู่ดี -- เพราะที่คิดไว้ก็ไม่ใช่เลขที่ออก (ยังอุตส่าห์คิดอีกนะ อิอิ) โดย: เสี่ยวเฟย
![]() ป้าหนูแดงช่วงนี้ยุ่งมาก ดองบล๊อกเย๊อะมากค่ะ อยากพาไปเที่ยวแต่กว่าจะลงคงอีกนาน 5555
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ โดย: มี๊เก๋&ซีทะเล (kae+aoe
![]() หวัดดีจ้า เราแวะมาทักทาย
![]() โดย: สมาชิกหมายเลข 3997718
![]() |
บทความทั้งหมด
|
ฮึดได้ก็เพราะคุณสองคน -- เป็นพลังให้ทำงานได้ทุกวัน
หนูแดงพักผ่อนเยอะๆ นะ
อาจเพราะต้องใช้ความคิดเยอะหรือเปล่า
เรียนเยอะมากขนาดแม่ยังต้องสะกิดนะ
อิอิ..ขำกับยาแก้ดื้อ จัดมาให้พ่อของป้าแก่สักถุงตะ
พ่อป้าแก่ทั้งดื้อ ทั้งงอแง .. เหนื่อยดูแลไปตามๆ กันเลย
เดือนหน้าถ้าไม่ติดอะไรก็ว่าจะกลับบ้านอีกแล้ว
คิดถึงบ้าน คิดถึงรสมือพี่สาว คิดถึงดอกไม้ของแม่
คนไกลบ้าน ก็คิดถึงบ้านเนอะ
แฮปปี้วาเลนไทน์จ๊ะ
แปะหัวใจให้โตๆ ด้วย