Group Blog All Blog
|
ลันดั่น(III) - War Museum, The London Eye & Big Ben 31 มค. 53 เช้านี้เอื้อตื่นมาพร้อมกับไข้ต่ำ ๆ (เดาจากที่ตัวร้อนไม่มาก) ผลของการเอามือเข้าปาก คราวนี้เอื้อก็เข้าใจแล้วว่าทำไมแม่ห้ามไม่ให้เอามือเข้าปาก แต่พอสาย ๆ ตัวก็ไม่ร้อน เหมือนปิดสวิทช์ป่วยไว้ก่อน เราเลยได้ตะลอนทัวร์กันต่อ วันนี้เราเริ่มจาก War Museum ได้ดูอาวุธยุทโธปกรณ์ที่ใช้ในสงคราม ได้เห็นร่องรอยความโหดร้าย สงครามไม่ได้ให้อะไรเลยนอกจาก "ความสูญเสีย" มีการจำลองห้องใต้ดินหลบระเบิดไว้ด้วย เราเสียเวลาต่อคิวประมาณ 15 นาที รอบหนึ่งจะเข้าชมได้ประมาณ 20 คน ห้องจำลองนี้สมจริงมาก ๆ เป็นห้องมืด มีไม้กระดานยาวสองแผ่นวางไว้ข้างผนังทั้ง 2 ด้าน ไว้สำหรับนั่งหันหน้าเข้าหากัน มีเทปเสียงคุยกัน มีเสียงเด็กร้องไห้ และมีการจำลองตอนที่ระเบิดลงด้วย เก้าอี้ที่เรานั่งอยู่ก็สะเทือนเล็กน้อยทำให้เหมือนอยู่ในเหตุการณ์จริง ^_^ แล้วก็มีเจ้าหน้าที่พาเดินออกจากห้องใต้ดินให้เห็นว่าหลังจากระเบิดลงแล้วมีไฟไหม้ มีซากปรักหักพักอยู่เต็มไปหมด แม่เกือบสะดุดก้อนหินล้มหน้าคะมำด้วย อันนี้ของจริงมิใช่การแสดง แต่พอดีมันมืดเลยไม่มีใครสังเกตเห็น - -" หลังจากนั้นเราก็เข้าไปเดินในร่องดินจำลองที่ทหารขุดไว้ในสนามรบด้วย บรรยากาศมันทึม ๆ ชวนหดหู่ เศร้า ๆ อย่างบอกไม่ถูก T_T แต่ต้องขอชมว่าทำได้สมจริงมาก ๆ หลังจากนั้นก็เข้าไปเดินดูของที่ระลึก ของเยอะไปหมดจนเอื้อเราเลือกไม่ถูก คุณพ่อเอื้อเลยตัดบทเป็นว่าพรุ่งนี้จะพาไปร้านของเล่นที่ใหญ่มาก เอื้อเลยยอมเดินตามออกมาแบบไม่เต็มใจนัก พอออกจาก War Museum ก็ตรงไป The London eye แต่ไม่ได้กินเงินเราหรอกนะ เพราะเราขอแค่ยืนดู และถ่ายรูปเท่านั้น เพราะสนนราคาคนละตั้ง 17 ปอนด์ ไว้ถูกล็อตโต้ก่อนละกันนะ หรือมีคนเลี้ยงค่อยว่ากัน ^_^ ซึ่งเอื้อก็ดูเหมือนจะเข้าใจสถานการณ์เป็นอย่างดี ไม่เรียกร้องขอขึ้นไปเลย จากนั้นก็เดินดูบรรยากาศยามเย็นแม่น้ำเทมส์ และบิก เบ็น ถ้าเป็นคู่หนุ่มสาวก็คงสวีทน่าดู แต่สำหรับเรา คนนึงจูงลูกที่เดินอิดออดเพราะหนาวมาก คนนึงถือกล้อง และสัมภาระต่าง ๆ แล้วก็รีบเดินจ้ำ ๆให้ถึงสถานีรถใต้ดินเพื่อจะได้ไปกินบะหมี่เกี๊ยวที่ไชน่าทาวน์ (กันอีก) จากนั้นเราก็ได้กินบะหมี่เกี๊ยวร้อน ๆ ที่ไชน่าทาวน์ ก่อนกลับก็ซื้อซาลาเปามากินต่อที่พัก แบบว่าเบื่อซาลาเปาไปอีกนาน เพราะซื้อกินกันแทบทุกวันที่อยู่ลอนดอน -จบตะลอนทัวร์ลอนดอนวันที่สาม- ตามหลานเอื้อมาเที่ยวด้วยคนค่ะ..ลอนดอน อาย ๆ ๆ ๆ อยากไป ๆ
โดย: i'm not superman วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:8:44:26 น.
สวัสดีครับ..
เห็นแล้วบอกได้คำเดียวว่า..คิดถึง ลอนดอน จังเลย.. แต่ไม่มีเงินไปเที่ยวแล้ว...555+ มีความสุข และ รักษาสุขภาพด้วยนะครับ.. โดย: Little Knight วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:9:01:39 น.
โว๊วววววว ไปเที่ยวเมืองนอกซะด้วยย แหล่มเลยอ่ะ
เดี๋ยววันหลังผมจะอัพมั่งนะ แต่ไม่ใช่เมืองนอกนะ แต่เป็นนอกเมืองน่ะ (ชนบท) อิอิ โดย: นายหัวเด่น วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:26:11 น.
ทำไมกินแต่บะหมี่เกี้ยว กับซาลาเปาเนี่ย มันอร่อยหรือถูก?
จะมี ลันดั่น IV ไหมหนอ!!! โดย: เพื่อนพ่อเพื่อนแม่ IP: 192.168.182.82, 118.172.2.25 วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:00:33 น.
ตอบคุณเพื่อนฯ
ที่ต้องกินกันแต่บะหมี่ก็เพราะว่ามันหากินยากหน่ะ บ้านนอกอย่างเราไม่มีให้กิน ส่วนอาหารฝรั่งมันมีทุกที่ล่ะ อีกอย่างอาหารฝรั่งสังไม่ถูก ไม่รู้ว่ามันคืออะไรบ้าง รสชาดก็ไม่รู้ เลยไม่เสี่ยงดีกว่า ^_^ โดย: แม่เด็กชายเอื้อ (viji ) วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:57:14 น.
|
viji
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?] คุณแม่ ลูกหนึ่ง... เมื่อมีลูก จึงรู้ว่าแม่รักลูกมากแค่ไหน... และจึงรู้ว่ารักแม่ แค่ไหนด้วย.... Friends Blog
|
อยากไป LONDON จังครับ
แต่คงไปช่วง summer บ้านเค้าดีกว่า
ถ่ายรูปสวยดี