เห่อคลอดน้องอานะแว้วว..10/10/10 ตอนแรกว่าจะคลอดเองแต่ว่ามันทนไม่ไหวและอึดอัดแค่ 37 สัปดาห์กว่าๆ ก็เริ่มสุดๆ กับชีวิตและค่ะ เดินไม่ไหว ปวดหน่วง มีอาการน้ำเดินไม่เป็นเวลา และก็บวกกับไม่ซีเรียสเรื่องผ่าคลอด หมอว่าไง เจ๊ก็ว่างั้น หุหุ วันพุธที่ 6 ตุลาคม 2553 คุณหมอนัดแค่นัดไปดูว่าจะคลอดเองได้ไหม หรือว่าต้องผ่าตัด คำตอบทีี่ได้คือ เด็กกลับหัวแล้วแต่หงายหน้าขึ้น ดังนั้นถ้าจะคลอดเองต้องมาดูอาการอีกทีวันที่่ 12 แต่ว่าถ้าไม่รอจะมีฤกษ์มาแล้วสามารถผ่าคลอดได้ เพราะว่าถ้าถึงวันนั้นเด็กไม่ก้มหัว (แหม..กับแม่มันยังไม่ยอมตั้งแต่ในท้อง เหอๆ) ก็ต้องผ่าคลอด ฝนกับเกียงเลยมาปรึกษากันว่าจะเอาไงดีหนอ??.. สรุป ว่าก็ได้ตัวเลือก 2 ช้อย คือ จะให้เกิดวันที่ 10/10/10 หรือจะเอา 20/10/2010 เลขไหนดีหนอ.. เลยมาลงถามให้เพื่อนๆ โหวตกันก็ได้ 10/10/10 เป็นส่วนใหญ่ จากนั้นก็เลยไปหาฤกษ์คือ ช่วงเวลา ฝนก็เลือกเวลาประมาณ เที่ยงคืน แต่ต้องไม่เลยตีหนึ่ง เพราะเนื่องจากวันที่คลอดเป็นวันอาทิตย์เด็กอาจใจร้อน แต่ว่าฤกษ์ที่ได้จะช่วยเรื่องอารมณ์ได้ดีขึ้น เมื่อได้วัน เวลาแล้วก็มานั่งทำใจ ว่าจะเจ็บแค่ไหน แล้วพร้อมแค่ไหน ตื่นเต้นมาก เพราะเกิดมาก็ไม่เคยจะต้องผ่าตัดใหญ่ หรือเจ็บป่วยจนต้องไปนอนรพ.ไรแบบนี้ ต้องอดอาหาร+น้ำไปตั้งแต่ช่วงหลัง 5 โมงเย็น เมื่อถึงเวลาก็ไปรอที่ รพ.พญาไท 3 ฝนเลือกคลอดแบบไฮพรีเมี่ยม ไหนๆ จะเจ็บสักครั้งก็ขอสุดยอดไปเลยครับท่านน.. เพราะว่าราคาไฮพรีเมี่ยมมันจะไม่มีพวกดอกจันต่างๆ ซ้อนอยู่ได้ทุกอย่างครบ และได้ดูลูกแบบ 24 ชั่วโมงเหมือนหลินปิงด้วยอ่ะ เจ๋งดีเน๊อะ   ประมาณ 6 โมงเย็น (ต้องไปตรวจเช็คร่างกายและเตรียมตัวก่อนผ่าตัด 6 ชม.) สิ่งที่ตื่นเต้น คือ การให้น้ำเกลือเพราะไม่เคยมาก่อน กลัวเข็มอีกต่างหาก แต่แล้ว...  ไม่รู้ทำอีท่าไหน ก็ว่าเล่นนู่นนี่ คุยไปมา หันมาอีกทีก็ได้เลือด ไอ้ข้อต่อที่หมุนๆ มันหลุด สงสัยจะไปเกี่ยวกับขอบเตียง และพยาบาลก็มาโกนจิมิ สวนอึ ทายาชาที่หลัง เจ้าหน้าที่ห้องคลอดก็มาสอบถามประวัติ เมื่อเคลียร์ชีวิตเรียบร้อย แล้วก็มานอนอัพเดท FB ให้กับเพื่อนๆ สักพักเป็นการฆ่าเวลา  เมื่อได้เวลาประมาณ 5 ทุ่ม 45 เจ้าหน้าที่ก็มาเข็นไปที่ห้องผ่าตัดชั้น 3 โอ้ว..เหมือนจะกลัวแต่ก็เฉยๆ นะ เพราะเชื่อในหมอคิดบวกสะงั้น คุณแฟนก็ไปเตรียมตัวกับเจ้าหน้าที่เปลี่ยนเสื้อผ้าและก็สอนวิธีใช้กล้องให้ เจ้าหน้าที่ เพราะทางนู้นอนุญาตให้คุณพ่อเด็กเข้าไปให้กำลังใจและถ่ายรูปให้ เมื่อเข้าไปก็ถึงเวลาที่คงเป็นจุดสำคัญของหลายๆ คนที่ว่าจะต้องลุ้นว่าจะเจ็บไหม คือ การบล๊อคหลัง วิธีการบล๊อกหลัง เค้าให้เราทำตัวงอเป็นกุ้งกอดเข่า แต่เห็นเจ้าหน้าที่บอกจะฉีดยาชาให้ก่อน จริงๆ ไม่รู้สึกไรมาก (พูดจริงๆ) แล้วเจ้าหน้าที่ก็บอกอย่าหันมามอง หายใจกับอ๊อกซิเจนเยอะๆ จะดีกับตัวเองและลูกในท้อง แล้วก็มีความรู้สึกว่ายาชามันวืดด..เข้าไปที่สันหลังแต่ไม่ได้แสบร้อนหรือ เจ็บปวดใดๆ (เอ๊ะ..แปลก) เจ้าหน้าที่หลายคนวุ่นวายกับการกั้นฉากให้สูงเกือบติดเพดาน ค่อนข้างทำงานกันรวดเร็วมาก และก็มีการสวนท่อปัสสาวะกระบวนการนี้กลัวมาก หลายคนบอกเจ็บ ทำไมเราไม่เจ็บอีกและ มันแค่มีความรู้สึกมีไรเสียบเข้าไป แต่เร็วมาก และก็จบ ไม่เห็นจะต้องทรมานเหมือนหลายๆ คนโดน อาจเป็นเพราะบล๊อคหลังไปแล้วก็ได้ แต่ไอ้ที่ฝนให้ความสนใจมาก คือ ไอ้ที่เข้าใส่ยาตรงบริเวณหลังมือแทนน้ำเกลือทำไมมันแสบร้อนนัก ไอ้ท้องเนี่ยไม่รู้เลยว่าึถึงไหนแล้ว เมื่อได้ยินเสียงหมอตัวเองมาก็ดีใจ คุณหมอก็ชวนคุยสารพัด เป็นไงครับ .. เลือกเลขสวยเลยนะ .. เดี๋ยวขอทายาหน่อย รู้สึกเหมือนหมอสัมผัสใช่ไหม ยังไม่ได้ผ่าง่ายๆ หรอก ไม่ต้องตื่นเต้นนะ อืม..เราก็ชิลไปกับหมอ คุณแฟนเข้ามาช้าจัง ฝนพยายามมองหา สักพักก็มีเสียงเจ้าหน้าที่ดังไกลๆ บอกว่าขออนุญาตให้คุณพ่อเข้าไปนะคะ คุณแฟนเดินมาแล้วก็มานั่งตรงหัว แล้วก็บอกว่าโห..ผ่าและ แผลใหญ่เชียะ.. อ้าว.. อีนี่.. ถ้าไม่บอกจะรู้สึกดีมาก เพราะไม่รู้เลยว่าเค้าทำไรอยู่ไม่รู้สึกอะไร  พอแฟนบอกก็เลยเร่งดมอ๊อกซิเจนใหญ่เลย ง๊วง ง่วงจะหลับ และก็ผลัดกับจะอ้วก เข้าใจแล้วว่าทำไมต้องอดข้าว อดน้ำก่อน ไม่งั้นมีน้ำลายยืดเป็นหมาบ้าแน่ๆ (ทุเรศจริงเรา) แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี ยังคงไม่รู้สึกตัวใดๆ แต่รู้ว่าลำตัวเราเหวีั่ยงไปมาเพราะว่าเป็นไปตามแรงหมอและผู้ช่วยต่างๆ  สักพักก็็ได้ยินเสียงเด็กร้อง เสียงยังกะลูกแมว เจ้าหน้าที่พาน้องไปทำความสะอาดตัว แล้วก็ส่งมาให้แม่กับพ่อดู ระว่างที่เราทำการลุ้น เจ้าหน้าที่ก็บรรเลงการถ่ายภาพให้รอบห้อง สุดยอดจริงๆ แต่เราไม่มีอารมณ์แอ๊กท่าอ่ะ อานะมาแว้ว.. หนูหล่อมาก ซุป'ตาร์ของแม่ เหอๆ   (เมื่อวาน 19/10/10 ไปเช็คสุขภาพ (ครบ 7 วัน) หนัก 3.250 กก.ค่ะ) จากนั้นคุณแฟนต้องออกไปดูเค้าวัดส่วนสูง น้ำหนักเด็กที่ห้องเด็กอ่อน ฝนก็แยกไปห้องพักฟื้นก่อนกลับไปขึ้นห้องพัก 2 ชั่วโมงเพื่อดูอาการ เตียงข้างๆ ก็อ้วกบ้างไรบ้าง ไอ้เราก็มึนยานิดๆ แต่ทนไว้ อยากกลับไปห้อง อยากกลับไปดูน้องที่กล้องมาก เืมื่อได้เวลาก็ถูกเข็นไปที่ ห้องที่นี่จะมีพยาบาลดูแลให้ตลอดทั้งคืน เค้าก็มาวัดความดันตลอด วันแรกรู้สึกจะไม่หลับไม่นอน วันที่สองเลยโดนยานอนหลับสะงั้นเลย ระหว่าง ที่อยู่ รพ. ต้องขอบคุณพี่ๆ เพื่อนๆ ทั้งหลายที่มาเยี่ยมฝนหลังคลอดมากๆ หลายคนก็มากันไกล หลายคนก็นำของมาฝากน้องเยอะแยะมากมาย ต้องขอบคุณมากๆ จ้า        ที่ต้องขอบคุณเป็็นพิเศษคือ ทีมงาน jeban.com มากๆ ค่า ดีใจมากๆ ที่พี่ๆ ยกทีมมาเยี่ยมทั้งออฟฟิตเลยง่่ะ จิระๆ ก็มาด้วย ขอบคุณสำหรับของขวัญและก็มิตรภาพดีๆ ที่ได้จากทางเวปนี้ เพราะสาวๆ หลายคนที่มาเยี่ยมก็ส่วนใหญ่เป็นเพื่อนในเวปจีบันทั้งนั้น >__< ดีใจหลายๆ  ของเล่นน้องอานะ ฝนก็เปิดเล่นก่อนลูกอีกง่ะ 555 ไ้ว้เจอกันวันมิตติ้งเขาใหญ่นะคะ แม้จะเล่นอะไรกับคนอื่นไม่ได้เนื่องจากเป็นแผลอยู่ แต่ก็อยากไปร่วมกิจกรรมมว๊ากกก ก็เล่นท้องตั้ง 9 เดือนไม่ได้ผ่อนคลาย ไม่ได้ไปไหนต่อไหนเลย งานนี้ขอไปบ้าง ให้แฟนเลี้ยงลูกไป สุดยอดคุณแม่จริงๆ ตลอดดดดด  เมื่อได้เวลากลับบ้าน (จริงๆ กลับเร็วไปหน่อย เพราะดันคลอดเที่ยงคืนมันเลยคิดเงินตั้งแต่วันที่ 9 สะงั้น) ก่อนกลับเจ้าหน้าที่ก็มาประคบร้อนที่ตัวและันัดให้มาทำสปาหลังคลอดอีกครั้งหลัง จากนี้อีกเดือนกว่าๆ แฟนไปเคลียร์เงิน ฝนกับแม่ก็เก็บของและก็ไปรับน้อง อ้อ..ทีี่นี่รับทำเรื่องแจ้งเกิดให้ด้วยก็กรอกรายละเอียดให้ไป กลับมาบ้านคืนแรก ปวดประสาทอย่างแรงง ทำไมเลี้ยงยากจัง ไม่เหมือนในเกมส์ซิมเลย ก็ปล้ำกันอยู่นาน ทั้งคุณพ่อ คุณแม่มือใหม่ รุ่งเช้าก็ไม่ได้นอนสรุปนอนกันไปแค่ 1 ชม. โอ้ว... คืนที่ 2 ก็นอนไปไม่ถึง 3 ชม. แล้วแบบปั๊มนมไม่ทัน เพราะนมยังไม่เยอะ แต่ว่าก็พยายามกินขิงและแกงเลียงเยอะๆ หลายคนเห็นอานะแล้วบอกว่าจมูกโ่่ด่งจริงอะไรจริง เออ..เหมือนที่ไปซาวด์ 4D มาเลยอ่ะ ไม่ผิดหวังมากๆ ดังนั้นแนะนำแม่ๆ ว่า 4D สามารถบ่งบอกใบหน้าคุณลูกได้อย่างชัดเจน ฝนมาเทีียบดูก็เหมือนนะ เหมือนประมาณ 50 % (ภาพตอนไปซาวด์ 4 มิติ เมื่อตอนท้อง 26 สัปดาห์)
ยินดีด้วยนะคะพี่ฝน
โดย: Eurng IP: 202.176.177.130 วันที่: 24 ตุลาคม 2553 เวลา:22:11:57 น.
น้องน่ารักมากๆ เลยค่ะ
เดือนที่แล้วซื้อหนังสือที่คุณฝนลงคอลัมภ์ด้วยน่ะค่ะ น่ารักมากๆ เปิดบล็อกมาอีกที คลอดน้องแล้ว ขอให้น้องสุขภาพแข็งแรง และให้คุณแม่พักฟื้นหายไวๆ น่ะค่ะ โดย: *Ladee* ladY ^^
 วันที่: 27 ตุลาคม 2553 เวลา:14:55:49 น. |
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [