Bloggang.com : : ประกอบ : นักเรียนทุน(หล่นทับ)

นักเรียนทุน(หล่นทับ)

เล่าเรื่องมหาวิทยาลัยไกลปืนเที่ยงไปแล้ว ต้องกลับมาเล่าหน่อย ว่าทำไมผมต้องมาที่นี่

จริงๆ แล้วต้องบอกว่าได้ทุนมาครับ

ได้ทุน ! ! ! นักเรียนทุน ! ! ! โห ต้องเก่งมากสิ <- นี่คือตัวอย่างความคิดของคนทั่วไป ต่อนักเรียนทุน

จริงๆ แล้วอาจจะจริงสำหรับคนอื่น แต่ไม่ใช่สำหรับผมแน่นอน

อย่างแรก ทุนที่ได้มานี้ ผมไม่ต้องไปสอบแข่งขันกับใคร แต่เป็นทุนที่จัดสรรให้กับบุคลากรในหน่วยงาน

ลองให้สอบเองสิ รับรองไม่ผ่านตั้งแต่รอบข้อเขียนแล้ว

งั้นแล้วทำไมได้ทุน?

เอ่อ... เพราะผมอาวุโสสูงสุดในคิวที่มีสิทธิรับทุนหนะสิครับ แปลง่ายๆ คือแก่มากที่สุด อยู่มานานสุด เก่าเก๋ากึ้ก

เมื่อก่อน เวลามีคนถามว่าเมื่อไหร่ไปเรียน ผมมักพูดเล่นว่า รอให้ทุนหล่นทับก่อน จริงๆ ไม่คิดเรียนต่อแล้ว มันเฉยๆ เบื่อๆ ขี้เกียจๆ ตูฉลาดแค่นี้ จะเรียนรอดได้ไง(ฟะ)

แต่แล้วทุนมันก็หล่นทับมาจริงๆ

เรื่องมันมีอยู่ว่า ต้นปีที่แล้ว เพื่อนสาวในที่ทำงานเดียวกันคนนึง ได้ทุนเรียนต่อในประเทศอยู่ แล้วเค้าอยากเปลี่ยนไปเรียนต่างประเทศมั่ง
เลยไปวิ่งเต้นขอทุนจากหน่วยงานที่พิจารณาทุนให้หน่วยงานราชกรต่างๆ จนได้รับจัดสรรมา 1 ทุน สำหรับเรียนต่อต่างประเทศ

ปรากฏว่า สาวเจ้ารับทุนนี้ไม่ได้ เพราะเงื่อนไขทุนมีอยู่ว่า คนรับทุนนี้ ห้ามติดทุนอื่นๆ อยู่ เลยอดเลย

แต่เจ้าของทุนเค้าจัดสรรมาให้หน่วยงานแล้ว ผมไมได้ทำอะไรเลย นั่งอ้วนไปวันๆ แต่ดันอยู่ต้นคิว มีคุณสมบัติพอจะรับทุนได้ ก็ส้มหล่นแทนหนะสิครับ

ว่าจะไม่เอามันก็เสียดาย เกิดมาไปต่างประเทศไกลสุดก็แค่ชายแดนเขมร อยากไปเห็นโลกกว้างบ้าง ก็เลย เอาวะ รับทุนดีกว่า
จะหนักหนาสาหัสยังไงก็ช่างมัน ไปตายเอาดาบหน้า

ก่อนมาก็สาหัสสากันไม่น้อย ไว้จะค่อยๆ ทยอยเล่าวันหลังนะครับ

ผมเลยได้มาต่างประเทศเอาคราวนี้ ต้องบอกว่า วิวสวยยังกะเมืองนอกเลย อิอิ