{ก้องบดินทร์-พีรวิชญ์} : ลิลิตพีรบดินทร์ (เบญจบท) ~ ความนัย ณ ใจจริง ก้องบดินทร์ คิดแค้นและเคืองสิจะพิโรธ ชยโกรธ และ โกรธา ด้วยเรียมยะเย้าอุระจะพา รตินั้นจะลบเลือน วนเวียนวจีฤดิเกษม ผิวะเปรมบ่แชเชือน ตัวเรามิดีสติกระเทือน จะละเลื่อนและเกิดภัย ก็ห่วงและหวงจริตะรู้ พิศะดู ณ ทรวงใน อย่ายั่วยะยวนเถอะหฤทัย สิละให้บ่โกรธา พีรวิชญ์ วาจาวจีนะสิจะยั่ว ฤดิรัวเพราะน้องยา ยิ่งโกรธ ธ คล้ายศิรประภา จิระว่า ณ งามสม เย้าเพลินละเกินริจะคะนอง ชยฟ้องมโนรมณ์ รู้ดีรตีฤดิมิขม หฤทัยตรมเพราะห่วงใย แสร้งเล่าคละเคล้าเพราะริจะลอง รติป้อง และ ปัดไป ปากแข็งฤดีสิผิกะใจ กะละใดจะเจรจา ก้องบดินทร์ โกรธาละแล้วบ่ริมะโห สุริโยน่ะร้อนแรง ร่ำร่ำฤดีสิจะแสดง บ่ละแล้งกะน้ำใจ ธาราจะส่งดนุจะรับ ผิวะจับ ณ หทัย เยื้อนยิ้มลุโทษพิชิตชัย ชยใกล้มิไกลตา เกิดเจรจาศุภิศมัย อธิบายกะวาจา แต่กลับฉะกันณวจนา จิตะว่าจะเอาคืน พีรวิชญ์ ธารารตีส่งดนุน่ะรับ จิระจับฤทัยยิ่ง บรรยายระเรื่องสัตยะจริง มิละทิ้งจะเคียงคู่ น้ำเย็นระรื่นรติจะเจือ ตริวะเอื้อและเอ็นดู อันเราประกาศกมลรู้ รติคู่ลอออร น้ำคำระส่ำมธุรรส มิริคดนะดวงสมร รินรดนทีชยจะวอน บ่ละร้อนประชุมกาย ก้องบดินทร์ ขุ่นมัว และ หมอง ณ หฤทัย ทิศะใด ฤ หลบลี้ จนแต้มละแล้วพจบ่มี กะละนี้สิจนใจ หวังเจ้าจะมีมธุรพจน์ รินะรดสิน้ำหทัย แต่แล้วดนูวจนให้ จิตะไหม้และหมองศรี เจ็บแค้นระแรงจริตะร้อน ชยค่อนบ่เลี่ยงหนี เออเราน่ะพาละบ่มิดี สิจะหนีมิพบเจอ พีรวิชญ์ เห็นพักตร์นะเจ้าจริตะหมอง ชยข้องหทัยยิ่ง ห่วงเจ้าละเกินสัตยจริง ธบ่อิงรึอ้างไป ไถ่ถามดนูรึพลล้า พิศะว่าระเรื่องร้าย ขอปลอบนะเจ้าสิโศกะคลาย สจให้ธสัญญา แต่เหตุเผชิญวจนแรง สิแสดงณเพลา นี้เจ้าจะพาลบ่พัฒนา ละเถอะหนานะอารมณ์ ---------------จบเบญจบท------------------- ป.ล. ฉันทลักษณ์นี้ คือ วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ ค่ะ แต่งยากเลยได้มาแค่ 2 คลิปก่อน แทบขาดใจ - -'' แต่งฉันท์แล้วต้องมีถอดความเป็น option เสริมนะคะ (เหมือนสมัยเรียนมัธยมที่ต้องถอดความร้อยกรองออกมาเป็นร้อยแก้วนิ) คลิปแรก น้องก้อง เธอว่า ตอนนี้เธอโกรธเพราะถูกเย้าจนอารมณ์รักจะเลือนดับแล้วนะ จากนั้นก็บ่นว่าทางคุณพีเธอยั่วแล้วเกิดอารมณ์สำราญเหลือเกิน ทำให้เธอหงุดหงิดสติขาดจนทำให้เกิดอุบัติเหตุ อย่างไรเสียคุณพีก็น่าจะรู้ว่าน้องก้องเธอห่วงนะถ้าพิจารณาดูดี ๆ ตบท้ายด้วยการบอกว่าอย่ายั่วอย่าเย้านักเลย ถ้าไม่ทำเรา(น้องก้อง)ก็จะไม่โกรธค่ะ คุณพี เธอก็ว่าชอบเย้าเขาให้ใจเต้นเลือดสูบฉีด ยิ่งโกรธก็ยิ่งงามประหนึ่งพระจันทร์วันเพ็ญนั่นเชียว แต่ตัวเองก็ผิดที่คะนองเกินยั่วจนเลยเถิดจนทำให้เขาโกรธหน้ามืด (แล้วก็เกิดอุบัติเหตุ) ซึ่งคุณพีก็รู้ว่าน้องก้องไม่ได้ใจดำเพราะไต่ถามทุกข์ตรมด้วยเป็นห่วง จากนั้นก็แกล้งเล่า(พูดถึงแอนนา)อยากลองใจ ก็ปรากฎว่าคุณพีดูออกว่าน้องก้องปากแข็งก็เลยคิดว่าปากไม่ตรงใจแบบนี้เรารู้นะแต่ไม่เร่งหรอกจะคอยดูว่าเมื่อไหร่จะพูด คลิปที่สอง น้องก้อง ตอนนี้เริ่มไม่โมโหแล้วแถมเห็นว่าแดร้อน ไม่อยากให้คุณพีเห็นว่าแล้งน้ำใจก็เลยเอาน้ำมาให้ซึ่งคุณพีก็รับแต่โดยดีพร้อมเอ่ยปากขอลุแก่โทษ(ประมาณว่าไม่ได้เป็นอะไรกับน้องแอนนาจริง ๆ นะ) แต่ไม่ทันไรที่คิดว่าจะคุยกันดี ๆ ก็มาดีแตกซะก่อนเกิดฉะกันอีกแล้ว น้องก้องก็ว่า ฮึ่ย..แบบนี้ต้องเอาคืน คุณพี รับน้ำที่น้องก้องเธอส่งมาก็ซึ้งใจก็เลยบรรยายเรื่องราวว่าไม่ได้มีอะไรกับใครคนอื่น (รัก ... คนเดียว อิ อิ) น้ำเย็นนี้ก็เข้าใจว่าเขาห่วงใยถึงให้มาหรอก ใจจึงคิดว่า เออ .. รักที่มีน่ะให้คนนี้คนเดียว ส่วนวาจาที่เอ่ยอ้างไปแบบเย้า ๆ น่ะ ไม่ได้จะเลี้ยวลดไปหาคนอื่นหรอกนะ และน้ำที่รดใส่(แล้วถามว่าเย็นยังนั้นน่ะ)ไม่ได้ทำให้ร้อนคลาย แต่ทำให้ร้อนยิ่งขึ้น อิ อิ คลิปที่สาม น้องก้อง ตอนนี้มีปัญหาซะแล้ว(เพิ่งรู้ว่าพี่สาวกลับไปทำงานกับแฟนเก่า)จะหาหนทางออกจะลบลี้ไปทิศใดก็ไม่ได้ เรียกว่ามืดแปดด้าน ก็หวังว่าจะได้รับคำปลอบใจจากคุณพี ปรากฎว่าที่คุณพีพูดออกมาดันไม่เข้าหูซะนี่ทำให้งหงุดหงิดอีกล่ะ น้องก้องก็เลยแรงเข้าใส่ แต่ทางโน้นก็ไม่ระย่อดันค่อนให้ซะอีกว่า "พาล" ทางนี้ก็เลยบอกว่า เออ ... เรามันนิสัยไม่ดี เรามันพาล งั้นไม่ต้องมาเจอหน้ากันอีกเลยนะ คุณพี เห็นหน้าหมอง ๆ ก็เลยถามว่าเป็นอะไร ไม่สบายเหนื่อยล้าที่ตรงไหนเราจะปลอบ ปรากฎปลอบผิดประเด็นไปหน่อย เลยโดนเหวี่ยงใส่ ปกติต้องยอมแต่คราวนี้ไม่ยอม อบรมไปว่า ... ไม่พัฒนาเลยนะ ทำตัวพาลไปได้ พร้อมสั่งสอนว่ากรุณาระงับอารมณ์หน่อย   Create Date : 10 มกราคม 2553 12 comments Last Update : 12 มกราคม 2553 13:41:36 น. Counter : 582 Pageviews. Share Tweet

อย่าว่าแต่คนแต่งเลยค่ะ คนอ่านก็แทบขาดใจเหมือนกัน อย่างนี้ต้องยกนิ้วให้เลยค่ะคุณวรินทร์รตา อัจฉริยะจริง ๆ!   โดย: นักเดินทาง (s_sut ) 10 มกราคม 2553 20:23:27 น.

มาคารวะท่านอาจารย์ แต่งเก่งจริงๆค่ะ   โดย: beemanufan IP: 180.183.103.220 10 มกราคม 2553 22:05:02 น.

ใช้ภาษาได้สวยงามจริง ๆ คะ ขอคาระวท่านอาจารย์ด้วยคนนะคะ   โดย: luxla' IP: 222.123.225.53 11 มกราคม 2553 0:58:42 น.

คารวะ ชาบู ชาบู แต่... หัวไม่ค่อยถึงค่ะ อ่านประมาณ 2 รอบแล้ว ก็ยังไม่ค่อยจะเข้าใจ อ่านไประย่นย่อ เพราะมิค่อยจะเข้าใจ เด้วจะอ่านรอบที่สามจ๊ะ ยังไงก็จะติดตามอ่านค่ะ   โดย: จาจ้า IP: 58.10.80.136 11 มกราคม 2553 8:57:39 น.

ตามมาอ่านเช่นเคย สุดยอดเช่นเคยค่ะ เสาร์ อาทิตย์ อยู่อย่างโลว์เทค เข้ามาดูอีกที กลายเป็นว่า เพิ่งเห็นจตุบทด้วย แรงบันดาลใจพุ่งปรี๊ดหลังงานมีทติ้งหรือเปล่าคะ (ไม่รู้อาจารย์ไปหรือเปล่า แต่เราไม่ได้ไป เสียดายเหมือนค่ะ) รอคอยเบญจบท Part 2 ค่ะ   โดย: Little Rascal IP: 58.8.190.244 11 มกราคม 2553 9:45:08 น.

^ ^ ^ สวัสดีค่ะ ไม่ได้ไปค่ะไม่ว่างานไหน เข้าแต่บล็อคในช่วงวันหยุดนี้ ไม่ได้อัพเดทอะไรกะเขาเลย แต่เมื่อเช้ามีลูกศิษย์มาอัพเดทให้ฟังแล้ว ได้ความว่าเธอเกาะคชติดกระทู้ F5 FB ประหนึ่งว่าจะไปเกิดใหม่ใน FB นั่นเชียวค่ะ   โดย: วรินทร์รตา 11 มกราคม 2553 9:51:20 น.

สุดยอด.... สามารถแต่งฉันท์ยากๆ นี้ได้เข้ากับเนื้อเรื่องก้องพีขนาดนี้ ไม่ธรรมดาแล้วเนี่ย อ่านรอบแรก ยังไม่เคลียร์ รอบสองดีขึ้น รอบสาม คงต้องประกอบคลิปด้วย อิอิ ขอบคุณที่มีร้อยแก้วเสริมนะคะ ช่วยได้เยอะเลย จะรอติดตามตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อเลยทีเดียว พร้อมทั้งลุ้นเล็กๆ ว่าตอนต่อไปจะเป็นกลอนแบบไหน ^_^ ปล. ถามนิดนึง ว่าตอนแต่งเนี่ย คำศัพท์ยากๆ เหล่านี้นึกขึ้นได้เองหรือเปิดหนังสืออ้างอิงคะ แบบว่า มันยอดเยี่ยมมากเลย ^^   โดย: iying555 IP: 125.26.132.171 12 มกราคม 2553 3:42:31 น.

เข้ามาตามอ่านความเทพของคุณวรินทร์รตาครับ   โดย: bluemoonrabbit (bluemoonrabbit ) 12 มกราคม 2553 10:07:57 น.

วันนี้เข้ามาอีกรอบ มีคำแปลขยายความให้ด้วย... ดีจัง ดีจัง เข้าใจแจ่มแจ้ง ยิ้มไม่หุบ และลาไปทำงาน ต่ออย่างสบายใจค่ะ ขอบคุณ คุณวรินทร์รตา จ้า ...   โดย: จาจ้า IP: 58.10.80.91 12 มกราคม 2553 10:53:53 น.

เข้ามาเสพตอนจบของเบญจบทค่ะ Sugoi!!! ขอบคุณมากๆในความอุตสาหะ ปล. ว่าแต่ ไม่มีถอดความเป็นร้อยแก้ว ของบทในคลิปที่สามเหรอคะ?   โดย: Little Rascal IP: 58.8.190.46 12 มกราคม 2553 13:22:14 น.

จากเขียนเล่น ๆ เอาสนุก จนกลายเป็นมันส์ในอารมณ์ จากมันในอารมณ์ กลายเป็นความท้าทายแล้วค่ะ ณ จุดนี้ กรูจะแต่งจบมั้ยวะเนี่ย - -'' พอได้มาแต่งฉันท์แล้ว ขอคารวะท่านกวีที่แต่งได้ยาว ๆ เป็นวรรณคดีอย่าง สามัคคีเภทคำฉันท์ หรือ มัทธนพาทา เลยค่ะ ถ้าให้แต่งแบบนั้น ต้องถึงแก่ชีวิตแน่ ๆ เลย ได้มา 18 บทนี้นับว่าสุดปัญญาของข้าพเจ้าแล้ว ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาชมดูค่ะ ตอนนี้ยังท้าทายตัวเองต่อไปด้วยการขอแต่งฉันท์อีกซักหน่อยค่ะ หวังว่าคงไม่หัวแตกตายไปซะก่อน   โดย: วรินทร์รตา 12 มกราคม 2553 13:34:47 น.

ไพเราะเหลือนเกิน จะรออ่านคะ ขอบคุณจริง ๆ   โดย: เฉาก๊วย IP: 125.26.62.158 15 มกราคม 2553 16:48:35 น.