สวัสดีวันจันทร์......  เริ่มต้นมื้อเช้าด้วยกาแฟถ้วยแรก ไม่เติมครีมและน้ำตาลเหมือนเดิม ฉันกับชีวิตประจำวันเดิมๆ ตื่นเช้ามา ดูแลเด็กๆเนื่องจากคุณยายป่วย พี่เอก(พ่อของลูก)จึงพาลูกไปนอนด้วย เพราะคุณยายกลัวเด็กๆจะติดหวัด เช้านี้ฉันจึงมีอะไรสนุกๆให้ทำเยอะแยะ เพราะนานๆครั้ง ฉันจะได้ดูแลเด็กๆเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์แบบนี้ ต่างจากทุกวันที่ คุณยายจะเป้นผู้ดูแล เนื่องจาก กลัวฉันเหนื่อยเกินไป ก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่า ถ้าดูแลกันทุกวัน ฉันจะเหนื่อยหรือเปล่า   มื้อเช้าสำคัญ โดยปกติ ฉันซึ่งเป็นแม่ของเด็กๆ จะจัดการเตรียมทุกอย่างง่ายๆเอาไว้เพื่อเป็นมื้อเช้า คุณยายตื่นมาจะได้สบาย เด็ก 3 คนกับคุณยายวัย 60 ขวบ ความบาลานซ์ของร่างกายเมื่อตื่น อาจจะทำให้คุณยายมีเซ....(มากูเตะ)  เพราะฉนั้น ฉันเป็นแม่ของเด็กๆ และเป็นลูกของคุณยายจะจัดการไว้ตั้งแต่ค่ำของทุกๆวัน เพื่อตอนเช้าจะได้ไม่ต้องมีรายการเรียกยาหอมกันให้ต้องปวดหัว ฉันชอบให้ลูกกินข้าว อาหารไทยๆ หนักท้อง พื้นฐานตอนเด็ก แม่ก็เลี้ยงมาแบบนี้ ไม่นิยมการตื่นแต่เช้า แต่งตัวแล้วออกไปรับประทานมื้อเช้ากันนอกบ้าน ดูโก้เก๋ ..... แต่ฉันไม่ชอบ  ถ้านานๆครั้ง โอเคอยู่นะ แต่บ่อยๆ มีเคือง ครอบครัวของฉัน บางวันก็ดูเล็ก บางวันก็ดูใหญ่ อยู่กันไปแบบมีความสุขบ้าง ทุกข์บ้างเป็นธรรมดา เช้าตื่นขึ้นมา เด็กๆจัดการตัวเองเสร็จภายในตี 5 (อาบน้ำ แต่งตัว ทานอาหารเช้า) เรียนหนังสือ เพื่อนๆที่รู้จักกัน มีคำถามกับครอบครัวเสมอว่า "ตกลง ลูกอยู่ยะลา รึ รังสิต ที่รร.อยู่พญาไท"  ฉัีนสอนลูกแบบที่พ่อแม่สอนฉัน ตื่นเช้า ชีวิตเริ่มก่อน ต้นทุนดี มีชัยไปกว่าครึ่ง  เสร็จจากลูก มาถึงผู้ใหญ่ ช่วงนี้เด็กๆ ที่บ้านจะเรียนหนังสือ work, sheetต่างๆ , ตารางร้อย , สูตรคูณ , ท่องศัพท์ ตามแต่คุณครูประจำบ้านจะหมุนเวียนไป คุณยาย เป็นคุณครูสอนภาษาไทย ประสบการณ์มีมากมาย สอนหลานไปตามที่เคยสอนในโรงเรียน พี่เอก พ่อเจ้าอ้วน สอนคณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ ชีวิตวนเวียนในโรงพยาบาลทำให้บางวันอาจจะต้องเอาเรื่องกายวิภาคศาสตร์มาสอนกับเด็กๆ เพื่อให้รู้จัีกร่างกายของตนเอง จะได้รู้จักรักษาตัวเองในสุขอนามัยเบื้องต้นและธรรมชาติที่จะต้องเปลี่ยนแปลงไปตามวัย พี่ชาย จะให้สอนกฎหมาย สงสัยจะไม่ไหว 555 ส่วนใหญ่จะสอนการดำเนินชีวิต พูดคุย ไต่ถาม สร้างEQ (ความฉลาดทางอารมณ์) เพราะพี่ชายใจเย็นและมีหลักในการดำเนินชีวิตที่ดี ยัยแม่ สอนภาษาอังกฤษ ซึ่งบางครั้ง(ไม่บางล่ะ บ่อยเลย) ต้องพึ่งพี่ชาย เพราะยัยแม่เองก็กำลังเคร่งกับเรียนเหมือนกัน บางทีก็นั่งเรียนพร้อมเด็กๆนี่ล่ะ (เฮ้อ!!!!!ถอนหายใจ แต่ก็ยังเรียน 555) ทุกอย่างเสร็จสิ้นเก็บของสะพายกระเป๋าภายใน 7 โมงเช้า ชีวิตของคนต่างจังหวัดไม่ต้องรีบเร่งอะไร ขับรถสบายๆ ระหว่างทางไปโรงเรียนยังขับรถเล่นดูผู้คนและบ้านเมืองที่เรียกได้ว่า มีแต่บังเกอร์กันระเบิดได้เกือบทุกวัน ความสุขของผู้ใหญ่ยามเช้า อาจจะเป็นความน่าเบื่อของเด็กๆ ไม่เป็นไร....เบื่อไปเถอะ ยัยแม่แบบฉันไม่แคร์  ครอบครัวที่มีแต่เรื่องแบบฉัน อาจจะดูวุ่นวายบ้าง พยายามที่จะหาตรงกลางให้ชีวิต คุยกันด้สนความรัก ความเข้าใจ อะไรที่ยอมได้ ก็ยอมๆกันไป อาจจะมีไม่พอใจบ้าง แต่สุดท้ายทุกอย่างอยู่บนพื้นฐานของความรัก พ่อของใบอ้วน ดูแลเด็กๆบ้างตามเวลาที่มีน้อย ตื่นเช้า มาทานมื้อเช้า มื้อเย็นมาบ้างไม่มาบ้าง ถ้าไม่มาจะบอกทุกวัน เพื่อไม่ให้รอทานข้าว เพราะเอาเวลาที่แน่นอนไม่ได้ เธอบอกว่า "ทำทุกอย่างได้ เพราะเข้าใจและรักอย่างเดียว" ขอบคุณเสมอที่ไม่เป้นเหมือนใครๆ ที่เลิกรากันไป เหลือแต่เศษซากความรักที่บุบสลายไปตามวันและเวลา เธอคิดถึงเมื่อวันที่แรกรักเสมอ พี่ชาย ผู้ชายที่แสนดีเหมือนหลุดออกมาจากในนิยาย แต่ที่ไม่นิยายคือชีวิตที่ผ่านเรื่องเลวร้ายมาเยอะ ทุกอย่างมองให้เป็น "กรรมเก่า" พี่ชายบอกเสมอว่า เวรกรรมแตทำมาไม่เท่ากัน ทำไปเถอะ "ความดี" ไม่มีเสียหายหรอก มีเรื่องอะไรเข้ามากระทบในชีวิตมากมาย แต่พี่ชายจะมองว่า เป็นกรรมเก่า ไม่ได้ปลงไปทุกอย่าง แต่พยายามมองไม่ให้เป็นไปตามทุกข์ที่พบเจอและยิ้มได้เสมอแม้ร้องไห้ ขอบคุณที่มีแต่ความรักและความเข้าใจให้ครอบครัว คุณแม่(คุณยาย) เหลือเพียงคนเดียวแล้ว อาจจะขี้งอน แต่รักฉันและครอบครัวของฉันมาก เข้าใจเสมอ และสามารถปิดหูปิดตาจากคำนินทาที่ไร้สาระของสังคมคนต่างจังหวัดได้ แม่บอกว่า อยู่ไปเถอะ อยู่ให้สบาย เราคือเรา ไม่ได้ไปเบียดเบียนใคร ครอบครัวของฉัน มีมื้อเช้าที่แปลกๆเพราะบุคคลากรในบ้านที่ดูออกจะสับสนในตำแหน่งไปสักหน่อย แต่จะแคร์ไปทำไม เรามีพื้นฐานบนความรัก ความเข้าใจ ทุกคนรวมถึงฉัน มีหน้าที่ มีที่มาที่ไป และทุกๆวันนี้ก็พอใจกับสถานะและสภาพของตัวเอง ..................................... แล้ววันพรุ่งนี้ เราจะรับอะไรเป็นมื้อเช้าดี???? โจทย์ของฉันสิ..... ขอบคุณครอบครัว
ถูกต้ม เอ๊ย! ถูกต้องอาหารเช้าสำคัญที่สุด
แป้งก็ติดกินอาหารเช้าน่ะ ชอบกินข้าวด้วยไม่ชอบกิน หนมปัง กะโอวัลติน แบบนั้นเลย คนโบราณชัดๆ ว่าม่ะ 555 อุ๊ต๊ะ! ในบ้านมีครูตั้งสามคน สุดยอดคนละวิชาอีกต่างหาก งั้น รร. กวดวิชาไม่ได้เงินจากบ้านนี้แหง๋ๆ ฮาาาาา โดย: สมาชิกหมายเลข 861805
 วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2557 เวลา:19:11:00 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 13 คน [
take care.
your's sister.