{ก้องบดินทร์-พีรวิชญ์} : ลิลิตพีรบดินทร์ (ฉ บท) ~ เผยใจ ก้องบดินทร์ ๐ จึงริเริ่มผละหนีและคิดจะซ่อน .......... ลออน่ะคร้านเพราะใจจะอ่อน ณ ทรวงใน ครั้นดนูจะมาละหนีริไกล .................... รตีกระทบกระเทือน ณ ใจ มิวายเว้น ท่านจะฟ้องวจีนะต่อมิยากมิเย็น ........... และยังจะเล่า ธ ทุกข์ และ เข็ญ พธูช่วย ดับระเร่าระร้อนนะจงอำนวย ............... สดับและฟังรตีจะม้วย เพราะห่วงใย อยากยะแย้มสุขีจะแต้ม ณ ใจ ............ เถอะห่วงดนูสิวอนดนัย กะ คำหวาน ละท้ายดนูกะเจือและจาน .................. ลิขิตและจารรอยสราญ เสมอมา พีรวิชญ์ ๐ ถึงจะเลี่ยงจะหลบริหนี ฤ ซ่อน .......... สิตามและตื๊อมิผัดมิผ่อน เพราะ ดวงแด ครั้นรตีผินัยนามิแล ........................... วจี ณ โอษฐ์ ดนูสิแน่ กระชากใจ เกิดพะพ้อระเรียงนะถ้อยละไซร้ ........... ขจิต และ รจนาอำไพ บ่มีเหมือน ให้รตีนะเห็นประจักษ์เถอะรักจะเตือน ..... บ่ลืมบ่เลือนละมุนละไม กะ ดนู ถึงจะดื้อและด้านดนัยมิชี้มิรู้ ................. ประลองพลังเพราะเราจะสู้ และ ชิงชัย เรียมจะจารลิขิตสิรอยอาลัย ................. และเจ้าจะต้องริแจ้งหทัย ดนูเอย ก้องบดินทร์ ๐ โอ้หทัยระริกระรอนวะไหว ...................... วจีสิเขาประกาศน่ะใช่ จะ เป็นเหตุ เรานะเรามิเห็นดนูก็ทุกข์เทวษ .................... ทะนาก็ทับก็ท่วม ณ เนตร อนนธกานต์ เกิดระร้อนระเร่า ณ ทุกสถาน ..................... ฤทัยวะวิบจะแหลกจะราญ ละ อกเอ๋ย ยอดพธูจะเป็นกระไรละหนอสิเผย ............... ริช่วยดนูบ่อนิ่งบ่เฉย จะติดตาม ในกมลกระวนกระวายจะไต่จะถาม .............. ดนูก็พลันจะเอ่ยนะนาม สดับฟัง แล้วก็เผยวจีเฉลยจะเหนี่ยวจะรั้ง ................. รตีก็ซาบก็ซ่านวะหวามจะคลั่ง นะ พี่ยา พีรวิชญ์ ๐ ลอยละลิ่วพะพลิ้วบ่นิ่งนะใจ .................... ละเรื่องรตีจะคิดกระไร ก็สุดรู้ เราผะเผยเฉลยหทัยสิเจ้าบ่ดู .................... ระทดระท้อชไมบ่อยู่ ถะ ถอนใจ ไม่ริคิดดนูนะตามจะถามจะไถ่ ...................... ระร้อนระเร่าวะวิบวะไหว ณ ในทรวง เราน่ะยิ้มนิยมฤดีรตีสิห่วง ............................. ประกาศจะย้ำจะซ้ำและล่วง ทะลวงใจ เรียมนะรจนาวจีสิพิสมัย ............................... และเรียมก็รู้ดนู ณ ดวงหทัย ก็ เหมือนกัน กาละนี้นะเทียบนะเทียมสวรรค์ ..................... จะโอบจะกอด ณ กันและกัน กะ น้องยา ก้องบดินทร์ วาระนี้สิเหน่ละหนอมิคลาย .......... ระเรื่อยคละเคล้าจะเคียง ณ กาย บ่วายเว้น เราก็สดก็ชื่น ณ ดวงกมลจรดเย็น .... หะเหตุริเกิดก็ทุกก็เข็ญ จะ ร้อนใจ วอนดนูสิหลบและลี้ผละไป .......... พระพี่ดนัยสถิตย์มิไกล ณ ที่นี้ แล้วจะตามจะติดจะต่อกะวาที ...... รตีสิสัจจะให้พระพี่ บ่ ลืมเลือน พีรวิชญ์ กาละนี้สุขีฤดีชไมสิคู่ ................... จะตามจะติดประชิดและดู นะ ดวงสมร โปรดเถอะอย่าริให้ดนูสิจากสิจร ..... ก็เรานะรักลออจะอ้อน มโนมัย โอ้พระพี่ดนัยนะอยู่ ณ ใกล้ ........... ฉะนั้นนะเราจะลี้จะไป บ่ ลาลับ รตีสิเจ้าริฟังนะจงสดับ ................. สิติดและต่อแวะเวียนและกลับ นะ น้องยา --------------------------- จบ ฉ บท -------------------------- ณ ตอนนี้อยู่ในฉันลักษณ์ อิทิสังฉันท์ ๒๐ ทำนองเดียวกับเรื่องมัทนะพาทา แต่การประพันธ์ในเรื่องมัทนะพาทาไพเราะกว่ามากค่ะ ที่แต่งอยู่นี้บางจุดไม่สามารถลงครุลหุได้ (ป่อยยยย) ก็เนียน ๆ มั่วกันไป อย่าถือสากีวี่เลย อิ อิ ป.ล. ความหมายของอิทิสังฉันท์ คือ ฉันท์มีลีลางดงามประดุจฉันท์ที่ได้พรรณนามาแล้วข้างต้น แต่ที่ดิฉันพรรณนาข้างต้นไม่รู้มันงดงามดั่งความหมายที่ว่ารึเปล่านะคะ กะพร่องกะแพร่งเล็กน้อย   Create Date : 12 มกราคม 2553 8 comments Last Update : 14 มกราคม 2553 10:40:31 น. Counter : 531 Pageviews. Share Tweet

เข้ามาอัพเดตค่ะ มีตอนใหม่จริงๆด้วย อาจารย์สุดยอดจริงๆ เก่งมากเลยค่ะ จะรอคอยตอนต่อไป ในฐานะแฟนพันธุ์แท้เลยนะคะ   โดย: Little Rascal IP: 58.8.190.46 12 มกราคม 2553 16:51:02 น.

สวัสดีตอนเย็นๆ คับ จะวันพุธแว้วว อีกแป๊ปเดียวก็จะศุกร์ จะได้หยุดแล้วเนอะ ^^   โดย: ผมชอบกินข้าวมันไก่ 12 มกราคม 2553 17:36:57 น.

เห็น ฉ บทแล้วกรี๊ด แต่พอมาเห็นอิทิสังฉันท์ ๒๐ โฮกกกกกกกกกก....กรี๊ดยิ่งกว่าอีกเฮ้ยยยยยยย กะลังเรียนเรื่องมัทนะพาธาอยู่พอดีเลยค่ะ คุ้นเคยกะฉันท์แบบนี้พอสมควร แต่บางตอนคนอ่านก็ยังจับใจความแบบถูๆไถตามประสาคนมีความรู้น้อย(หมายถึงคนอ่านเนี่ยแหล่ะค่ะ-*- ตกภาษาไทย) ขอชมเชยคนแต่งเอาไว้เลยจริงค่ะ ว่า...โคดเทพพพพพพพพพพพพพ ไพเราะ.... ต้องให้คำนิยามได้แบบนี้จริงๆสำหรับคำประพันธ์ฉันกาพย์กลอนของตุณวรินทร์รตา อ่านแล้วแอบกรี๊ดกร๊าด ทั้งกรี๊ดให้พีก้องกรี๊ดให้สำนวนการแต่ง แต่งได้สุดยอดมากจริงๆ นะคะ แต่งออกมาให้โฮกกันอีกเรื่อยนะคะ รอ ฉ บท เอ๊ย!! บทต่อไปอยู่ค่ะ ๕๕๕+   โดย: NuT_N IP: 125.26.236.244 12 มกราคม 2553 19:48:57 น.

เข้ามาตามดูความเทพของกีวี่แห่งพีก้องครับ ได้รู้จักกาพย์กลอนฉันท์ประเภทใหม่ๆเยอะขึ้นมาก เพราะคุณวรินทร์รตาเนี่ยแหละครับ   โดย: bluemoonrabbit 12 มกราคม 2553 20:13:17 น.

สุดยอด !! อีกแล้วนะเนี่ย แต่เลยวัยเรียนแล้วอ่ะค่ะ เลยไม่ค่อยคุ้นกับฉันท์อันนี้เลย วอน!! ผู้รู้ช่วย บอกหน่อย ว่าต้องอ่านแบ่งวรรคตอนยังไง ถึงจะได้อรรถรสสูงสุดคะ ตอนนี้แม้จะแบ่งวรรคไม่ค่อยถูก แต่ ชอบมั่ก ๆ เหมือนเดิม   โดย: จาจ้า IP: 58.10.80.243 13 มกราคม 2553 8:31:17 น.

^ ^ ^ ^ ช่วยยกตัวอย่างให้นะคะ อ้า - อะ - รุน - อะ -แหร่ม - ระ - เรื่อ - รุ -จี / ประ - ดุจ - มะ - โน - ภิ - รมย์ - ระ - ตี - ณ - แรม - รัก / แสง - อะ - รุณ - วิ - โรจน์ - นะ - ภา - ประ - จักษ์ / ฉะ - แล่ม - ฉะ - เหลา - และ - โส - ภิ - นัก - ณ - ฉัน - ใด / --------------------------------------------------------- ของดิฉัน ถึง - จะ - เลี่ยง - จะ - หลบ - คิด - หนี - ฤ - ซ่อน / สิ - ตาม - และ - ตื๊อ - มิ -ผัด - มิ - ผ่อน - เพราะ - ดวง - แด / --------------------------------------------------------- อิทิสังฉันท์นั้น 1 วรรค มีสามท่อนค่ะ ท่อนหน้าจะสลับครุลหุ 8-9 พยางค์ โดยคำครุขึ้นก่อน และ ลงท้ายด้วย คำครุ ท่อนต่อมา สลับครุลหุ 7-8 พยางค์ โดยเอาคำลหุขึ้นก่อน สัมผัสในวรรคคือพยางค์สุดท้ายท่อนหน้าสัมผัสกับพยางค์สุดท้ายท่อนที่สอง ส่วนท่อนที่สามจะเป็น ลหุ ครุ ครุ พยางค์สุดท้ายท่อนที่สามเป็นสัมผัสระหว่างบทที่จะต้องเชื่อมกับพยางค์สุดท้ายของท่อนแรกในวรรคถัดไป ป.ล. ครุ - คำเสียงหนัก (คำมีตัวสะกด หรือ ลงท้ายตัวสระเสียงยาว) ลหุ - คำเสียงเบา (ไม่มีตัวสะกด เป็นสระเสียงสั้น)   โดย: วรินทร์รตา 13 มกราคม 2553 8:54:40 น.

ช่วงบ่ายเข้ามาอีกรอบ ขอบคุณมากค่ะ ที่ช่วยยกตัวอย่างให้ ...เข้าใจ แจ่มแจ้งแล้วจ๊ะ แต่งกลอน ฉันท์ เพราะ ๆ แล้วยังอธิบายให้อีก คุณวรินทร์รตา เจ๋ง จิง ๆ สุดยอดมากค่ะ ** เชือดแพะ ชาบู พร้อมถวายตัวเป็น WFC - Warinrata Fan club ค่ะ หุหุ ^ 0 ^   โดย: จาจ้า IP: 58.10.80.243 13 มกราคม 2553 15:43:07 น.

โดย: นนนี่มาแล้ว 20 มีนาคม 2553 1:34:45 น.