I go to the hospital in Nagoya with my mother (she wrote this in English). Left the house at 9 AM. My little sister wasn't feeling well. She went to pre-school anyways, so that I can go to the doctor....poor sister. 11 AM, arrived at the hospital (Kokuritsu Nagoya Daigaku Fuzoku Byouin). I read a book while waiting for 3 hours, but I was nervous. I couldn't concentrate as usual, because I was so worried and scared. My mom tried to reassure me saying "I called Dr. Eitsurou so there's nothing to worry," but... I was finally called. My heart was beating fast.
My mom explains to the doctor, 1. I fell and cut my chin (people would usually fall on their hands, but I fell on my face). 2. I walk wobbly (my knees don't bend well). 3. I lost weight. 4. My movement is slow (I can't react quickly).
While listening, I became scared. My busy mom had been watching me so carefully...I guess she noticed everything...but I'm a little relieved. Now, the small things I was worried about has been informed to the doctor. Finally, all my worries will be gone. I sat on the round seat and looked into the doctor's face. I was relieved, because she wore glasses and had a gentle smile. I closed my eyes and lifted up my hands and brought my index finger closer to my face. I stood on one foot. I layed on the bed and repeatedly bent and straightened my legs. The doctor hit my knee with the hammer. The medical examination was finally over. "Let's have a CT scan," the doctor said. "Aya, it doesn't hurt or itch. It's just a machine that slices your head so they can look inside your head. "Ehh~ slicing my head!?" This is really important to me, so I didn't find what my mom said funny. The large machine slowly came down. My head fit perfectly as if I was in outer space. "You can just lay there, don't move now," a lady in a white gown said, so I laid there, but I became sleepy. I had to wait a long time, and after given a medicine, I got to go home. Another task was added for me to do. If I can get better by drinking medicine, then I don't mind drinking a stomach full of them. Please doctor. If I'm a flower, please help from ruining the life of the bud, that hasn't blossomed yet. The hospital is pretty far and I have school, so the doctor said I only have to come once a month. I promise to go and do as you say, so please make me better. The world's best, Nagoya Daigaku! Dr. Eitsurou! Please!
ไปตรวจ
I go to the hospital in Nagoya with my mother (ฉันไปโรงพยาบาลที่นาโงย่ากับแม่) เราออกจากบ้านตอน 9 โมงเช้า น้องสาวฉันไม่ค่อยสบายแต่ก็ยอมไปโรงเรียนอนุบาลเพื่อให้ฉันได้ไปหาหมอ...น่าสงสารจัง 11.00 น. ถึงโรงพยาบาล (โรงพยาบาล Kokuritsu Nagoya Daigaku Fuzoku) ฉันอ่านหนังสือระหว่าง 3 ชั่วโมงที่นั่งรอแต่ก็รู้สึกเป็นกังวล ฉันไม่สามารถจดจ่อกับหนังสือได้เหมือนเคยเพราะฉันกังวลใจและกลัวมาก แม่พยายามบอกฉันว่า แม่โทรหาคุณหมออิตสุโระแล้ว เพราะฉะนั้นไม่มีอะไรที่ต้องกังวลหรอกจ๊ะ แต่ว่า... สุดท้ายฉันก็ถูกเรียกตรวจ หัวใจฉันเต้นเร็ว แม่อธิบายให้คุณหมอฟังว่า 1. ฉันล้มแล้วทำคางตัวเองแตก (คนปกติทั่วไปมักจะล้มโดยเอามือลง แต่ฉันกลับเอาหน้าลง) 2. ฉันเดินโคลงเคลง (เข่าฉันเคลื่อนไหวได้ไม่ดีพอ) 3. น้ำหนักตัวฉันลด 4. การเคลื่อนไหวของฉันช้า (ฉันไม่สามารถมีปฏิกิริยาตอบสนองที่รวดเร็วได้) ขณะที่ฟัง ฉันก็เริ่มกลัว แม่ที่ยุ่งอยู่ตลอดกลับคอยสังเกตฉันอย่างละเอียดลออ... ฉันเดาว่าแม่คงสังเกตเห็นทุกอย่าง...แต่นั่นก็ทำให้ฉันโล่งใจขึ้นมานิดหน่อย ตอนนี้สิ่งเล็กๆน้อยๆเหล่านี้ก็ได้บอกให้คุณหมอทราบแล้ว สุดท้ายความกังวลของฉันก็จะหายไป ฉันนั่งบนเก้าอี้กลมและมองหน้าคุณหมอ ฉันรู้สึกโล่งใจเพราะคุณหมอสวมแว่นและมีรอยยิ้มที่อ่อนโยน ฉันหลับตาพร้อมกับเอานิ้วชี้เลื่อนเข้ามาที่หน้า ฉันยืนบนขาข้างเดียว ฉันนอนบนเตียงแล้วงอและเหยียดเข่าซ้ำไปซ้ำมา คุณหมอใช้ค้อนเคาะที่หัวเข่าฉัน สุดท้ายการตรวจก็สิ้นสุด ไปตรวจ CT สแกนกันเถอะจ๊ะ คุณหมอเอ่ยขึ้น อายะ...มันไม่เจ็บหรือว่าคันหรอกนะจ๊ะ มันเป็นแค่เครื่องมือที่จะหั่นศีรษะหนูออกเป็นชิ้นๆเพื่อตรวจดูว่าข้างในมีอะไรเท่านั้นเองจ๊ะ เอ๋...หั่นศีรษะหนูออกเป็นชิ้นๆเหรอคะ นี่สำคัญกับฉันมากนะ ฉันจึงไม่รู้สึกตลกไปกับคำพูดของแม่ เครื่องตรวจขนาดใหญ่ค่อยๆเลื่อนลงมาช้าๆ หัวของฉันวางไว้บนเครื่องนั้นอย่างพอดีดูราวกับฉันอยู่นอกอวกาศ หนูแค่นอนอยู่เฉยๆ ตอนนี้อย่าขยับนะจ๊ะ คุณผู้หญิงในเสื้อคลุมสีขาวบอกฉัน ฉันจึงนอนอยู่ตรงนั้น แต่แล้วก็รู้สึกง่วง ฉันรออยู่นาน หลังจากได้ยาแล้วก็กลับบ้าน มีงานให้ฉันทำเพิ่มอีกอย่างแล้ว ถ้าหากอาการของฉันจะดีขึ้นเพียงแค่ฉันทานยาแล้วละก็จะให้ฉันกินมันจนเต็มท้องก็ไม่เป็นไร ได้โปรดเถอะค่ะคุณหมอ หากเปรียบหนูเป็นดอกไม้ ได้โปรดช่วยไม่ให้ดอกไม้ดอกนี้ถูกทำลายด้วยเถอะค่ะเพราะดอกไม้ดอกนี้ยังตูมนัก โรงพยาบาลอยู่ค่อนข้างไกลและฉันยังต้องไปเรียนหนังสืออยู่ คุณหมอจึงบอกว่าให้ฉันมาโรงพยาบาลแค่เดือนละครั้งก็พอ หนูสัญญาว่าจะไปและทำตามที่คุณหมอบอก ดังนั้นได้โปรดช่วยทำให้หนูดีขึ้นด้วยเถอะค่ะ โรงพยาบาลที่ดีที่สุดในโลก โรงพยาบาล Nagoya Daigaku คุณหมออิตสุโระ! ได้โปรดเถอะค่ะ!
Thai Translation by Xinru
Special Thanx : Kiwi @ //www.xanga.com/OneLitre for English Translation หมายเหตุ : ลิขสิทธิ์ภาษาอังกฤษเป็นของ Kiwi ผู้แปลนะคะ กรุณาให้เครดิตทุกครั้งหากนำไปโพสต์ที่อื่น Note : English Translation belongs to Kiwi. Please credit her when you take it to post elsewhere.
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
