|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
|
|
นินทานักเรียนไทย(ที่เมืองนอก(อีกแล้ว))
นินทา นร. ไทยที่เมืองนอกมาหลายตอนแล้ว โดยเฉพาะน้องมึนนี่โดนจัดหนักมาก วันนี้ขอมานินทาคนอื่นๆ อีกบ้าง เพราะตอนนี้ น้องๆ รุ่นที่มาเรียน ป โท ปัจจุบัน ก็กำลังใกล้จะเรียนจบกลับกันแล้ว ต้องเอามาขายซะหน่อย
จริงๆ แล้ว นร. ไทยรุ่นนี้ผมเองก็รู้จักอยู่ไม่กี่คน เนื่องจากปีนี้มีคนไทยมาเรียนที่ ม. ไกลปืนเที่ยงเยอะเกินไป คือมากกว่า 20 คน ทำให้การรวมตัวกันไม่เหนียวแน่นเหมือนปีก่อนๆ แถมผมเองก็ย้ายไปอยู่นอก ม. แล้ว โอกาสพบปะ นร. ไทยเลยน้อยตามไปด้วย บางคนก็รู้จักเพียงผิวๆ
และเพราะรู้จักเพียงผิวเผิน เลยเห็นแต่ส่วนไม่ดีเอามานินทา แต่ส่วนดีๆ เราไม่มอง ตามประสาคนอ้วนขี้อิจฉาหน้าเลือดมองโลกในแง่ร้ายแบบนายประกอบ บางคนก็ไม่มีโอกาสสัมผัสเอง แต่ฟังคนอื่นเค้านินทา ก็เลยมาเล่าต่อ เพราะเรื่องนินทากาเลนี่ อย่าให้ได้ยินใครที่ไหนกำลังนินทาคนอื่น ชายไทยมาดแมนแบบนายประกอบต้องเร่ไปทำเสียงเข้ม
เล่าใหม่ซิน้อง ตะกี๊พี่ฟังไม่ทัน
น้องคนแรกที่จะนินทานี่ผมเองก็จำหน้าไม่ได้แล้ว เป็นสาวไทยท่าทางคล่องแคล่วมาก ข้าพเจ้าเองก็ได้เคยพบหน้าแค่หนเดียว น้องอู้คนนี้เมื่อมาถึงเมืองไกลปืนเที่ยงแล้วไม่รอช้า รีบไปสมัครงานร้านอาหารไทยในเมืองทันที พี่หมองผู้จัดการร้านเห็นหน่วยก้านดีก็รับไว้ทำงาน ในขณะที่มีน้องอีกคนชื่อน้องเจี๊ยะ(เดี๋ยวค่อยนินทาต่อ) ไปสมัครตอนหลัง พี่หมองเห็นหน่วยการน้องเจี๊ยะท่าทางคนหนูมั่กๆ เลยยังไม่รับ ให้น้องอู้มาทดลองงานก่อน
น้องอู้ก็เลยเป็น นร ไทยคนแรกของรุ่นปี 2010 ที่ทำร้านอาหารไทย แต่หลังทำงานไปได้ใม่นาน น้องอู้ก็เป็นที่สงสัยกันในหมู่เด็กเสริฟและผู้จัดการร้าน เอ ทำไมน้องเค้าเข้าห้องน้ำบ่อยเหลือเกิน อย่างน้อยทุกชั่วโมงเลย ไม่ว่าแขกจะมากแขกจะน้อย น้องอู้ต้องไปเข้าห้องน้ำเสมอ บ่อยๆ ด้วย
พี่หมองสังเกตุน้องอู้อยู่ แต่ยังไม่มั่นใจนัก เลยปรามๆ เรื่องเข้าห้องน้ำบ่อยๆ และนานๆ น้องอู้ก็ดีขึ้นบ้าง แต่ไม่นานก็เข้าบ่อยอีก
เด็กเสริฟอื่นๆ เริ่มเอาน้องอู้มานินทา เช่นเวลาเก็บจานเมื่อลูกค้ากินเสร็จ คนอื่นจะเก็บทีละหลายๆ ใบซ้อนๆ กัน แต่น้องอู้จะเดินนวยนาดเก็บทีละ 1 ใบ เอาไปไว้ในครัว ย้ำนะครับ 1 ใบ แล้วเดินนวยนาดออกมาหยิบใบที่ 2 ไปให้ในครัวล้าง จนคนอื่นทนไม่ไหว ต้องเข้ามาเก็บแทน
ดังนั้น หน้าที่หลักน้องน้องอู้จึงเป็นการสนทนากับแขกที่มาทานอาหาร เพื่อฝึกฝนภาษาอังกฤษไปในตัว อาหารอร่อยไหม U เป็นยังไงบ้าง ในขณะที่ปล่อยให้คนอื่นทำงานหัวฟูไป
จนสุดท้าย วันที่ความอดทนของพี่หมองผู้จัดการหมดลงก็มาถึง วันนั้นลูกค้าเข้าร้านมากสุดๆ เข้ากันตลอดเวลา โต๊ะโน้นออกโต๊ะนี้เข้า ถึงขนาดต้องมานั่งคอยโต๊ะกัน ในขณะที่เด็กเสริฟมีแค่สองคน ดังนั้นงานจึงยุ่งมากๆ ทุกคนทำงานกันไม่มีเวลาหายใจหายคอ..
ยกเว้นคนเดียวครับ.... น้องอู้ ที่ยังคงนวยนาดทักทายแขกตามโต๊ะต่างๆ แล้วก็เดินไปเข้าห้องน้ำ แม้พี่หมองจะบอกห้ามสีหน้าเคร่งเครียดตาเขียวปั๊ดให้มาช่วยงาน เพราะเด็กเสริฟอีกคนยุ่งสุดๆ แต่น้องอู้ก็ยังนวยนาดเหมือนเดิม
นับจากวันนั้น น้องอู้ก็เลยไม่มีโอกาสกลับไปทำงานที่ร้านอาหารไทยอีกเลย
เมื่อพี่หมองตัดน้องอู้ไป ก็ต้องหาเด็กเสริฟใหม่ แม้จะไม่ค่อยเต็มใจแต่เพราะไม่มีตัวเลือกแล้ว ณ เวลานั้น พี่หมองเลยต้องตามน้องเจี๊ยะที่ท่าทางคุณนู๊คุณหนูมาทำแทน
น้องเจี๊ยะนี่ตอนมาที่ ม ไกลปืนเที่ยงใหม่ๆ พวกหนุ่มๆ(มันมีกันแค่ 2 คนเท่านั้นแหละ) ล่ำลืมกันว่าสวยนักหนา จนประกอบได้เจอตัวจริงแล้ว ก็คิดว่า งั้นๆ แหละ เพราะน้องปิ๊งกินขาด แต่น้องเจี๊ยะนี่ท่าทางคุณหนูจริงๆ แฮะ เป็นสาวมั่นจบจุฬามา ทำงานอยู่บริษัทข้ามชาติชื่อดังระดับโลกก่อนมาเรียนต่อที่ ม ไกลปืนเที่ยง ดูมีมาดๆ นิดๆ บางคนก็นินทาว่าน้องเจี๊ยะนี่ท่าทางต่างๆ คำพูดคำจา ดูไม่ค่อยธรรมชาติ เหมือนเค้าระวังตัวมากหรือมีฟอร์มมาก ทำให้ดูน่ากลัวเพราะมองไม่ออกว่าเป็นคนยังไง 
ยิ่งน้องมึนนี่ไม่ชอบน้องเจี๊ยะมาก เพราะตอนน้องเจี๊ยะมาใหม่ๆ รุ่นเก่าๆ เค้าจะยกสมบัติที่ไม่ขนกลับไปให้ น้องเจี๊ยะจะเลือกแต่ของที่ตัวจะใช้ต่อไปเท่านั้น อันไหนคิดว่าจะไม่ใช้ก็ไม่เอา ในขณะที่น้องมึน ใช้ไม่ใช้กรูเอาหมดไว้ก่อน ดังนั้นเมื่อน้องเจี๊ยะไม่ยอมขนบางอย่างที่น้องมึนไม่ต้องการแล้วไป จึงเป็นภาระน้องมึนต้องขนไปทิ้ง หรือไปบริจาคต่อเอง น้องมึนจึงไม่ชอบน้องเจี๊ยะนัก เอามานินทา 
แล้วน้องเจี๊ยะก็ได้ทำงานเป็นเด็กเสริฟอีกคน ผลปรากฏว่า ทุกอย่างที่พี่หมองเคยอคติเรื่องน้องเจี๊ยะไว้นั้นผิดหมด เพราะน้องเจี๊ยะเอาการเอางาน เสมอต้นเสมอปลาย และทำงานไม่เคยเอาเปรียบใครๆ เลย ทำงานดีมาก
และนิสัยส่วนตัวก็ดี เป็นคนแฟร์ๆ และตรงไปตรงมา คบได้เลย ในนักเรียนไทยรุ่นนี้ น้องเจี๊ยะเป็นคนเดียวที่นายประกอบชอบนิสัยและพูดจาเล่นหัวด้วย
น้องเจี๊ยะเป็นคนขี้กลัวผีมาก ดังนั้นกิจกรรมสุนทรีย์อย่างหนึ่งที่ประกอบชอบคือการเล่าเรื่องผีให้น้องเจี๊ยะฟัง เพราะน้องเจี๊ยะจะกลัวมากๆ จนต้องเปิดไฟนอน วันไหนได้รู้ว่าน้องเจี๊ยะต้องเปิดไฟนอนเพราะกลัวผี คนเล่าจะมีความสุขมากตามประสาพวกชอบเห็นความเดือนร้อนของคนอื่นเป็นเรื่องบันเทิงใจ
  
แล้วทำไมต้องชื่อ น้องเจี๊ยะ ??? 
แห่ะๆ ที่เรียกน้องเจี๊ยะก็เพราะว่า น้องเจี๊ยะเนี่ย ตอนนี้อายุ 27 แล้ว มาเรียนที่นี่ก็มามีแฟนเป็นหนุ่มจีน(ธรรมดาประกอบจะไม่ชอบพวกหนุ่มจีนมากๆ เพราะพวกนี้มักจะโหวกเหวกน่ารำคาญ นิสัยไม่ค่อยดี พ่อแม่สปอย แต่แฟนน้องเจี๊ยะที่เป็นข้อยกเว้นครับ) แต่แฟนน้องเจี๊ยะเนี่ย อายุมันเพิ่งจะ 22-23 เอง ดังนั้น น้องเจี๊ยะจึงกินเด็ก 5 5 5 5 5 
ไหนๆ ก็พูดถึงน้องมึนแล้ว จะไม่เอามาขายอีกเดี๋ยวแฟนๆ จะคิดถึง คราวนี้เอาเรื่องน้องมึนสอง ละกัน ถ้าใครลืมไปแล้ว น้องมึนสองนี่จะเป็นเพื่อนซี๊มึนหนึ่ง ทั้งคู่จบ ม ปลายที่เดียวกัน จบจุฬาคณะดียวกัน มาเรียนต่อโทเหมือนกัน มีระดับศีลธรรมใกล้เคียงกันด้วย
ที่ประเทศอังกฤษนี่ เรื่องกฏหมายคุ้มครองผู้บริโภคเค้าดี ซื้อของมาไม่ชอบ เราเอาไปคืนได้ภายใน 7 วันหรือ 30 วันนี่แหละ แถมซื้อของถ้าเราซื้อประกันเพิ่ม เช่นมือถือ เราอาจจะซื้อประกันอุบัติเหตุหรือประกันหายได้ ถ้าเครื่องเราหายหรือพังในระยะประกัน เราก็สามารถเคลมเอาเครื่องใหม่ได้
น้องมึนสองก็เป็นอีกคน ที่ซื้อมือถือไอโฟนมาใช้ ทีนี้พอใกล้ๆ จะกลับไทย น้องมึนสองก็วางแผนไว้ ว่าจะไปแจ้งว่าไอ้มือถือเครื่องที่ซื้อมาหนะหาย เพื่อจะเคลมเอาเครื่องใหม่ แล้วก็จะเอาทั้งสองเครื่องกลับเมืองไทย
ไอ้พฤติกรรมแบบนี้ ได้ยินมาว่าพวกคนจีนทำกันบ่อย จริงๆ แล้วใครๆ ก็คิดฉกฉวยผลประโยชน์แบบนี้ได้ครับถ้าหน้าด้านพอ เพียงแต่คุณธรรมจริยธรรมประจำใจแต่ละคน มันจะเป็นตัวทำให้เรามีความยับยั้งชั่งใจ ไม่คิดจะโกงไว้ได้
น้องมึนสองก็เลยมาปรึกษาน้อง นร ไทย ป เอกอีกคน ที่อยู่อังกฤษมานานกว่า ว่าจะทำแบบนี้ได้ไหม จะมีผลทางกฏหมายอะไรหรือเปล่า บลาๆ ๆ ๆ ๆ
น้องคนนั้นก็บอกไปว่าอย่าไปทำ สุดท้ายก็ไม่รู้ว่ามึนสองไปทำหรือเปล่า เพราะมึนสองไม่ได้มาขยายความต่อ เพราะถ้าทำจริงก็คงไม่กล้าเล่าให้ใครฟัง
แต่คนที่คิดแบบนี้ได้ พูดแบบนี้ออกมา หาทางออกหาคำปรึกษากับเรื่องแบบนี้ได้ ก็สะท้อนตัวตน แนวคิด คุณธรรมประจำใจออกมาให้เห็นได้ ว่าจิตใจมันเป็นอย่างไร ไม่ว่าจะทำจริงหรือไม่จริง แค่แนวคิดก็เห็นระดับศีลธรรมแล้ว
น้องมึนสองนี่เคยยืมที่นอนน้อง ป เอกคนนี้ไปด้วย ตอนที่แฟนบินมาเยี่ยม น้อง ป เอกก็ให้ยืมไป พอแฟนกลับไป น้องมึนสองก็เอาที่นอนมาคืนแบบไม่ได้ซักมาให้
ที่สำคัญ ที่นอนอันนั้น มันเลอะคราบเลือดมาด้วย คาดว่าเป็นคราบประจำเดือน น้อง ป เอกก็เลยต้องหอบไปทิ้งด้วยความขยะแขยง
คนแบบนี้ไม่ได้มีแต่ในนิยาย มันมีอยู่ในโลกจริงๆ ด้วย
Create Date : 26 กรกฎาคม 2554 |
Last Update : 26 กรกฎาคม 2554 18:09:11 น. |
|
9 comments
|
Counter : 2196 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: แวะมาแหย่เล่นๆ IP: 71.203.19.77 วันที่: 26 กรกฎาคม 2554 เวลา:23:01:26 น. |
|
|
|
โดย: :) IP: 107.3.190.158 วันที่: 26 กรกฎาคม 2554 เวลา:23:25:24 น. |
|
|
|
โดย: ประกอบ IP: 90.200.250.48 วันที่: 27 กรกฎาคม 2554 เวลา:1:15:09 น. |
|
|
|
โดย: สาวขั้วโลก IP: 90.224.230.73 วันที่: 27 กรกฎาคม 2554 เวลา:3:06:19 น. |
|
|
|
โดย: พนอจัน IP: 218.230.65.161 วันที่: 27 กรกฎาคม 2554 เวลา:7:34:58 น. |
|
|
|
โดย: แฟนคลับ IP: 86.211.84.5 วันที่: 27 กรกฎาคม 2554 เวลา:21:19:09 น. |
|
|
|
โดย: อ้อย IP: 114.79.50.16 วันที่: 18 มกราคม 2556 เวลา:21:28:25 น. |
|
|
|
โดย: pl IP: 49.230.120.147 วันที่: 27 มกราคม 2558 เวลา:1:50:02 น. |
|
|
|
|
|
|
|