"If we cannot do great things, we can do small things in a great way"
Wu Chun
Group Blog
  • My Day
  • My Favorite Songs
  • My Plants
  • My Bookshelf
  • My Gallery
  • My Favorite Comics
  • My Journey
  • Jay Chou’s Song Corner
  • Jay Chou’s Story
  • Fahrenheit’s Story
  • Wu Chun’s Blog Entries
  • Kito Aya’s Diary – 1 Litre of Tears
 
<<
มิถุนายน 2551
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
11 มิถุนายน 2551
 
All Blogs
 
1 Litre of Tears - ความเสียใจ

Repentance
The only plant we harvest at Seiryou Junior High is Chinese citron.
When I went to go pick weeds where all these trees were, the guys made fun of my walking.
"What kind of walking is that? You look like a kindergartener."
"Haha you seem eager, your feet are bowlegged."
They laugh saying every possible thing to make me mad. Of course, I ignored them. If I put up with all this, the water in the ocean would be gone. But it was really hard not to cry. Luckily, I was able to keep the tears from falling...
Today something very frustrating happened.
During P.E., I changed and went out to the field.
The teacher said, "Today we'll be running to the park 1km away. Then we'll practice making basketball passes."
My heart thumped. Running,passing...I can't do either.
"Kitou what are you gonna do?"
I dropped my head low and the teacher continued,
"Well, you can have a study hall with O-san." (O-san forgot her P.E. clothes).
Hearing this, I immediately hear my classmate's voices.
"Aww study hall~ how lucky."
I was boiling with anger.
"If you want study hall so much, I'll trade places with you. Even if it's only a day, I wanna switch bodies. Then maybe you'll understand the feeling of a person who can't do anything they want to do."
Everytime I walk, in every step I take, I can feel my unsteady body, it makes me feel weak, I feel humiliated and miserable not being able to do what everyone else is capable of doing. Is that something you can't understand unless you experience it? Even if you can't feel what that person is feeling, I want you to at least try to think in my point of view.
But I think that's hard to do.
Even for me, I only first realized this after it happened to me.

Fever
I guess I caught a cold. I have a fever, but I feel fine and I have a good appetite. But I don't have any confidence with my body anymore.
I want a thermometer (since I broke it). I want to see my health in numbers. I'll ask my dad.
Aya gets sick alot. She uses up twice more money than her siblings. When I become an adult, when I become stronger, I'll let you guys live an easier life. I'll take good care of you guys like you took good care of me.
When I sleep, I think of lots of things.
The things my history teacher talked about.
Being made fun of is a good experience for me, because it helps me to become a stronger person.
The schoolwork in junior high is easily done, if I study little by little everyday. It's not too late if I start now. I'm gonna try really hard.
...but on the other hand, my bad health makes me really worried.
"Don't cry you cry baby" The tough times are when a human is growing. If I can overcome this, a beautiful morning will be waiting for me. The peaceful morning full of light, with birds singing, and the smell of the white rose...
I wonder where happiness is.
I wonder what happiness is.
"Aya are you happy right now?"
"Of course not. I'm in the bottomless pit of sadness. It's so hard. Mentally and physically..."
The truth is that I'm a step away from becoming weird!
Because the crow that was crying is already lauging.

Characteristic
I look up to people with strong personality traits, because I myself have nothing special.
I'm attracted to the idea of each individuals putting out their own unique characateristics.
Maybe even in the world that we live in, our uniqueness and talents are used to make the most out of life, like the movie "007."
The world is in need of people with strong character traits.
However, characteristics only belong to you, so it's not something you shove and give away to others.
But people take things in a different way, so it gets complicated.
When I was leaving school, I met Eiko at the bicycle shed. As I held onto "Yamato" and "Last Concert" records, Eiko put my heavy bag inside the bicycle basket.
Eiko said she had something to do so we parted at the crosswalk.
I really like how Eiko is so straight forward, but other people think she is cold hearted.

Path
There was a meeting to talk about what high school to apply to, with my teacher, my mom, and I.
1.ability= I can still go to public school.
2.about my body= Right now it's only my unsteady walking, but we don't know how this situation is going to change, so I have to pick a high school that is close to my house. This school is connected to couple of high schools so I have to write a letter explaining how I won't be able to go to a school far away.
3.I will also apply to a back up school(private school)= my mom and I were only thinking about public school, but my teacher said it will be good to be able to get a feel of applying to different schools, so we decided on that.

Leaving the nest
An ant to ant a flower to flower a bird to a bird. Kouji
On the back of this magnificent paper it said, "In celebration of Kitou-kun's graduation." Okamoto sen-sei wrote it for you, only for Aya... I was really happy.
He's a little scary, but he's a nice teacher who likes flowers.
I thanked him with all my heart and smiled with gratitude. My teacher taught me the meaning of this song.
"An ant to ant means to be straight forward and clear. It means that there are such things as 'flower' that humans call a flower, 'bird that flies' that humans call a bird."
It shook up the soaring blue sky, the tiled roof of the school, and the dark green tree.
I didn't understand half of the meaning of the song, but I can tell that my teacher was trying to say "do your best." The feeling of "I'm gonna do it!" stirred up inside me.
"What do you think he wrote that with?"
"It's probably not with a brush..."
My teacher smiled and said, "Actually, I wrote it with a chewed up toothpick, using an inkstone and ink."
I was awed at the idea.
"Did you notice that there was a ribon so you can hang it up on the wall?"
"Yupp!"
My teacher smiled and left.
I will never forget that I had a wonderful encounter on my graduation day. Please continue to be my mental support.




ความเสียใจ
พืชผลเพียงอย่างเดียวที่เราเก็บเกี่ยวที่โรงเรียน Seiryou Junior High คือ ส้มจีน
เมื่อฉันไปถอนวัชพืชใต้ต้นส้มจีน พวกเด็กผู้ชายต่างพากันล้อท่าเดินของฉัน
“นี่มันท่าอะไรเหรอ เธอดูเหมือนเด็กอนุบาลเลย”
“ฮ่า ฮ่า เธอดูกระตือรือร้นดีเนาะ ขาเธอโก่งล่ะ”

พวกเขาหัวเราะและพยายามยั่วโมโหฉัน แน่นอนว่าฉันไม่สนใจพวกเขาหรอก ถ้าฉันใส่ใจกับเรื่องแบบนี้ ทะเลคงไม่มีน้ำแล้วล่ะ แต่มันยากจริงๆที่จะไม่ร้องไห้ออกมา โชคดีที่ฉันกลั้นน้ำตาเอาไว้ได้...

วันนี้มีเรื่องน่าหงุดหงิดเกิดขึ้น
ระหว่างชั่วโมงพลศึกษา ฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ววิ่งออกไปที่สนาม
คุณครูบอกว่า “วันนี้เราจะวิ่งไปที่สวนสาธารณะที่อยู่ห่างออกไป 1 กม. แล้วเราจะฝึกส่งลูกกัน”
หัวใจฉันเต้นรัว วิ่ง ส่งลูก... ฉันทำไม่ได้ซักอย่าง
“คิโตะ เธอจะทำอะไรดีล่ะ”
ฉันก้มหน้าลง และคุณครูก็บอกว่า
“เอางี้ เธอไปอยู่ที่ห้องเรียนกับ O ซังก็แล้วกัน” (O ซังลืมเอาชุดพละมา)
พอได้ยินอย่างนั้น ทันใดฉันก็ได้ยินเสียงเพื่อนร่วมชั้นพูดว่า
“ห้องเรียนเหรอ... โชคดีจัง”
ฉันรู้สึกเดือดขึ้นมาด้วยความโกรธ
“ถ้าพวกเธออยากอยู่ที่ห้องเรียนนัก งั้นมาแลกกันมั้ยล่ะ แม้จะแค่วันเดียวฉันก็อยากเปลี่ยนตัวกับพวกเธอ แล้วพวกเธออาจจะเข้าใจความรู้สึกของคนที่ไม่อาจทำสิ่งที่อยากทำขึ้นมาบ้าง”ทุกครั้งที่ฉันเดิน ทุกก้าวที่เหยียบย่าง ฉันสามารถรู้สึกได้ถึงร่างกายที่ไม่มั่นคงของตัวเอง มันทำให้ฉันรู้สึกอ่อนแอ ขายหน้าและรู้สึกแย่ที่ไม่สามารถทำในสิ่งที่คนอื่นสามารถทำได้ นั่นเป็นสิ่งที่เธอไม่อาจเข้าใจได้หากไม่เจอกับตัวเองใช่หรือเปล่า แม้ว่าเธออาจไม่รู้สึกในสิ่งที่คนอื่นรู้สึก อย่างน้อยเธอก็น่าจะพยายามคิดถึงใจฉันบ้าง
แต่มันคงทำได้ยาก
เพราะแม้แต่ฉันเอง ฉันก็เพิ่งตระหนักถึงสิ่งนี้หลังจากที่มันได้เกิดขึ้นกับตัวฉัน

เป็นไข้
ฉันว่าฉันเป็นไข้นะ ฉันมีไข้แต่ก็ยังรู้สึกสบายดีและยังเจริญอาหารอยู่
แต่ฉันไม่มีความมั่นใจในร่างกายของตัวเองอีกต่อไปแล้ว
ฉันอยากได้เทอร์โมมิเตอร์ (เพราะฉันทำมันแตกไปแล้ว)
ฉันอยากวัดสุขภาพของตัวเองออกมาเป็นตัวเลข ฉันจะไปขอพ่อ
อายะไม่สบายอยู่บ่อยๆ เธอใช้เงินมากกว่าน้องๆของเธอตั้ง 2 เท่า
เมื่อพี่โตเป็นผู้ใหญ่และแข็งแรงกว่านี้ พี่จะให้พวกเธอมีชีวิตที่สุขสบายกว่านี้
พี่จะดูแลพวกเธอเหมือนที่พวกเธอดูแลพี่

เมื่อฉันนอนฉันจะคิดถึงเรื่องต่างๆมากมาย
การถูกล้อเป็นประสบการณ์ที่ดีสำหรับฉัน เพราะมันทำให้ฉันเข้มแข็งขึ้น
การบ้านระดับมัธยมนั้นสามารถทำให้เสร็จได้โดยง่าย ถ้าฉันขยันวันละนิดวันละหน่อยทุกวัน มันยังไม่สายไปถ้าฉันจะเริ่มตั้งแต่ตอนนี้ ฉันจะพยายามให้มาก...แต่ในทางตรงกันข้าม สุขภาพที่แย่ทำให้ฉันเป็นกังวลจริงๆ
“อย่าร้องไห้น่า เด็กขี้แย” ช่วงเวลาที่ยากลำบากคือช่วงที่เรากำลังเจริญเติบโต
ถ้าฉันเอาชนะสิ่งนี้ได้ ยามเช้าที่สวยงามจะรอคอยฉันอยู่ ยามเช้าที่สงบสุขเต็มไปด้วยแสงสว่าง มีนกร้องเพลงและมีดอกกุหลาบขาวหอมกรุ่น
ฉันสงสัยว่าความสุขอยู่ที่ไหน
ฉันสงสัยว่าความสุขคืออะไร
“อายะ ตอนนี้เธอมีความสุขหรือเปล่า”
“แน่นอนว่าไม่ ฉันตกอยู่ในห้วงลึกแห่งความเศร้า มันยากมากเลยทั้งทางกายและทางใจ...”
ความจริงคือฉันอยู่ห่างจากคำว่าแปลกประหลาดแค่ก้าวเดียว !
เพราะอีกาที่กำลังส่งเสียงร้องกลับหัวเราะออกมา (ประโยคนี้ไม่แน่ใจว่าอายะต้องการสื่ออะไร – Xinru)


บุคลิกลักษณะ

ฉันชื่นชมคนที่มีบุคลิกภาพโดดเด่น เพราะฉันเองไม่มีอะไรพิเศษเลย
ฉันจะถูกดึงดูดด้วยความคิดที่ว่าคนแต่ละคนต่างแสดงบุคลิกที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเองออกมา
แม้แต่ในโลกที่เราใช้ชีวิตอยู่นี้ ความเป็นเอกลักษณ์และพรสวรรค์ของเราก็ถูกนำมาใช้ให้เป็นประโยชน์สูงสุดต่อชีวิตเรา อย่างในหนังเรื่อง “007” นั่นไง
โลกนี้ต้องการประชากรที่มีบุคลิกภาพโดดเด่น
อย่างไรก็ตาม บุคลิกภาพนั้นเป็นของตัวเธอเอง มันไม่ใช่สิ่งที่เธอคว้ามาจากไหนหรือเอาไปแจกจ่ายให้ใครได้
แต่คนเราต่างก็มีมุมมองที่แตกต่างกันไป ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องที่สลับซับซ้อน

เนื่องจากฉันกำลังถือแผ่นเสียง “Yamato” และ “Last Concert” อยู่ เอโกะเลยเอากระเป๋าหนักๆของฉันใส่ตะกร้ารถจักรยานของเธอ เอโกะบอกว่าเธอต้องไปทำอย่างอื่น เราเลยแยกกันตรงทางข้าม
ฉันชอบความเป็นคนตรงไปตรงมาของเอโกะ แต่คนอื่นกลับคิดว่าเธอเป็นคนไร้ความปราณี

เส้นทาง
มีการประชุมระหว่างคุณครู แม่และฉันเพื่อคุยเรื่องโรงเรียน ม.ปลายที่ฉันจะสมัครเข้าเรียน
1. ความสามารถ = ฉันสามารถเข้าเรียนโรงเรียนรัฐบาลได้
2. เกี่ยวกับร่างกายฉัน = ตอนนี้มีแค่การเดินที่ไม่มั่นคง แต่เราก็ไม่รู้ว่าสถานการณ์จะเปลี่ยนไปอย่างไร ดังนั้นฉันจึงจำเป็นต้องเลือกโรงเรียนที่อยู่ใกล้บ้าน โรงเรียนนี้มีโรงเรียนในสังกัด 2 แห่ง ดังนั้นฉันต้องเขียนจดหมายไปอธิบายว่าทำไมจึงไม่สามารถไปเรียนวิทยาเขตที่อยู่ไกลได้
3. ฉันจะสมัครโรงเรียนเอกชนด้วย = แม่และฉันคิดถึงแต่โรงเรียนรัฐบาล แต่คุณครูบอกว่ามันจะดีกว่าถ้าฉันสมัครโรงเรียนที่ต่างออกไปด้วย เราจึงตกลงตามนั้น

จากรัง

จากมดสู่มด จากดอกไม้สู่ดอกไม้ จากนกสู่นก – Kouji

ด้านหลังกระดาษที่สวยงามนี้เขียนว่า “ขอแสดงความยินดีสำหรับการสำเร็จการศึกษาของคิโตะคุง”
คุณครูน่ากลัวนิดหน่อย แต่คุณครูเป็นครูที่ดีและชอบดอกไม้ด้วย
ฉันขอบคุณคุณครูจากใจและยิ้มด้วยความรู้สึกสำนึกในบุญคุณ
คุณครูสอนความหมายของเพลงนี้ให้ฉันว่า
“...จากมดสู่มด หมายความว่า จงเป็นคนตรงไปตรงมาและชัดเจน ความหมายคือ มีดอกไม้ ที่เราเรียกว่า “ดอกไม้” มี “นกที่บินได้” ซึ่งเราเรียกว่า “นก” มันโฉบขึ้นไปบนท้องฟ้าคราม บินโฉบไปบนหลังคาโรงเรียนและต้นไม้เขียวครึ้ม”
ฉันไม่เข้าใจความหมายครึ่งหนึ่งของเพลงนี้ แต่ฉันบอกได้ว่าคุณครูกำลังพยายามบอกให้ฉัน “พยายามให้ดีที่สุด”
ความรู้สึกที่ว่า “ฉันจะทำให้ได้” ผุดขึ้นมาในตัวฉัน
“เธอคิดว่าครูใช้อะไรเขียน”
“อาจจะไม่ใช่พู่กันมั้งคะ...”คุณครูยิ้มแล้วพูดว่า
“ที่จริงครูใช้ไม้จิ้มฟันที่เคี้ยวปลายจนแตกแล้วเขียนโดยใช้แท่นฝนหมึกกับน้ำหมึก”
ฉันรู้สึกทึ่งกับความคิดนี้
“เธอเห็นหรือเปล่า มันมีริบบิ้นด้วยนะ เธอจะได้เอาไปแขวนไว้ที่ผนังได้”
“ค่ะ!”
คุณครูยิ้มและเดินจากไป
ฉันจะไม่ลืมเลยว่าฉันได้พบเหตุการณ์ที่ดีมากๆในวันจบการศึกษา
ช่วยเป็นแรงใจให้หนูด้วยนะคะ

Thai Translation by Xinru

Special Thanx : Kiwi @ //www.xanga.com/OneLitre for English Translation
หมายเหตุ : ลิขสิทธิ์ภาษาอังกฤษเป็นของ Kiwi ผู้แปลนะคะ กรุณาให้เครดิตทุกครั้งหากนำไปโพสต์ที่อื่น
Note : English Translation belongs to Kiwi. Please credit her when you take it to post elsewhere.



อาโกะจัง แสดงโดย Narumi Riko





ขอโทษสำหรับคนที่รออ่านนะคะ หายไปนานเลย ตอนนี้กลับมาแล้วค่ะหลังจากเคลียร์งานที่สุมหัวเสร็จแล้ว คราวนี้เลยอัพให้ยาวเลยนะคะ ชดเชยที่ปล่อยให้รอกัน

ช่วงนี้รู้สึกแปลกๆกับตัวเอง อาจเป็นเพราะกำลังอยากเปลี่ยนงาน เลยกลับมานั่งจิตตกว่าจะเอาไงกับชีวิตดี เฝ้าถามตัวเองเหมือนอายะจังว่าตอนนี้ตัวเองมีความสุขมั้ย วันก่อนเพิ่งไปสัมภาษณ์ที่ Grammy มา หลังจากกลับมาทำให้รู้อะไรหลายๆอย่าง ถึงจะไม่ได้ทำตำแหน่งนี้ก็ไม่เป็นไร ในทางตรงกันข้ามกลับรู้สึกขอบคุณเค้าซะอีกที่ให้โอกาสเราได้ลองทำในสิ่งที่เราอยากทำมาโดยตลอด และทำให้รู้ว่าเรายังต้องพัฒนาตัวเองอีกมาก อยากเป็นนักแปลค่ะ อยากเห็นชื่อตัวเองบนหนังสือดีๆซักเล่มในฐานะคนแปล ไม่รู้เมื่อไหร่ความฝันนี้จะเป็นจริง จริงๆการมานั่งแปลไดอารี่ของอายะนี่ก็เป็นการใช้เวลาฝึกฝนทักษะการแปลของตัวเองไปด้วย

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน และขอบคุณทุกกำลังใจที่มอบให้นะคะ ทำให้มีกำลังใจแปลขึ้นเยอะเลย
นึกว่าไม่มีคนอ่านซะอีกค่ะ

3 Gatsu 9 Ka - Remioromen
Title : 3Gatsu 9Ka (9th March)
Artist : Remioromen


Create Date : 11 มิถุนายน 2551
Last Update : 20 มิถุนายน 2551 11:10:49 น. 6 comments
Counter : 807 Pageviews.

 
อย่ากลัวที่จะก้าวไปข้างหน้าอย่างช้าๆ สิ่งที่ต้องกลัวอย่างเดียว คือ การหยุดนิ่ง

เปนกะลังจัยให้ จ๊ะ


โดย: บ้าได้ถ้วย วันที่: 11 มิถุนายน 2551 เวลา:18:22:21 น.  

 
ดูเรื่องนี้ทางช่อง 9 ดูเมื่อไหร่ก็ร้องไห้ทุกที



โดย: รันหณ์ วันที่: 11 มิถุนายน 2551 เวลา:18:35:19 น.  

 
เย้ๆ ๆๆๆ...
ได้อ่านแล้ว
ขอบคุณมากนะคะ
เราว่า สำนวนใช้ได้เลยค่ะ
อ่านแล้ว คล้อยตามเลย
สู้ๆ ต่อไปนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

เราว่า สักวันความฝันที่จะเป็นนักแปลของคุณก็จะเป็นจริง
ถ้ามีความตั้งใจ ชอบสำนวนคุณนะคะ


แล้วจะติดตามอ่านต่อไปนะคะ สู้ๆคะ
^____________^


โดย: gi gig IP: 222.123.91.146 วันที่: 12 มิถุนายน 2551 เวลา:11:41:34 น.  

 
มาอ่านแล้วค่า

ได้ดูตอนจบแล้ว เศร้ามากๆ ซึ้ง

ร้องไห้ตลอดเลย

ยิ่งตอนสุดท้ายที่ครบรอบ 1 ปีที่อายะจากไป คนมาเคารพศพเยอะมากๆ


โดย: โยเกิตมะนาว วันที่: 14 มิถุนายน 2551 เวลา:17:23:11 น.  

 
ขอบคุนมากเลยคับ

ติดตามมาตลอด

ปริ้นเกบอ่านเลยอะ

สู้ๆๆคับ



โดย: big913 IP: 118.174.106.52 วันที่: 15 มิถุนายน 2551 เวลา:9:30:01 น.  

 
ขอบคุณคะ


โดย: วามี IP: 124.157.153.46 วันที่: 8 เมษายน 2552 เวลา:19:07:08 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Twin dolphin
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]




ตอนนี้กระแสไต้หวันกำลังมาแรงในหัวใจค่ะ :p
กลับมารักเฮียเจี๋ยเหมือนเดิมแล้ว ให้ตายเถอะผ่านไปตั้งหลายปีก็ยังไม่สามารถลืมท่านประธานได้เลย (ใครให้ท่านทำเพลงเพราะทุกอัมบั้มกันล่ะ -_-") นอกจากนี้ยังพ่วงน้องๆอย่างเฟยเข้าไปอีก อิชั้นจะกินแกลบก็คราวนี้แหละ -_-"




ป้ายบอกทาง

My Day :
เรื่องเล่า เรื่องบ่น สัพเพเหระของเจ้าของบล็อก
My Favorite Song :
ฟังเพลงเพราะๆพร้อมเนื้อร้อง (และ MV สำหรับบางเพลง) ได้ที่นี่ค่ะ
My Plant :
ต้นไม้ที่ชอบและปลูกเองบางส่วน
My Bookshelf :
ชั้นหนังสือ หนอนหนังสือเชิญทางนี้ค่ะ
My Gallery :
รวมรูปต่างๆของ Wu Chun, Fahrenheit etc.
My Favorite Comic :
การ์ตูนเรื่องที่อยากเขียนถึง ^^ คอการ์ตูนแวะมาคุยกันได้นะคะ
Kitou Aya's Diary - 1 Litre of Tears :
Diary ของอายะจากเรื่อง "บันทึกน้ำตาหนึ่งลิตร" แปลเป็นภาษาไทยค่ะ
Wu Chun's Blog Entry :
มาทำความรู้จักตัวตนที่แท้จริงของหนุ่มบรูไนคนนี้ผ่านบล็อกของเค้ากันค่ะ รวมบล็อกจุนทั้งหมดตั้งแต่ปี 2006 ถึงปัจจุบัน และคำแปลสำหรับบล็อกปี 2008-2009 ค่ะ
Jay Chou's Song Corner :
มุมเพลงเฮียเจี๋ย รวมเพลงพร้อมเนื้อร้องและคำแปล
Fahrenheit Story :
รวมบทความแปลเกี่ยวกับ 4 หนุ่ม Fahrenheit เฟยหลุนไห่ อยากอ่านเรื่องของใครเป็นพิเศษ request ได้ค่ะ ^^
Jay Chou Story :
รวมบทความแปลเกี่ยวกับชายเจี๋ย โจวเจี๋ยหลุน อยากอ่านเรื่องไหนเป็นพิเศษ request ได้เช่นกันค่ะ ^^

: Users Online
Friends' blogs
[Add Twin dolphin's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.