|
๑๑. พยับแดด
พยับแดดสาดส่องเข้ามาเหนืออาสน์ โอรสเทวินทร์วรมันต์ตื่นบรรทมขึ้นมาด้วยพระอาการทุเลาลงจนแทบจะหายเป็นปลิดทิ้ง ลุกขึ้นมาประทับนั่งได้ก็เห็นร่างหนึ่งซุกกายหลับไหลอยู่เบื้องล่าง ไม่ห่างออกไปมีทั้งยาขนานเอกและภาชนะบรรจุน้ำร้อนน้ำเย็นประคบ เช่นนั้นที่ทอดพระเนตรเมื่อคืนก็มิใช่นิมิตของนางฟ้านางสวรรค์ที่ไหน แต่เป็นสาวชาวบ้านที่ช่วยพระองค์ไว้ถึงสองครั้งสองครา
โน้มพระองค์ลงพินิจดูอย่างชิดใกล้ เกลี่ยเส้นผมบางๆที่ลงมาปรกใบหน้าออกแล้วเผยให้เห็นปรางเรื่อผุดผ่องต้องตาต้องใจหมายจะก้มลงจุมพิต พระโอษฐ์จวนเจียนประทับแก้มแล้วก็กลับลังเล
เทวินทร์เอ๋ย คู่ครองของเจ้าก็มีให้กลับไปเข้าพิธีอภิเษกไม่เคยสนใจ นี่มาอยู่ป่าดงพงไพรกลับจะมาทำให้ลูกสาวชาวบ้านเขามัวหมอง จะกลับไปมองหน้าข้าราชบริพารได้หรือ
สำนึกฝ่ายดีติเตียน จนต้องขยับถอยออกห่างและหันไปทางอื่น
ช้าอยู่ใยราชะ โอกาสอันงามมาถึงพึงคว้า อย่าว่าแต่จุมพิตเลย วิวาหะกับนางเสียกลางป่าแล้วแต่งตั้งเป็นมเหสีอีกองค์ผู้ใดจะกล้าครหา จวนเจียนจะเถลิงราชย์เป็นองค์ราชาผู้เรืองอำนาจ เรื่องเล็กเท่านี้ใยมิกล้า
สำนึกฝ่ายชั่วคึกคะนอง จึงหันกลับมาหมายจะคว้าโอกาสจุมพิตให้สมใจ
หายดีแล้วหรือเพคะ
สาวชาวบ้านลุกขึ้นมานั่งพับเพียบเรียบร้อย ทูลถามกึ่งงัวเงีย
ใช่
หายไปแล้วล่ะ
ตรัสตอบลำบากนัก ทรงหมายถึงโอกาสที่พลาดไปเพียงเสี้ยวอึดใจ
ว่ากระไรนะเพคะ
จันทรวตีถามย้ำ องค์เทวินทร์จำต้องถูไถไปตามเรื่อง
อาการปวดตรงบาดแผลกับพิษไข้น่ะ เวลานี้ดีขึ้นมาก เราเป็นหนี้บุญคุณของเจ้าอีกคราวแล้ว
ไม่ทันเอ่ยความใดต่อ ภายนอกได้ยินเสียงม้าถูกควบมาอย่างรวดเร็วและเมื่อมาถึงหน้ากระโจมขององค์โอรส บุรุษผู้อยู่บนหลังม้าก็ชักบังเหียนให้ชะลอฝีเท้า บังคับอาชาไนยให้หยุดนิ่งแล้วจึงกระโดดลงมา รุดหน้าไปยังที่ประทับอย่างรวดเร็ว
ศรีรามและภาวิณีมาถึงเกือบพร้อมกัน ทหารยกอาวุธกั้นอาคันตุกะผู้มาเยือนจึงปลดผ้าคลุมหน้าออก เหล่าเวรยามจึงลดอาวุธลงแล้วถวายความเคารพ ภาวิณีหันมองเป็นเชิงถาม ศรีรามจึงกระซิบบอก
คนของพระอนุชาภัทรเสนขอรับ คงรีบนำพระโอสถมาถวาย
เมื่อทั้งสามคนทูลขอเข้าเฝ้า เจ้าชายลุกขึ้นมาต้อนรับด้วยพระอาการที่ดีขึ้น องครักษ์ผู้นั้นผลุนผลันเข้าไปดูพระอาการด้วยความห่วงใย
ทูลละอองธุลีพระบาทพระเจ้าข้า ม้าเร็วไปถึงวังเมื่อพลบค่ำ พระอนุชาภัทรเสนเห็นความจำเป็นต้องรีบนำยามาถวายจึงส่งข้าพระองค์ให้รีบนำยามาให้ มิคาดว่ามาถึงพบฝ่าบาทไม่เป็นไรแล้ว
ดีแล้วที่รีบรุดมาช่วย ฝากไปขอบใจภัทรเสนด้วย หวังว่าเขาคงสบายดี
เสร็จจากธุระแล้วจึงรับสั่งให้องครักษ์ผู้นั้นควบม้ากลับไปยังราชคฤห์ ส่วนศรีรามได้ทราบว่าพระอาการของพระโอรสเห็นว่าทรงหายเป็นปรกติดีแล้ว จึงออกไปแจ้งข่าวแก่เหล่าผู้ติดตามถึงการหายประชวรของเจ้าชาย ข้ารับใช้และผู้ติดตามได้ยินแล้วต่างชื่นชมโสมนัสกันถ้วนหน้า โอรสเทวินทร์วรมันต์เสด็จออกมากำชับ
พระเถระฉันภัตตาหารและแสดงธรรมเสร็จเมื่อใด ก็เคลื่อนขบวนได้
กระแสรับสั่งสร้างความคึกคักให้แก่ผู้ติดตามทั่วทั้งขบวน ยิ่งรอนแรมเข้าใกล้ชายเขตเมืองเวสาลี ก็ยิ่งพบปะขบวนอีกมากมายหลายหน้า ฝูงชนต่างพากันกระตือรือร้นที่จะช่วยงานพุทธศาสนาให้ลุล่วงไปด้วยดี หากมิได้ร่วมเดินทางก็ยังออกมาอนุโมทนาด้วยการถวายสิ่งของเครื่องใช้ที่จำเป็นอยู่ตลอดทาง
หากยังมีอีกหนึ่งกลุ่มคนเล็กๆที่มิได้พลอยอนุโมทนาด้วย ยิ่งใกล้วันเสร็จสิ้นการสังคายนา ก็ยิ่งใกล้วันอภิเษกและสถาปนาองค์จักรพรรดิ บุรษหนึ่งกุมแผ่นหนังในมือร้อนรุ่มอยู่ในมุมมืด
แผนลอบสังหารองค์โอรสมิได้ผล
ยิ่งทวนอ่านเมื่อใดก็ยิ่งนำความเจ็บแค้นใจมาให้อย่างหาประมาณมิได้
| Create Date : 02 เมษายน 2554 |
|
0 comments |
| Last Update : 2 เมษายน 2554 7:28:04 น. |
| Counter : 638 Pageviews. |
|
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
