เมื่อได้เข้าเฝ้าสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา สยามบรมราชกุมารีฯ ปลาบปลื้มมิลืมเลือน ![]() ทั้งสองครั้งเป็นความปลื้มใจในความสำเร็จของตัวเองที่ได้ตรากตรำมาในทางการศึกษา เป็นความภูมิใจของตัวเองและครอบครัวที่หลายๆครอบครัวก็คงจะรู้สึกเช่นเดียวกัน แต่ครั้งนี้เป็นครั้งที่ต่างจากเดิม หนูแดงได้รับการเสนอชื่อขึ้นไปยังสำนักพระราชวังเพื่อเข้ารับพระราชทานเข็มที่ระลึกพระนามาภิไธยย่อสธ.(หรือที่หลายๆคนจะเรียกว่าเข็มสธ.)เนื่องในโอกาสที่พระองค์เสด็จลงมาปฏิบัติพระราชกรณียกิจที่จังหวัดนราธิวาสและจังหวัดใกล้เคียง โดยเสนอในส่วนของการเป็นผู้ร่วมจัดตั้งวิทยาลัยการอาชีพสุไหงโก-ลก(สาขา2) อำเภอสุไหงโก-ลก จังหวัดนราธิวาสค่ะ ย้อนกลับไปเมื่อ 8 ปีที่แล้ว คุณพ่อของหนูแดงได้ย้ายไปประจำในตำแหน่งผู้อำนวยการวิทยาลัยการอาชีพ สังกัดกรมอาชีวศึกษา ที่อำเภอสุไหงโก-ลก และเป็นผู้ดำเนินการขอพระราชทานพื้นที่ส่วนพระองค์จากสมเด็จพระเทพฯในการจัดตั้งสถานศึกษาของกรมอาชีวะฯขึ้นอีกแห่ง ซึ่งพระองค์ก็ทรงยกที่ดินที่ชาวบ้านในอำเภอนั้นเคยทูลเกล้าถวายให้เพื่อทรงใช้เป็นประโยชน์มาแปลงหนึ่ง(เนื้อที่ 7 ไร่เศษ) คุณพ่อและทางคณะจึงได้ทำการเขียนแผนการจัดตั้งเปิดสถานศึกษาตามระเบียบการจัดตั้งสถานศึกษาใหม่ แต่คุณพ่อท่านเสียชีวิตในขณะที่กำลังจะขึ้นกรุงเทพไปเพื่อถวายรายงานการจัดตั้งค่ะ หนูแดงเคยเขียนเกี่ยวกับเรื่องการเสียชีวิตด้วยโรคเส้นโลหิตในสมองแตกจากความดันในไตผิดปกติของคุณพ่อไปแล้ว ในการเสียชีวิตทางสำนักพระราชวังถือเป็นการเสียชีวิตในหน้าที่(กำลังเดินทางขึ้นไปเพื่อถวายรายงาน) ครั้งนั้นพระองค์ท่านทรงมีพระมหากรุณาธิคุณต่อครอบครัวของหนูแดงมากๆ มีการพระราชทานน้ำหลวงอาบศพ พระราชทานเพลิงศพให้ แม้ทุกวันนี้เรายังเสียใจแต่เราก็ยังรู้สึกสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณไม่เคยลืมค่ะ ![]() ภาพของคุณพ่อของหนูแดงก่อนท่านเสียชีวิต 4 เดือนค่ะ ภาพถ่ายเมื่อครั้งที่คุณพ่อไปดูงานที่มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีแห่งอิสตันบูล ประเทศตุรกี หลังจากที่คุณพ่อเสียไป คณะกรรมการก็เดินหน้าจัดตั้งสถานศึกษาต่อไปตามโครงการที่คุณพ่อเคยเขียนถวายพระองค์ท่าน ใช้ระยะเวลาต่อจากการวางโครงการ งบประมาณ การวางแผนหลักสูตรในแต่ละแผนก รวมไปถึงการก่อสร้างทั้งหมด 8 ปี เป็นระยะเวลาที่นานจนหลายคนลืมไปแล้ว แต่หนูแดงยังคงวนเวียนในพื้นที่อยู่ หนูแดงไม่ใช่คนของกรมอาชีวะฯ แต่ไม่เคยลืมว่ามีชีวิตที่เติบโตมาในรั้วบ้านพักของวิทยาลัยเทคนิค มีความรู้ในสมองทุกวันนี้จากเงินเดือนของคุณพ่อที่เป็นข้าราชการในสังกัดกรมอาชีวะฯ ต้องขอบพระคุณผู้ใหญ่ในกรมที่ไม่เคยทิ้งครอบครัวของเรา และตลอดเวลา 8 ปียังคงไปมาหาสู่กันเสมอ ให้กำลังใจและให้โอกาสได้ใช้ความสามารถและความรู้ช่วยกรมในเรื่องที่สามารถจะทำได้บ้างมาตลอดจนการจัดตั้งวิทยาลัยสำเร็จลุล่วงมาได้ค่ะ ครอบครัวเราทุกคนรู้สึกแค่เห็นกำแพงวิทยาลัยก็มีความสุขแล้ว รู้สึกดีใจที่คนในพื้นที่จะได้มีสถานศึกษาที่ฝึกอาชีพและนำไปใช้งานได้จริงๆเพิ่มอีกแห่ง และเป็นที่ๆคุณพ่อของเราทุ่มเทชีวิตช่วงสุดท้ายที่นี่และตัวเราก็ได้มีโอกาสในการสานต่องานของคุณพ่อบางส่วน ไม่เคยคิดว่าจะต้องได้รับอะไรตอบแทนจากสิ่งที่ทำไป แต่เมื่อวันหนึ่งทางผู้ใหญ่เสนอชื่อหนูแดงขึ้นไปในฐานะผู้ร่วมจัดตั้งและทายาทของผู้ริเริ่มและเขียนแผนการจัดตั้งวิทยาลัยและทางสำนักพระราชวังตอบรับกลับมาว่าเป้็นผู้ที่สมควรจะได้เข้าเฝ้าเพื่อรับพระราชทานของที่ระลึกจากสมเด็จพระเทพฯ ในวินาทีแรกรู้สึกปลื้มใจมากค่ะ แต่ไม่คิดที่จะไปในงานสำคัญครั้งนี้!!! หลายคนจะงงว่า...ทำไมถึงไม่ไป? ![]() คำตอบคือ...ทุกวันนี้เรายังคงร้องไห้กับการจากไปของคุณพ่ออยู่ และหนูแดงก็คิดตามประสาตัวเองว่า เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้นก็จะหันหลังให้กับทางราชการ จะไม่ยุ่งเกี่ยวกับงานราชการอีก เคยฝังใจว่าทุกสิ่งตรงหน้าเป็นหัวโขน เมื่อจบจากการทำหน้าที่นั้นก็วางลงแล้วกลับไปเป็นแม่บ้านดูแลลูกสามคนและสามี ให้พี่ชายซึ่งยังไม่สามารถลาออกจากการเป็นผู้พิพากษาได้ยังคงทำงานสนองเบื้องพระยุคลบาทอยู่ค่ะ แต่สุดท้ายทุกคนที่แวดล้อมอยู่ก็ให้สติ หนึ่งในคำพูดที่ทำให้คิดมาจากท่านรองผู้อำนวยการท่านหนึ่งซึ่งทำงานกับคุณพ่อจนถึงวาระสุดท้ายท่านบอกกับหนูแดงว่า ...สมเด็จท่านพระราชทานของขวัญให้เป็นกำลังใจ เป็นลูกพ่อ เก่งเหมือนพ่อ ท่านก็อยากจะให้รางวัล ส่วนพี่ชายบอกว่า...ถือว่าเป็นรางวัลที่คุณพ่อให้ด้วย หนูแดงเหนื่อยมาตลอด 8 ปีทั้งเรื่องครอบครัวที่ขาดทั้งเสาหลักและขาดหางเสือไปในเวลาไล่เลี่ยกัน เหนื่อยเรื่องงานที่ต้องรับผิดชอบอยู่ เรื่องลูกๆสามคน แล้วก็เรื่องสุขภาพของตัวเอง หนูแดงปล่อยโฮไปเกือบครึ่งชั่วโมงในเวลานั้น ![]() หนูแดงมีเวลาเตรียมตัว 1 เดือนค่ะ เป็นหนึ่งเดือนที่ไม่ค่อยได้เตรียมตัวอะไรเลย เวลามีอะไรเข้ามาในชีวิตทุกอย่างจะต้องวุ่นวายเข้ามาพร้อมๆกันเสมอ ![]() (บล็อคนี้ขอเล่าแต่เรื่องราวความภูมิใจนะคะ เรื่องราวความฮาร์ดคอร์ก่อนจะไปถึงวันเข้าเฝ้าฯมีเพียบ เดี๋ยวค่อยลงเป็นตอนๆในครั้งต่อไปค่ะ) ![]() เช้าวันที่จะต้องเข้าเฝ้ารับพระราชทานของที่ระลึกจากสมเด็จพระเทพฯ หนูแดงตื่นตี 3 เพื่อแต่งตัว ทานข้าวทานยาตามปกติค่ะ แต่ที่ต้องตื่นเช้ามากเพราะแต่งหน้าแต่งตัวเองหมด ไม่ได้มาแต่งงานนะ เลยไม่ได้พกช่างแต่งหน้าแต่งตัวส่วนตัวมาด้วย ครั้นจะไม่แต่ง...(ไม่ดีม๊างงงง ![]() ใครอ่านบล็อคที่แล้วหรือบล็อคนี้และรู้จักหนูแดงมานาน เห็นภาพด้านบนนี้อาจจะตกใจว่าทำไมหนูแดงผอมลงหรืออาจจะดูแล้วไม่แน่ใจว่าผอมลงรึเปล่า??? หนูแดงตอบตรงย่อหน้านี้นะคะว่า ขอบคุณทุกความห่วงใยค่ะ ![]() ![]() การแต่งกายตามระเบียบการเข้าเฝ้า ข้าราชการหรือพนักงานราชการในส่วนพระองค์สวมชุดข้าราชการสีกากีติดเครื่องหมายตามระดับปกติ ข้าราชการหรือพนักงานราชการในพื้นที่สวมเครื่องแบบข้าราชการขาวกึ่งเต็มยศ(ไม่ต้องสวมสายสะพาย) นักเรียน-นักศึกษา-นิสิตสวมชุดตามระเบียบตามแบบที่สถานศึกษากำหนด ประชาชน-บุคคลเข้าเฝ้าและรับเสด็จ แต่งกายตามหน่วยงานที่สังกัดหรือชุดสุภาพ สุภาพสตรีไม่สวมเสื้อยืด เสื้อไม่มีแขน กางเกงรัดรูป หรือกระโปรงที่สั้นเกินสมควร รองเท้ารัดส้นเท้าและปิดปลายเท้า ![]() ![]() ![]() ตามระเบียบด้านบนนี้เป็นระเบียบที่พี่ชายบอกไว้และคุณแม่จะช่วยดูแลค่ะ ในวันรับเสด็จหนูแดงเลือกสวมชุดไทยที่ตัดด้วยผ้าไหมไทย เป็นชุดไทยจิตรลดาค่ะ (ชุดกึ่งลำลองสำหรับงานพิธีกึ่งทางการและพิธีทางการ) ![]() แต่งตัวเสร็จ ทานข้าวทานยาตามปกติแล้วรีบลงมาขึ้นรถตู้ที่จะนำหนูแดงและคณะผู้เข้าเฝ้าไปยังที่หมาย เดินทางด้วยรถตู้ของกรมอาชีวะฯคันในภาพนี้ค่ะ งานนี้ฉายเดี่ยว พี่ชายส่งแค่ขึ้นรถเท่านั้น ไม่ได้ตามมารับเสด็จด้วยกันเพราะคนละส่วนงานกัน และบริเวณนั้นไม่อนุญาตให้นำรถยนต์ที่นอกเหนือจากส่วนงานหรือผู้ที่ไม่เกี่ยวข้องเข้าค่ะ ตามหมายกำหนดการพระองค์จะเสด็จในเวลา 10:30 นาฬิกา เพราะฉะนั้นทุกคนจะต้องถึงบริเวณที่พระองค์จะทรงเสด็จในเวลา 7 โมงเช้า เพื่อลงทะเบียน ตรวจอาวุธตามระเบียบ ติดหมายเลขแยกกลุ่มของคนที่จะรับเสด็จว่ามาจากส่วนหรือกองงานไหน สุดท้ายก็ซ้อมการเข้ารับพระราชทานของที่ระลึกค่ะ ![]() ลงจากรถตู้มีเจ้าหน้าที่เข้ามาอำนวยความสะดวกให้จนจบขั้นตอน ผ่านจุดตรวจค้นอาวุธแล้วมองตรงไปที่ตึกที่ถือเป็นตึกแรกของวิทยาลัยการอาชีพสุไหงโก-ลกสาขา2 (อาคารสิริบุญรักษ์) เห็นธงประจำพระองค์ทอดยางลงมาจากตัวตึก อมยิ้มอย่าภูมิใจกับตัวเองเล็กน้อยค่ะ ![]() อีกด้านเป็นบริเวณที่ประทับ ตามภาพเจ้าหน้าที่กองงานยังไม่ได้มาปูลาดพระบาท เพียงแค่มองก็ชื่นใจค่ะ ![]() ช่วงซ้อมการเข้ารับพระราชทานของที่ระลึกจากพระหัตถ์จะมีเจ้าหน้าที่จากสำนักพระราชวังมาเป็นผู้ซักซ้อมให้ค่ะ แล้วเราก็นั่งพักรอเวลาที่พระองค์เสด็จมาถึงค่ะ ![]() ตลอดระยะเวลาที่เข้าเฝ้ารับพระราชทานของที่ระลึก เป็นช่วงที่หนูแดงปลาบปลื้ม มีความสุขตลอดเวลา ในเวลาที่ยื่นมือไปรับของที่ระลึกจากพระหัตถ์ของพระองค์ท่าน อมยิ้มกับตัวเอง เหลือบมองไปที่พระพักตร์พระองค์เห็นพระองค์ท่านแย้มพระโอษฐ์ยิ้มน้อยๆมาให้ถือเป็นบุญที่สุดจนเดินกลับมานั่งที่แล้วยังยิ้มได้ตลอดเวลาเลยค่ะ ภาพในช่วงการรับพระราชทานของที่ระลึกจากพระหัตถ์ยังไม่มี ช่างภาพยังไม่ส่งมาให้เลย(ร้องไห้แป๊บบบบ ![]() ![]() ของที่ระลึกพระราชทานจากสมเด็จพระเทพฯเป็นเข็มกลัดที่ระลึก มีการ์ดที่แนบเข็มกลัดมาด้วยค่ะ สำหรับหนูแดงแล้วไม่สามารถประเมินค่าได้ค่ะ ส่งพระองค์เสด็จกลับแล้ว เหลือไว้เพียงความทรงจำที่ดี และกำลังใจที่จะทำความดีเพื่อชาติและสถาบันพระมหากษัตริย์ที่เราคนไทยพึงเทิดทูนไว้เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวในใจเพื่อที่จะดำเนินชีวิตด้วยความดี ประกอบความดี เพื่อผลของความดีค่ะ ![]() อย่าเข้าใจผิดว่าเป็นพี่ชายน๊าาาา คุณอาเป็นผู้ที่อยู่เคียงข้างครอบครัวเสมอตั้งแต่คุณพ่อเสียไปค่ะ ![]() คุณอาที่เป็นที่รักและเคารพอีกท่านค่ะ ปัจจุบันย้ายกลับขึ้นไปประจำที่กรมฯแล้ว ![]() อาจารย์ประจำภาควิชาคหกรรมศาสตร์ที่เคยได้ยินชื่อเสียงมาตลอดเวลาที่เขียนแผนงานการวิจัยและจัดทำหลักสูตร สวนกันไปมาตลอด เพิ่งจะได้เจอตัวจริงๆกัน ต่างชื่นชอบและชื่นชมในผลงานของกันและกัน มีความสุขตลอดงานเลี้ยงช่วงค่ำ เราคุยกันตามประสาคนเป็นครูและคนเป็นลูกครูจนครึ่งคืนค่อนคืนเลย ในช่วงเวลาได้พบเจอผู้ใหญ่ทั้งจากกรมอาชีวศึกษา กระทรวงศึกษาฯ กรมและกองงานส่วนพระองค์ แต่ข้อจำกัดคือเรื่องเวลาและความเหมาะสม หนูแดงเป็นผู้น้อยไม่กล้าที่จะขอถ่ายรูปร่วมกับผู้ใหญ่ ส่วนใหญ่ผู้ใหญ่จะให้ช่างภาพหลวงเป็นผู้ถ่ายภาพให้ซึ่งหนูแดงยังไม่ได้ภาพเลย รูปที่หนูแดงถ่ายมาได้ด้วยมือถือเลยมีไม่มาก แต่ก็ดีใจค่ะที่ผู้ใหญ่โดยส่วนมากยังจำลูกสาวของคุณพ่อได้ ทักทายปราศรัยกันนานตั้งแต่ที่บริเวณที่เราส่งเสด็จพระองค์ท่านกลับจนกระทั่งในงานเลี้ยงที่จัดในช่วงค่ำที่โรงแรม และก็ดีใจที่คุณลุงคุณป้าที่เคยร่วมงานกับคุณพ่อและเคยได้ให้คำแนะนำในการทำงานต่อเนื่องจากคุณพ่อสบายดีทุกท่าน และดีใจที่สุดคือกรมวังที่มาร่วมงานเลี้ยงเป็นผู้เดินมาบอกหนูแดงและพี่ชายด้วยตัวเองว่า สมเด็จพระเทพฯท่านยังจำคุณพ่อได้ และดีใจที่งานของคุณพ่อบางส่วนมีลูกสาวเป็นคนสานต่อจนเสร็จ เพียงแค่เท่านี้ก็ทำให้หนูแดงยิ้มได้และมีกำลังใจดีขึ้นมากเป็นทวีคูณเลยค่ะ ![]() ![]() ยินดีด้วยนะคะคุณหนูแดง
เป็นอีกหนึ่งหน้าบันทึกประสบการณ์ชีวิตดี ๆ นะคะ โดย: เนินน้ำ
![]() ![]() ยินดีด้วยค่า
เป็นอีกหนึ่งความทรงจำดี ๆ ที่ภาคภูมิใจนะคะ โดย: ฟ้าใสวันใหม่
![]() ![]() ยินดีด้วยนะคะ เป็นปลื้มที่สุดเลยนะคะ
บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต อเมริกาโน่ไม่เติมน้ำตาล Diarist ดู Blog โดย: Quel
![]() ![]() โดย: สมาชิกหมายเลข 4507140
![]() |
บทความทั้งหมด
|
แล้วก็ขอให้สุขภาพแข็งแรงขึ้นเรื่อย ๆ นะคะ เอาใจช่วยค่ะ