I'm back again...
อ่าาาาาา....ただいま

กลับมาแล้ววววววววววว

นี่กลับไปดูหน้าล่าสุดที่เขียนไว้ ก็ตั้งแต่ปี 61 อืมมมมม ก็....นะ ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ ก็พยายามว่าจะเข้ามาเขียน(บ้าง) แต่สุดท้าย ก็ปล่อยผ่านไปจนเวลามันล่วงเลยมาจนถึงป่านี้ 

ก็แหม...ส่วนใหญ่ก็อัพเดทชีวิตผ่านทางเฟซฯ ถูกป่ะ แล้วแถมที่บล็อคเนี่ย...ก็สารภาพว่า ลืมพาสเวิร์ด พอจะเข้า ก็ เอ๊ะ พาสฯ อะไรนะ นึกแล้วนึกอีก ใส่พาสฯโน่นนี่ก็ยังไม่ถูก พอทำเรื่องขอเซ็ทพาสฯใหม่ ก็ไม่มีเวลาโน่นนี่ ไม่ได้เข้ามาอีก แล้วก็ลืมพาสฯอีก (สารภาพว่านี่เปนการรีเซ็ทพาสฯครั้งที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้) ก็แล้วทำไมไม่จดไว้...ก็ ปกติ จะใช้พาสฯ แบบที่ตัวเองจะจำได้ (ที่เกี่ยวกับตัวเอง) แต่ดันมีไอที่เกี่ยวกับตัวเองเยอะไปหน่อย ก็เลยลืมว่าใช้อะไร แต่...คิดว่าคราวนี้คงไม่ลืมแล้วล่ะ (มั้งนะ แหะๆๆ)

ผ่านมา...3 ปี กว่าๆเลยหรอ ที่ไม่ได้เข้ามาอัพเดทเรื่องราวส่วนตัวที่นี่ (แต่ แน่นอนล่ะว่า ถ้าเปนที่เฟซฯ ล่ะก็ อัพตลอด) ระหว่างนั้นน่ะนะ ก็...มีเรื่องราวอะไรเกิดขึ้นกับตัวเอง...มากมาย...มากมายเลยล่ะ ทั้งเรื่อง สุข เศร้า น่ายินดี ตื่นเต้น ฯลฯ เอาเปนว่า...จะสรุปพอสังเขปละกันนะ

- ปลายปี 61 (ข้ามจากต้นปีในหน้าที่แล้ว มาปลายปีเลยละกัน) เราต้องได้รับการเข้าผ่าตัดใหญ่ ครั้งแรกในชีวิต เปนอะไรที่ตื่นเต้นมากกกกกกก (ถ้าหากเปนเพื่อนในเฟซฯกันนานพอ ก็คงจะรู้ว่าอิชั้นป่วยเปนอะไร) แต่ก็นะ ถึงจะตื่นเต้น แต่ กว่าจะไปถึงวันที่ผ่าตัด มันก็ผ่านช่วงเวลาที่ลำบากพอดู ตอนที่รู้ตัวทีแรกว่าเปนอะไร แล้วต้องผ่าตัด...ทำใจไม่ค่อยได้ ร้องไห้อยู่หลายวัน แล้วก็ค่อยๆทำใจได้มากขึ้น แต่พอจะถึงวันผ่าจริงๆ ก็แอบเศร้านะ ที่เราต้องสูญเสียสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตลูกผู้หญิงไป...แต่วินาทีนั้น ที่เข้าห้องผ่าตัดไปแล้ว ตอนที่หมอมาบรีฟอีกครั้งก่อนผ่า ว่าจะผ่าตรงนี้แบบนี้ๆๆนะ อะไรยังไงมั่ง (ซึ่งตอนนั้นบล็อคหลัง และเริ่มให้ยาสลบแล้ว) ก็เบลอๆ เลยไม่ทันได้ขอหมอไปว่า ไม่เอา "สิ่งนั้น" ออกได้มั้ย ว้าาา สายไปซะแระล่ะ แต่มาคิดดูตอนนี้ ก็รู้สึกสบายตัวดีนะ...พอ เล่าแค่นี้

- ปลายปี 61 (อีกที) หลังจากการผ่าตัดผ่านไปได้แค่....เดือนครึ่ง พี่น้องคะ อิชั้นต้องเดินทางไกลค่ะ ไปไหน...ไปญี่ปุ่นค่ะ (นี่แหละ คือสิ่งที่ทำให้อิชั้นอยากกลับมาเขียนบล็อคอีกครั้ง) คิดถึงญี่ปุ่นค่ะ ก็เลยว่าจะกลับมาอัพเรื่องที่ญี่ปุ่น ให้เหมือนไปเที่ยวญี่ปุ่นอีกครั้ง (แต่คราวนี้ไปเที่ยวทิพย์เอาค่ะ) นั่นล่ะค่ะ จะบอกว่า เปนการไปญี่ปุ่นครั้งที่ 2 (ครั้งแรกเมื่อเมษาปี 60 ย้อนกลับไปหาอ่านเอาได้  อิชั้นได้มาอัพไว้แล้ว) ที่มีวัตถุประสงค์เหมือนกับครั้งแรก แต่ความรู้สึกแตกต่างกัน เพราะ ครั้งนี้ ไปแบบป่วยๆ (ก็แหงล่ะ พึ่งผ่าตัดมา) แถมก็นะ ไปคนเดียวอีกตะหาก แต่นั่นแหละ เราก็ผ่านการไปคนเดียว(ตอนไปครั้งแรก)มาแระ จะกลัวอะไรจริงมะ เอาเปนว่า แค่นี้ก่อน รายละเอียด ไว้จะมาลงเปนรายวันเลยละกันคร่ะ

- ปี 62 เกิดอะไรขึ้นกับชีวิตมั่งน๊าาา...ให้นึกตอนนี้นึกไม่ออกค่ะ เอาเปนว่า ผ่าน ฮาาาาาาาา

- ปี 63 ตั้งแต่ต้นปี เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในชีวิตอีกครั้ง กับสิ่งที่เราพยายามมาตลอด นั่นก็คือ....สอบเลื่อนชั้นจากชั้นประทวนเปนสัญญาบัตรผ่านจร้าาาาาา แต่ๆๆๆ เพราะว่า ปีที่แล้วนั้น เปนปีที่เริ่มต้นการระบาดของเจ้าไวรัสตัวร้าย Covid 19 พวกเรา(ซึ่งได้ถูกขนานนามว่าเปนนายร้อยรุ่นโควิด) จึงต้องอบรมออนไลน์กันอยู่ถึง 2 เดือน ก่อนที่จะได้เข้าไปอบรมต่อที่โรงเรียนนายร้อยอีก 3 เดือน แต่กว่าจะผ่านด่านอะไรต่อมิอะไรมาจนจบหลักสูตรได้ ก็หนักเอาการอยู่ เพราะการไปฝึกที่ รร.นรต. มันไม่ใช่ของหมูอย่างที่คิด (ตอนยังอบรมออนไลน์กันอยู่ก็อยากเข้า รร. แต่พอเข้า รร. แล้วก็ เมื่อไหร่จะจบวะ 5555)

- ปลายปี 63 ก็มาถึงจุดพลิกผันในชีวิตอีกครั้ง หลังจากอิชั้นอบรมนายร้อยเสร็จ ก็ต้อง เลือกตำแหน่ง....ค่ะ อันที่จริง ก็เหมือนเดิม ถ้าเปนเพื่อนเฟซฯกันอยู่ ก็คงพอจะรู้ว่า...ตอนสอบเข้าน่ะ ได้อันดับต้นๆ แต่ๆๆๆ ตอนสอบออก แหม่ อิชั้นติดท๊อปเท็น(จากท้าย)คร่ะ ก็เอาน่าาาา บอกแล้ว สอบเข้าให้มันได้ก่อน ส่วนสอบออกค่อยว่ากัน ก็เลยได้มาลงประจำที่ จว. ตรัง แห่งนี้ ซึ่งถึงแม้ว่าจะเปนตำแหน่งที่ เพื่อนเลือกให้ แต่ก็ได้มาแบบงงๆนะ ไม่คิดว่าจะได้จริง เพราะ...จริงๆ ญาติๆก็อยากให้ได้มาอยู่ทางใต้มากกว่า จะได้ใกล้บ้าน...

- ปลายปี 63 (อีกที) ก็มีจุดเปลี่ยนในชีวิตอีกเรื่อง...ก็จะบอกเหมือนเดิมว่า ต้องเปนเพื่อนเฟซฯกันนะ ถึงจะรู้...คร่าวๆ ก็เรื่องแม่แหละ...มันก็เปนอีกจุดเปลี่ยน แล้วก็อย่างที่บอก มันคงมีใครกำหนดไว้แล้วแหละ ว่าต้องให้เราได้กลับมาอยู่ใต้ เพราะไม่งั้น ถ้าได้ลงที่บางกอก เราอาจจะเดินทางไปดูแลแม่ลำบากกว่านี้ก็ได้ (ยิ่งช่วงนี้มีโควิดระบาดอีก) ส่วนเรื่องอื่นๆ....เราก็แค่หวังว่า ทุกอย่างมันจะค่อยๆดีขึ้นๆๆๆ เหมือนเดิม ในสักวัน ล่ะนะ

เอาล่ะ เล่าคร่าวๆ(รึป่าว?) กับชีวิตช่วง 3 ปีที่หายไปจากวงการบล็อค...และสำหรับปี 64 นี้ ก็คิดว่า อยากจะลองพยายามกลับมาเขียนบล็อคดูอีกสักครั้ง จะพยายามเขียนให้ได้มากขึ้นกว่าเดิม เหมือนตอนที่เริ่มเขียนบล็อคใหม่ๆ (ที่ตอนนั้นเห่อมาก เขียนแทบจะทุกวัน) ก็ไม่รู้ว่าจะยังไง จะทำได้อย่างที่ว่ามั้ย ก็คงต้องติดตามกันดูล่ะค่ะงานนี้

งั้นก็เอาเปนว่า วันนี้แค่นี้ก่อนละกัน แล้วพบกันใน EP หน้านะคะ บั๊บบายยยยยยยยยยย

bbL'®2021©

 



Create Date : 07 พฤษภาคม 2564
Last Update : 8 พฤษภาคม 2564 10:37:51 น.
Counter : 691 Pageviews.

1 comments
ร้านพม่า กาบริเอล
(21 มิ.ย. 2568 17:08:56 น.)
คิดไม่ค่อยออก peaceplay
(17 มิ.ย. 2568 00:17:36 น.)
พาเพื่อนไปคลายเครียด ที่สุพรรณบุรี อาจารย์สุวิมล
(17 มิ.ย. 2568 21:31:46 น.)
สวนรถไฟ : นกสีชมพูสวน ผู้ชายในสายลมหนาว
(16 มิ.ย. 2568 15:03:09 น.)
  
โดย: babyL' วันที่: 7 พฤษภาคม 2564 เวลา:21:31:57 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Bbl-chronicle.BlogGang.com

babyL'
Location :
สงขลา  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]