๑๓. ขุ่นข้อง


เทวินทร์วรมันต์บรรทมตื่นขึ้นมากลางดึก แล้วไม่อาจข่มพระเนตรให้บรรทมหลับลงไปได้อีก ลุกขึ้นมาประทับนั่งมองออกไปนอกกระโจมเห็นศรีรามเดินผ่านด้วยเพิ่งเสร็จธุระจากการไปรักษาคนไข้ในขบวน พระโอรสจึงรับสั่งเรียกให้สหายเข้ามาเป็นเพื่อนสนทนาในยามดึก

“ทูลฝ่าบาท เหตุไฉนจึงยังไม่บรรทม”

ศรีรามถามด้วยความแปลกใจ

“เรานอนไม่หลับ เจ้าล่ะไปทำอะไรมา”
เจ้าชายทอดถอนพระทัยแล้วเอ่ยถาม

“ข้าพระองค์ไปดูอาการท่านลุงนิพนธ์มาเมื่อครู่พะย่ะค่ะ แกป่วยหนักมาได้หลายเพลาแล้ว แต่ไม่ยอมบอก ต้องให้อาการทรุดหนักจนลูกหลานมาตามข้าพระองค์กลางดึก เล่นเอาจัดหาหยูกยากันวุ่นวาย…
เมื่อครู่พระโอรสบ่นว่าบรรทมไม่หลับ เรียกข้าพระองค์มาเพราะต้องการยาตำรับใดหรือพระเจ้าข้า”

ศรีรามทำตีหน้าซื่อหยอกเย้าเล่น องค์เทวินทร์กลับรับสั่งจริงจัง
“เก็บตำรับยาของเจ้าไปเสียให้ไกล เราเพียงอยากได้เพื่อนปรับทุกข์”
“ทรงเป็นทุกข์ด้วยเรื่องอันใดหรือพะย่ะค่ะ หากให้ข้าพระองค์ทำนาย… คงมิใช่เรื่องความรัก”
“เจ้ามักทำนายสิ่งใดไม่เคยพลาด”
“กับหญิงสาวชาวบ้านนามว่าวตีนั้นหรือพระเจ้าข้า”

“ใช่ เรารักนาง”
หากจันทราวตีมาได้ฟังคำนี้ตั้งแต่แรก ก็คงไม่เกิดเรื่องวุ่น

“แล้วปัญหาอยู่ที่ใดเล่าฝ่าบาท”

“เจ้าก็รู้ ว่าเรามีคู่หมั้นคู่หมายรอให้กลับไปอภิเษก เราเคยหน่ายพระราชบิดาที่ทรงมากรัก ไม่เพียงอัครมเหสีฝ่ายซ้าย ฝ่ายขวา ยังมากล้นคณนาด้วยนางบรรณาการที่นำมาถวายจากเมืองต่างๆอีก จึงตั้งสัตย์ปฏิญาณไว้ว่าเมื่อครองราชย์ จะอภิเษกกับมเหสีเพียงองค์เดียวเท่านั้น”

ในเวลาเดียวกันกับที่เจ้าชายปรึกษากับสหายคนสนิท จันทราวตีติดตามลูกเสือน้อยไปจนถึงด้านหลังของกระโจมที่ประทับ สดับเสียงของบุรุษแว่วมาจากภายในและจดจำเสียงได้ จึงหยุดฟังและบังเอิญได้ยินถึงประเด็นสำคัญ

“แล้วจะทรงทำประการใดเล่าพระเจ้าข้า”
นั่นเสียงศรีราม ถามแล้วได้คำตอบจากพระโอรสความว่า…

“เราถึงได้มานั่งกลุ้มใจอยู่ที่นี่ หากสวรรค์มีตารู้ว่าเรากับพระธิดาที่เป็นบรรณาการจากแคว้นโกศลมิใช่คู่ครองต้องกัน แล้วท่านจะโปรดเนรมิตให้เกิดเหตุขัดข้อง จนงานอภิเษกเลิกล้มเสียได้ก็คงดี”

จันทราวตีบังเอิญได้ยินประโยคนี้ครบถ้วนกระบวนความ โดยมิได้รับฟัง

ประโยคก่อนหน้าและตามหลัง ที่เจ้าชายรับสั่งต่อมาว่าด้วยเหตุเพราะต้องการแต่งตั้งหญิงสาวชาวบ้านไปเป็นอัครมเหสีแต่เพียงผู้เดียว ในโสตประสาทถูกครอบงำด้วยความขุ่นข้อง

สำคัญว่าตนคือ ‘พระธิดาที่เป็นบรรณาการจากแคว้นโกศล’ อันองค์เทวินทร์วรมันต์มิประสงค์จะเข้าพิธีอภิเษก ถึงขั้นอ้อนวอนร้องขอต่อเทวดาให้ช่วยเลิกล้มงานอภิเษกลงเสียได้

เมื่อซึ้งแน่แก่พระทัย พระธิดาจันทราวตีจึงผละจากไปอย่างไร้จุดหมาย พระพักตร์เต็มไปด้วยอัสสุชลที่เอ่อล้นออกมามิอาจกั้น สารรูปอย่างนี้จะกลับไปหาภาวิณีอย่างไรได้… ดำริแล้วจึงเสด็จลัดเลาะเข้าป่าไปหมายหลบไปหาที่สงบพระทัยอยู่เงียบๆ ภาวิณีเดินตามมาแต่หาไม่พบจึงทูลขอเข้าเฝ้าทางด้านหน้ากระโจม ถามหาเพื่อนหญิงวตีที่เดินตามเสือน้อยออกมาแล้วเงียบหาย พระโอรสได้ยินก็รีบรุดออกตามหาด้วยความห่วงใยอย่างท่วมท้น…




 

Create Date : 05 เมษายน 2554
0 comments
Last Update : 5 เมษายน 2554 7:17:28 น.
Counter : 641 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


รุริกะ
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




users online
pageviews
Group Blog
 
<<
เมษายน 2554
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
5 เมษายน 2554
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add รุริกะ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.